بهاره هدایت: "صدای اقیانوس، از ته سیاه‌چال

بهاره هدایت متولد بهار ۱۳۶۰ است؛ ۱۶ فروردین‌ماه. او در سالی پر از التهاب در تاریخ پس از انقلاب به دنیا آمد. سالی که انسان‌ها به بهانه آبادی و آبادانی ایران بر روی هم تیغ می‌کشیدند. بهاره درس خواند و به دانشگاه رفت و شد فعال دانشجویی دانشگاه علوم اقتصادی و فعال #جنبش_زنان و عضو شورای مرکزی و سخنگوی #دفتر_تحکیم وحدت و هم‌چنین از فعالان #کمپین یک میلیون امضا برای تغییر قوانین ضد زن در ایران. او بارها بازداشت شد و در نهایت در سال ۱۳۸۸ به ۹ سال و نیم حبس محکوم شد.

بهاره هدایت به دلیل شرکت در اعتراضات دانشجویی تا کنون ۵ بار بازداشت شده است. او هم‌اکنون در زندان اوین در حال سپری‌کردن حکم خود است. بهاره در این نامه شرح می دهد که سهمش از زندگی عاشقانه در کنار همسرش تنها یک سال است. سی و سه ساله شده و باید از حرفهای دلش نامه ای بنویسد به جای زمزمه در گوش معشوق. حرف ها و تندی های قاضی را می شنود که ترغیبش می کند به اعتراف به پشیمانی و بر سر ایمان و عقیده اش می ایستد اما می گوید برای شنیدن صدای عشقش حاضر است، خواهش کند. صدایی که "مثل شنیدن صدای اقیانوسه از ته سیاه‌چال.. انگار از توی تاریکی یه لحظه آبیِ بی‌نهایت اقیانوس رو ببینی."

https://goo.gl/bVZFvo

@Tavaana_Tavaanatech

#توانا #جنبش_دانشجویی #حقوق_بشر #زندانی_سیاسی

۱۶ آذر، روز دانشجو

بهاره هدایت؛ #مبارز #خستگی‌ناپذیر جنبش دانشجویی

بهاره هدایت فعال #حقوق_زنان و #حقوق_بشر است که حکم ۱۰ ساله حبس دارد و چندین بهار را تا امروز در #زندان #اوین گذرانده است. گناه‌اش چه بود؟ توجه به #اخراج و نقض حقوق بشری دانشجویان و دانشگاهیان در ایران و اعتراض به آن از هر راه مسالمت آمیزی که برایش امکان داشته است.

بهاره در #سازماندهی #تظاهرات و اعتراضات دانشجویی برای دفاع از همکاران و اعضای علمی دانشگاه‌ها کمک کرده است؛ در کنفرانس‌های جهانی در مورد مسائل دانشجویان ایرانی از راه دور شرکت کرده و سخنرانی داشته است؛ و از وقتی عضو دفتر تحکیم وحدت، بزرگ ترین تشکل #منتقد دانشجویی، شد عضو ساده نمانده و درخشیده است. او در چارچوب مبارزات زنان هم فعال بوده و نقش مهمی در «#کمپین یک میلیون امضا برای تغییر قوانین #تبعیض آمیز علیه زنان» داشته است.

بهاره در آغاز بهار در ۱۶ فروردین ۱۳۶۰ متولد شده و از بیست سالگی وارد فعالیتهای #دانشجویی شد. از زمان شروع فعالیت ۵ بار بازداشت شد درنهایت به حکم ده سال زندان رسید. در ۲۲ خرداد ۱۳۸۵ در تجمع اعتراضی #زنان در میدان هفت تیر تهران شرکت کرد که آن تجمع در واقع آغاز شکل‌گیری کمپین یک میلیون امضا شد. نیروهای امنیتی به آن تجمع حمله کردند و شماری از شرکت کنندگان از جمله #بهاره_هدایت را بازداشت کردند. آن زمان حکم دو سال حبس تعلیقی به مدت پنج سال گرفت چون در "تجمع غیرقانونی" شرکت کرده بود. ۱۸ تیرماه ۱۳۸۶، در سالروز حمله به کوی دانشگاه تهران در ۱۸ تیر ۷۸ به همراه اعضای شورای مرکزی دفتر #تحکیم وحدت در مقابل #دانشگاه امیرکبیر (پلی تکنیک تهران) دست به #تحصن اعتراضی زد و دوباره #بازداشت شد و یک ماه را در سلول #انفرادی گذراند و بعد با وثیقه آزاد شد. در سال بعد دوبار به زندان رفت. ابتدا در تیرماه ۱۳۸۷ و سپس در اسفند ماه همان سال به جرم شرکت در تجمع آرام خانواده‌های #زندانیان_سیاسی در مقابل اوین بازداشت شد.

#توانا
https://tavaana.org/fa/Bahare-Hedaiat

@Tavaana_TavaanaTech

در آستانه هفتمین سال حبس؛ بهاره هدایت به مرخصی سه روزه آمد

بهاره هدایت، سخنگوی دفتر تحکیم وحدت #محبوس در بند زنان زندان اوین، در آستانه‌ی هفتمین سال حبس خود به مرخصی آمد.

#بهاره_هدایت متولد بهار ۱۳۶۰ است. او در سالی پر از التهاب در تاریخ پس از انقلاب به دنیا آمد. سالی که انسان‌ها به بهانه آبادی و آبادانی #ایران بر روی هم تیغ می‌کشیدند. بهاره درس خواند و به #دانشگاه رفت و شد فعال #دانشجویی دانشگاه علوم اقتصادی و فعال #جنبش_زنان و عضو شورای مرکزی و سخنگوی #دفترتحکیم وحدت و هم‌چنین از فعالان #کمپین یک میلیون امضا برای #تغییر قوانین #ضدزن در ایران.
وی به دلیل شرکت در اعتراضات دانشجویی تا کنون ۵ بار بازداشت شده است.
بهاره هدایت آخرین بار در دی‌ماه سال ۸۸ بازداشت و پس از تحمل ماه ها زندانِ #انفرادی و #بازجویی، در ‌‌نهایت به ۹ سال و نیم #حبس #محکوم شد.

این ویدئوی چند ثانیه ای از لحظه #ملاقات بهاره با همسرش #امین_احمدیان در #زندان #اوین را خانواده‌ یکی از #زندانیان، در سالن #ملاقات ثبت نموده که با #آواز #بهاره #هدایت میکس شده است.

در مورد بهاره هدایت:http://bit.ly/1BpyG2y


@Tavaana_TavaanaTech
👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇

کمپین یک میلیون امضا: تغییر برای برابری در ایران

در تاریخ پنج شهریور ۱۳۸۵، ۵۴ نفر از فعالان جنبش زنان، پشت درهای بسته مؤسسه خیریه رعد، کمپین یک میلیون امضا را آغاز نمودند در واقع کمپین، آغاز حرکتی ‌منسجم بود در اعتراض به قوانین تبعیض‌آمیز علیه زنان، از طریق آموزش و بالا بردن آگاهی‌عمومی‌ نسبت به وضعیت حقوقی زنان، جمع‌آوری امضا و فشار بر قانون‌گذاران برای تغییر این قوانین.

هدف اولیه کمپین، لغو قوانین تبعیض‌آمیز علیه زنان در ایران می‌‌باشد و در نهایت تغییر هنجار‌های فرهنگی‌ و اجتماعی تبعیض‌آمیز در جامعه. از آنجا که رهبران کمپین می‌‌دانستند جنبش زنان نیاز به حمایت عموم مردم در مقابله با دولت دارد، آنها تصمیم به جمع‌آوری یک میلیون امضا نمودند. جمع‌آوری امضا وسیله‌ای بود برای ایجاد همکاری میان بخش‌های مختلف جامعه.

کمپین در صدد ایجاد تغییر از پایین به بالا بود که برای رسیدن به این مقصود، دو راه را مد نظر داشت، یکی ‌آموزش عمومی ‌و دیگری ارتقا گفتگو میان گروه‌های مختلف جامعه. جمع‌آوری امضا راهی ‌بود برای ایجاد ارتباط قوی میان مردم عادی و روشنفکران جامعه از میان چنین همکاری، جنبش، نیاز‌های زنان را شناسایی کرده و صدای آنها را به گوش جهانیان می‌رساند.

با توجه به حمایت گسترده از کمپین و پیوستن گروه وسیعی از مردم، کمپین تصمیم گرفت تا به اعضا درجه‌‌ای از خودمختاری اعطا کند، چرا که به عقیده نوشین احمدی خراسانی، راه‌های زیادی برای رسیدن به هدف مشترک وجود دارد. کمپین از اعضا می‌‌خواهد تنها بر اصول اساسی‌ کمپن پایبند باشند تا از پراکندگی اعضا جلوگیری شود. به عقیده کمپین، یک فرمول مشخص برای برقراری ارتباط با گروه‌های مختلف وجود ندارد و تنها اصول اولیه کمپین باید مورد احترام قرار گیرد. تنوع در مخاطبین، مستلزم تنوع در راه‌های برقراری ارتباط با مخاطبین می‌‌باشد.

تنها ظرف یک سال، کمپین در سراسر کشور گسترش یافت و علاوه بر تهران، شهرهایی چون تبریز، اصفهان، همدان، گرگان، زنجان، کرج، یزد و کرمانشاه از جنبش حمایت کردند که این امر بیان‌کننده این واقعیت است که خواسته تغییر قانون، تنها منحصر به گروه کوچکی از جامعه نیست.

این مطلب را در سایت توانا به طور کامل بخوانید:
https://goo.gl/hLREAa


#مطالعه_موردی
#حقوق_زنان
#کمپین_یک_میلیون_امضا
#تغییر_برای_برابری

توانا تجربه‌هایی از مبارزات مدنی ایران و سایر کشورهای جهان را مستند کرده است.
مطالعه این تجربه‌ها برای درس‌گیری از نقاط قوت و ضعف آنها رهگشای فعالان مدنی خواهد بود.

@Tavaana_TavaanaTech

کمپین یک میلیون امضا، ابتدا با حضور ۵۴ نفر بنیان نهاده شد. حقوق‌دانانی چون شیرین عبادی به همراه فعالان برجسته حقوق زنان و روزنامه‌نگارانی چون نوشین احمدی خراسانی، نرگس محمدي، پروین اردلان، ژیلا بنی‌یعقوب، فریبا داودی مهاجر و بهاره هدایت در میان این افراد بودند.همچنین هنرمندان مشهوری همچون تهمینه میلانی، پوران درخشنده، رخشان بنی‌اعتماد و سیمین بهبهانی‌ نیز حمایت خود را از کمپین اعلام کردند.

علی‌رغم حضور چهره‌های شاخص، کمپین به صورت کاملا مردمی اداره می‌‌شود، بدین صورت که سعی‌ می‌‌شود از مدل رهبری سنتی سلسله مراتبی اجتناب شود چرا که به عقیده فعالان کمپین، چنین سیستمی‌ نمی‌‌تواند اجازه مشارکت عمومی‌ را برای افراد عادی جامعه به خصوص جوانان و زنان کم‌درآمد فراهم آورد.

با توجه به حمایت گسترده از کمپین و پیوستن گروه وسیعی از مردم، کمپین تصمیم گرفت تا به اعضا درجه‌‌ای از خودمختاری اعطا کند، چرا که به عقیده نوشین احمدی خراسانی، راه‌های زیادی برای رسیدن به هدف مشترک وجود دارد. کمپین از اعضا می‌‌خواهد تنها بر اصول اساسی‌ کمپن پایبند باشند تا از پراکندگی اعضا جلوگیری شود. به عقیده کمپین، یک فرمول مشخص برای برقراری ارتباط با گروه‌های مختلف وجود ندارد و تنها اصول اولیه کمپین باید مورد احترام قرار گیرد. تنوع در مخاطبین، مستلزم تنوع در راه‌های برقراری ارتباط با مخاطبین می‌‌باشد. بیانیه کمپین، جزوه حقوقی تاثیر قوانین بر زندگی ‌زنان و کلیات طرح یک میلیون امضا برای تغییر قوانین تبعیض‌آمیز، سه سند اصلی‌ هستند که تمامی فعالیت‌ها می‌‌بایست بر مبنای آنها باشد و اعضا می‌‌توانند از این اصول به طریق خویش پیروی کنند، به طور مثال از طریق روزنامه‌نگاری یا فعالیت‌های هنری.

هدف اولیه کمپین، لغو قوانین تبعیض‌آمیز علیه زنان در ایران می‌‌باشد و در نهایت تغییر هنجار‌های فرهنگی‌ و اجتماعی تبعیض‌آمیز در جامعه. از آنجا که رهبران کمپین می‌‌دانستند جنبش زنان نیاز به حمایت عموم مردم در مقابله با دولت دارد، آنها تصمیم به جمع‌آوری یک میلیون امضا نمودند. جمع‌آوری امضا وسیله‌ای بود برای ایجاد همکاری میان بخش‌های مختلف جامعه. کمپین در صدد ایجاد تغییر از پایین به بالا بود که برای رسیدن به این مقصود، دو راه را مد نظر داشت، یکی ‌آموزش عمومی ‌و دیگری ارتقا گفتگو میان گروه‌های مختلف جامعه. جمع‌آوری امضا راهی ‌بود برای ایجاد ارتباط قوی میان مردم عادی و روشنفکران جامعه. از میان چنین همکاری، جنبش، نیاز‌های زنان را شناسایی کرده و صدای آنها را به گوش جهانیان می‌رساند.

تا پایان سال ۲۰۰۹، اگرچه امضا‌ها به طور رسمی‌ شمارش نشده، اما تخمین زده می‌‌شود که صد‌ها هزار امضا جمع‌آوری گردیده. یکی ‌از بنیان‌گذاران کمپین می‌‌گوید: ما به موفقیت بزرگی ‌دست یافتیم اگرچه با سرکوب‌های حکومتی مواجه بودیم، دیگر هیچ‌کس از صحبت کردن درباره حقوق زنان ترسی ‌ندارد و این موفقیت بسیار بزرگی ‌است.

بیشتر بخوانید:
http://bit.ly/2KHuaXP

#مطالعه_موردی #جنبش_زنان #توانا #کمپین_یک_میلیون_امضا

@Tavaana_TavaanaTech

سال‌های اول پس از انقلاب، زنان آزادی‌خواه، تظاهرات‌هایی‌ را علیه حجاب اجباری و تفکیک جنسیتی برگزار کردند و همیشه قوانین تبعیض‌آمیز را مورد نقد قرار می‌‌دادند. اما در این دوران به دلیل سرکوب شدید حکومتی، جنبش زنان فاقد نظم سازمان‌دهی‌شده بود. بسیاری از زنان، علی‌رغم میل باطنی خود مجبور به سکوت گشته و گروه‌های چپ نیز زنان را به عقب‌نشینی از خواسته‌های خود برای رسیدن به اهداف بزرگ‌تر فرا می‌‌خواندند. در نتیجه بسیاری از زنان تحصیل‌کرده به انزوا کشیده شده بودند تا اینکه در سال ۱۳۸۵، با آغاز کمپین یک میلیون امضا، حرکت زنان برای اولین بار به صورت منسجم درآمد. ۳ سال قبل از شروع کمپین، تلاش زنان در سطح بین‌المللی مطرح شد. پس از آنکه در سال ۱۳۸۲، جایزه صلح نوبل به شیرین عبادی تعلق گرفت، فمینیست‌های ایرانی، جلساتی را در خصوص حقوق زنان برگزار کردند که در نهایت منجر به برگزاری تظاهراتی مقابل دانشگاه تهران، در تاریخ ۲۲ خرداد ۱۳۸۴ گردید. این تظاهرات توانست بیش از ۶۰۰ فعال از زن و مرد را دور یکدیگر جمع‌ کند.

یک سال بعد در چنین تاریخی، تظاهرات دیگری در میدان هفتم تیر تهران برگزار گردید که توانست حمایت بسیاری از فعالان حقوق بشر داخل و خارج، از جمله عفو بین‌الملل را به خود جلب کند. تظاهرکنندگان «خواستاراصلاح قوانین، به خصوص قوانین تبعیض‌آمیز خانواده بودند.» در این حرکت، فعالان جنبش زنان دست به ابتکار زده و جزوه «تاثیر قوانین بر زندگی ‌زنان» را در تهران پخش کردند. علی‌رغم مسالمت‌آمیز بودن تظاهرات، نیروهای امنیتی با باتوم و گاز اشک‌آور به شرکت‌کنندگان حمله کرده و ۷۰ نفر را دستگیر کردند. در خصوص این تظاهرات، یکی از مؤسسان کمپین چنین می‌‌گوید: «ما اصلا تصورش را نمی‌‌کردیم که با چنین مقاومتی روبه‌رو شویم... خواسته‌های ما کاملا ابتدایی‌بود.»
.
دو ماه بعد یعنی در تاریخ ۵ شهریور ۱۳۸۵، ۵۴ نفر از فعالان جنبش زنان، پشت درهای بسته مؤسسه خیریه رعد، کمپین یک میلیون امضا را آغاز نمودند. در واقع کمپین، آغاز حرکتی ‌منسجم بود در اعتراض به قوانین تبعیض‌آمیز علیه زنان، از طریق آموزش و بالا بردن آگاهی‌عمومی‌ نسبت به وضعیت حقوقی زنان، جمع‌آوری امضا و فشار بر قانون‌گذاران برای تغییر این قوانین.

بیش‌تر بخوانید:
https://bit.ly/2KHuaXP

#جنبش_زنان #کمپین_یک_میلیون_امضا #تغییر_برای_برابری #حقوق_زنان

@Tavaana_Tavaanatech