سفری به اولین کلوب «بوکسینگ» دختران پاکستانی
اینجا اولین کلوب «بوکسینگ» دختران پاکستانی با سیزده ورزشکار است. این برنامه از نخستین مدرسههای رسمی آموزش بوکسینگ به دختران در کشور پاکستان است. کمپ دختران توسط موسسه بوکسینگ «سیند» در لیاری شهر کراچی راهاندازی شده است. منطقهای که به خاطر گروههای بسیار خشن و همچنین ستارههای فوتبالش شهرتی ملی دارد.
ماجرای راهاندازی این کمپ با حرکت اولیه دختری ۱۶ ساله به نام خدیجه شروع شد. خدیجه از «ندیر کاچی» از قهرمانان بوکسینگ خواست که به او آموزش حرفهای بوکسینگ دهد. ندیر کاچی خدیجه را پیش معلمش، یونس قمبرانی برد که پیش از این دختران خودش را آموزش داده بود. دوستان خدیجه هم مثل خودش امکان آموزش و یادگیری حرفهای این ورزش را نداشتند. بعد از آن بود که بقیه دهان به دهان درباره این مدرسه شنیدند و با شور و شوق در آن ثبتنام کردند.
در کشور پاکستان #زنان در ورزش بوکسینگ جایگاهی ندارد. فدراسیون این کشور از سال ۱۹۴۸ شروع به کار کرده است اما دبیر آن میگوید که اینجا جمهوری پاکستان است و هر تلاشی برای راهاندازی ورزش تنیس، فوتبال، بوکسینگ، هاکی و یا کریکت برای دختران با مقاومت شدید مواجه میشود. محافظت از دختران علاقمند به #ورزش #بوکسینگ کار راحتی نیست. پیش از این برخی از دختران به خاطر بازی کریکت مورد حمله نیروهای تندرو قرار گرفتهاند. دغدغه بیشتر افراد تندرو این است که دختران هنگام ورزش چه لباسهایی میپوشند یا #معلم مرد آنها چه کسی است.
مربیان به خاطر #محافظت از دختران، کمپ را در زیرزمین و فضایی دربسته با نور کم و بدون وسایل تهویه هوا راهاندازی کردهاند. اما برای آنها همین اتاق و فضا عالی است. دختران در اینجا لباسهای کاملا پوشیده بر تن دارند. اما قمبرانی، معلم آنها میگوید که جهت آمادگی دختران برای رقابت و مسابقه نیاز به تمرین در هر شرایطی داریم. او میگوید که این #دختران نیاز به داشتن #اعتمادبهنفس و #روحیه دارند. کلید موفقیت برای آنها بعد از ساعتها تمرین در کنار داشتن جسمی آماده، روحیهای آماده نیز است.
منبع: نیویورکتایمز
#توانا در تلگرام:
@Tavaana_TavaanaTech
اینجا اولین کلوب «بوکسینگ» دختران پاکستانی با سیزده ورزشکار است. این برنامه از نخستین مدرسههای رسمی آموزش بوکسینگ به دختران در کشور پاکستان است. کمپ دختران توسط موسسه بوکسینگ «سیند» در لیاری شهر کراچی راهاندازی شده است. منطقهای که به خاطر گروههای بسیار خشن و همچنین ستارههای فوتبالش شهرتی ملی دارد.
ماجرای راهاندازی این کمپ با حرکت اولیه دختری ۱۶ ساله به نام خدیجه شروع شد. خدیجه از «ندیر کاچی» از قهرمانان بوکسینگ خواست که به او آموزش حرفهای بوکسینگ دهد. ندیر کاچی خدیجه را پیش معلمش، یونس قمبرانی برد که پیش از این دختران خودش را آموزش داده بود. دوستان خدیجه هم مثل خودش امکان آموزش و یادگیری حرفهای این ورزش را نداشتند. بعد از آن بود که بقیه دهان به دهان درباره این مدرسه شنیدند و با شور و شوق در آن ثبتنام کردند.
در کشور پاکستان #زنان در ورزش بوکسینگ جایگاهی ندارد. فدراسیون این کشور از سال ۱۹۴۸ شروع به کار کرده است اما دبیر آن میگوید که اینجا جمهوری پاکستان است و هر تلاشی برای راهاندازی ورزش تنیس، فوتبال، بوکسینگ، هاکی و یا کریکت برای دختران با مقاومت شدید مواجه میشود. محافظت از دختران علاقمند به #ورزش #بوکسینگ کار راحتی نیست. پیش از این برخی از دختران به خاطر بازی کریکت مورد حمله نیروهای تندرو قرار گرفتهاند. دغدغه بیشتر افراد تندرو این است که دختران هنگام ورزش چه لباسهایی میپوشند یا #معلم مرد آنها چه کسی است.
مربیان به خاطر #محافظت از دختران، کمپ را در زیرزمین و فضایی دربسته با نور کم و بدون وسایل تهویه هوا راهاندازی کردهاند. اما برای آنها همین اتاق و فضا عالی است. دختران در اینجا لباسهای کاملا پوشیده بر تن دارند. اما قمبرانی، معلم آنها میگوید که جهت آمادگی دختران برای رقابت و مسابقه نیاز به تمرین در هر شرایطی داریم. او میگوید که این #دختران نیاز به داشتن #اعتمادبهنفس و #روحیه دارند. کلید موفقیت برای آنها بعد از ساعتها تمرین در کنار داشتن جسمی آماده، روحیهای آماده نیز است.
منبع: نیویورکتایمز
#توانا در تلگرام:
@Tavaana_TavaanaTech