مادران میدان مایو در آرژانتین: نمونهای الهامبخش از دادخواهی
در دوران حکومت نظامی دیکتاتوری خورخه ویدلا در آرژانتین (۱۹۷۶–۱۹۸۳)، بیش از ۳۰ هزار نفر به بهانه مقابله با مخالفان حکومت ربوده و ناپدید شدند. این قربانیان که اغلب دانشجویان، روزنامهنگاران، کارگران و فعالان سیاسی بودند، به مکانهای نامعلومی منتقل و پس از شکنجه، کشته شدند.
در این شرایط خفقانآور، مادران میدان مایو در ۳۰ آوریل ۱۹۷۷، با شجاعت تمام در میدان مرکزی شهر بوئنوسآیرس جمع شدند. این زنان، که فرزندان خود را در جریان «جنگ کثیف» از دست داده بودند، با به تن کردن روسریهای سفید که نماد پاکی و معصومیت قربانیان بود، سکوت جامعه بینالمللی و مردم آرژانتین را شکستند. روسریهای سفید، نمادی از کهنههای قنداق نوزادان بود که مادران آن را به نشانه فرزندان ربودهشده بر سر داشتند.
آنها هر هفته در همین میدان تجمع کرده و با حمل عکسهای فرزندانشان، از حکومت خواستار پاسخگویی در مورد سرنوشت عزیزانشان شدند. این تجمعات با وجود تهدیدها و سرکوب شدید پلیس ادامه یافت و به مرور، نه تنها در آرژانتین، بلکه در سطح بینالمللی به نمادی از مبارزه مسالمتآمیز برای عدالت تبدیل شد.
مبارزات مادران میدان مایو تأثیر عمیقی بر جامعه گذاشت. آنها به دادخواهی محدود نشدند، بلکه خواهان افشای سازوکارهای سرکوب و نقض حقوق بشر توسط حکومت شدند. فشارهای بینالمللی ناشی از فعالیت این مادران، باعث شد پس از سقوط حکومت نظامی، بسیاری از مقامات دیکتاتوری محاکمه و مجازات شوند.
این مادران همچنان به فعالیت خود ادامه میدهند و در سالهای اخیر، علاوه بر دادخواهی برای فرزندان خود، به دفاع از حقوق بشر در آرژانتین و سایر نقاط جهان پرداختهاند.
اهمیت این تجربه برای مادران دادخواه ایران
تجربه مادران میدان مایو، الگویی الهامبخش برای مبارزات مشابه در جهان، از جمله ایران، است. اتحاد، پایداری، و تأکید بر عدالتخواهی، ابزارهایی قدرتمند برای مقابله با سرکوب است. مادران دادخواه در ایران، با الهام از این جنبش، میتوانند صدای مظلومان را جهانی کنند و با ادامه مبارزات خود، امید به تحقق عدالت را زنده نگه دارند.
این مطالعه موردی را در سایت آموزشکده توانا بخوانید:
https://tavaana.org/mothers_of_the_plaza/
#مادران_دادخواه #مطالعه_موردی #مادران_میدان_مایو #دادخواهی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
در دوران حکومت نظامی دیکتاتوری خورخه ویدلا در آرژانتین (۱۹۷۶–۱۹۸۳)، بیش از ۳۰ هزار نفر به بهانه مقابله با مخالفان حکومت ربوده و ناپدید شدند. این قربانیان که اغلب دانشجویان، روزنامهنگاران، کارگران و فعالان سیاسی بودند، به مکانهای نامعلومی منتقل و پس از شکنجه، کشته شدند.
در این شرایط خفقانآور، مادران میدان مایو در ۳۰ آوریل ۱۹۷۷، با شجاعت تمام در میدان مرکزی شهر بوئنوسآیرس جمع شدند. این زنان، که فرزندان خود را در جریان «جنگ کثیف» از دست داده بودند، با به تن کردن روسریهای سفید که نماد پاکی و معصومیت قربانیان بود، سکوت جامعه بینالمللی و مردم آرژانتین را شکستند. روسریهای سفید، نمادی از کهنههای قنداق نوزادان بود که مادران آن را به نشانه فرزندان ربودهشده بر سر داشتند.
آنها هر هفته در همین میدان تجمع کرده و با حمل عکسهای فرزندانشان، از حکومت خواستار پاسخگویی در مورد سرنوشت عزیزانشان شدند. این تجمعات با وجود تهدیدها و سرکوب شدید پلیس ادامه یافت و به مرور، نه تنها در آرژانتین، بلکه در سطح بینالمللی به نمادی از مبارزه مسالمتآمیز برای عدالت تبدیل شد.
مبارزات مادران میدان مایو تأثیر عمیقی بر جامعه گذاشت. آنها به دادخواهی محدود نشدند، بلکه خواهان افشای سازوکارهای سرکوب و نقض حقوق بشر توسط حکومت شدند. فشارهای بینالمللی ناشی از فعالیت این مادران، باعث شد پس از سقوط حکومت نظامی، بسیاری از مقامات دیکتاتوری محاکمه و مجازات شوند.
این مادران همچنان به فعالیت خود ادامه میدهند و در سالهای اخیر، علاوه بر دادخواهی برای فرزندان خود، به دفاع از حقوق بشر در آرژانتین و سایر نقاط جهان پرداختهاند.
اهمیت این تجربه برای مادران دادخواه ایران
تجربه مادران میدان مایو، الگویی الهامبخش برای مبارزات مشابه در جهان، از جمله ایران، است. اتحاد، پایداری، و تأکید بر عدالتخواهی، ابزارهایی قدرتمند برای مقابله با سرکوب است. مادران دادخواه در ایران، با الهام از این جنبش، میتوانند صدای مظلومان را جهانی کنند و با ادامه مبارزات خود، امید به تحقق عدالت را زنده نگه دارند.
این مطالعه موردی را در سایت آموزشکده توانا بخوانید:
https://tavaana.org/mothers_of_the_plaza/
#مادران_دادخواه #مطالعه_موردی #مادران_میدان_مایو #دادخواهی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
ضجههای مادر جاویدنام آرمان عمادی، وقتی با سنگ مزار شکسته شده فرزندش مواجه شد
مادری که هر روز بر مزار آرمان حاضر میشود و در آنجا آرامش پیدا میکند. مادری که در صفحه اینستاگرامش معمولا بدون هیچ شرحی ویدیویی از آرمان و مزارش به اشتراک میگذارد.
او روز گذشته، ۲۲ دی ماه ۱۴۰۳، در استوری صفحه اینستاگرامش نوشت:
«خاک بر سرتان که حتی از چشمهای معصوم آرمان هم شرم نکردید سنگ مزار او را شکستید اما مگر میتوانید یاد و نامش را از دل ما پاک کنید؟ مگر میتوانید صداقت آن نگاه بیگناه را به خاک بکشید؟
کسی که جانش را برای حق داد امروز بیشتر از همیشه زنده است و شما با تمام این کینهتوزیها تنها ذرهای بر حقارت خود افزودید.
نه وجدان دارید نه شرافت و نه حتی اندکی انسانیت اگر جرأت داشتید به آن نگاه معصوم و آن قلب پاک چشم میدوختید و میفهمیدید که جای شما همان در زباله دانی تاریخ است.
شرم کنید اگر هنوز چیزی به نام وجدان در وجودتان مانده باشد
حالا که این قدر از اسم آرمان وحشت دارید بدانید که من با صدایی رساتر از همیشه نامش را فریاد خواهم زد آرمان زنده است؛ در دلهای ما در فریاد آزادی و در مسیری که هرگز از آن دست نخواهیم کشید شما در کینه و ترس خود میمیرید اما آرمان تا ابد زنده خواهد ماند.»
او همچنین در اینستاگرام نوشت؛
«شکستن سنگ مزار آرمان، نه قدرت میخواهد و نه شهامت؛ این کار تنها از کسانی برمیآید که از صدای حقیقت میترسند. سنگ را میشکنند تا گمان کنند نام و یادش را میتوانند از زمین و زمان بزدایند. اما چه ساده اند نمیدانند که آرمان، نه در آن سنگ، که در قلبهای ما حک شده است.هر تکهای از این سنگ شکسته، هزار خاطره از ایستادگی و شرافت اوست که به زمین ریخته. شما شاید سنگ مزارش را بشکنید، اما نمیتوانید باور به آزادی را، که او برایش جان داد، فرو بریزید. آرمان در هر کوچه، در هر فریاد و در هر آسمان آبی آسمانی زنده است و خواهد ماند. سنگهای شکسته چیزی جز سرود جاودانگی او نیستند.»
ـ چندی پیش هم سنگ مزار حمیدرضا روحی را شکسته بودند و پیشتر هم سنگ مزار یلدا آقافضلی و دانیال پابندی و چندین نفر دیگر از جانباختگان راه آزادی را شکستند یا نوشتههای روی سنگ مزار را مخدوش کردند. اما با این عزیزان را که نمیتوانند از قلب ایرانیان پاک کنند.
#آرمان_عمادی #دادخواهی #نه_به_جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
مادری که هر روز بر مزار آرمان حاضر میشود و در آنجا آرامش پیدا میکند. مادری که در صفحه اینستاگرامش معمولا بدون هیچ شرحی ویدیویی از آرمان و مزارش به اشتراک میگذارد.
او روز گذشته، ۲۲ دی ماه ۱۴۰۳، در استوری صفحه اینستاگرامش نوشت:
«خاک بر سرتان که حتی از چشمهای معصوم آرمان هم شرم نکردید سنگ مزار او را شکستید اما مگر میتوانید یاد و نامش را از دل ما پاک کنید؟ مگر میتوانید صداقت آن نگاه بیگناه را به خاک بکشید؟
کسی که جانش را برای حق داد امروز بیشتر از همیشه زنده است و شما با تمام این کینهتوزیها تنها ذرهای بر حقارت خود افزودید.
نه وجدان دارید نه شرافت و نه حتی اندکی انسانیت اگر جرأت داشتید به آن نگاه معصوم و آن قلب پاک چشم میدوختید و میفهمیدید که جای شما همان در زباله دانی تاریخ است.
شرم کنید اگر هنوز چیزی به نام وجدان در وجودتان مانده باشد
حالا که این قدر از اسم آرمان وحشت دارید بدانید که من با صدایی رساتر از همیشه نامش را فریاد خواهم زد آرمان زنده است؛ در دلهای ما در فریاد آزادی و در مسیری که هرگز از آن دست نخواهیم کشید شما در کینه و ترس خود میمیرید اما آرمان تا ابد زنده خواهد ماند.»
او همچنین در اینستاگرام نوشت؛
«شکستن سنگ مزار آرمان، نه قدرت میخواهد و نه شهامت؛ این کار تنها از کسانی برمیآید که از صدای حقیقت میترسند. سنگ را میشکنند تا گمان کنند نام و یادش را میتوانند از زمین و زمان بزدایند. اما چه ساده اند نمیدانند که آرمان، نه در آن سنگ، که در قلبهای ما حک شده است.هر تکهای از این سنگ شکسته، هزار خاطره از ایستادگی و شرافت اوست که به زمین ریخته. شما شاید سنگ مزارش را بشکنید، اما نمیتوانید باور به آزادی را، که او برایش جان داد، فرو بریزید. آرمان در هر کوچه، در هر فریاد و در هر آسمان آبی آسمانی زنده است و خواهد ماند. سنگهای شکسته چیزی جز سرود جاودانگی او نیستند.»
ـ چندی پیش هم سنگ مزار حمیدرضا روحی را شکسته بودند و پیشتر هم سنگ مزار یلدا آقافضلی و دانیال پابندی و چندین نفر دیگر از جانباختگان راه آزادی را شکستند یا نوشتههای روی سنگ مزار را مخدوش کردند. اما با این عزیزان را که نمیتوانند از قلب ایرانیان پاک کنند.
#آرمان_عمادی #دادخواهی #نه_به_جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
ای «شادی آزادی» روزی که تو بازآیی / با این دل غمپرورد / من با تو چه خواهم کرد
روزی که دیکتاتور سقوط کند روزی که آفتاب آزادی برآید همان روز آشنا همان روز دادخواهی همان روز «شادی».
طرح از پانتهآ
به یاد جاویدنامانی که در راه رسیدن به شادی آزادی از جان عزیز خود گذشتند.
#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#دادخواهی
#مجیدرضا_رهنورد
@Tavaana_TavaanaTech
روزی که دیکتاتور سقوط کند روزی که آفتاب آزادی برآید همان روز آشنا همان روز دادخواهی همان روز «شادی».
طرح از پانتهآ
به یاد جاویدنامانی که در راه رسیدن به شادی آزادی از جان عزیز خود گذشتند.
#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#دادخواهی
#مجیدرضا_رهنورد
@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
خانوادههای دادخواه همچنان با اتحاد و همبستگی، نسبت به صدور حکم اعدام برای پخشان عزیزی و پریشه مرادی اعتراض میکنند.
در روزهای گذشته پیامهای چندین خانواده را منتشر کرده بودیم و امروز پیامهای خانوادههای جاویدنامان یحیی رحیمی، آریان خوشگوار و رضا کاظمی از سنندج و خانواده جاویدنام محسن نیازی از دهگلان را میبینیم.
#دادخواهی #نه_به_اعدام #وريشه_مرادى #پخشان_عزیزی #مهدی_حسنی #بهروز_احسانی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
در روزهای گذشته پیامهای چندین خانواده را منتشر کرده بودیم و امروز پیامهای خانوادههای جاویدنامان یحیی رحیمی، آریان خوشگوار و رضا کاظمی از سنندج و خانواده جاویدنام محسن نیازی از دهگلان را میبینیم.
#دادخواهی #نه_به_اعدام #وريشه_مرادى #پخشان_عزیزی #مهدی_حسنی #بهروز_احسانی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
سنندج؛ خواندن بیانیه خانوادەهای دادخواە و جمعی از خانوادەهای زندانیان سیاسی در محکوم کردن حکم ناعادلانە اعدام #پخشان_عزیزی بر سر مزار ابراهیم لطف اللهی در هفدهمین سالگرد جانباختن وی
ابراهیم لطف اللهی در ٢٥ دی ماە ١٣٨٦ زیر شکنجە نیروهای رژیم جانباخت.
ابراهیم لطف اللهی دانشجوی حقوق در تاریخ دی ٨٦ توسط نیروهای اطلاعاتی رژیم در سر جلسە امتحان ربودە شد و بعد از گذشت دو هفتە خبر مرگ وی را بە خانوادەاش دادند.
ابراهیم لطف اللهی زیر شکنجە نیروهای تروریست اطلاعات کشتە شد و پیکرش را مخفیانە خاک کردند و روی مزارش را با سیمان پر کردند.
اما متن بیانیه خانوادههای دادخواه به شرح زیر است:
«نه به اعدام، بله به زندگی...
در حال حاضر که زن، زندگی و آزادی در خطر هستند، زنی به نام "پخشان" نیازمند آن است که برای زندگی و آزادی او تلاش کنیم.
سازمانهای حقوق بشری و حامیان زندگی در جهان، کردستان انتخاب دیگری ندارد.
ما بهعنوان خانوادههای داغدار و دلشکسته در کردستان، میدانیم که شکستن قلبها چقدر دردناک است. اکنون جان عزیز پخشان در خطر است. حکومت ایران میخواهد او را به ناحق اعدام کند. ما از همه شما درخواست داریم قبل از اینکه یک قتل دیگر رخ دهد، اقدامی انجام دهید و اجازه ندهید پخشان قربانی شود.
در این مدت، صدها دختر و پسر ما به ناحق دستگیر شدند و سرنوشت بسیاری از آنها نامعلوم است. این بیعدالتی بزرگی است که بر مردم کردستان روا داشته میشود. در حالی که هنوز کردستان از سوگ صدها دختر و پسر ما که در انقلاب "زن، زندگی، آزادی" کشته شدند، درمان نشده است.
این بازداشتها، فشارها و مجازات اعدام، زخمهای ما را عمیقتر میکند.
ما از مردم کردستان درخواست داریم که دست در دست هم بدهند و پیش از اعدام پخشان به پا خیزند. همچنین خواستار آزادی همه زندانیان سیاسی هستیم.
ما بهعنوان خانوادههای دادخواه و خانوادههای زندانیان سیاسی در کردستان، خواهان لغو حکم ناعادلانه اعدام پخشان عزیز و همچنین آزادی همه زندانیان سیاسی هستیم. از همینجا حمایت خود را از خانوادههای آنها اعلام میکنیم.
بدون شک این روش سرکوب و اعدام سیستماتیک مردم بیگناه کردستان، سودی برای حکومت ایران نخواهد داشت و کردستان نیز دیگر این ظلمها را تحمل نخواهد کرد.
نه به اعدام
بله به زندگی و آزادی زندانیان سیاسی
خانوادههای جانباختگان انقلاب ژینا و زندانیان سیاسی شهر سنندج
۲۴ دی ۱۴۰۳»
#پخشان_عزیزی #وریشه_مرادی #نه_به_اعدام #دادخواهی #ابراهیم_لطف_اللهی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
ابراهیم لطف اللهی در ٢٥ دی ماە ١٣٨٦ زیر شکنجە نیروهای رژیم جانباخت.
ابراهیم لطف اللهی دانشجوی حقوق در تاریخ دی ٨٦ توسط نیروهای اطلاعاتی رژیم در سر جلسە امتحان ربودە شد و بعد از گذشت دو هفتە خبر مرگ وی را بە خانوادەاش دادند.
ابراهیم لطف اللهی زیر شکنجە نیروهای تروریست اطلاعات کشتە شد و پیکرش را مخفیانە خاک کردند و روی مزارش را با سیمان پر کردند.
اما متن بیانیه خانوادههای دادخواه به شرح زیر است:
«نه به اعدام، بله به زندگی...
در حال حاضر که زن، زندگی و آزادی در خطر هستند، زنی به نام "پخشان" نیازمند آن است که برای زندگی و آزادی او تلاش کنیم.
سازمانهای حقوق بشری و حامیان زندگی در جهان، کردستان انتخاب دیگری ندارد.
ما بهعنوان خانوادههای داغدار و دلشکسته در کردستان، میدانیم که شکستن قلبها چقدر دردناک است. اکنون جان عزیز پخشان در خطر است. حکومت ایران میخواهد او را به ناحق اعدام کند. ما از همه شما درخواست داریم قبل از اینکه یک قتل دیگر رخ دهد، اقدامی انجام دهید و اجازه ندهید پخشان قربانی شود.
در این مدت، صدها دختر و پسر ما به ناحق دستگیر شدند و سرنوشت بسیاری از آنها نامعلوم است. این بیعدالتی بزرگی است که بر مردم کردستان روا داشته میشود. در حالی که هنوز کردستان از سوگ صدها دختر و پسر ما که در انقلاب "زن، زندگی، آزادی" کشته شدند، درمان نشده است.
این بازداشتها، فشارها و مجازات اعدام، زخمهای ما را عمیقتر میکند.
ما از مردم کردستان درخواست داریم که دست در دست هم بدهند و پیش از اعدام پخشان به پا خیزند. همچنین خواستار آزادی همه زندانیان سیاسی هستیم.
ما بهعنوان خانوادههای دادخواه و خانوادههای زندانیان سیاسی در کردستان، خواهان لغو حکم ناعادلانه اعدام پخشان عزیز و همچنین آزادی همه زندانیان سیاسی هستیم. از همینجا حمایت خود را از خانوادههای آنها اعلام میکنیم.
بدون شک این روش سرکوب و اعدام سیستماتیک مردم بیگناه کردستان، سودی برای حکومت ایران نخواهد داشت و کردستان نیز دیگر این ظلمها را تحمل نخواهد کرد.
نه به اعدام
بله به زندگی و آزادی زندانیان سیاسی
خانوادههای جانباختگان انقلاب ژینا و زندانیان سیاسی شهر سنندج
۲۴ دی ۱۴۰۳»
#پخشان_عزیزی #وریشه_مرادی #نه_به_اعدام #دادخواهی #ابراهیم_لطف_اللهی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
مراسم تولد امید رضایی، از جانباختگان آبان ۹۸، بر سر مزارش برگزار شد.
مادرش ضمن انتشار این ویدیو نوشت:
«پسر قهرمانم با چشمهایت حرف دارم…!
می خواهم ناگفتههای بسیاری را
برایت بگویم
از#آبان۹۸ از#۲۴دیماه ،
از بغضهای نبودنت،
از نامههای چشمانم
که همیشه بی جواب ماند
باور نمیکنی؟!
تمام این روزها
با لبخندت آفتابی بود
امادلتنگی آغوشت رهایم نمیکند..
زادروزت درآسمانها مبارک جگرگوشم😭😭
کاش میشد که برگردی🥺🥺»
madare.omid_rezaii
امید رضایی در ۲۶ آبان ۹۸ توسط نیروهای امنیتی کشته شد.
#امید_رضایی #آبان۹۸ #آبان_ادامه_دارد
#دادخواهی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
مادرش ضمن انتشار این ویدیو نوشت:
«پسر قهرمانم با چشمهایت حرف دارم…!
می خواهم ناگفتههای بسیاری را
برایت بگویم
از#آبان۹۸ از#۲۴دیماه ،
از بغضهای نبودنت،
از نامههای چشمانم
که همیشه بی جواب ماند
باور نمیکنی؟!
تمام این روزها
با لبخندت آفتابی بود
امادلتنگی آغوشت رهایم نمیکند..
زادروزت درآسمانها مبارک جگرگوشم😭😭
کاش میشد که برگردی🥺🥺»
madare.omid_rezaii
امید رضایی در ۲۶ آبان ۹۸ توسط نیروهای امنیتی کشته شد.
#امید_رضایی #آبان۹۸ #آبان_ادامه_دارد
#دادخواهی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
مادران دادخواه، در روز تولد سیاوش محمودی، ندای «نه به اعدام» سر دادند.
منظر ضرابی، ضمن انتشار این ویدیو نوشت:
«ما مادران دادخواه، در روز تولد نوجوان کشتهشده، جاوید نام #سیاوش_محمودی، گرد هم آمدهایم تا یاد او را گرامی بداریم و نامش را زنده نگه داشته و فریاد اعتراض خود را به گوش مردم ایران و جهان برسانیم. ما خواستار پایان دادن به خشونتهای سازمانیافته و درخواست لغو اعدام هستیم»
#نه_به_اعدام
#نه_به_قتل_حکومتی
#پخشان_عزیزی
#دادخواهی
#یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
منظر ضرابی، ضمن انتشار این ویدیو نوشت:
«ما مادران دادخواه، در روز تولد نوجوان کشتهشده، جاوید نام #سیاوش_محمودی، گرد هم آمدهایم تا یاد او را گرامی بداریم و نامش را زنده نگه داشته و فریاد اعتراض خود را به گوش مردم ایران و جهان برسانیم. ما خواستار پایان دادن به خشونتهای سازمانیافته و درخواست لغو اعدام هستیم»
#نه_به_اعدام
#نه_به_قتل_حکومتی
#پخشان_عزیزی
#دادخواهی
#یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
پیام امروز مادران دادخواه بوکان و پست مشترکشان از صفحه دایه مینا (mina_soltani1348)، مادر جاویدنام شهریار محمدی، همراه با دیگر مادران دادخواه بوکان منتشر شد.
با وجود فشارهای سنگین رژیم، این مادران شجاع توانستند مراسم را برگزار کنند و بار دیگر پیمان اتحاد و همبستگی خود را تازه نمایند. آنان با ایستادگی و مقاومت، پیامی روشن به تمام مردم ایران و جهان ارسال کردند: صدای عدالت خاموششدنی نیست، و راهی که برای آزادی آغاز کردهاند، با قدرت ادامه خواهد داشت.
پیام جمعی مادران دادخواه بوکان جنبش «ژینا»
در سکوت تلخ این روزها،
قلبهایمان پر از غم اما سرشار از عشق و خشم است.
امروز، روزی است که اگر ظلم و بیعدالتی نبود، پسرمان، هژار مامخسروی، همراه با خواهر دوقلویش، تولد ۲۳ سالگیشان را جشن میگرفتند.
اما هژار در میان ما نیست. او را از ما گرفتند، اما یاد و نامش هرگز خاموش نخواهد شد، زیرا او فرزند همه ماست، نماد مقاومت یک ملت و فریادی است که تا ابد در گوش تاریخ خواهد پیچید.
امروز، ما مادران و خانوادههای دادخواه بوکان، با قلبهایی که از داغ فرزندانمان میتپد و اشکهایی که از درد بیپایان جاری است، دوباره گرد هم آمدیم. در کنار هم، یاد و خاطره هژار را گرامی داشتیم و به خون پاک او و تمام عزیزانی که ناعادلانه از ما گرفته شدند، قسم خوردیم که راهشان را ادامه دهیم و صدای عدالت را روشن نگهداریم.
دو سال و چند ماه از روزی که عزیزانمان را از دست دادیم میگذرد. اما این زخم، ما را نه تنها پراکنده نکرد، بلکه به هم نزدیکتر کرد. این درد مشترک، ما را از خانوادههایی پراکنده به یک خانواده بزرگ تبدیل کرده است. خانوادهای که عشق به عدالت و مقاومت، آن را زنده نگه داشته است. اتحاد ما، چراغی است که در تاریکی ظلم روشن مانده است.
هژار مامخسروی، که در ۲۴ دیماه ۱۳۸۱ در بوکان به دنیا آمد، در ۲۶ آبانماه ۱۴۰۱ با شلیک مستقیم کشته شد و جان خود را از دست داد. اما او دیگر تنها پسر خانواده مامخسروی نیست؛ او فرزند تمام ماست، فرزندی که راهش ادامه دارد و خونش هرگز هدر نخواهد رفت.
هژار امروز ۲۳ ساله است. شاید جسم او در میان ما نباشد، اما خونش در رگهای ما جاری است و راهش در قدمهای ما ادامه دارد.
ما خانوادههای دادخواه بوکان هستیم و تا روزی که عدالت بر این سرزمین جاری شود، صدای عدالت را روشن نگه خواهیم داشت.
#هژار_مام_خسروی #هیمن_آمان #ابراهيم_شريفى_فر #هیوا_جان_جان #امجد_عنایتی #شهریار_محمدی
#ژن_ژیان_ئازادی #زن_زندگی_آزادی #دادخواهی #عدالت #بوکان #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
با وجود فشارهای سنگین رژیم، این مادران شجاع توانستند مراسم را برگزار کنند و بار دیگر پیمان اتحاد و همبستگی خود را تازه نمایند. آنان با ایستادگی و مقاومت، پیامی روشن به تمام مردم ایران و جهان ارسال کردند: صدای عدالت خاموششدنی نیست، و راهی که برای آزادی آغاز کردهاند، با قدرت ادامه خواهد داشت.
پیام جمعی مادران دادخواه بوکان جنبش «ژینا»
در سکوت تلخ این روزها،
قلبهایمان پر از غم اما سرشار از عشق و خشم است.
امروز، روزی است که اگر ظلم و بیعدالتی نبود، پسرمان، هژار مامخسروی، همراه با خواهر دوقلویش، تولد ۲۳ سالگیشان را جشن میگرفتند.
اما هژار در میان ما نیست. او را از ما گرفتند، اما یاد و نامش هرگز خاموش نخواهد شد، زیرا او فرزند همه ماست، نماد مقاومت یک ملت و فریادی است که تا ابد در گوش تاریخ خواهد پیچید.
امروز، ما مادران و خانوادههای دادخواه بوکان، با قلبهایی که از داغ فرزندانمان میتپد و اشکهایی که از درد بیپایان جاری است، دوباره گرد هم آمدیم. در کنار هم، یاد و خاطره هژار را گرامی داشتیم و به خون پاک او و تمام عزیزانی که ناعادلانه از ما گرفته شدند، قسم خوردیم که راهشان را ادامه دهیم و صدای عدالت را روشن نگهداریم.
دو سال و چند ماه از روزی که عزیزانمان را از دست دادیم میگذرد. اما این زخم، ما را نه تنها پراکنده نکرد، بلکه به هم نزدیکتر کرد. این درد مشترک، ما را از خانوادههایی پراکنده به یک خانواده بزرگ تبدیل کرده است. خانوادهای که عشق به عدالت و مقاومت، آن را زنده نگه داشته است. اتحاد ما، چراغی است که در تاریکی ظلم روشن مانده است.
هژار مامخسروی، که در ۲۴ دیماه ۱۳۸۱ در بوکان به دنیا آمد، در ۲۶ آبانماه ۱۴۰۱ با شلیک مستقیم کشته شد و جان خود را از دست داد. اما او دیگر تنها پسر خانواده مامخسروی نیست؛ او فرزند تمام ماست، فرزندی که راهش ادامه دارد و خونش هرگز هدر نخواهد رفت.
هژار امروز ۲۳ ساله است. شاید جسم او در میان ما نباشد، اما خونش در رگهای ما جاری است و راهش در قدمهای ما ادامه دارد.
ما خانوادههای دادخواه بوکان هستیم و تا روزی که عدالت بر این سرزمین جاری شود، صدای عدالت را روشن نگه خواهیم داشت.
#هژار_مام_خسروی #هیمن_آمان #ابراهيم_شريفى_فر #هیوا_جان_جان #امجد_عنایتی #شهریار_محمدی
#ژن_ژیان_ئازادی #زن_زندگی_آزادی #دادخواهی #عدالت #بوکان #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
همسر حمزهعلی نعمتی، از جانباختگان اعتراضات آبان ۹۸، در ویدیویی گفت: «۲۶ آبان ۹۸ به همسرم شلیک کردند و او را زنده در سردخانه شهر قدس گذاشتند.» او افزود علی خامنهای را نمیبخشد و پنج سال و دو ماه است که من و فرزندم آواره شده است.
جاویدنام حمزهعلی نعمتی از جانباختگان آبان ۱۳۹۸ در شهر قدس (قلعهحسنخان) بود.
حمزه علینعمتی جانباز جنگ ایران و عراق در اعتراضات آبان ۹۸ گلوله خورد؛ در بیمارستان به او رسیدگی نشد و بدن نیمهجانش به سردخانه منتقل شد و در آنجا جان باخت.
دهها نفر از معترضان آبان۹۸ از جمله علی سرتیپی، وحید دامور و برهان منصورنیا نیز به دلیل عدم رسیدگی در بیمارستان جان باختند.
حمزه پدری۵۴ ساله بود، که روز ۲۶ آبان ۱۳۹۸ با شلیک گلوله به سرش در شهرقدس مجروح شد ، وقتی او را به بیمارستان منتقل کردند هنوز زنده بود.
ولی بدلیل مانع تراشیها و عدم رسیدگی، او را در همان وضعیت به سردخانه بیمارستان ۱۲ بهمن شهرقدس منتقل کردند تا اینکه همانجا جان باخت.
حمزه اصالتا اهل #زنجان بود او در جریان جنگ ایران و عراق چندین سال در جبهه بود و از مجروحین جنگی آن زمان بود و در آخرین ایام عمرش نیز بازنشسته شرکت کاشی ایرانا بود
خانواده او بعد از پیگیریهای زیاد نهایتا موفق شدند جسد او را تحویل گرفته و شبانه دفن کنند
پیکر حمزه در بهشت فاطمه شهر قدس و تحت تدابیر امنیتی به آغوش خاک سپرده شد
همسر جاویدنام نعمتی میگوید:
«یک بچه یتیم مونده رو دستم. من دادخواهم... زدندگی ام رو نابود کردند. زندگی بچه یتیمم رو نابود کردند...من هیچ وقت قاتلان شوهرم رونمیبخشم.»
#آبان_ادامه_دارد
#آبان۹۸ #حمزه_علی_نعمتی
#آبان_خونین
#دادخواهی
##یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
همسر حمزهعلی نعمتی، از جانباختگان اعتراضات آبان ۹۸، در ویدیویی گفت: «۲۶ آبان ۹۸ به همسرم شلیک کردند و او را زنده در سردخانه شهر قدس گذاشتند.» او افزود علی خامنهای را نمیبخشد و پنج سال و دو ماه است که من و فرزندم آواره شده است.
جاویدنام حمزهعلی نعمتی از جانباختگان آبان ۱۳۹۸ در شهر قدس (قلعهحسنخان) بود.
حمزه علینعمتی جانباز جنگ ایران و عراق در اعتراضات آبان ۹۸ گلوله خورد؛ در بیمارستان به او رسیدگی نشد و بدن نیمهجانش به سردخانه منتقل شد و در آنجا جان باخت.
دهها نفر از معترضان آبان۹۸ از جمله علی سرتیپی، وحید دامور و برهان منصورنیا نیز به دلیل عدم رسیدگی در بیمارستان جان باختند.
حمزه پدری۵۴ ساله بود، که روز ۲۶ آبان ۱۳۹۸ با شلیک گلوله به سرش در شهرقدس مجروح شد ، وقتی او را به بیمارستان منتقل کردند هنوز زنده بود.
ولی بدلیل مانع تراشیها و عدم رسیدگی، او را در همان وضعیت به سردخانه بیمارستان ۱۲ بهمن شهرقدس منتقل کردند تا اینکه همانجا جان باخت.
حمزه اصالتا اهل #زنجان بود او در جریان جنگ ایران و عراق چندین سال در جبهه بود و از مجروحین جنگی آن زمان بود و در آخرین ایام عمرش نیز بازنشسته شرکت کاشی ایرانا بود
خانواده او بعد از پیگیریهای زیاد نهایتا موفق شدند جسد او را تحویل گرفته و شبانه دفن کنند
پیکر حمزه در بهشت فاطمه شهر قدس و تحت تدابیر امنیتی به آغوش خاک سپرده شد
همسر جاویدنام نعمتی میگوید:
«یک بچه یتیم مونده رو دستم. من دادخواهم... زدندگی ام رو نابود کردند. زندگی بچه یتیمم رو نابود کردند...من هیچ وقت قاتلان شوهرم رونمیبخشم.»
#آبان_ادامه_دارد
#آبان۹۸ #حمزه_علی_نعمتی
#آبان_خونین
#دادخواهی
##یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
زهرا، خواهر جاویدنام میلاد سعیدیانجو، از جانباختگان خیزش انقلابی ۱۴۰۱ در ایذه، ضمن انتشار این ویدیو نوشت:
«داداش قهرمانم میلاد جان
درد نبودت دقیقا مثل خنجریست که درون قلبمان
فرو رفته است، و از پشت بیرون زده.
و مرتب دردش را احساس میکنیم
و با این درد به زندگی اجباری ادامه میدهیم.»
درد و رنج خانوادههای دادخواه، زخمی است عمیق و بیمرهم که نه تنها به دلیل از دست دادن عزیزانشان، بلکه به خاطر نادیده گرفتن عدالت و حقیقت، در جان و روحشان شعلهور است. این خانوادهها، هر روز با یاد خاطراتی که از عزیزانشان باقی مانده، میان بغض و اشک زندگی میکنند و زخمهایشان با هر بیعدالتی تازهتر میشود. آنان با درد نبود عزیزانشان، خنجری را تحمل میکنند که نه از جسم، بلکه از روان عبور کرده است؛ اما با وجود این درد، همچنان ایستادهاند، صدایی برای بیصدایان و چراغی در راه عدالت، تا یاد قربانیانشان در میان ظلم و تاریکی خاموش نشود.
#میلاد_سعیدیان_جو #دادخواهی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
«داداش قهرمانم میلاد جان
درد نبودت دقیقا مثل خنجریست که درون قلبمان
فرو رفته است، و از پشت بیرون زده.
و مرتب دردش را احساس میکنیم
و با این درد به زندگی اجباری ادامه میدهیم.»
درد و رنج خانوادههای دادخواه، زخمی است عمیق و بیمرهم که نه تنها به دلیل از دست دادن عزیزانشان، بلکه به خاطر نادیده گرفتن عدالت و حقیقت، در جان و روحشان شعلهور است. این خانوادهها، هر روز با یاد خاطراتی که از عزیزانشان باقی مانده، میان بغض و اشک زندگی میکنند و زخمهایشان با هر بیعدالتی تازهتر میشود. آنان با درد نبود عزیزانشان، خنجری را تحمل میکنند که نه از جسم، بلکه از روان عبور کرده است؛ اما با وجود این درد، همچنان ایستادهاند، صدایی برای بیصدایان و چراغی در راه عدالت، تا یاد قربانیانشان در میان ظلم و تاریکی خاموش نشود.
#میلاد_سعیدیان_جو #دادخواهی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech