مصطفی کنعانی، به یاد ابول کورکور و تمام مبارزین راه آزادی می‌خواند.

ابول کورکور»، از معترضان اعتراضات ۱۴۰۱، روز شنبه ۱۸ اسفند ۱۴۰۳، پس از این‌که نیروهای امنیتی محل اختفای او در ایذه را محاصره کرده و بی‌وقفه تیراندازی کردند، با فریاد «ایران خداحافظ» به زندگی خود پایان داد.


#ایذه #ابول_کورکور #ایران_خداحافظ #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

تمام افراد این تصاویر توسط جمهوری اسلامی کشته شده‌اند. جوانان ایذه که پس از کشتار مردم در روز ۲۵ آبان ۱۴۰۱ توسط جمهوری اسلامی، با هم هم‌قسم شده بودند که تا پای جان مبارزه کنند و در برابر حکومت کودک‌کش سر خم نکنند.

آن‌ها زندگی مخفی داشتند و گاه در کوه‌های اطراف شهر مخفی می‌شدند. ابول کورکور دیروز در محاصره قرار گرفت و به زندگی خود خاتمه داد، او پیش از این اقدام گفت :«ایران خداحافظ»

او عاشق ایران بود، عاشق زندگی بود. داغدار دوستانش جاویدنامان حامد سلحشور، حسین سعیدی، مصطفی احمدپور، کمر طهماسبی و مهدی الماسی بود و حالا به آن‌ها پیوست.

دیروز چند نفر دیگر زخمی و بازداشت شدند که جانشان در خطر است. جان مجاهد کورکور هم در خطر جدی است.

#ابول_کورکور #ایذه #ایران_خداحافظ #یاری_مدنی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech

گرگ‌ها خوب بدانند، در این ایل غریب
گر پدر مرد، تفنگ پدری هست هنوز


گمان نکنید که با کشتن چند تن از دلاوران و مبارزان ایذه، نسل مبارزان راه آزادی به پایان می‌رسد.
این را تجربه و تاریخ نشان داده است. ایذه و سایر شهرهای ایران دلاور خیزند.

کاش حکومت به جای کشتن جوانان مملکت، به این می‌اندیشید که چه کار کرده که این جوانان علیه او بپاخاستند؟
تا وقتی که سرکوب، خفقان، تبعیض، کشتار و فساد وجود دارد، مبارزانی از گوشه گوشه میهن برمی‌خیزد و روزی فرا می‌رسد که ظالمان راهی برای گریز نخواهند داشت.

طرح از محمد یاوری


#ایذه #ایران #خداحافظ_ایران #ابول_کورکور
#یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

ابول کورکور»، از معترضان اعتراضات ۱۴۰۱، روز شنبه ۱۸ اسفند ۱۴۰۳، پس از این‌که نیروهای امنیتی محل اختفای او در ایذه را محاصره کرده و بی‌وقفه تیراندازی کردند، با فریاد «ایران خداحافظ» به زندگی خود پایان داد.


طرح از اسلان آقابابایی
اکانت اینستاگرام ایشان
aslanaghababaei

#ایذه #ابول_کورکور #ایران_خداحافظ #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

جمهوری اسلامی چندین سال است که به اهمیت شبکه‌های اجتماعی و فضای دیجیتال در مبارزات مردم ایران پی برده است و به همین منظور با راه‌اندازی واحدهای ارتش سایبری، سعی در مخدوش کردن فضا و انحراف افکار عمومی از طریق انتشار اخبار جعلی و تحریف واقعیت دارد.

در این راه چند اکانت نفوذی و وابسته با هویت واقعی و ده‌ها هزار اکانت جعلی با ظاهر طرفداری از گروه‌های سیاسی اپوزیسیون را به کار می‌گیرد تا هر وقت که جامعه قرار است یکدست حکومت را محکوم کند، این اکانت‌ها با انتشار دیس‌اینفورمیشن دست به فریب‌کاری بزنند.

اهداف این پروژه این موارد هستند:
ـ بی‌اعتبار سازی مبارزان سیاسی و فعالان حقوق بشر و رسانه‌ها
ـ بدنام کردن طرفداران گروه‌های سیاسی اپوزیسیون
ـ فریب افراد ساده‌لوح از طریق لایک و ریتوییت ریختن پای اخبار جعلی با اکانت‌های جعلی!
ـ عصبانی‌کردن طرف مقابل و به واکنش واداشتن و رودررو کردن او با جریانی دیگر از اپوزیسیون
ـ ایجاد گسست و تفرقه بین مخالفان
ـ مرعوب کردن رسانه‌ها از پوشش خبری فعالان مدنی و سیاسی داخل کشور
ـ و در نهایت جان به در بردن جمهوری اسلامی از خشم مردم


مثلا وقتی جمهوری اسلامی منجر به جان‌باختن کیانوش سنجری می‌شود، می‌آیند یک فعال سیاسی مخالف حکومت را قاتل معرفی می‌کنند. کاریکاتور می‌کشند، دروغ می‌گویند، مسخره می‌کنند، فحاشی می‌کنند و ... تا نظرشان را جا بیندازند.
یا وقتی محل اختفای ابول کورکور لو می‌رود و او کشته می‌شود، شایعه می‌کنند که کار توماج صالحی بوده! (البته پیش‌تر با القاب توله مجاهد، توده‌ای، چپول، گلوبالیست و ... و یا کامنت‌هایی مثل اینو چرا نکشتن؟ این چرا آزاد شده، چرا تو شهر راه میره؟ و ... فضاسازی می‌کنند)

این رفتار سایبری‌ها البته گاه با فرصت طلبی و رضایت یا سکوت برخی فعالان اپوزیسیون که کوته‌نگرانه به فکر حذف رقیب سیاسی احتمالی بعد از سرنگونی رژیم هستند، مواجه می‌شود و فرصت بیشتری به حکومت می‌دهد. اینجاست که اخلاق، شرافت و وجدان محک می‌خورد.

این بار خواهر جاویدنام میلاد سعیدیان‌جو از شهر ایذه، علیه اخبار جعلی منتشر شده، موضع‌گیری کرده است.

راه مقابله با اخبار جعلی، افزایش سواد رسانه‌ای، افزایش سواد سیاسی، داشتن تفکر انتقادی و پرسشگری است.

#ابول_کورکور #اخبار_جعلی #ارتش_سایبری #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

نامه محبوبه رضایی از زندان اوین برای جان‌باختن ابول کورکور

«بماند ز ما نام تا رستخیز / به پیروزی دشمن اندر گریز
سرو ایستاده می‌میرد
دو سال از خیزش ملی ۱۴۰۱ گذشته است و در این مدت، فرزندان کوروش در ایذه، با ایستادگی و جانفشانی، راه آزادی و مبارزه با استبداد را ادامه داده‌اند.
امروز اما خبری شنیدم که قلبم را به درد آورد: پسر دلیر ایذه، ابول کورکور، همچون آرش کمانگیر، جان خود را در کمان نهاد و با خون خویش، قیام ایذه را زنده نگه داشت. او با این فداکاری، درسی از شجاعت و از خودگذشتگی به خواب‌زدگان آموخت.
اکنون، در این بزنگاه حساس، وظیفه‌ی دیگر فرزندان ایران است که در کنار مردم ایذه استوار بمانند تا شعله‌های این خشم نهفته در زیر خاکستر، خاموش نشود.
ایذه را نتها نگذارم.
خداحافظ ایران»

محبوبه‌رضائی
زندان اوین
یکشنبه ۱۱ اسفند ۱۴۰۳

#بیانیه #محبوبه_رضایی #ابول_کورکور #ایذه #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

شیرین عبادی، درباره وقایع ایذه و جان‌باختن ابول کورکور نوشت:
«🔹در جریان چهار دهه مقاومت مدنی علیه جمهوری اسلامی،‌ تا خیزش زن زندگی آزادی، حرکتی که در تمام ایران، در اعتراض به جنایت حکومت شکل گرفت، تمامی حرکات مسالمت‌آمیز بود. ابزار مردم مشت‌های گره‌کرده، دست‌های خالی و شعارهای مترقی‌شان بود. دستگاه جهل و استبداد پاسخ این مدنیت و آرامش را با گلوله داد. تنها در شهر ایذه سه کودک کشته شدند. مردمی که ریخته شدن خون فرزندان‌شان را می‌بینند، لاجرم راه دیگری از جمله مبارزات مسلحانه را انتخاب می‌کنند.

🔹جمهوری اسلامی که تنها زبان زور و اسلحه را می‌فهمد، مسالمت‌آمیزترین جنبش مدنی ایران را به مبارزه مسلحانه تبدیل کرد. اگر به اندازه سر سوزنی «خرد» در جمهوری اسلامی وجود داشته باشد،‌ باید به طبقه‌ی حاکم نهیب بزند که نباید مردم را به سمت مبارزه مسلحانه سوق دهد. این مردم تنها چیزی که ندارند،‌ سلاحی است که دستگاه سرکوب به آن مجهز است. به جز آن هم میل، هم اراده و هم توان از بین بردن حکومت را دارند.

🔹بسیار متاسفم که روز گذشته جوانی که به دادخواهی از جان‌باختگان ایذه مبارزه می‌کرد پس از دو سال در محاصره نیروهای نظامی و امنیتی با «خداحافظی از ایران» به زندگی‌اش پایان داد. در ویدیویی که به صورت لایو از اینستاگرام ابول کورکور منتشر می‌شد آنها پس از تنگ شدن حلقه محاصره به صراحت می‌گویند تسلیم شده‌اند اما نیروهای نظامی تیراندازی را متوقف نمی‌کنند.

🔹در هیچ جای جهان به سمت کسی که تسلیم شده شلیک نمی‌کنند. این شیوه البته در جمهوری اسلامی مسبوق به سابقه است؛ حکومتی که حتی به زندانیانش در زندان، به اسرای خودش در حبس رحم نمی‌کند. تاکید می‌کنم که جوانان، مبارزان و باورمندان آزادی،‌ باید زنده بمانند؛ مرگ و خودکشی، همان چیزی است که جمهوری اسلامی می‌خواهد همه مردم به آن گرفتار شوند. به مردم شریف ایذه تسلیت می‌گویم.

🔹فراموش نکنیم که مجاهد کورکور نیز بخشی از طایفه‌ای است که ابول کورکور به آن متعلق بود. جوان بی‌گناهی که به قتل کیان پیرفلک متهم و به اعدام محکوم شده است. خانواده کیان به صراحت می‌گویند متهم کردن مجاهد کورکور، تلاش برای ایجاد تفرقه میان مردم ایذه است. آیا راهی برای مردم باقی مانده است؟»

نظر شما چیست؟

#ابول_کورکور #ایذه #شیرین_عبادی #نه_به_جمهورى_اسلامى #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

دانیال مقدم، هنرمند معترض داخل ایران، به یاد مبارزان ایذه می‌نوازد و می‌خواند

در حالی که رسانه‌های جمهوری اسلامی با تحریف واقعیت جوانان آزادی‌خواه ایران، شرور معرفی می‌کند، هنرمندان شجاعی در داخل ایران جو سانسور و خفقان را می‌شکنند.

دانیال مقدم ضمن انتشار این ویدیو نوشت:

«با یاد و خاطر تمام #شهدای_راه_آزادی...
چگونه میتوان این همه سیاهی را تاب آورد؟؟!
ایران جانم ؟ ایرانِ با وقارم ؟چه كنم براى تسكين دِلَت؟چگونه ميتوانم باز تورا شاد و سلامت و باصلابت ببينم؟؟

ما مَردمان ايران همه متحد كنار هم ميمونيم...
☀️ما كه حركت ميكنيم خداجان بركت بفرست🖤🙏🏻☀️
#دانیال_مقدم
#خط_مقدم »

ـ جمهوری اسلامی با قتل مردم در خیابان و زندان و با سرکوب سنگین موجب شد تا عده‌ای برای مبارزه راهی غیرمسالمت‌آمیز و پر هزینه را برگزینند. آنوقت حکومت با نسبت دادن القابی که شایسته خودش است، تلاش می‌کند تا هزینه حمایت از این آزادگان را افزایش و نگذارد در داخل ایران صدایی به دادخواهی بلند شود.

#ایذه #ابول_کورکور #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

یلدا دهقانی، از بازداشت‌شدگان خیزش انقلابی ۱۴۰۱، این فایل را منتشر کرد و نوشت:

به نام خون، به نام زخم‌های بی‌مرهم

برادرم، رفیقم، هم‌سنگرم…
چطور این درد را فریاد بزنم وقتی گلویی که باید فریاد می‌کشید، با گلوله خودش دریده شد که مبادا به دست کفتاران بیفتد؟

قاتلانش، با دهان‌های بازمانده از حیرت، به جسدی می‌نگرند که انتقام را در همان لحظه، در همان تصمیم، از آن‌ها گرفت.

اما من، منی که هنوز زنده‌ام، منی که با هر نفس، سنگینی نبودنت را در سینه می‌کشم، چگونه بمیرم؟ چگونه آرام بگیرم وقتی در خیابان‌ها، میان همین مردم، صدایی از دردت بلند نشد؟
چگونه ببخشم وقتی سکوتشان، عمیق‌تر از هر زخمی که در زیر گلویت نشست، بر جانم خنجر می‌کشد؟!

مردم؟ کدام مردم؟ همان‌ها که خونت را دیدند و لب فرو بستند؟ همان‌ها که مرگت را به فراموشی سپردند تا شب راحت‌تر بخوابند؟! همان‌ها که برای زنجیرهایشان، برای ترس‌هایشان، برای نانِ بی‌عزتشان، هزار بهانه آوردند، اما برای مرگ تو، حتی از شنیدن اخبارت فرار کردن …


کاش گلوله‌ای که به گلویت نشاندی، در قلب این بی‌غیرتی می‌نشست، که از صد لشکر دشمن، ویران‌کننده‌تر است.

قسم به خونی که بی‌هیچ فریادی بر خاک ریخت، قسم به نامت که در گوش شب پیچید، ما زنده‌ایم، ما هستیم، و این خشم خاموش نخواهد شد.

#خداحافظ_ایران #ابول_کورکور #ایذه #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech