آموزشکده توانا
56.3K subscribers
31.5K photos
37.1K videos
2.55K files
19K links
کانال رسمی «توانا؛ آموزشکده جامعه مدنی»
عكس،خبر و فيلم‌هاى خود را براى ما بفرستيد:
تلگرام:
t.me/Tavaana_Admin

📧 : info@tavaana.org
📧 : to@tavaana.org

tavaana.org

instagram.com/tavaana
twitter.com/Tavaana
facebook.com/tavaana
youtube.com/Tavaana2010
Download Telegram
جمهوری اسلامی با صدور احکام ناعادلانه و غیرقانونی، زندگی فعالان مدنی را گروگان گرفته است.

نگاهی به حکم صادره برای خانم مهوش (سایه) صیدال بکنید:

«یکسال حبس تعزیری!
۵ سال ممنوعیت خروج از کشور!
۵ سال ممنوعیت استفاده از شبکه های مجازی!
۵ سال ممنوعیت استفاده از تلفن هوشمند !
۱۵ میلیون تومان جزای نقدی..
یکسال حبس تعزیری بمدت ۵ سال تعلیق شد»

این حکم مصداق بارز گروگان‌گیری و هم جنایت علیه حقوق طبیعی و انسانی یک فرد است. ۵ سال اجازه استفاده از هیچ فضای مجازی نداشته باشد، ۵ سال گروگان باشد و از ایران خارج نشود و ۵ سال گوشی هوشمند نداشته باشد!
تعلیق حبس تعزیری هم برای به سکوت کشاندن یک فعال مدنی است، تا به محض هر گونه فعالیتی طی پنج سال آتی اجرا شود!
این مجازات‌های تکمیلی در حالی صادر می‌شود که جایی در قانون مجازات اسلامی همین رژیم هم ندارد!

خانم صیدال دارای دکترای حقوق بین‌الملل است. مهوش [سایه] صیدالی، کاربر ۴۲ ساله اهل خوزستان، چهارشنبه ۳۱خرداد۱۴۰۲ همراه با چند کاربر فعال دیگر در کلاب هاوس به نام‌های «علیرضا عبدی»، «دانیال امین»، «سروناز میثاقیان»، «مصطفی نوری»، «فرهنگ آزادمنش» و «امیر اخوان»، بازداشت و به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شده بود. او در زمان بازداشت مدتی در اعتصاب غذا بود. او سرانجام اول مرداد ماه آزاد شد.

مهوش (سایه) صیدال، حقوقدان و از کاربران کلاب‌هاوس بود که با آگاهی و اتکای بر حقوق شهروندی خود به کنش‌گری در پلتفرم کلاب‌هاوس می‌پرداخت.
خانم صیدالی بعد از ۱۵ سال کار در شهرداری تهران سال گذشته به خاطر واکنش به کشتار مردم از محل کارش اخراج شد.

#مهوش_صیدال #سایه_صیدال #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
مهوش(سایه) صیدال، از جمله ادمین‌های کلاب هاوس بود که سال گذشته در جریان خیزش انقلابی ۱۴۰۱ هم از محل کارش اخراج شد و هم مدتی بازداشت شد.
او در نهایت به یک سال حبس که به مدت پنج سال تعلیق شده و برخی محرومیت‌های اجتماعی محکوم شد.

نگاهی به حکم صادره برای خانم مهوش (سایه) صیدال بکنید:

«یکسال حبس تعزیری!
۵ سال ممنوعیت خروج از کشور!
۵ سال ممنوعیت استفاده از شبکه های مجازی!
۵ سال ممنوعیت استفاده از تلفن هوشمند !
۱۵ میلیون تومان جزای نقدی..
یکسال حبس تعزیری بمدت ۵ سال تعلیق شد»

این حکم مصداق بارز گروگان‌گیری و هم جنایت علیه حقوق طبیعی و انسانی یک فرد است. ۵ سال اجازه استفاده از هیچ فضای مجازی نداشته باشد، ۵ سال گروگان باشد و از ایران خارج نشود و ۵ سال گوشی هوشمند نداشته باشد!
تعلیق حبس تعزیری هم برای به سکوت کشاندن یک فعال مدنی است، تا به محض هر گونه فعالیتی طی پنج سال آتی اجرا شود!
این مجازات‌های تکمیلی در حالی صادر می‌شود که جایی در قانون مجازات اسلامی همین رژیم هم ندارد!

خانم صیدال دارای دکترای حقوق بین‌الملل است. مهوش [سایه] صیدالی، کاربر ۴۲ ساله اهل خوزستان، چهارشنبه ۳۱خرداد۱۴۰۲ همراه با چند کاربر فعال دیگر در کلاب هاوس به نام‌های «علیرضا عبدی»، «دانیال امین»، «سروناز میثاقیان»، «مصطفی نوری»، «فرهنگ آزادمنش» و «امیر اخوان»، بازداشت و به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شده بود. او در زمان بازداشت مدتی در اعتصاب غذا بود. او سرانجام اول مرداد ماه آزاد شد.

مهوش (سایه) صیدال، حقوقدان و از کاربران کلاب‌هاوس بود که با آگاهی و اتکای بر حقوق شهروندی خود به کنش‌گری در پلتفرم کلاب‌هاوس می‌پرداخت.
خانم صیدالی بعد از ۱۵ سال کار در شهرداری تهران سال گذشته به خاطر واکنش به کشتار مردم از محل کارش اخراج شد.

حالا حکم خانم صیدال به اجرای احکام رفته و او پیش از اجرایی شدن حکمش در ویدیویی که به عنوان آخرین دست اینستاگرامش منتشر کرده، ناگفته‌هایی از دوران بازداشت و بازجویی‌اش را بیان کرده و البته گفته که «سعی کردم در حد توان جاهایی که قابل بیان نیست رو همچنان در دلم نگه دارم تا چند صباحی بیشتر کنار عزیزانم باشم»

sayeh_saidall

#زن_زندگی_آزادی #مهوش_صیدال #بیانیه  #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
«سلام توانا، من از دوستان مهوش (سایه) صیدال هستم، با خواهر سایه رفته بودم تا کمک کنم که وسایلش رو جمع کنن و خونه‌اش رو تحویل صاحب خونه بدن، بعد از حكم بی‌رحمانه‌ای كه به سایه دادن دادن و اون رفته زندان، چاره‌ای جز این نبود. داشتیم وسيله‌هاشو جمع ميكردیم که رسیدین به قفسه كتابخونه‌اش، بغض کردیم. آخه چرا باید آدمی که دكترای حقوق بين الملل داره و اینهمه اهل مطالعه تو زمینه‌های مختلفه، جاش تو زندان باشه؟ مگه چه کار کرده؟»

مهوش (سایه) صیدال، در حال تحمل دو سال حبس خود در زندان است.

مهوش (سایه) صیدال، دارای دکترای حقوق بین‌الملل و اهل خوزستان، از کاربران کلاب‌هاوس و فعالان حقوق مدنی است. او در تاریخ ۱۵ مهرماه ۱۴۰۲ بدون تفهیم اتهام کامل بازداشت شد و پس از یک هفته، کیفرخواست او صادر شد. اتهامات جدید شامل نشر اکاذیب، تبلیغ علیه نظام و حضور زنان بدون حجاب است.

این حکم به استناد محتوای استوری‌های شخصی وی، از جمله یادبود خانوادگی و کلیپ‌های محلی، و همچنین استفاده دوباره از اتهامات قبلی در پرونده او، صادر شده است. در سال گذشته نیز، او به اتهام فعالیت در کلاب‌هاوس به یک سال حبس تعزیری (به مدت پنج سال تعلیق)، محرومیت از شبکه‌های اجتماعی، و ممنوعیت خروج از کشور محکوم شده بود.

سایه در سال گذشته از محل کارش در شهرداری تهران به دلیل واکنش به اعتراضات ۱۴۰۱ اخراج شد. او در بازداشت قبلی به مدت یک ماه در اعتصاب غذا بود و سرانجام در مرداد ۱۴۰۲ آزاد شد. بازداشت و احکام صادره علیه سایه صیدال، نمونه‌ای از فشارهای حکومتی برای سرکوب کنشگران مدنی و نقض حقوق اساسی شهروندان است.

#سایه_صیدال #مهوش_صیدال #یاری_مدنی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech
یادداشت سایه صیدال از زندان اوین؛ بر موضع خود علیه اعدام ایستادگی می‌کنیم

در نخستین سالگرد کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام»، ضمن ایستادگی بر ادامه این کارزار تا لغو این حکم غیر‌انسانی، در این متن به شکلی مشخص، در رد صریح منبع فقهی و حقوقی اتهام «بغی» به چند نکته اشاره خواهم کرد.

به دلیل صدور احکام اعدام بر مبنای بغی برای همبندیانمان وریشه مرادی و پخشان عزیزی و عزیزان دیگری همچون مهدی حسنی و بهروز احسانی، ضمن ابراز انزجار مجدد از مجازات اعدام در کلیت آن (مفسد فی‌الارض و محاربه و غیره) که دست‌درازی به جان انسان‌هاست، به چند نکته برای رد صریح منبع فقهی و حقوقی بغی اشاره می‌کنم اما همچنان تاکید دارم ورود از دریچه فقهی و حقوقی در کلیت مخالفت با اعدام، تنها با در نظر گرفتن کارکرد سیاسی، مبنا و مشروعیت دارد.

نگاه فقهی: بغی در متون فقهی در جرائم حدی قرار نگرفته است

«آن که جان می‌دهد، همان هم جان می‌ستاند. پس هیچ انسانی حق سلب حیات انسان دیگری را ندارد و کشتن هر نفس ممنوع است.»
وَلَا تَقْتُلُوا النَّفْسَ الَّتِي حَرَّمَ اللَّهُ إِلَّا بِالْحَقِّ.
خداوند خود در این آیه قرآن، این حق را منحصر به قصاص و محاربه دانسته که برای آن دو هم شرایط و موانعی آمده که به تفصیل قابل بحث است.

پس با همین نص صریح قرآن که جمهوری اسلامی مبنای حدود را قرآن می‌داند، بپردازیم به این که چگونه می‌شود صرف روایاتی که صحت و سقم آن مشخص نیست، مجوز کشتن انسانی را صادر کرد؟

در مورد ماده ۲۸۷ (بغی) که از سال ۱۳۹۲ وارد قانون مجازات اسلامی شده و در این سال‌ها و روزهای اخیر بسیاری از مخالفان جمهوری اسلامی به استناد همین ماده اعدام شده یا به اعدام محکوم شده‌اند، باید تصریح کرد که این ماده جدیدالتصویب در متون فقهی در جرایم حدی قرار نگرفته است.
در موضوع جنگ، پیرامون آن نکاتی آمده و بنا بر متون فقهی، بغی در وضعیت جنگی قابل اعمال است.

دیگر منبع بغی از نظر قانون‌گذار آیه ۹ سوره حجرات است که در آن آیه هم به جنگ بین مومنین اشاره کرده و چنین آمده که اگر گروهی از مومنین ظلم کرده‌اند، گروه دیگر با ظالم بجنگند تا به صلح برسند.

در احکام فقهی مرتبط به بغی هم اشاره به جنگ‌های مسلمانان در آن زمان بوده که علیه «امام معصوم» زمان خود شورش کرده‌اند اما فقهای زمانه در این مورد دو رویکرد مختلف دارند:
گروهی معتقدند که بغی خروج از اطاعت «امام معصوم» است. بنابراین در زمان غیبت اساسا بغی وجود ندارد.

گروهی دیگر بغی را خروج از اطاعت از «امام عادل» می‌دانند که این گروه «امام عادل» را از منظر امر حکومتی می‌بینند که در پایان به آن اشاره خواهم کرد. هر چند بر اساس «قاعده درء» که برگرفته از روایت «پیامبر مسلمین» است، چنین آمده که «الحدودُ تدرء الشُبهات» یعنی اجرای حدود با وجود شُبهات متوقف می‌شود.
همین دو رویکرد متفاوتِ فقها تصریحی از شبهه در موضوعی است که باید متوقف شود؛ یا قواعد فقهیِ دیگر همچون «لزوم احتیاط در دِماء»، «عدم تواتر در روایات» و ....

با چنین بدیهیاتی مصرح است که بغی نه تنها منبع فقهی ندارد، بلکه آن‌چه در آیه ۹ سوره حجرات هم آمده، مربوط به مقتضیاتِ جنگیِ زمان خود است و تناسبی با وضعیت امروز ایران ندارد.

نگاه حقوقی: حق زندگی از حقوق ذاتی است

حق حیات، ریشه و اصل حقوق بشر است. طبق بند یک ماده شش میثاق بین‌المللیِ حقوق بشر، حق زندگی از حقوقی ذاتی‌ست و هیچ فردی را نمی‌توان خودسرانه از زندگی محروم کرد.
در بند دوم همین ماده گفته شده در کشورهایی که حکم اعدام لغو نشده نیز صدور حکم اعدام جایز نیست و جمهوری اسلامی هم عضوی از همین میثاق بین‌المللی است که پس از تصویب آن بسیاری از کشورهایی که مجازات اعدام در آن‌ها وجود داشت، این حکم را لغو کردند.
جمهوری اسلامی اما روند اعدام‌ها را نه‌ تنها متوقف نکرده بلکه افزایش هم داده است.
آن‌جا که هانا آرنت به مقوله جهانوند می‌پردازد، می‌گوید که همه ما شهروند جهانیم و جهانوند نهاد دارنده حقوق بشر است و تجاوز به حقوق او، تجاوز به حقوق بشر است اما ما همچنان در قانون مجازات اسلامی در ۱۵ ماده با حکم اعدام مواجهیم.

اگر به ماده ۲۸۷ برگردیم باید عنوان کنیم وقتی این ماده در بحث حدود در قانون مجازات آمده و مبنای حدود هم شرع (نص صریح قرآن و منابع فقهی) است، لذا بنا بر آنچه ذکر شد، منبع فقهی و شرعی در این مورد وجود ندارد و جامعه حقوقی و مدنی باید بر قانون‌گذار تکلیف کند که در تصحیح این ماده تسریع نماید.

ادامه را در سایت آموزشکده توانا بخوانید:
https://tavaana.org/execution-in-iran-motahareh-gounei/

#سایه_صیدال #مهوش_صیدال #نه_به_اعدام #نه_به_جمهوری_اسلامی #بیانیه #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech