کانون نویسندگان ایران، سرکوب مردم آبادان را محکوم کرد.
در بیانیه کانون نویسندگان، که امروز ۷ خرداد ۱۴۰۱ منتشر شده، آمده:
«اولین واکنش حاکمیت به این فاجعه، نه اعزام نیروهای امدادگر، بلکه گسیل ادوات و تجهیزات سرکوب بوده است. صدای اعتراض اما بلندتر از سرکوب و انسداد است و حقایق را می‌توان از دهان مردم داغ‌دیده شنید.»
در ادامه کانون نویسندگان اشاره می‌کند که سرکوب مردم و جنایت علیه آن‌ها تبدیل به رویه جمهوری اسلامی شده و آورده:
«آنچه در آبادان بر مردم می‌رود، یادآور جنایت‌های سال‌های اخیر؛ چون کشتار مردم در آبان ۹۸ و ساقط‌کردن هواپیمای مسافربری است.»
#بیانیه #کانون_نویسندگان_ایران
#یاری_مدنی_توانا
#آبادان
@Tavaana_TavaanaTech
در بیانیه کانون نویسندگان، که امروز ۷ خرداد ۱۴۰۱ منتشر شده، آمده:
«اولین واکنش حاکمیت به این فاجعه، نه اعزام نیروهای امدادگر، بلکه گسیل ادوات و تجهیزات سرکوب بوده است. صدای اعتراض اما بلندتر از سرکوب و انسداد است و حقایق را می‌توان از دهان مردم داغ‌دیده شنید.»
در ادامه کانون نویسندگان اشاره می‌کند که سرکوب مردم و جنایت علیه آن‌ها تبدیل به رویه جمهوری اسلامی شده و آورده:
«آنچه در آبادان بر مردم می‌رود، یادآور جنایت‌های سال‌های اخیر؛ چون کشتار مردم در آبان ۹۸ و ساقط‌کردن هواپیمای مسافربری است.»
#بیانیه #کانون_نویسندگان_ایران
#یاری_مدنی_توانا
#آبادان
@Tavaana_TavaanaTech
علیرضا نوری؛ زندانی به جرم شاعری
«زیباتر از چشم روسپی‌ها
خیابان‌های همدان است
که همیشه آن را
با توالت‌های عمومی اشتباهی گرفته‌ام
همیشه جایی دارد
که زیر سایه بایستی
ببینی امام‌زاده عبدالله جواب نمی‌دهد، ندهد
میدان را برعکس می‌چرخم
روسپی‌ها چادرشان را برعکس می‌پوشند
این را وقتی میدان را برعکس بچرخی می‌فهمی
بچرخ
بخند
و اگر فرصت شد
سری به توالت‌های عمومی شهر بزن
که روی دیوارش نوشته‌اند:
"لعنت به کسی که این‌جا شعار بنویسد"
ولی می‌نویسند
و تنها امام‌زاده عبدالله می‌داند
چرا وقتی اذان می‌دهند
به آن‌هایی که چادرشان را برعکس می‌پوشند
ایمان می‌آورم»
این شعری از علیرضا نوری، شاعر همدانی و عضو کانون نویسندگان است. احتمالا از هر هزار نفری که این شعر را بخوانند یک نفر هم نتواند آن برداشتی را داشته باشد که دستگاه سرکوب در همدان داشته است؛ توهین به مقدسات!
در پاییز ۱۳۹۵ بود که برای شاعری همچون علیرضا نوری در «دادسرا»ی همدان یک پرونده باز شد. جرم؟ توهین به مقدسات! در همین کشاکش بود که در نهایت در خرداد ۱۳۹۶ و به استناد همین جرم، «دادگاه» او را به دو سال حبس محکوم کرد.
مصداق جرم؟ برخی از اشعار علیرضا نوری که در شبکه‌های اجتماعی منتشر کرده بود.
در پاییز همان سال «دادگاه» تجدیدنظر عین حکم را تایید کرد. در تابستان ۱۳۹۹ بود که کانون نویسندگان خبر داد، شعبه پنج اجرای احکام همدان، علیرضا نوری را برای اجرای حکم دو سال زندان احضار کرده است.
به علت شیوع کرونا اجرای حکم او به تعویق افتاد ولی در نهایت در بهمن ۱۳۹۹ بود که پلیس امنیت همدان به منزل شخصی علیرضا نوری رفت و او را به زندان منتقل کرد.
کانون نویسندگان نیز در همان ماه بیانیه‌ای صادر کرد و به شدت به این حکم اعتراض کرد. این کانون طی سال‌های اخیر دگرباره با موج بازداشت اعضای خود روبرو بوده است.
بیش‌تر بخوانید:
https://tavaana.org/fa/Alireza_Nouri
#علیرضا_نوری #پروفایل #زندانی_سیاسی #کانون_نویسندگان #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
«زیباتر از چشم روسپی‌ها
خیابان‌های همدان است
که همیشه آن را
با توالت‌های عمومی اشتباهی گرفته‌ام
همیشه جایی دارد
که زیر سایه بایستی
ببینی امام‌زاده عبدالله جواب نمی‌دهد، ندهد
میدان را برعکس می‌چرخم
روسپی‌ها چادرشان را برعکس می‌پوشند
این را وقتی میدان را برعکس بچرخی می‌فهمی
بچرخ
بخند
و اگر فرصت شد
سری به توالت‌های عمومی شهر بزن
که روی دیوارش نوشته‌اند:
"لعنت به کسی که این‌جا شعار بنویسد"
ولی می‌نویسند
و تنها امام‌زاده عبدالله می‌داند
چرا وقتی اذان می‌دهند
به آن‌هایی که چادرشان را برعکس می‌پوشند
ایمان می‌آورم»
این شعری از علیرضا نوری، شاعر همدانی و عضو کانون نویسندگان است. احتمالا از هر هزار نفری که این شعر را بخوانند یک نفر هم نتواند آن برداشتی را داشته باشد که دستگاه سرکوب در همدان داشته است؛ توهین به مقدسات!
در پاییز ۱۳۹۵ بود که برای شاعری همچون علیرضا نوری در «دادسرا»ی همدان یک پرونده باز شد. جرم؟ توهین به مقدسات! در همین کشاکش بود که در نهایت در خرداد ۱۳۹۶ و به استناد همین جرم، «دادگاه» او را به دو سال حبس محکوم کرد.
مصداق جرم؟ برخی از اشعار علیرضا نوری که در شبکه‌های اجتماعی منتشر کرده بود.
در پاییز همان سال «دادگاه» تجدیدنظر عین حکم را تایید کرد. در تابستان ۱۳۹۹ بود که کانون نویسندگان خبر داد، شعبه پنج اجرای احکام همدان، علیرضا نوری را برای اجرای حکم دو سال زندان احضار کرده است.
به علت شیوع کرونا اجرای حکم او به تعویق افتاد ولی در نهایت در بهمن ۱۳۹۹ بود که پلیس امنیت همدان به منزل شخصی علیرضا نوری رفت و او را به زندان منتقل کرد.
کانون نویسندگان نیز در همان ماه بیانیه‌ای صادر کرد و به شدت به این حکم اعتراض کرد. این کانون طی سال‌های اخیر دگرباره با موج بازداشت اعضای خود روبرو بوده است.
بیش‌تر بخوانید:
https://tavaana.org/fa/Alireza_Nouri
#علیرضا_نوری #پروفایل #زندانی_سیاسی #کانون_نویسندگان #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
باقر پرهام، مترجم برجسته ایرانی و از اعضای شناخته‌شده کانون نویسندگان ایران درگذشت.
او که طی سال‌های اخیر در ایالت کالیفرنیا در آمریکا زندگی می‌کرد در ۸۸ سالگی در همین ایالت چشم از جهان بست.
باقر پرهام برای آموزشکده توانا نیز دو متن بسیار پراهمیت را ترجمه کرد؛ «مقالات فدرالیست» و «فکرت تاریخ جهان‌شمول در غایتی جهان‌وطنی» دو اثر ترجمه‌شده‌ی باقر پرهام برای آموزشکده توانا بودند. «مقالات فدرالیست» دربردارنده ۸۵ مقاله به قلم الکساندر همیلتون، جیمز مدیسون و جان جِی است. «فکرت تاریخ جهان‌شمول در غایتی جهان‌وطنی» نیز اثر ایمانوئل کانت است.
آموزشکده توانا درگذشت ایشان را به اهالی اندیشه و همچنین به خانواده محترم ایشان تسلیت می‌گوید.
#یاری_مدنی_توانا #باقر_پرهام #کانون_نویسندگان #جمهوری_اسلامی #مقالات_فدرالیست
@Tavaana_TavaanaTech
او که طی سال‌های اخیر در ایالت کالیفرنیا در آمریکا زندگی می‌کرد در ۸۸ سالگی در همین ایالت چشم از جهان بست.
باقر پرهام برای آموزشکده توانا نیز دو متن بسیار پراهمیت را ترجمه کرد؛ «مقالات فدرالیست» و «فکرت تاریخ جهان‌شمول در غایتی جهان‌وطنی» دو اثر ترجمه‌شده‌ی باقر پرهام برای آموزشکده توانا بودند. «مقالات فدرالیست» دربردارنده ۸۵ مقاله به قلم الکساندر همیلتون، جیمز مدیسون و جان جِی است. «فکرت تاریخ جهان‌شمول در غایتی جهان‌وطنی» نیز اثر ایمانوئل کانت است.
آموزشکده توانا درگذشت ایشان را به اهالی اندیشه و همچنین به خانواده محترم ایشان تسلیت می‌گوید.
#یاری_مدنی_توانا #باقر_پرهام #کانون_نویسندگان #جمهوری_اسلامی #مقالات_فدرالیست
@Tavaana_TavaanaTech
«خبر را آقای هاشمی (مهرداد علیخانی) در یک جلسه بازجویی به من داد و گفت: «غفار را هم حذف کردیم.»
فرج سرکوهی
منظور «غفار حسینی» است. نویسنده و روشنفکر چپ‌گرا و تلخ‌کام ایرانی که زندگی‌اش نمادی بود از سرگشتگی روشنفکران - عموما - چپ‌گرای ایرانی.
غفار حسینی در سال ۱۳۱۳ در دهی در لرستان در خانواده‌ای تنگ‌دست به دنیا آمد. فقر غفار را وا می‌دارد از روستا دل بکند و به شهر بزند. در ۱۴ سالگی تصمیم می‌گیرد به آبادان برود و در پالایشگاه مشغول به فعالیت شود.
در محیط انگلیسی‌مآب آبادان، سعی بر یادگیری زبان انگلیسی می‌کند. پیشرفت‌اش در یادگیری این زبان آنچنان است که موفق می‌شود با شرکت در کنکور دانشگاه تهران، در رشته ادبیات انگلیسی قبول شود. سال ۱۳۴۵ تحصیل‌اش به پایان می‌رسد.
در سال ۱۳۴۸ موفق به دریافت فوق لیسانس جامعه‌شناسی از دانشگاه تهران می‌شود.
او که سخت به دانشگاه و تحصیلات آکادمیک علاقه داشت در سال ۱۳۵۵ برای دریافت دکترای جامعه‌شناسی راهی پاریس می‌شود و پس از پنج سال از دانشگاه سوربن دکترای خود در این در رشته را دریافت می‌کند.
او که سخت چپ‌گرا بود و در همان ایام جوانی و تنگدستی در آبادان به عضویت سازمان جوانان حزب توده در آمده بود، بالطبع هوادار پرشور سقوط محمدرضاشاه نیز بود. اما چرخ انقلاب پس از سقوط مطابق میل او نمی‌گردد و با تعطیلی دانشگاه‌ها از پی انقلاب فرهنگی او دگرباره به پاریس باز می‌‌گردد؛ به شهر محبوب تبعیدی‌ها!
فشار زندگی بر غفار حسینی آنچنان تنگ آمد که تصمیم گرفت به ایران بازگردد.
در سال ۱۳۷۳ بیانیه ۱۳۴ امضایی «ما نویسنده‌ایم» انتشار می‌یابد که فضای ادبی - سیاسی ایران را تکان می‌دهد و دور جدیدی از خشم دستگاه امنیتی علیه نویسندگان و روشنفکران را بر می‌انگیزاند. غفار حسینی یکی از امضاکنندگان این بیانیه بود.
در پاییز ۱۳۷۵ برای دیدار چند هفته‌ای از فرزندان‌اش به پاریس می‌رود. در آنجا نیز سعی می‌کند ملاحظات امنیتی در رفت و آمدها را رعایت کند تا در بازگشت دچار مشکل نشود. اما مشکل از پیش برای تدارک دیده شده بود و ۲۵ روز پس از بازگشت از پاریس و در ۲۰ آبان ۱۳۷۵ ماموران امنیتی به آپارتمان کوچک او یورش آوردند و او را با آمپول پتاسیم به قتل رساندند.
این مطلب را به صورت کامل در لینک زیر بخوانید:
https://bit.ly/2Gcihsg
#قتل_های_زنجیره_ای
#غفار_حسینی #کانون_نویسندگان_ایران
#یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
فرج سرکوهی
منظور «غفار حسینی» است. نویسنده و روشنفکر چپ‌گرا و تلخ‌کام ایرانی که زندگی‌اش نمادی بود از سرگشتگی روشنفکران - عموما - چپ‌گرای ایرانی.
غفار حسینی در سال ۱۳۱۳ در دهی در لرستان در خانواده‌ای تنگ‌دست به دنیا آمد. فقر غفار را وا می‌دارد از روستا دل بکند و به شهر بزند. در ۱۴ سالگی تصمیم می‌گیرد به آبادان برود و در پالایشگاه مشغول به فعالیت شود.
در محیط انگلیسی‌مآب آبادان، سعی بر یادگیری زبان انگلیسی می‌کند. پیشرفت‌اش در یادگیری این زبان آنچنان است که موفق می‌شود با شرکت در کنکور دانشگاه تهران، در رشته ادبیات انگلیسی قبول شود. سال ۱۳۴۵ تحصیل‌اش به پایان می‌رسد.
در سال ۱۳۴۸ موفق به دریافت فوق لیسانس جامعه‌شناسی از دانشگاه تهران می‌شود.
او که سخت به دانشگاه و تحصیلات آکادمیک علاقه داشت در سال ۱۳۵۵ برای دریافت دکترای جامعه‌شناسی راهی پاریس می‌شود و پس از پنج سال از دانشگاه سوربن دکترای خود در این در رشته را دریافت می‌کند.
او که سخت چپ‌گرا بود و در همان ایام جوانی و تنگدستی در آبادان به عضویت سازمان جوانان حزب توده در آمده بود، بالطبع هوادار پرشور سقوط محمدرضاشاه نیز بود. اما چرخ انقلاب پس از سقوط مطابق میل او نمی‌گردد و با تعطیلی دانشگاه‌ها از پی انقلاب فرهنگی او دگرباره به پاریس باز می‌‌گردد؛ به شهر محبوب تبعیدی‌ها!
فشار زندگی بر غفار حسینی آنچنان تنگ آمد که تصمیم گرفت به ایران بازگردد.
در سال ۱۳۷۳ بیانیه ۱۳۴ امضایی «ما نویسنده‌ایم» انتشار می‌یابد که فضای ادبی - سیاسی ایران را تکان می‌دهد و دور جدیدی از خشم دستگاه امنیتی علیه نویسندگان و روشنفکران را بر می‌انگیزاند. غفار حسینی یکی از امضاکنندگان این بیانیه بود.
در پاییز ۱۳۷۵ برای دیدار چند هفته‌ای از فرزندان‌اش به پاریس می‌رود. در آنجا نیز سعی می‌کند ملاحظات امنیتی در رفت و آمدها را رعایت کند تا در بازگشت دچار مشکل نشود. اما مشکل از پیش برای تدارک دیده شده بود و ۲۵ روز پس از بازگشت از پاریس و در ۲۰ آبان ۱۳۷۵ ماموران امنیتی به آپارتمان کوچک او یورش آوردند و او را با آمپول پتاسیم به قتل رساندند.
این مطلب را به صورت کامل در لینک زیر بخوانید:
https://bit.ly/2Gcihsg
#قتل_های_زنجیره_ای
#غفار_حسینی #کانون_نویسندگان_ایران
#یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech