صادق خلخالی؛ کسی که به اعدام و تیرباران علاقه داشت
نخستین «حاکم شرع» در دادگاه‌های «دادگاه انقلاب» پس از انقلاب ۱۳۵۷ در ایران
محمدصادق صادقی گیوی مشهور به صادق خلخالی در مرداد ۱۳۰۵ در خلخال در استان اردبیل به دنیا آمد. او پس از انقلاب ۱۳۵۷ نخستین «حاکم شرع» در دادگاه‌های موسوم به «دادگاه انقلاب» بود. حکم او به صورت مستقیم توسط شخص روح‌الله خمینی صادر شد.
صادق خلخالی که در ۲۴ بهمن ۱۳۵۷ حکم خود را از خمینی دریافت کرد تا اسفند ۱۳۵۸ در این جایگاه افراد بسیار زیادی را طی سال‌های نخست استقرار جمهوری اسلامی اعدام و تیرباران کرد.
از اردیبهشت ۱۳۵۹ نیز با دستور ابوالحسن بنی‌صدر که رییس جمهور وقت بود، در جایگاه ریاست کمیته مبارزه با مواد مخدر نشست و بسیاری از کسانی که در مسئله مواد مخدر درگیر بودند را اعدام کرد. او تا دی ۱۳۵۹ نیز در این پست بود.
«مفسد فی‌الارض» از جمله اتهاماتی بود که صادق خلخالی به افراد می‌بست و آن‌ها را اعدام می‌کرد.
صادق خلخالی باوری به دادرسی عادلانه نداشت و ضرورت حضور وکیل برای متهمان را قبول نداشت. او می‌گفت: «فقط به کسانی اجازه داده می‌شود وکیل داشته باشند که لال باشند. وقتی کسی عملی مرتکب شده و به‌راحتی می‌تواند اقرار کند که چنین عملی را انجام داده و این کار را بدون آنکه فشار و شکنجه‌ای در بین باشد، می‌تواند بیان نماید، بنابراین دلیلی ندارد که وکیل مدافع بگیرد».
البته واقعیت این است که نه تنها اجازه داده نمی‌شد متهمان وکیل داشته باشند بلکه «فشار و شکنجه» فراوانی نیز علیه متهمان اعمال می‌شد.
صادق خلخالی اساسا مدعی بود وکیل، یک پدیده اضافی است.
به این سخن او دقت کنیم: ««در قرآن هرگز در این باره مسئله‌ای عنوان نشده و چون الگوی ما اسلامی است و مجرم یا متهم قادر است به راحتی حقایق و اعمالی را که مرتکب شده بیان کند به همین دلیل وکیل کار مثبتی انجام نمی‌دهد».
خلخالی علاوه بر دستور به اعدام و تیرباران در درون کشور، دستور قتل و ترور مخالفان جمهوری اسلامی در خارج از کشور را می‌داد. از جمله می‌توان به ترور شهریار شفیق، خواهرزاده محمدرضاشاه در پاریس اشاره کرد.
بیشتر بخوانید:
https://tavaana.org/fa/Sadegh.khalkhali
#صادق_خلخالی #اعدام #مهسا_امینی #شورش۵۷ #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
نخستین «حاکم شرع» در دادگاه‌های «دادگاه انقلاب» پس از انقلاب ۱۳۵۷ در ایران
محمدصادق صادقی گیوی مشهور به صادق خلخالی در مرداد ۱۳۰۵ در خلخال در استان اردبیل به دنیا آمد. او پس از انقلاب ۱۳۵۷ نخستین «حاکم شرع» در دادگاه‌های موسوم به «دادگاه انقلاب» بود. حکم او به صورت مستقیم توسط شخص روح‌الله خمینی صادر شد.
صادق خلخالی که در ۲۴ بهمن ۱۳۵۷ حکم خود را از خمینی دریافت کرد تا اسفند ۱۳۵۸ در این جایگاه افراد بسیار زیادی را طی سال‌های نخست استقرار جمهوری اسلامی اعدام و تیرباران کرد.
از اردیبهشت ۱۳۵۹ نیز با دستور ابوالحسن بنی‌صدر که رییس جمهور وقت بود، در جایگاه ریاست کمیته مبارزه با مواد مخدر نشست و بسیاری از کسانی که در مسئله مواد مخدر درگیر بودند را اعدام کرد. او تا دی ۱۳۵۹ نیز در این پست بود.
«مفسد فی‌الارض» از جمله اتهاماتی بود که صادق خلخالی به افراد می‌بست و آن‌ها را اعدام می‌کرد.
صادق خلخالی باوری به دادرسی عادلانه نداشت و ضرورت حضور وکیل برای متهمان را قبول نداشت. او می‌گفت: «فقط به کسانی اجازه داده می‌شود وکیل داشته باشند که لال باشند. وقتی کسی عملی مرتکب شده و به‌راحتی می‌تواند اقرار کند که چنین عملی را انجام داده و این کار را بدون آنکه فشار و شکنجه‌ای در بین باشد، می‌تواند بیان نماید، بنابراین دلیلی ندارد که وکیل مدافع بگیرد».
البته واقعیت این است که نه تنها اجازه داده نمی‌شد متهمان وکیل داشته باشند بلکه «فشار و شکنجه» فراوانی نیز علیه متهمان اعمال می‌شد.
صادق خلخالی اساسا مدعی بود وکیل، یک پدیده اضافی است.
به این سخن او دقت کنیم: ««در قرآن هرگز در این باره مسئله‌ای عنوان نشده و چون الگوی ما اسلامی است و مجرم یا متهم قادر است به راحتی حقایق و اعمالی را که مرتکب شده بیان کند به همین دلیل وکیل کار مثبتی انجام نمی‌دهد».
خلخالی علاوه بر دستور به اعدام و تیرباران در درون کشور، دستور قتل و ترور مخالفان جمهوری اسلامی در خارج از کشور را می‌داد. از جمله می‌توان به ترور شهریار شفیق، خواهرزاده محمدرضاشاه در پاریس اشاره کرد.
بیشتر بخوانید:
https://tavaana.org/fa/Sadegh.khalkhali
#صادق_خلخالی #اعدام #مهسا_امینی #شورش۵۷ #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
صادق خلخالی؛ کسی که به اعدام و تیرباران علاقه داشت
نخستین «حاکم شرع» در دادگاه‌های «دادگاه انقلاب» پس از انقلاب ۱۳۵۷ در ایران
صادق خلخالی که در ۲۴ بهمن ۱۳۵۷ حکم خود را از خمینی دریافت کرد تا اسفند ۱۳۵۸ در این جایگاه افراد بسیار زیادی را طی سال‌های نخست استقرار جمهوری اسلامی اعدام و تیرباران کرد.
از اردیبهشت ۱۳۵۹ نیز با دستور ابوالحسن بنی‌صدر که رییس جمهور وقت بود، در جایگاه ریاست کمیته مبارزه با مواد مخدر نشست و بسیاری از کسانی که در مسئله مواد مخدر درگیر بودند را اعدام کرد. او تا دی ۱۳۵۹ نیز در این پست بود.
«مفسد فی‌الارض» از جمله اتهاماتی بود که صادق خلخالی به افراد می‌بست و آن‌ها را اعدام می‌کرد.
صادق خلخالی باوری به دادرسی عادلانه نداشت و ضرورت حضور وکیل برای متهمان را قبول نداشت. او می‌گفت: «فقط به کسانی اجازه داده می‌شود وکیل داشته باشند که لال باشند. وقتی کسی عملی مرتکب شده و به‌راحتی می‌تواند اقرار کند که چنین عملی را انجام داده و این کار را بدون آنکه فشار و شکنجه‌ای در بین باشد، می‌تواند بیان نماید، بنابراین دلیلی ندارد که وکیل مدافع بگیرد».
البته واقعیت این است که نه تنها اجازه داده نمی‌شد متهمان وکیل داشته باشند بلکه «فشار و شکنجه» فراوانی نیز علیه متهمان اعمال می‌شد.
صادق خلخالی اساسا مدعی بود وکیل، یک پدیده اضافی است.
به این سخن او دقت کنیم: ««در قرآن هرگز در این باره مسئله‌ای عنوان نشده و چون الگوی ما اسلامی است و مجرم یا متهم قادر است به راحتی حقایق و اعمالی را که مرتکب شده بیان کند به همین دلیل وکیل کار مثبتی انجام نمی‌دهد».
خلخالی علاوه بر دستور به اعدام و تیرباران در درون کشور، دستور قتل و ترور مخالفان جمهوری اسلامی در خارج از کشور را می‌داد. از جمله می‌توان به ترور شهریار شفیق، خواهرزاده محمدرضاشاه در پاریس اشاره کرد.
بیشتر بخوانید:
https://tavaana.org/fa/Sadegh.khalkhali
#صادق_خلخالی #اعدام #مهسا_امینی #شورش۵۷ #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
نخستین «حاکم شرع» در دادگاه‌های «دادگاه انقلاب» پس از انقلاب ۱۳۵۷ در ایران
صادق خلخالی که در ۲۴ بهمن ۱۳۵۷ حکم خود را از خمینی دریافت کرد تا اسفند ۱۳۵۸ در این جایگاه افراد بسیار زیادی را طی سال‌های نخست استقرار جمهوری اسلامی اعدام و تیرباران کرد.
از اردیبهشت ۱۳۵۹ نیز با دستور ابوالحسن بنی‌صدر که رییس جمهور وقت بود، در جایگاه ریاست کمیته مبارزه با مواد مخدر نشست و بسیاری از کسانی که در مسئله مواد مخدر درگیر بودند را اعدام کرد. او تا دی ۱۳۵۹ نیز در این پست بود.
«مفسد فی‌الارض» از جمله اتهاماتی بود که صادق خلخالی به افراد می‌بست و آن‌ها را اعدام می‌کرد.
صادق خلخالی باوری به دادرسی عادلانه نداشت و ضرورت حضور وکیل برای متهمان را قبول نداشت. او می‌گفت: «فقط به کسانی اجازه داده می‌شود وکیل داشته باشند که لال باشند. وقتی کسی عملی مرتکب شده و به‌راحتی می‌تواند اقرار کند که چنین عملی را انجام داده و این کار را بدون آنکه فشار و شکنجه‌ای در بین باشد، می‌تواند بیان نماید، بنابراین دلیلی ندارد که وکیل مدافع بگیرد».
البته واقعیت این است که نه تنها اجازه داده نمی‌شد متهمان وکیل داشته باشند بلکه «فشار و شکنجه» فراوانی نیز علیه متهمان اعمال می‌شد.
صادق خلخالی اساسا مدعی بود وکیل، یک پدیده اضافی است.
به این سخن او دقت کنیم: ««در قرآن هرگز در این باره مسئله‌ای عنوان نشده و چون الگوی ما اسلامی است و مجرم یا متهم قادر است به راحتی حقایق و اعمالی را که مرتکب شده بیان کند به همین دلیل وکیل کار مثبتی انجام نمی‌دهد».
خلخالی علاوه بر دستور به اعدام و تیرباران در درون کشور، دستور قتل و ترور مخالفان جمهوری اسلامی در خارج از کشور را می‌داد. از جمله می‌توان به ترور شهریار شفیق، خواهرزاده محمدرضاشاه در پاریس اشاره کرد.
بیشتر بخوانید:
https://tavaana.org/fa/Sadegh.khalkhali
#صادق_خلخالی #اعدام #مهسا_امینی #شورش۵۷ #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
صادق خلخالی؛ کسی که به اعدام و تیرباران علاقه داشت
نخستین «حاکم شرع» در دادگاه‌های «دادگاه انقلاب» پس از انقلاب ۱۳۵۷ در ایران
محمدصادق صادقی گیوی مشهور به صادق خلخالی در مرداد ۱۳۰۵ در خلخال در استان اردبیل به دنیا آمد. او پس از انقلاب ۱۳۵۷ نخستین «حاکم شرع» در دادگاه‌های موسوم به «دادگاه انقلاب» بود. حکم او به صورت مستقیم توسط شخص روح‌الله خمینی صادر شد.
صادق خلخالی که در ۲۴ بهمن ۱۳۵۷ حکم خود را از خمینی دریافت کرد تا اسفند ۱۳۵۸ در این جایگاه افراد بسیار زیادی را طی سال‌های نخست استقرار جمهوری اسلامی اعدام و تیرباران کرد.
از اردیبهشت ۱۳۵۹ نیز با دستور ابوالحسن بنی‌صدر که رییس جمهور وقت بود، در جایگاه ریاست کمیته مبارزه با مواد مخدر نشست و بسیاری از کسانی که در مسئله مواد مخدر درگیر بودند را اعدام کرد. او تا دی ۱۳۵۹ نیز در این پست بود.
«مفسد فی‌الارض» از جمله اتهاماتی بود که صادق خلخالی به افراد می‌بست و آن‌ها را اعدام می‌کرد.
صادق خلخالی باوری به دادرسی عادلانه نداشت و ضرورت حضور وکیل برای متهمان را قبول نداشت. او می‌گفت: «فقط به کسانی اجازه داده می‌شود وکیل داشته باشند که لال باشند. وقتی کسی عملی مرتکب شده و به‌راحتی می‌تواند اقرار کند که چنین عملی را انجام داده و این کار را بدون آنکه فشار و شکنجه‌ای در بین باشد، می‌تواند بیان نماید، بنابراین دلیلی ندارد که وکیل مدافع بگیرد».
البته واقعیت این است که نه تنها اجازه داده نمی‌شد متهمان وکیل داشته باشند بلکه «فشار و شکنجه» فراوانی نیز علیه متهمان اعمال می‌شد.
صادق خلخالی اساسا مدعی بود وکیل، یک پدیده اضافی است.
به این سخن او دقت کنیم: ««در قرآن هرگز در این باره مسئله‌ای عنوان نشده و چون الگوی ما اسلامی است و مجرم یا متهم قادر است به راحتی حقایق و اعمالی را که مرتکب شده بیان کند به همین دلیل وکیل کار مثبتی انجام نمی‌دهد».
خلخالی علاوه بر دستور به اعدام و تیرباران در درون کشور، دستور قتل و ترور مخالفان جمهوری اسلامی در خارج از کشور را می‌داد. از جمله می‌توان به ترور شهریار شفیق، خواهرزاده محمدرضاشاه در پاریس اشاره کرد.
بیشتر بخوانید:
https://tavaana.org/fa/Sadegh.khalkhali
#صادق_خلخالی #اعدام
#نه_به_اعدام
#یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
نخستین «حاکم شرع» در دادگاه‌های «دادگاه انقلاب» پس از انقلاب ۱۳۵۷ در ایران
محمدصادق صادقی گیوی مشهور به صادق خلخالی در مرداد ۱۳۰۵ در خلخال در استان اردبیل به دنیا آمد. او پس از انقلاب ۱۳۵۷ نخستین «حاکم شرع» در دادگاه‌های موسوم به «دادگاه انقلاب» بود. حکم او به صورت مستقیم توسط شخص روح‌الله خمینی صادر شد.
صادق خلخالی که در ۲۴ بهمن ۱۳۵۷ حکم خود را از خمینی دریافت کرد تا اسفند ۱۳۵۸ در این جایگاه افراد بسیار زیادی را طی سال‌های نخست استقرار جمهوری اسلامی اعدام و تیرباران کرد.
از اردیبهشت ۱۳۵۹ نیز با دستور ابوالحسن بنی‌صدر که رییس جمهور وقت بود، در جایگاه ریاست کمیته مبارزه با مواد مخدر نشست و بسیاری از کسانی که در مسئله مواد مخدر درگیر بودند را اعدام کرد. او تا دی ۱۳۵۹ نیز در این پست بود.
«مفسد فی‌الارض» از جمله اتهاماتی بود که صادق خلخالی به افراد می‌بست و آن‌ها را اعدام می‌کرد.
صادق خلخالی باوری به دادرسی عادلانه نداشت و ضرورت حضور وکیل برای متهمان را قبول نداشت. او می‌گفت: «فقط به کسانی اجازه داده می‌شود وکیل داشته باشند که لال باشند. وقتی کسی عملی مرتکب شده و به‌راحتی می‌تواند اقرار کند که چنین عملی را انجام داده و این کار را بدون آنکه فشار و شکنجه‌ای در بین باشد، می‌تواند بیان نماید، بنابراین دلیلی ندارد که وکیل مدافع بگیرد».
البته واقعیت این است که نه تنها اجازه داده نمی‌شد متهمان وکیل داشته باشند بلکه «فشار و شکنجه» فراوانی نیز علیه متهمان اعمال می‌شد.
صادق خلخالی اساسا مدعی بود وکیل، یک پدیده اضافی است.
به این سخن او دقت کنیم: ««در قرآن هرگز در این باره مسئله‌ای عنوان نشده و چون الگوی ما اسلامی است و مجرم یا متهم قادر است به راحتی حقایق و اعمالی را که مرتکب شده بیان کند به همین دلیل وکیل کار مثبتی انجام نمی‌دهد».
خلخالی علاوه بر دستور به اعدام و تیرباران در درون کشور، دستور قتل و ترور مخالفان جمهوری اسلامی در خارج از کشور را می‌داد. از جمله می‌توان به ترور شهریار شفیق، خواهرزاده محمدرضاشاه در پاریس اشاره کرد.
بیشتر بخوانید:
https://tavaana.org/fa/Sadegh.khalkhali
#صادق_خلخالی #اعدام
#نه_به_اعدام
#یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech