چهارم ژوئن، سی و پنجمین سالروز سرکوب خونین قیام دموکراسی‌خواهانه مردم چین بود.
در نتیجه این سرکوب بیش از سه هزار آزادی‌خواه چینی در میدان تیان‌ان‌من پکن کشته شدند.
تصاویر وحشتناکی از این حادثه منتشر شد؛ اما این عکس، به نماد قیام آزادی‌خواهانه چینی‌ها تبدیل شد.
مردی با کیسه‌های خرید در دست، در برابر تانک‌های سرکوبگر دیکتاتور ایستاده است.
آیا شهروندان معمولی می‌توانند در برابر دیکتاتور قد علم کنند؟
نظر شما درباره این تصویر نمادین چیست؟
این عکس کدام عکس‌ها را از انقلاب ملی ایران به خاطرتان می‌آورد؟

#چین #دیکتاتوری #آزادیخواهی #میدان_تیان_آنمن
#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
@Tavaana_TavaanaTech

مطالعه موردی: نقش فعالیت‌های مدنی در مبارزه با آلودگی هوا در چین

گزارش «مبارزه با آلودگی هوا در چین» یک مطالعه جامع از چالش‌ها و واکنش‌ها به بحران آلودگی هوا در این کشور است. این بحران که در دهه ۲۰۱۰ به اوج خود رسید، به‌طور مستقیم زندگی میلیون‌ها نفر را تهدید کرد. شهرهایی مانند پکن و شانگهای با لایه‌های ضخیم دود و ذرات معلق مواجه بودند که سلامت عمومی و کیفیت زندگی را به‌شدت کاهش می‌داد. در این میان، شهروندان چینی با وجود سرکوب‌های سیاسی، تلاش کردند با روش‌های خلاقانه اعتراض خود را به گوش مسئولان برسانند.

یکی از برجسته‌ترین نمونه‌های این فعالیت‌های مدنی، اعتراض نمادین سال ۲۰۱۶ در چنگ‌دو بود. در این اقدام، مردم با نصب ماسک‌های پزشکی روی مجسمه‌های عمومی، به‌طور سمبلیک پیام خود را منتقل کردند و خواستار توجه به وضعیت بحرانی آلودگی هوا شدند. این حرکت، اگرچه با واکنش سرکوبگرانه حکومت مواجه شد، اما توانست آگاهی عمومی را درباره این معضل افزایش دهد. به موازات این اعتراضات، شهروندان در شبکه‌های اجتماعی و دیگر پلتفرم‌ها خواستار شفافیت بیشتر در داده‌های مربوط به آلودگی و اقدامات جدی‌تر از سوی دولت شدند.

این فشارهای مدنی و افزایش آگاهی عمومی، دولت چین را به اجرای برنامه‌های گسترده‌ای برای مقابله با آلودگی واداشت. از جمله اقدامات انجام‌شده می‌توان به تعطیلی صنایع آلاینده، محدود کردن استفاده از سوخت‌های فسیلی، سرمایه‌گذاری کلان در انرژی‌های تجدیدپذیر و ارتقای استانداردهای زیست‌محیطی اشاره کرد. این سیاست‌ها نه‌تنها آلودگی هوا را کاهش داد، بلکه امید به زندگی و کیفیت زندگی مردم را نیز بهبود بخشید.

اهمیت این تجربه برای ایرانیان:
فعالیت‌های مدنی در چین نشان داد که حتی در جوامعی با محدودیت‌های سیاسی شدید، خلاقیت و مقاومت مردمی می‌تواند تحولات مثبتی را ایجاد کند. این تجربه الگویی برای فعالان محیط‌زیست در ایران است که با روش‌های خلاقانه و آگاهی‌بخشی به عموم، می‌توان حساسیت نسبت به بحران‌هایی چون آلودگی هوا را افزایش داد و سیاست‌گذاران را به اقدامات جدی‌تر واداشت.

مطالعه کامل گزارش در سایت توانا:
https://tavaana.org/air_pollution_in_china/

#آلودگی_هوا #کنشگری #مطالبه_گری #محیط_زیست #مطالعه_موردی #چین #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

‌
در چین، افراد زیر ۱۸ سال از نظر قانونی از داشتن هرگونه وابستگی رسمی به دین منع شده‌اند. سیاست‌های دولت محدودیت‌هایی بر آموزش و فعالیت‌های مذهبی کودکان اعمال می‌کند.

تحصیل در مدارس مذهبی، کلاس‌های دینی و مدرسه‌های تابستانی مذهبی برای کودکان ممنوع است. کلیساها، مساجد و معابد مجاز به ارائه آموزش دینی به کودکان نیستند. مقامات محلی نظارت شدیدی بر جلسات مذهبی دارند و در صورت حضور کودکان، مجازات‌هایی برای برگزارکنندگان در نظر گرفته می‌شود. در سال‌های اخیر، هزاران مدرسه مذهبی مسلمانان (مدارس قرآنی) تعطیل شده است.

در برنامه‌های درسی مدارس چین، دانش‌آموزان با آموزه‌های حزب کمونیست چین (CCP) آموزش می‌بینند که بر ایدئولوژی کمونیستی و نفی ادیان تأکید دارد. آموزش‌های مذهبی در مدارس به‌طور کامل ممنوع است. مدارس باید کودکان را از "جدایی‌طلبی و افراط‌گرایی" دور کنند.

بعضی ناظران می‌گویند پیامدهای این سیاست، کاهش انتقال باورهای مذهبی از والدین به کودکان و تشدید کنترل دولت بر اعتقادات و ارزش‌های اجتماعی است. منتقدان می‌گویند ممنوعیت آزادی دینی برای کودکان، نقض حقوق بشر و آزادی عقیده است.

از سوی دیگر، مدافعان می‌گویند نتیجه این سیاست، ترویج جامعه‌ای سکولار و مبتنی بر دانش علمی، کاهش افراط‌گرایی دینی، تقویت هویت ملی، و افزایش تمرکز بر توسعه اقتصادی است.

منبع: رویترز

#چین #باور #آموزش_سکولار #آموزش_مذهبی_کودک #گفتگو_توانا
@Dialogue1402