Forwarded from گفت‌وشنود
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
آموزش اخلاق سکولار
قسمت سوم
آیا فرزندانمان شجاعت را آموخته‌اند؟
چرا آموزش فضیلت شجاعت ضروری است!؟
توسعه اعتماد به نفس: شجاعت به کودکان کمک می‌کند تا با چالش‌ها و ترس‌های خود روبرو شوند و این امر موجب افزایش اعتماد به نفس آن‌ها می‌شود.
تحمل شکست: یادگیری شجاعت به کودکان می‌آموزد که شکست بخشی از فرآیند یادگیری است و آن‌ها می‌توانند با شجاعت به تلاش‌های خود ادامه دهند.
فراهم کردن زمینه برای رشد شخصیت: شجاعت به کودکان کمک می‌کند تا ارزش‌های اخلاقی و انسانی را درک کنند و در مواقع لازم از آن‌ها دفاع کنند.
تقویت روابط اجتماعی: شجاعت به کودکان می‌آموزد که در برابر نادرستی‌ها و بی‌عدالتی‌ها ایستادگی کنند و این امر به تقویت روابط اجتماعی و ایجاد جامعه‌ای عادلانه‌تر کمک می کند.
توسعه تفکر انتقادی: شجاعت به کودکان کمک می‌کند تا بتوانند نظرات و عقاید خود را بیان کنند و در مواجهه با نظرات مخالف، با احترام و شجاعت بحث کنند.
آمادگی برای مواجهه با چالش‌های زندگی: در زندگی، کودکان با چالش‌ها و مشکلات مختلفی روبرو می‌شوند. شجاعت به آن‌ها کمک می‌کند تا با این چالش‌ها به‌طور مؤثری مقابله کنند و راه‌حل‌های مناسبی پیدا کنند.
آموزش فضیلت شجاعت به کودکان نه‌تنها به رشد فردی آن‌ها کمک می‌کند، بلکه باعث ایجاد جامعه‌ای مترقی با توسعه پایدار نیز خواهد شد.
@diverse_secular_education
#آموزش_اخلاق #آموزش_ایدئولوژیک #آموزش_سکولار #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
آموزش اخلاق سکولار
قسمت سوم
آیا فرزندانمان شجاعت را آموخته‌اند؟
چرا آموزش فضیلت شجاعت ضروری است!؟
توسعه اعتماد به نفس: شجاعت به کودکان کمک می‌کند تا با چالش‌ها و ترس‌های خود روبرو شوند و این امر موجب افزایش اعتماد به نفس آن‌ها می‌شود.
تحمل شکست: یادگیری شجاعت به کودکان می‌آموزد که شکست بخشی از فرآیند یادگیری است و آن‌ها می‌توانند با شجاعت به تلاش‌های خود ادامه دهند.
فراهم کردن زمینه برای رشد شخصیت: شجاعت به کودکان کمک می‌کند تا ارزش‌های اخلاقی و انسانی را درک کنند و در مواقع لازم از آن‌ها دفاع کنند.
تقویت روابط اجتماعی: شجاعت به کودکان می‌آموزد که در برابر نادرستی‌ها و بی‌عدالتی‌ها ایستادگی کنند و این امر به تقویت روابط اجتماعی و ایجاد جامعه‌ای عادلانه‌تر کمک می کند.
توسعه تفکر انتقادی: شجاعت به کودکان کمک می‌کند تا بتوانند نظرات و عقاید خود را بیان کنند و در مواجهه با نظرات مخالف، با احترام و شجاعت بحث کنند.
آمادگی برای مواجهه با چالش‌های زندگی: در زندگی، کودکان با چالش‌ها و مشکلات مختلفی روبرو می‌شوند. شجاعت به آن‌ها کمک می‌کند تا با این چالش‌ها به‌طور مؤثری مقابله کنند و راه‌حل‌های مناسبی پیدا کنند.
آموزش فضیلت شجاعت به کودکان نه‌تنها به رشد فردی آن‌ها کمک می‌کند، بلکه باعث ایجاد جامعه‌ای مترقی با توسعه پایدار نیز خواهد شد.
@diverse_secular_education
#آموزش_اخلاق #آموزش_ایدئولوژیک #آموزش_سکولار #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
👍13
Forwarded from گفت‌وشنود
در چین، افراد زیر ۱۸ سال از نظر قانونی از داشتن هرگونه وابستگی رسمی به دین منع شده‌اند. سیاست‌های دولت محدودیت‌هایی بر آموزش و فعالیت‌های مذهبی کودکان اعمال می‌کند.
تحصیل در مدارس مذهبی، کلاس‌های دینی و مدرسه‌های تابستانی مذهبی برای کودکان ممنوع است. کلیساها، مساجد و معابد مجاز به ارائه آموزش دینی به کودکان نیستند. مقامات محلی نظارت شدیدی بر جلسات مذهبی دارند و در صورت حضور کودکان، مجازات‌هایی برای برگزارکنندگان در نظر گرفته می‌شود. در سال‌های اخیر، هزاران مدرسه مذهبی مسلمانان (مدارس قرآنی) تعطیل شده است.
در برنامه‌های درسی مدارس چین، دانش‌آموزان با آموزه‌های حزب کمونیست چین (CCP) آموزش می‌بینند که بر ایدئولوژی کمونیستی و نفی ادیان تأکید دارد. آموزش‌های مذهبی در مدارس به‌طور کامل ممنوع است. مدارس باید کودکان را از "جدایی‌طلبی و افراط‌گرایی" دور کنند.
بعضی ناظران می‌گویند پیامدهای این سیاست، کاهش انتقال باورهای مذهبی از والدین به کودکان و تشدید کنترل دولت بر اعتقادات و ارزش‌های اجتماعی است. منتقدان می‌گویند ممنوعیت آزادی دینی برای کودکان، نقض حقوق بشر و آزادی عقیده است.
از سوی دیگر، مدافعان می‌گویند نتیجه این سیاست، ترویج جامعه‌ای سکولار و مبتنی بر دانش علمی، کاهش افراط‌گرایی دینی، تقویت هویت ملی، و افزایش تمرکز بر توسعه اقتصادی است.
منبع: رویترز
#چین #باور #آموزش_سکولار #آموزش_مذهبی_کودک #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
در چین، افراد زیر ۱۸ سال از نظر قانونی از داشتن هرگونه وابستگی رسمی به دین منع شده‌اند. سیاست‌های دولت محدودیت‌هایی بر آموزش و فعالیت‌های مذهبی کودکان اعمال می‌کند.
تحصیل در مدارس مذهبی، کلاس‌های دینی و مدرسه‌های تابستانی مذهبی برای کودکان ممنوع است. کلیساها، مساجد و معابد مجاز به ارائه آموزش دینی به کودکان نیستند. مقامات محلی نظارت شدیدی بر جلسات مذهبی دارند و در صورت حضور کودکان، مجازات‌هایی برای برگزارکنندگان در نظر گرفته می‌شود. در سال‌های اخیر، هزاران مدرسه مذهبی مسلمانان (مدارس قرآنی) تعطیل شده است.
در برنامه‌های درسی مدارس چین، دانش‌آموزان با آموزه‌های حزب کمونیست چین (CCP) آموزش می‌بینند که بر ایدئولوژی کمونیستی و نفی ادیان تأکید دارد. آموزش‌های مذهبی در مدارس به‌طور کامل ممنوع است. مدارس باید کودکان را از "جدایی‌طلبی و افراط‌گرایی" دور کنند.
بعضی ناظران می‌گویند پیامدهای این سیاست، کاهش انتقال باورهای مذهبی از والدین به کودکان و تشدید کنترل دولت بر اعتقادات و ارزش‌های اجتماعی است. منتقدان می‌گویند ممنوعیت آزادی دینی برای کودکان، نقض حقوق بشر و آزادی عقیده است.
از سوی دیگر، مدافعان می‌گویند نتیجه این سیاست، ترویج جامعه‌ای سکولار و مبتنی بر دانش علمی، کاهش افراط‌گرایی دینی، تقویت هویت ملی، و افزایش تمرکز بر توسعه اقتصادی است.
منبع: رویترز
#چین #باور #آموزش_سکولار #آموزش_مذهبی_کودک #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
👍31💯2❤1
Forwarded from گفت‌وشنود
داستان‌هایی که شادی و کودکی را می‌دزدند
گفت‌وشنود با کودکان بر اساس ترس
داستان «دختری که عقرب شد»، یک شایعه مذهبی درباره کودکی است که به دلیل توهین به ساحت دین به حیوان تبدیل شده‌است. داستانی که شنیدن آن برای کودکان با هراس و وحشت همراه می‌شود و نتیجه آن تحکیم ایمان مذهبی بر پایه ترس و وحشت است. گفت‌وشنود این داستان را در چند پست قبل بررسی کرده است.
چنین روایت‌هایی اغلب با هدف تربیت، اطاعت و ترساندن کودک بیان می‌شوند. اما در واقع، ذهن کودک را از همان ابتدا با احساس گناه، وحشت و اضطراب آشنا می‌کنند؛ احساساتی که ممکن است تا سال‌ها باقی بمانند. استفاده از چنین داستان‌هایی در فضاهای کودکان مانند مدرسه‌ها یا شهربازی‌ها آسیب‌رسان است.
در نقطه‌ی مقابل، در فضاهایی مانند شهربازی‌های مدرن مانند دیزنی‌لند، کودکان با شخصیت‌هایی خیالی، رنگارنگ و شاد روبه‌رو می‌شوند؛ نه برای کنترل یا سرزنش، بلکه برای لبخند، خیال‌پردازی و امنیت. کودک قرار نیست بترسد، قرار است کشف کند و بخندد.
آنچه در سال‌های نخست به ذهن کودک وارد می‌شود، فقط قصه نیست؛ بخشی از شخصیت و روان اوست. ما انتخاب می‌کنیم که این فضا را با نور و شادی پر کنیم یا با ترس و تهدید.
چرا برخی جوامع، تربیت را با ترساندن آغاز می‌کنند؟
چگونه می‌توانیم روایت‌های انسانی‌تری برای کودکان خود بسازیم؟
#آموزش_مذهبی #آموزش_سکولار #ترس #کودک #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
داستان‌هایی که شادی و کودکی را می‌دزدند
گفت‌وشنود با کودکان بر اساس ترس
داستان «دختری که عقرب شد»، یک شایعه مذهبی درباره کودکی است که به دلیل توهین به ساحت دین به حیوان تبدیل شده‌است. داستانی که شنیدن آن برای کودکان با هراس و وحشت همراه می‌شود و نتیجه آن تحکیم ایمان مذهبی بر پایه ترس و وحشت است. گفت‌وشنود این داستان را در چند پست قبل بررسی کرده است.
چنین روایت‌هایی اغلب با هدف تربیت، اطاعت و ترساندن کودک بیان می‌شوند. اما در واقع، ذهن کودک را از همان ابتدا با احساس گناه، وحشت و اضطراب آشنا می‌کنند؛ احساساتی که ممکن است تا سال‌ها باقی بمانند. استفاده از چنین داستان‌هایی در فضاهای کودکان مانند مدرسه‌ها یا شهربازی‌ها آسیب‌رسان است.
در نقطه‌ی مقابل، در فضاهایی مانند شهربازی‌های مدرن مانند دیزنی‌لند، کودکان با شخصیت‌هایی خیالی، رنگارنگ و شاد روبه‌رو می‌شوند؛ نه برای کنترل یا سرزنش، بلکه برای لبخند، خیال‌پردازی و امنیت. کودک قرار نیست بترسد، قرار است کشف کند و بخندد.
آنچه در سال‌های نخست به ذهن کودک وارد می‌شود، فقط قصه نیست؛ بخشی از شخصیت و روان اوست. ما انتخاب می‌کنیم که این فضا را با نور و شادی پر کنیم یا با ترس و تهدید.
چرا برخی جوامع، تربیت را با ترساندن آغاز می‌کنند؟
چگونه می‌توانیم روایت‌های انسانی‌تری برای کودکان خود بسازیم؟
#آموزش_مذهبی #آموزش_سکولار #ترس #کودک #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
👍12❤1
Forwarded from گفت‌وشنود
آموزش گفت‌وگو به کودکان یکی از پایه‌ای‌ترین مهارت‌هایی است که باید از سال‌های نخست زندگی، به‌ویژه در محیط خانواده آغاز شود. کودک در خانه می‌آموزد چگونه احساسات و خواسته‌های خود را بیان کند، به دیگران گوش دهد و درک متقابل را تجربه کند. والدین با ایجاد فضایی امن و صمیمی که در آن کودک اجازه داشته باشد آزادانه حرف بزند، با او مشورت شود و نظرش شنیده شود، به او می‌آموزند که گفت‌وگو راهی برای ارتباط سازنده با جهان پیرامون است، نه صرفاً وسیله‌ای برای مطالبه یا دفاع.
آموزش‌های پیش‌دبستانی می‌توانند این بنیان خانوادگی را گسترش دهند و ساختاریافته‌تر کنند. کودکان در محیط‌های آموزشی، در کنار همسالان خود، یاد می‌گیرند چگونه در گفت‌وگوها شرکت کنند، نوبت بگیرند، مخالفت کنند بدون آنکه پرخاشگر باشند و حتی چطور راه‌حلی مشترک برای یک مشکل بیابند. برنامه‌هایی که بر تقویت مهارت‌های ارتباطی، کار گروهی و بازی‌های نقش‌محور تمرکز دارند، فرصت‌های بی‌نظیری برای تمرین گفت‌وگو در موقعیت‌های مختلف فراهم می‌آورند.
رشد اجتماعی کودک تا حد زیادی به توانایی او در تعامل مؤثر با دیگران بستگی دارد، و این تعامل مؤثر بدون مهارت گفت‌وگو ممکن نیست. کودکی که بتواند با دیگران ارتباط سازنده برقرار کند، در آینده با احتمال بیشتری دوست پیدا می‌کند، از پس چالش‌های گروهی برمی‌آید و تعارض‌ها را با گفت‌وگو حل می‌کند. چنین کودکی نه‌تنها در زندگی شخصی و تحصیلی موفق‌تر است، بلکه به سلامت روان و اعتماد به نفس بالاتری دست می‌یابد.
در نهایت، جامعه‌ای که کودکان آن از همان آغاز زندگی با فرهنگ گفت‌وگو پرورش یافته‌اند، جامعه‌ای مداراگر، متفکر و مشارکت‌جو خواهد بود. سرمایه‌گذاری روی مهارت گفت‌وگو در نسل‌های نو، نوعی سرمایه‌گذاری فرهنگی و اجتماعی است که نتایج آن در سال‌های آینده نمایان می‌شود؛ جایی که اختلاف‌نظرها نه با خشونت یا انزوا، بلکه با تعامل، تفاهم و گفت‌وگوی سازنده مدیریت می‌شوند. این مسیر ما را به سوی نسلی گفت‌وگو‌محور، جامعه‌ای زنده و آینده‌ای روشن‌تر سوق می‌دهد.
#آموزش #آموزش_سکولار #آموزش_کودکان #فرهنگ_گفتگو #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
آموزش گفت‌وگو به کودکان یکی از پایه‌ای‌ترین مهارت‌هایی است که باید از سال‌های نخست زندگی، به‌ویژه در محیط خانواده آغاز شود. کودک در خانه می‌آموزد چگونه احساسات و خواسته‌های خود را بیان کند، به دیگران گوش دهد و درک متقابل را تجربه کند. والدین با ایجاد فضایی امن و صمیمی که در آن کودک اجازه داشته باشد آزادانه حرف بزند، با او مشورت شود و نظرش شنیده شود، به او می‌آموزند که گفت‌وگو راهی برای ارتباط سازنده با جهان پیرامون است، نه صرفاً وسیله‌ای برای مطالبه یا دفاع.
آموزش‌های پیش‌دبستانی می‌توانند این بنیان خانوادگی را گسترش دهند و ساختاریافته‌تر کنند. کودکان در محیط‌های آموزشی، در کنار همسالان خود، یاد می‌گیرند چگونه در گفت‌وگوها شرکت کنند، نوبت بگیرند، مخالفت کنند بدون آنکه پرخاشگر باشند و حتی چطور راه‌حلی مشترک برای یک مشکل بیابند. برنامه‌هایی که بر تقویت مهارت‌های ارتباطی، کار گروهی و بازی‌های نقش‌محور تمرکز دارند، فرصت‌های بی‌نظیری برای تمرین گفت‌وگو در موقعیت‌های مختلف فراهم می‌آورند.
رشد اجتماعی کودک تا حد زیادی به توانایی او در تعامل مؤثر با دیگران بستگی دارد، و این تعامل مؤثر بدون مهارت گفت‌وگو ممکن نیست. کودکی که بتواند با دیگران ارتباط سازنده برقرار کند، در آینده با احتمال بیشتری دوست پیدا می‌کند، از پس چالش‌های گروهی برمی‌آید و تعارض‌ها را با گفت‌وگو حل می‌کند. چنین کودکی نه‌تنها در زندگی شخصی و تحصیلی موفق‌تر است، بلکه به سلامت روان و اعتماد به نفس بالاتری دست می‌یابد.
در نهایت، جامعه‌ای که کودکان آن از همان آغاز زندگی با فرهنگ گفت‌وگو پرورش یافته‌اند، جامعه‌ای مداراگر، متفکر و مشارکت‌جو خواهد بود. سرمایه‌گذاری روی مهارت گفت‌وگو در نسل‌های نو، نوعی سرمایه‌گذاری فرهنگی و اجتماعی است که نتایج آن در سال‌های آینده نمایان می‌شود؛ جایی که اختلاف‌نظرها نه با خشونت یا انزوا، بلکه با تعامل، تفاهم و گفت‌وگوی سازنده مدیریت می‌شوند. این مسیر ما را به سوی نسلی گفت‌وگو‌محور، جامعه‌ای زنده و آینده‌ای روشن‌تر سوق می‌دهد.
#آموزش #آموزش_سکولار #آموزش_کودکان #فرهنگ_گفتگو #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
👍14❤2
Forwarded from گفت‌وشنود
در چین، افراد زیر ۱۸ سال از نظر قانونی از داشتن هرگونه وابستگی رسمی به دین منع شده‌اند. سیاست‌های دولت محدودیت‌هایی بر آموزش و فعالیت‌های مذهبی کودکان اعمال می‌کند.
تحصیل در مدارس مذهبی، کلاس‌های دینی و مدرسه‌های تابستانی مذهبی برای کودکان ممنوع است. کلیساها، مساجد و معابد مجاز به ارائه آموزش دینی به کودکان نیستند. مقامات محلی نظارت شدیدی بر جلسات مذهبی دارند و در صورت حضور کودکان، مجازات‌هایی برای برگزارکنندگان در نظر گرفته می‌شود. در سال‌های اخیر، هزاران مدرسه مذهبی مسلمانان (مدارس قرآنی) تعطیل شده است.
در برنامه‌های درسی مدارس چین، دانش‌آموزان با آموزه‌های حزب کمونیست چین (CCP) آموزش می‌بینند که بر ایدئولوژی کمونیستی و نفی ادیان تأکید دارد. آموزش‌های مذهبی در مدارس به‌طور کامل ممنوع است. مدارس باید کودکان را از "جدایی‌طلبی و افراط‌گرایی" دور کنند.
بعضی ناظران می‌گویند پیامدهای این سیاست، کاهش انتقال باورهای مذهبی از والدین به کودکان و تشدید کنترل دولت بر اعتقادات و ارزش‌های اجتماعی است. منتقدان می‌گویند ممنوعیت آزادی دینی برای کودکان، نقض حقوق بشر و آزادی عقیده است.
از سوی دیگر، مدافعان می‌گویند نتیجه این سیاست، ترویج جامعه‌ای سکولار و مبتنی بر دانش علمی، کاهش افراط‌گرایی دینی، تقویت هویت ملی، و افزایش تمرکز بر توسعه اقتصادی است.
منبع: رویترز
#چین #باور #آموزش_سکولار #آموزش_مذهبی_کودک #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
در چین، افراد زیر ۱۸ سال از نظر قانونی از داشتن هرگونه وابستگی رسمی به دین منع شده‌اند. سیاست‌های دولت محدودیت‌هایی بر آموزش و فعالیت‌های مذهبی کودکان اعمال می‌کند.
تحصیل در مدارس مذهبی، کلاس‌های دینی و مدرسه‌های تابستانی مذهبی برای کودکان ممنوع است. کلیساها، مساجد و معابد مجاز به ارائه آموزش دینی به کودکان نیستند. مقامات محلی نظارت شدیدی بر جلسات مذهبی دارند و در صورت حضور کودکان، مجازات‌هایی برای برگزارکنندگان در نظر گرفته می‌شود. در سال‌های اخیر، هزاران مدرسه مذهبی مسلمانان (مدارس قرآنی) تعطیل شده است.
در برنامه‌های درسی مدارس چین، دانش‌آموزان با آموزه‌های حزب کمونیست چین (CCP) آموزش می‌بینند که بر ایدئولوژی کمونیستی و نفی ادیان تأکید دارد. آموزش‌های مذهبی در مدارس به‌طور کامل ممنوع است. مدارس باید کودکان را از "جدایی‌طلبی و افراط‌گرایی" دور کنند.
بعضی ناظران می‌گویند پیامدهای این سیاست، کاهش انتقال باورهای مذهبی از والدین به کودکان و تشدید کنترل دولت بر اعتقادات و ارزش‌های اجتماعی است. منتقدان می‌گویند ممنوعیت آزادی دینی برای کودکان، نقض حقوق بشر و آزادی عقیده است.
از سوی دیگر، مدافعان می‌گویند نتیجه این سیاست، ترویج جامعه‌ای سکولار و مبتنی بر دانش علمی، کاهش افراط‌گرایی دینی، تقویت هویت ملی، و افزایش تمرکز بر توسعه اقتصادی است.
منبع: رویترز
#چین #باور #آموزش_سکولار #آموزش_مذهبی_کودک #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
👍26👎5❤3👌3
Forwarded from گفت‌وشنود
🔴 محسن قرائتی، رییس ستاد اقامه نماز جمهوری اسلامی، با تاکید بر اجرای نماز برای دانش‌آموزان در مدارس گفت: «معلمان، مدیران و مسئولان موظفند که دانش‌آموزان را به نماز ترغیب کنند و مزه نماز را هم بچشند هم بچشانند.»
او افزود: «مسئله نماز را خداوند تاکید کرده است و مسئولان باید در این زمینه همت مضاعف بگذارند.»
قرائتی اضافه کرد: «ضرورت دارد وظیفه خود را به عنوان انسان در مقابل بخشنامه‌ای که خداوند به ما داده است اجرا کنیم و بندگی خداوند را به خوبی به‌جا آوریم.»
🟢 این اظهارات درحالی‌است که بر اساس نظر کارشناسان آموزش،اجبار به شرکت در نمازهای گروهی و مناسک مذهبی بدون اختیار می‌تواند موجب احساس فشار و کاهش اعتماد به نفس در کودکانی شود که باورهای متفاوتی دارند یا از محیط مذهبی فاصله دارند.
همچنین، چنین برنامه‌هایی روحیه پرسشگری و تفکر انتقادی را در کودکان سرکوب می‌کند و آن‌ها را به پذیرش بی‌چون و چرای مفاهیم مذهبی سوق می‌دهد.
کارشناسان اموزشی تاکید دارند که، ایجاد فضای آموزش آزاد و بدون اجبار می‌تواند به توسعه رشد ذهنی و روحی کودکان کمک کند.
#نماز #آموزش_سکولار #آموزش_مذهبی_کودک #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
او افزود: «مسئله نماز را خداوند تاکید کرده است و مسئولان باید در این زمینه همت مضاعف بگذارند.»
قرائتی اضافه کرد: «ضرورت دارد وظیفه خود را به عنوان انسان در مقابل بخشنامه‌ای که خداوند به ما داده است اجرا کنیم و بندگی خداوند را به خوبی به‌جا آوریم.»
🟢 این اظهارات درحالی‌است که بر اساس نظر کارشناسان آموزش،اجبار به شرکت در نمازهای گروهی و مناسک مذهبی بدون اختیار می‌تواند موجب احساس فشار و کاهش اعتماد به نفس در کودکانی شود که باورهای متفاوتی دارند یا از محیط مذهبی فاصله دارند.
همچنین، چنین برنامه‌هایی روحیه پرسشگری و تفکر انتقادی را در کودکان سرکوب می‌کند و آن‌ها را به پذیرش بی‌چون و چرای مفاهیم مذهبی سوق می‌دهد.
کارشناسان اموزشی تاکید دارند که، ایجاد فضای آموزش آزاد و بدون اجبار می‌تواند به توسعه رشد ذهنی و روحی کودکان کمک کند.
#نماز #آموزش_سکولار #آموزش_مذهبی_کودک #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
👎34❤4
Forwarded from گفت‌وشنود
دانشگاه یا نهاد سیاسی؟
تحلیلی بر شاخص‌های استخدام استاد در جمهوری اسلامی
فرم رسمی «صلاحیت عمومی» که در دانشگاه‌های جمهوری اسلامی برای استخدام یا تبدیل وضعیت اعضای هیئت علمی به‌کار می‌رود، شامل مجموعه‌ای از شاخص‌هاست که هرکدام با امتیازی بین ۵ تا ۱۲ وزن‌دهی شده‌اند. این شاخص‌ها طیفی از الزامات مذهبی و سیاسی تا ویژگی‌های اخلاقی و حرفه‌ای را در بر می‌گیرند. به عنوان نمونه، بندهایی چون «الزام به انجام واجبات و ترک محرمات» (۱۲ امتیاز)، «اعتقاد به نظام جمهوری اسلامی و قانون» (۱۲ امتیاز)، «اعتقاد و التزام به اصل ولایت فقیه» (۱۲ امتیاز)، «تعهدات اخلاقی و امانت‌داری» (۶ امتیاز)، «حسن شهرت اجتماعی» (۸ امتیاز)، «عضویت در بسیج و نهادهای فرهنگی» (۷ امتیاز) و «علاقه‌مندی به شغل معلمی و پیشرفت علمی» (۱۲ امتیاز) در این فرم دیده می‌شوند. مجموع امتیازات کل فرم ۱۳۵ است.
نسبت معیارها
بر اساس محاسبه دقیق، توزیع امتیازات چنین است:
معیارهای ایدئولوژیک: ۶۹ امتیاز (۵۱٪)
معیارهای اخلاقی/حرفه‌ای: ۲۶ امتیاز (۱۹٪)
معیارهای عمومی/شخصیتی: ۴۰ امتیاز (۳۰٪)
این ترکیب به روشنی نشان می‌دهد که بیش از نیمی از کل امتیاز به شاخص‌های ایدئولوژیک اختصاص دارد، در حالی‌که اخلاق، صداقت، مسئولیت‌پذیری و وجدان کاری تنها کمتر از یک‌پنجم وزن دارند.
تحلیل و پیامدها
تکیه سنگین بر معیارهای ایدئولوژیک به این معناست که حتی اگر یک استاد از نظر صداقت علمی، تعهد حرفه‌ای و کیفیت تدریس برجسته باشد، بدون کسب امتیاز کافی در بخش‌های سیاسی و اعتقادی، امکان استخدام یا تثبیت وضعیت خود را نخواهد داشت. در مقابل، فردی با سطح علمی متوسط اما امتیاز بالا در معیارهای ایدئولوژیک می‌تواند تأیید شود.
این الگو با رویه‌ی دانشگاه‌های معتبر جهان تفاوت بنیادی دارد. در آنجا استخدام استاد بر اساس کیفیت پژوهش، انتشار مقالات علمی، توانایی جذب حمایت پژوهشی، نوآوری و اخلاق حرفه‌ای صورت می‌گیرد و باورهای شخصی یا سیاسی اساساً معیاری در فرایند ارزیابی محسوب نمی‌شوند.
نتیجه چنین تفاوتی روشن است: در ایران دانشگاه به جای آنکه بر محور شایسته‌سالاری علمی و اخلاق حرفه‌ای استوار باشد، بیشتر به نهادی با اولویت‌های سیاسی و ایدئولوژیک تبدیل می‌شود. پیامد این رویکرد، تضعیف آزادی آکادمیک، رواج ظاهرسازی، کاهش کیفیت علمی و در نهایت مهاجرت نخبگان خواهد بود.
#آموزش_ایدئولوژیک #آموزش_سکولار #گزینش #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
دانشگاه یا نهاد سیاسی؟
تحلیلی بر شاخص‌های استخدام استاد در جمهوری اسلامی
فرم رسمی «صلاحیت عمومی» که در دانشگاه‌های جمهوری اسلامی برای استخدام یا تبدیل وضعیت اعضای هیئت علمی به‌کار می‌رود، شامل مجموعه‌ای از شاخص‌هاست که هرکدام با امتیازی بین ۵ تا ۱۲ وزن‌دهی شده‌اند. این شاخص‌ها طیفی از الزامات مذهبی و سیاسی تا ویژگی‌های اخلاقی و حرفه‌ای را در بر می‌گیرند. به عنوان نمونه، بندهایی چون «الزام به انجام واجبات و ترک محرمات» (۱۲ امتیاز)، «اعتقاد به نظام جمهوری اسلامی و قانون» (۱۲ امتیاز)، «اعتقاد و التزام به اصل ولایت فقیه» (۱۲ امتیاز)، «تعهدات اخلاقی و امانت‌داری» (۶ امتیاز)، «حسن شهرت اجتماعی» (۸ امتیاز)، «عضویت در بسیج و نهادهای فرهنگی» (۷ امتیاز) و «علاقه‌مندی به شغل معلمی و پیشرفت علمی» (۱۲ امتیاز) در این فرم دیده می‌شوند. مجموع امتیازات کل فرم ۱۳۵ است.
نسبت معیارها
بر اساس محاسبه دقیق، توزیع امتیازات چنین است:
معیارهای ایدئولوژیک: ۶۹ امتیاز (۵۱٪)
معیارهای اخلاقی/حرفه‌ای: ۲۶ امتیاز (۱۹٪)
معیارهای عمومی/شخصیتی: ۴۰ امتیاز (۳۰٪)
این ترکیب به روشنی نشان می‌دهد که بیش از نیمی از کل امتیاز به شاخص‌های ایدئولوژیک اختصاص دارد، در حالی‌که اخلاق، صداقت، مسئولیت‌پذیری و وجدان کاری تنها کمتر از یک‌پنجم وزن دارند.
تحلیل و پیامدها
تکیه سنگین بر معیارهای ایدئولوژیک به این معناست که حتی اگر یک استاد از نظر صداقت علمی، تعهد حرفه‌ای و کیفیت تدریس برجسته باشد، بدون کسب امتیاز کافی در بخش‌های سیاسی و اعتقادی، امکان استخدام یا تثبیت وضعیت خود را نخواهد داشت. در مقابل، فردی با سطح علمی متوسط اما امتیاز بالا در معیارهای ایدئولوژیک می‌تواند تأیید شود.
این الگو با رویه‌ی دانشگاه‌های معتبر جهان تفاوت بنیادی دارد. در آنجا استخدام استاد بر اساس کیفیت پژوهش، انتشار مقالات علمی، توانایی جذب حمایت پژوهشی، نوآوری و اخلاق حرفه‌ای صورت می‌گیرد و باورهای شخصی یا سیاسی اساساً معیاری در فرایند ارزیابی محسوب نمی‌شوند.
نتیجه چنین تفاوتی روشن است: در ایران دانشگاه به جای آنکه بر محور شایسته‌سالاری علمی و اخلاق حرفه‌ای استوار باشد، بیشتر به نهادی با اولویت‌های سیاسی و ایدئولوژیک تبدیل می‌شود. پیامد این رویکرد، تضعیف آزادی آکادمیک، رواج ظاهرسازی، کاهش کیفیت علمی و در نهایت مهاجرت نخبگان خواهد بود.
#آموزش_ایدئولوژیک #آموزش_سکولار #گزینش #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
❤10💔2👍1
Forwarded from گفت‌وشنود
علیرضا کاظمی، وزیر آموزش و پرورش، گفت: «برگزاری برنامه‌های معرفتی از جمله توسعه و ترویج اقامه نماز و انس با قرآن جزو برنامه‌های اولویت‌دار این وزارتخانه است.» او افزود: «تقویت ارادت، علاقه و تعصب به وطن و جمهوری اسلامی نیز در وزارت آموزش و پرورش مورد توجه قرار دارد.»
وزیر آموزش و پرورش اضافه کرد: «آرامش روحی، تقویت صبوری و گره‌گشایی در مقابله با مشکلات از برکات نماز است و بهره‌مندی از این آثار ارزشمند برای دانش‌آموزان اهمیت دارد.»
وزیر آموزش و پرورش در حالی از نماز و قرآن به‌عنوان اولویت‌های اصلی این وزارتخانه سخن می‌گوید که نظام آموزشی جمهوری اسلامی سال‌هاست در بحران جدی کیفیت، کمیت و عدالت آموزشی گرفتار است. بیش از ۹۰۰ هزار کودک در سال گذشته از تحصیل بازمانده‌اند، کلاس‌های پرجمعیت، کمبود معلم، فرسودگی مدارس و شکاف عمیق آموزشی میان مناطق محروم و برخوردار بیداد می‌کند، و کارشناسان آموزشی بارها هشدار داده‌اند که تحمیل آموزش مذهبی و ایدئولوژیک به کودکان نه تنها مفید نیست بلکه آثار مخرب روانی و اجتماعی به‌جا می‌گذارد. با این حال، به جای حل این مشکلات و طراحی راهکارهایی برای بازگرداندن کودکان بازمانده از تحصیل و ارتقای کیفیت آموزش عمومی، وزیر و دستگاه تحت مدیریتش همچنان دغدغه اصلی خود را گسترش مناسک مذهبی و القای وفاداری اجباری به حکومت قرار داده‌اند؛ گویی آموزش و پرورش در این کشور نه نهادی برای تربیت نسل آگاه و خلاق، بلکه ابزاری برای بازتولید ایدئولوژی رسمی است.
#آموزش_مذهبی #آموزش_ایدئولوژیک #آموزش_سکولار
#گفتگو_توانا
@Dialogue1402
علیرضا کاظمی، وزیر آموزش و پرورش، گفت: «برگزاری برنامه‌های معرفتی از جمله توسعه و ترویج اقامه نماز و انس با قرآن جزو برنامه‌های اولویت‌دار این وزارتخانه است.» او افزود: «تقویت ارادت، علاقه و تعصب به وطن و جمهوری اسلامی نیز در وزارت آموزش و پرورش مورد توجه قرار دارد.»
وزیر آموزش و پرورش اضافه کرد: «آرامش روحی، تقویت صبوری و گره‌گشایی در مقابله با مشکلات از برکات نماز است و بهره‌مندی از این آثار ارزشمند برای دانش‌آموزان اهمیت دارد.»
وزیر آموزش و پرورش در حالی از نماز و قرآن به‌عنوان اولویت‌های اصلی این وزارتخانه سخن می‌گوید که نظام آموزشی جمهوری اسلامی سال‌هاست در بحران جدی کیفیت، کمیت و عدالت آموزشی گرفتار است. بیش از ۹۰۰ هزار کودک در سال گذشته از تحصیل بازمانده‌اند، کلاس‌های پرجمعیت، کمبود معلم، فرسودگی مدارس و شکاف عمیق آموزشی میان مناطق محروم و برخوردار بیداد می‌کند، و کارشناسان آموزشی بارها هشدار داده‌اند که تحمیل آموزش مذهبی و ایدئولوژیک به کودکان نه تنها مفید نیست بلکه آثار مخرب روانی و اجتماعی به‌جا می‌گذارد. با این حال، به جای حل این مشکلات و طراحی راهکارهایی برای بازگرداندن کودکان بازمانده از تحصیل و ارتقای کیفیت آموزش عمومی، وزیر و دستگاه تحت مدیریتش همچنان دغدغه اصلی خود را گسترش مناسک مذهبی و القای وفاداری اجباری به حکومت قرار داده‌اند؛ گویی آموزش و پرورش در این کشور نه نهادی برای تربیت نسل آگاه و خلاق، بلکه ابزاری برای بازتولید ایدئولوژی رسمی است.
#آموزش_مذهبی #آموزش_ایدئولوژیک #آموزش_سکولار
#گفتگو_توانا
@Dialogue1402
👍9👎1