الکسی ناوالنی و مقاومت در برابر رژیم پوتین

آنچه اتفاق می‌افتاد از پیش روشن بود: الکسی ناوالنی (Alexei Navalny) می‌دانست که به محض بازگشت به روسیه، دستگیر خواهد شد. او همچنین می‌دانست که در زندان‌های روسیه با شرایطی خشن روبرو خواهد شد– بماند که در سال ۲۰۲۰ او از یک تلاش رسوا توسط دولت روسیه برای ترورش جان به در برده بود. ماه‌ها طول کشیده بود تا او توانایی صحبت‌کردن و نوشتن و هماهنگی بدنی‌اش را دوباره به دست آورد. در ذهن او اما هیچ تردیدی وجود نداشت: «البته که برمی‌گردم. برنگشتن من برای آن‌ها دستاوردی ایده‌آل خواهد بود. آن‌ها دقیقا دوست دارند من هم یک مهاجر سیاسی دیگر باشم.»

با وجود تلاش‌های بی‌وقفه رژیم‌های استبدادی برای خاموش‌کردن صدای مخالفان، برخی افراد با شجاعت به اصول خود پایبند می‌مانند و حتی حاضرند امنیت شخصی خود را فدا کنند. الکسی ناوالنی یکی از این افراد بود.

سایت:
https://tavaana.org/navalny-russia/
یوتیوب:
https://www.youtube.com/watch?v=PaLjGpllJ3I
کست‌باکس:
https://castbox.fm/vb/769604446
ساندکلاود:
https://soundcloud.com/tavaana/d01bdc80-9421-4b49-99cd-9bd4481b5234

#یاری_مدنی_توانا
#مطالعه_موردی
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#پادکست
#روسیه

@tavaana
@Tavaana_TavaanaTech

زن، زندگی، آزادی؛ نگاهی به مبارزه زن ایرانی علیه سرکوب سیستماتیک

اندکی پس از رسیدن به تهران از شهر زادگاهش، سقز، در بیست‌ودوم شهریور ۱۳۹۱ مهسا/ژینا امینی ۲۲ساله توسط نیروی ویژه پلیس جمهوری اسلامی برای کنترل حجاب اسلامی با نام رسمی «پلیس امنیت اخلاقی» موسوم به «گشت ارشاد» به بهانه عدم رعایت صحیح پوشش موهایش دستگیر شد. پلیس به برادر او، که آن زمان همراهش بود، اطلاع داد که مهسا به مقر معروف و بدنام گشت ارشاد تهران در خیابان وزرا برده شده و پس از یک «کلاس آموزشی» یک‌ساعته آزاد خواهد شد. ساعاتی بعد، مهسا بیهوش به بیمارستان کسری منتقل شد.
حمله پلیس به مهسا، نمونه‌ای دیگر از تاریخ طولانی سرکوب خشونت‌آمیز زنان توسط رژیم اسلامی بود. اندکی پس از انقلاب اسلامی ۱۳۵۷، رژیم محدودیت‌ها علیه زنان را آغاز کرد و پوشش اسلامی را اجباری ساخت. در بهار ۱۳۵۹، آیت‌الله روح‌الله خمینی، بنیان‌گذار جمهوری اسلامی، اعلام کرد که زنان باید حجاب بر سر کنند. این اعلامیه موجب اعتراض گسترده‌ در روز جهانی زن، هشتم مارس، در تهران شد. حدود ۱۵هزار زن از پیشینه‌های مختلف در اعتراض به حجاب اجباری دست به تظاهرات زدند. اعتراضات به شهرهای دیگر گسترش یافت و پنج روز ادامه داشت. این اعتراضات نخستین حرکت بزرگ علیه رژیم اسلامی به شمار می‌رفت و رژیم را مجبور به عقب‌نشینی موقت در اجرای قانون حجاب کرد. سه روز بعد از آن اعتراضات آیت‌الله محمود طالقانی، از روحانیون برجسته انقلابی، در مصاحبه‌ای با روزنامه اطلاعات اعلام کرد: «در مسئله حجاب اجباری نیست».

بیشتر بخوانید:
https://tavaana.org/mahsa-amini-woman-life-freedom/

#یاری_مدنی_توانا
#مهسا_امینی
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#مطالعه_موردی
@tavaana
@Tavaana_TavaanaTech

زن، زندگی، آزادی؛ نگاهی به مبارزه زن ایرانی علیه سرکوب سیستماتیک

اندکی پس از رسیدن به تهران از شهر زادگاهش، سقز، در بیست‌ودوم شهریور ۱۳۹۱ مهسا/ژینا امینی ۲۲ساله توسط نیروی ویژه پلیس جمهوری اسلامی برای کنترل حجاب اسلامی با نام رسمی «پلیس امنیت اخلاقی» موسوم به «گشت ارشاد» به بهانه عدم رعایت صحیح پوشش موهایش دستگیر شد. پلیس به برادر او، که آن زمان همراهش بود، اطلاع داد که مهسا به مقر معروف و بدنام گشت ارشاد تهران در خیابان وزرا برده شده و پس از یک «کلاس آموزشی» یک‌ساعته آزاد خواهد شد. ساعاتی بعد، مهسا بیهوش به بیمارستان کسری منتقل شد.
حمله پلیس به مهسا، نمونه‌ای دیگر از تاریخ طولانی سرکوب خشونت‌آمیز زنان توسط رژیم اسلامی بود. اندکی پس از انقلاب اسلامی ۱۳۵۷، رژیم محدودیت‌ها علیه زنان را آغاز کرد و پوشش اسلامی را اجباری ساخت. در بهار ۱۳۵۹، آیت‌الله روح‌الله خمینی، بنیان‌گذار جمهوری اسلامی، اعلام کرد که زنان باید حجاب بر سر کنند. این اعلامیه موجب اعتراض گسترده‌ در روز جهانی زن، هشتم مارس، در تهران شد. حدود ۱۵هزار زن از پیشینه‌های مختلف در اعتراض به حجاب اجباری دست به تظاهرات زدند. اعتراضات به شهرهای دیگر گسترش یافت و پنج روز ادامه داشت. این اعتراضات نخستین حرکت بزرگ علیه رژیم اسلامی به شمار می‌رفت و رژیم را مجبور به عقب‌نشینی موقت در اجرای قانون حجاب کرد. سه روز بعد از آن اعتراضات آیت‌الله محمود طالقانی، از روحانیون برجسته انقلابی، در مصاحبه‌ای با روزنامه اطلاعات اعلام کرد: «در مسئله حجاب اجباری نیست».

بیشتر بخوانید:
https://tavaana.org/mahsa-amini-woman-life-freedom/

#یاری_مدنی_توانا
#مهسا_امینی
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#مطالعه_موردی
@tavaana
@Tavaana_TavaanaTech

تازه از توانا

وکلای پابرهنه و جنبش وِیکوان در چین

در چین – کشوری که رابطه تاریخی پیچیده‌ای با حاکمیت قانون در دوران مدرن دارد – چن گوانگ‌چنگ، وکیل پابرهنه، گرچه دستاوردهای قابل‌توجهی داشت اما سرانجام ناچار شد به شکلی دراماتیک از حصر خانگی خود فرار کند و از سفارت آمریکا در پکن کمک بخواهد تا به آزارهای غیرقانونی‌ای که خود و خانواده‌اش با آن روبرو بودند پایان دهد.
در میان فعالیت‌های او دفاع شجاعانه از افراد حاشیه‌نشین در شاندونگ، که با بدرفتاری مسئولان مواجه بودند و تحت فشار ناشی از سیاست تک‌فرزندی قرار داشتند، شاخص است. با این حال، این فعالیت‌ها موجب آزار و اذیت نه تنها خود او، بلکه خانواده، دوستان، حامیان و وکلای او شد. با وجود نابینایی از کودکی، گوانگ‌چنگ – وکیل خودآموخته از منطقه شمال شرقی چین – خود را وقف کمک به کسانی کرد که به خدمات حقوقی دسترسی نداشتند. در حکومت تک‌حزبی آن کشور، گوانگ‌چنگ و دیگر وکلای پابرهنه مرتبط با جنبش ویکوان در محیطی فعالیت می‌کردند که از اصول عدالت و حاکمیت قانون فاصله دارد. در ادامه به بررسی مسیر این افراد می‌پردازیم و درس‌های ارزشمندی از اقدامات مصممانه را با هم مرور می‌کنیم.

متن کامل را بخوانید:

https://tavaana.org/barefoot-lawyers-weiquan-china-chen-guangcheng/

#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#مطالعه_موردی

@tavaana
@Tavaana_TavaanaTech

تازه از توانا

وکلای پابرهنه و جنبش وِیکوان در چین

در چین – کشوری که رابطه تاریخی پیچیده‌ای با حاکمیت قانون در دوران مدرن دارد – چن گوانگ‌چنگ، وکیل پابرهنه، گرچه دستاوردهای قابل‌توجهی داشت اما سرانجام ناچار شد به شکلی دراماتیک از حصر خانگی خود فرار کند و از سفارت آمریکا در پکن کمک بخواهد تا به آزارهای غیرقانونی‌ای که خود و خانواده‌اش با آن روبرو بودند پایان دهد.
در میان فعالیت‌های او دفاع شجاعانه از افراد حاشیه‌نشین در شاندونگ، که با بدرفتاری مسئولان مواجه بودند و تحت فشار ناشی از سیاست تک‌فرزندی قرار داشتند، شاخص است. با این حال، این فعالیت‌ها موجب آزار و اذیت نه تنها خود او، بلکه خانواده، دوستان، حامیان و وکلای او شد. با وجود نابینایی از کودکی، گوانگ‌چنگ – وکیل خودآموخته از منطقه شمال شرقی چین – خود را وقف کمک به کسانی کرد که به خدمات حقوقی دسترسی نداشتند. در حکومت تک‌حزبی آن کشور، گوانگ‌چنگ و دیگر وکلای پابرهنه مرتبط با جنبش ویکوان در محیطی فعالیت می‌کردند که از اصول عدالت و حاکمیت قانون فاصله دارد. در ادامه به بررسی مسیر این افراد می‌پردازیم و درس‌های ارزشمندی از اقدامات مصممانه را با هم مرور می‌کنیم.

متن کامل را بخوانید:

https://tavaana.org/barefoot-lawyers-weiquan-china-chen-guangcheng/

#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#مطالعه_موردی

گزارش زندگی از ویرانه‌های حلب


در میان داستان‌های دلخراشی که از شهر جنگ‌زده حلب به جهان خارج مخابره می‌شد، توییت‌های یک دختر خردسال بیانگر استقامت و امیدی بود که حتی در تاریک‌ترین لحظات نیز نابود نشده بود.
بنا العبد، هفت‌ساله، با استفاده از حساب توییتر مادرش، لحظاتی از زندگی در میان آشوب جنگ را به اشتراک ‌می‌گذاشت.
توییت‌های او نه تنها مملو از معصومیت‌های یک کودک بودند که به دنبال پناهگاهی برای فرار از واقعیت‌های وحشتناک جنگ بود، بلکه حسی از اشتیاق به صلح را نیز دارا بود. در میان امواج ویرانی، بنا راهی موقتی برای گریز یافته بود؛ فرصتی برای تجربه داشتن یک زندگی عادی و همسفرانی برای به‌اشتراک‌گذاشتن قصه‌اش. توییت‌های او با سادگی و صداقتشان، به قلب هزاران نفر در سراسر جهان راه یافتند و یادآور این بودند که در میان انبوه خبرها و گرفتاری‌های ژئوپلیتیک، این روحیه قوی انسانی است که پابرجا می‌ماند و در کوچک‌ترین شادی‌های موجود به جستجوی آرامش می‌رود. در حوزه کنشگری، اغلب همین اعمال کوچک، صادقانه و معصومانه دارای قدرت تحول‌آفرین برای ایجاد تاثیری ماندگار هستند.

همدلی و برقرارکردن ارتباطات واقعی، به‌ویژه زمانی که از صداقت و نیت خالص سرچشمه می‌گیرند، می‌توانند در جوامع تاثیری عمیق داشته باشند و تغییرات مثبت را برانگیزند. این اعمال به ما یادآوری می‌کنند که حتی کوچک‌ترین قدم‌ها در مسیر چیزهایی مانند کنشگری برای امری انسانی، ترویج شفقت یا ایجاد همدلی می‌توانند در نهایت راه را برای تغییرات معنادار و مهم هموار کنند.

سایت:
https://tavaana.org/bana-al-abed-syria-aleppo/
یوتیوب:
https://www.youtube.com/watch?v=MwanSCcdkCY
ساندکلاود:
https://soundcloud.com/tavaana/794fdd4d-ab51-4b07-b00c-bb4f2aa570fa
کست‌باکس:
https://castbox.fm/vi/773659650
نوشتاری:
https://tavaana.org/bana-al-abed-aleppo/

#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#سوریه
#حلب
#مطالعه_موردی
@tavaana

@Tavaana_TavaanaTech

الکسی ناوالنی و مقاومت در برابر رژیم پوتین

امروز سالگرد قتل حکومتی الکسی ناوالنی است.
آنچه اتفاق می‌افتاد از پیش روشن بود: الکسی ناوالنی (Alexei Navalny) می‌دانست که به محض بازگشت به روسیه، دستگیر خواهد شد. او همچنین می‌دانست که در زندان‌های روسیه با شرایطی خشن روبرو خواهد شد– بماند که در سال ۲۰۲۰ او از یک تلاش رسوا توسط دولت روسیه برای ترورش جان به در برده بود. ماه‌ها طول کشیده بود تا او توانایی صحبت‌کردن و نوشتن و هماهنگی بدنی‌اش را دوباره به دست آورد. در ذهن او اما هیچ تردیدی وجود نداشت: «البته که برمی‌گردم. برنگشتن من برای آن‌ها دستاوردی ایده‌آل خواهد بود. آن‌ها دقیقا دوست دارند من هم یک مهاجر سیاسی دیگر باشم.»

با وجود تلاش‌های بی‌وقفه رژیم‌های استبدادی برای خاموش‌کردن صدای مخالفان، برخی افراد با شجاعت به اصول خود پایبند می‌مانند و حتی حاضرند امنیت شخصی خود را فدا کنند. الکسی ناوالنی یکی از این افراد بود. کرملین هر کار می‌توانست کرده بود تا او را متوقف کند؛ از زندانی‌کردن تا تلاش برای ترور او. اما تعهد او به عدالت و مخالفت با رژیم غیر دموکراتیک روسیه هرگز متزلزل نشد. حتی زمانی که پس از یک مسمومیت شدید در سال ۲۰۲۰ این امکان را داشت که در خارج از کشور بماند، به روسیه بازگشت؛ در حالی که به‌خوبی می‌دانست بازداشت و رفتارهای خشونت‌آمیز در انتظارش خواهد بود.

او آشکارا اعلام کرد: «البته که برمی‌گردم. اگر برنگردم، این بهترین دستاورد برای آن‌ها خواهد بود.» بازگشت ناوالنی فریاد بلند و قدرتمند مقاومت بود و نشان داد که او از خاموش‌شدن یا تبدیل‌شدن به یک فرد تبعیدی سیاسی دیگر، امتناع می‌ورزد. زندگی و مرگ غم‌انگیز او یادآور شجاعتی است که برای ایستادن در برابر سرکوب لازم است و تاثیر ماندگار چنین مقاومتی را نشان می‌دهد.

این اپیزود، روایتی است کوتاه از فعالیت‌های آزادی‌خواهانه الکسی ناوالنی در روسیه علیه حکومت سرکوبگر ولادیمیر پوتین.

سایت:
https://tavaana.org/navalny-russia/
یوتیوب:
https://www.youtube.com/watch?v=PaLjGpllJ3I
کست‌باکس:
https://castbox.fm/vb/769604446
ساندکلاود:
https://soundcloud.com/tavaana/d01bdc80-9421-4b49-99cd-9bd4481b5234

#یاری_مدنی_توانا
#مطالعه_موردی
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#پادکست
#روسیه

@Tavaana_TavaanaTech

جنبش الغای بردگی در ایالات متحده آمریکا

جنبش الغای بردگی در آمریکا از قرن شانزدهم با ورود بردگان آفریقایی آغاز شد. بردگی به عنوان مالکیت و بهره‌برداری از انسان‌ها، ریشه در تجارت سیاه‌پوستان داشت و تا قبل از تصویب اصلاحیه سیزدهم در سال ۱۸۶۵ به صورت قانونی ادامه داشت. در دوران اولیه، بردگان به عنوان نیروی کار در مزارع و خانه‌ها مورد بهره‌برداری قرار می‌گرفتند و برخوردهای بی‌رحمانه‌ای از جمله شلاق و جدایی از خانواده تجربه می‌کردند. روایت‌های شخصی مانند خاطره‌های اولاودا اکویانو و ویلیام گرین تصویر واضحی از شکنجه و سختی‌های این نظام ارائه می‌دهد.
در عین حال، جنبش‌های اولیه علیه بردگی، مانند فعالیت‌های کوایکرها و احیای مذهبی بیداری بزرگ دوم (حدود سال‌های ۱۷۹۰ تا ۱۸۳۰) مبنای اخلاقی برای نقد این نظام را فراهم آورد. این جنبش در طول زمان از محدودسازی گسترش برده‌داری به فراخوان برای لغو کامل آن تغییر کرد. اختلاف نظر میان هواداران "خاک آزاد" که می‌خواستند بردگی محدود شود و فعالان الغای بردگی که خواستار آزادی کامل بودند، باعث شکل‌گیری یک مناظره سیاسی ملی شد.
در این میان، قوانینی همچون قانون بردگان متواری در سال ۱۸۵۰ و رویارویی‌های خشونت‌آمیز مانند "کانزاس خونین" به تشدید تنش‌ها انجامید. اختلافات سیاسی منجر به بروز جنگ داخلی در سال ۱۸۶۱ شد که پس از تلفات سنگین، ایالات شمالی پیروز شدند و اصلاحیه‌های ۱۳ تا ۱۵ متمم قانون اساسی تصویب گردید تا بردگی لغو و حقوق اولیه شهروندی برای سیاه‌پوستان اعطا شود. هرچند این اصلاحیه‌ها بلافاصله برابرسازی اجتماعی را به همراه نداشتند و تبعیض نژادی به صورت تفکیک نژادی و موانع ساختاری ادامه یافت.
علاوه بر محور اصلی سیاسی، جنبش الغای بردگی با بهره‌گیری از بیداری مذهبی، فعالیت‌های فرهنگی و رسانه‌ای نیز پیوست؛ از سخنرانی‌های برده‌های آزادشده مانند فردریک داگلاس گرفته تا آثار ادبی مانند "کلبه عمو تام" و روزنامه‌های تبلیغاتی. این فعالیت‌ها موجب آگاهی‌رسانی گسترده و بسیج طرفداران آزادی در ایالات شمالی شد. پس از پایان جنگ داخلی، با وجود لغو بردگی، نابرابری‌های اقتصادی، اجتماعی و سیاسی مبتنی بر نژاد به مدت بیش از یک قرن ادامه یافت. تنها پس از جنبش حقوق مدنی در دهه ۱۹۷۰ و تصویب قوانین حمایتی مانند "قانون حق رأی" در سال ۱۹۶۵ شاهد تغییرات واقعی در وضعیت حقوق سیاه‌پوستان بودیم.
در مجموع، جنبش الغای بردگی نه تنها نقش تعیین‌کننده‌ای در تغییر نظام سیاسی آمریکا ایفا کرد، بلکه به عنوان بستر آغازگر مبارزه‌های حقوق مدنی در قرن بیستم شناخته می‌شود.

بیشتر بخوانید:
https://tavaana.org/abolitionist_movement_in_the_us/

#مطالعه_موردی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

تازه از توانا

سلول‌های تاریک بلاروس؛ سرنوشت مخالفان آخرین دیکتاتور اروپا

بلاروس، که از آن به عنوان آخرین دیکتاتوری اروپا یاد می‌شود، از پیش‌بینی‌های خوش‌بینانه برای گذار دموکراتیک فاصله دارد.
بلاروس تحت رهبری الکساندر لوکاشنکو، نابرابری سیاسی، سرکوب فعالان سیاسی و مدنی و نقض فاحش حقوق بشر را تجربه کرده است.
می‌توان درس‌های مهمی از بلاروس آموخت و آن‌ها را همچون راهنمایی درباره سایر کشورهایی که رژیم‌های استبدادی و زندانی‌های سیاسی دارند، به‌ویژه ایران، به کار بست.
انقلاب ۱۳۵۷ در حالی رخ داد که رهبران آن انقلاب به ایرانیان وعده داده بودند که پس از سرنگونی پادشاهی، کشور بر اساس اصول آزادی، عدالت و برابری اداره خواهد شد. با این حال، مانند بلاروس، حاکمان تازه تحمیل‌شده به ملت، ایران را به تمامیت‌خواهی و جباریتی کشاندند که در آن هزاران شهروند به دلایل سیاسی دستگیر شده و می‌شوند.
به رایگان دانلود کنید و بخوانید:

https://tavaana.org/political-prisoners-of-belarus/

#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهورى_اسلامى
#دیکتاتور
#مطالعه_موردی


@Tavaana_TavaanaTech

Political prisoners: The case of Belarus

Following the collapse of the Berlin Wall and the declaration of independence by the Soviet Union republics, there was a sense of optimism regarding the establishment of democratic and liberal states by the newly independent nations.[1] It was widely believed that the principles of the rule of law, equality, and human rights would usher in a new era of prosperity and freedom for those who had lived under an authoritarian regime. Many of those countries have made significant progress in achieving more democratic and transparent governance, however there are a few countries that have departed from that trend.
There are important lessons to be learned from the Belarus case that can be applied to other countries that are experiencing authoritarian regimes and political imprisonment, in particular Iran. Iran’s Islamic revolution occurred after its leaders promised its citizens that after the overthrow of the monarchy the country would be governed on the basis of freedom, justice, and equality. However, as in Belarus, the newly imposed rulers in Iran pushed the nation into a state of tyranny, with thousands of citizens arrested for political reasons.

Read More:
https://en.tavaana.org/political-prisoners-of-belarus/
#یاری_مدنی_توانا#نه_به_جمهورى_اسلامى
#دیکتاتور#مطالعه_موردی

@Tavaana_TavaanaTech

Fadzayi Mahere; Constitutional lawyer and opposition spokesperson in Zimbabwe

Genuine and meaningful political engagement is difficult in many parts of the world, especially for those seeking change or advocating for justice.

For women, this journey is even harder due to persistent discrimination and resistance from political leaders, and prevailing bias among the public who struggle to accept women as leaders. This gender inequality in political engagement and participation is especially evident in countries like Iran, where few women activists exist, and many face repression. This repression is even harsher when the goals of women activists challenge deeply rooted traditional norms and values.

Fadzayi Mahere, a prominent Zimbabwean lawyer and politician, exemplifies resilience and leadership. Currently serving as the National Spokesperson for the Citizens Coalition for Change and a Member of Parliament in Zimbabwe, Mahere’s story highlights the obstacles and struggles she faced in her pursuit of political office. Her journey offers valuable lessons for anyone eager to engage in shaping their nation’s political future. Her story is especially inspiring for women at the forefront of change, highlighting both the challenges and triumphs of breaking into the political arena. By exploring her experiences, we gain a deeper understanding of the obstacles women face in politics and the triumphs of women striving to make a transformative impact in the political arena.

Who is Fadzayi Mahere?

Read More:
https://en.tavaana.org/fadzayi-mahere-zimbabwe/

#یاری_مدنی_توانا#نه_به_جمهورى_اسلامى
#دیکتاتور#مطالعه_موردی
@Tavaana_TavaanaTech

مردم متحد هرگز شکست نخواهند خورد.

جنبش‌های مدنی‌ که پس از امضای قطعنامه نهایی هلسینکی در بلوک شرق ظهور کردند، هدفی مشترک را دنبال می‌کردند که پایان‌بخشیدن به سرکوب حکومتی حقوق بنیادین شهروندان بود. هدف این جنبش‌ها تحکیم مفاد بخش هفتم اعلام اصول قطعنامه‌ نهایی هلسینکی بودند، «حقوق بشر و آزادی‌های بنیادین، از جمله آزادی عقیده و بیان و باور دینی احترام بگذارند» و «منطبق با اصول و مقاصد مندرج در منشور سازمان ملل متحد و بیانیه‌ جهانی حقوق بشر عمل نمایند». به علاوه، بخش هفتم بر حق برخورداری از حریم خصوصی، آزادی اندیشه، اخبار و اطلاعات، بیان، و رفت‌ و آمد افراد تاکید می‌کند و مجازات‌های بی‌رحمانه و غیرعادی و حبس خودسرانه را ممنوع می‌شمارد. شهروندان اتحاد جماهیر شوروی و شهروندان دولت‌های اقماری آن برای رسیدن به چنین اهدافی به برپایی کارازرهای سیاسی پرداختند و جهت مستندسازی و انتشار موارد سرپیچی دولت‌های خود از تعهدات هلسینکی گروه‌های ناظر تشکیل دادند.
با گذشت زمان این شهروندان خواهان اصلاحات سیاسی در کشورهایشان شدند. دگردیسی رژیم‌های کمونیستی به نظام‌های سیاسی آزاد و دموکراتیک هدف غایی بود که بدان چشم دوخته بودند.

آن‌ها توانستند با کمک مجامع بین‌المللی و البته اتحاد خود به دموکراسی دست یابند.
درباره فرآیند هلسینکی و سقوط رژیم های کمونیست در اروپا بیش‌تر بخوانید:
https://tavaana.org/helsinki/


#مطالعه_موردی
#دموکراسی
#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
@Tavaana_TavaanaTech

«من رمز خاصی برای به زیر کشیدن یک مستبد و برقرار‌کردن مردم‌سالاری نمی‌شناسم. فقط می‌توانم پیشنهاد کنم به فکر مردم باشید.» این جمله‌ای از کری آکوینو بود؛ رهبر خیزش مردم فیلیپین که به گذار به دموکراسی منجر شد؛ گذاری که بسیاری از انقلاب‌های بدون خشونت در جهان از آن الهام گرفتند.
نسخه نوشتاری
https://tavaana.org/philippines-revolution/

#مطالعه_موردی
#اسلایدشو #فیلیپین
#دیکتاتوری #دموکراسی
#گذار_به_دموکراسی
#یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech