شنیدن خبر هلاکت قاتلانی که سال‌ها عامل مرگ و رنج هزاران انسان بی‌گناه بودند، با شادی و تبریک همراه است. لحظه‌ای از این که عدالت به نوعی اجرا شده و آنان به سزای اعمالشان رسیده‌اند، قلب‌ها لبریز از خشنودی می‌شود. لبخندها و خنده‌های کوتاه، نمادی از رهایی از وحشت و ترس‌های گذشته است. گویی طلوع امیدی تازه در دل‌های آسیب‌دیده پدیدار شده است.

اما این شادی زودگذر به سرعت جایش را به آه و حسرت می‌دهد؛ چرا که یاد عزیزانی که جان‌شان قربانی ظلم و بی‌عدالتی این افراد شد، همچنان در دل‌ها زنده است. گریه‌ها و غم‌ها از ناتمام ماندن قصه زندگی آن‌هایی که بی‌دلیل از ما گرفته شدند، جاری می‌شود. اندوه از این که بسیاری از این جان‌باختگان فرصت دیدن این روزها را نیافتند و حسرت محاکمه علنی و عادلانه قاتلان بر دل بازماندگان باقی ماند، هر لحظه قلب‌ها را می‌فشارد.

ویدیو از پوریا افضلی

#نه_به_جمهورى_اسلامى #دادخواهی #ایران #برای_آزادی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech