تردیدی نیست که خمینی در مقطع ۵۷ سخنانی آزادی‌ستیزانه علیه آزادی عقیده و دیگری‌ستیزانه علیه اقلیت‌های مذهبی بیان می‌کرد. تردیدی نیست که او بهاییان را «نجس» نامیده بود. تردیدی نیست که او به دفعات علیه یهودیان سخن گفته بود. تردیدی نیست که او باوری به آزادی مذاهب غیرشیعه در ایران نداشت. تردیدی نیست که او کشور متکثر ایران را «اسلامی» می‌خواست.

و در عین حال تردیدی نیست که خمینی در مقطع بهمن ۱۳۵۷ طرفداران زیادی داشت. طرفدارانی از همین مردم. حتی بسیاری از روشنفکران و تحصیلکرده‌ها. حتی بسیاری از کسانی که دنیای آزاد را دیده بودند. بسیاری از کسانی که سبک زندگی متفاوت با خمینی داشتند.

پس چرا ما از خمینی حمایت کردیم؟

این «ما» در اینجا اشاره به همین بخش بزرگی از ما مردم دارد. ریشه این پشتیبانی و حمایت از خمینی - علی‌رغم اینکه حرف‌های آزادی‌ستیزانه و دیگری‌ستیزانه‌اش را شنیده بودیم - در کجا بود؟

درباره این مسئله حرف بزنیم تا نسبت به ترفند و فریب آزادی‌ستیزان و دیگر‌ی‌ستیزان بیشتر آگاه باشیم.

شما درباره این چه فکر می‌کنید؟

#گفتگو_توانا #خداناباوران #خداباوران #حقوق_بشر #مدارای_مذهبی

@Dialogue1402