به مناسبت سالگرد تولد و درگذشت ِ #احمد_ظاهر، خواننده معروف افعانستان
احمد ظاهر، #خواننده و #نوازنده سرشناس اهل #افغانستان در ۲۴ خرداد ۱۳۲۵ خورشیدی در شهر کابل به دنیا آمد. ظاهر پس از سپری‌کردن دوره دانشسرا برای تحصیلات موسیقی راهی هندوستان شد. برخی از صاحب‌نظران موسیقی معتقدند او اولین کسی بود که آلات موسیقی غربی را با موسیقی افغانستانی ترکیب کرد. پدر ظاهر صدراعظم وقت در افغانستان بود اما آوازه‌ی آوازخوانی ِ ظاهر شهرتی بیش‌تر از پدر نصیب او کرد. ظاهر داز محبوب‌ترین آوازخوان‌های
آهنگ‌های «خدا بود یارت»، «مادر من»، «از پیش من برو که دل آزارم» و «عجب صبری خدا دارد» از جمله آهنگ‌های معروف ظاهر است که مردم افغانستان با خود زمزمه می‌کنند. از احمد ظاهر بیش از ۳۳ آلبوم به یادگار مانده است. احمد ظاهر در سن ۳۳ سالگی درست در روز تولدش بر اثر تصادف رانندگی درگذشت. او در سال ۱۳۵۸ درگذشت.
ترانه‌ زیبای «عاشق شده‌ای ای دل» با صدای گرم احمد ظاهر تقدیم می‌شود به شما همراهان توانا
@Tavaana_TavaanaTech

شکایت شب هجران که می‌تواند گفت
حکایت دل ما با نی کسائی کن
- هوشنگ ابتهاج

#حسن_کسایی از اساتید برجسته #موسیقی ایرانی و #نوازنده چیره‌دست و سرشناس #نی در ۲۵ خرداد ۱۳۹۱ درگذشت.

حسن کسایی، استاد برجسته‌ی موسیقی ایران، تنها ۲۱ سال سن داشت که قطعه‌ی معروف «سلام» را در دستگاه ِ چهارگاه ساخت که از معروف‌ترین قطعات موسیقی ایرانی به شمار می رود.

استاد کسایی در این ویدئو کوتاه شرح جالبی دارد از چگونگی ساخته‌شدن این قطعه‌ی زیبا که بسیار شنیدنی است.

حسن کسایی در سوم مهرماه ۱۳۰۷ به دنیا آمد. پدرش از تاجران معروف آن دوره‌ی اصفهان بود که بسیار به موسیقی علاقه‌مند بود و با بسیاری از بزرگان موسیقی از جمله سید حسین طاهرزاده، جلال‌الدین تاج اصفهانی، اکبرخان نوروزی، خاندان شهناز، ادیب خوانساری و دیگران رفت‌وآمد نزدیک داشت. از همین‌رو حسن کسایی از سنین پایین نزد تاج اصفهانی و ادیب خوانساری با گوشه‌های موسیقی ایرانی آشنا می‌شود و همین‌طور ساز نِی را از مهدی نوایی فرا می‌گیرد. او هم‌چنین از شاگردان ابوالحسن خان صبا بود. کسایی از سن دوازده سالگی به نواختن نی آغاز کرد.

او تنها ۲۰ سال سن داشت که نخستین اجرای #تک‌نوازی نِی خود را در دستگاه همایون در تئاتر اصفهان اجرا کرد. کسایی تا سال ۱۳۵۶ برنامه‌های متعددی در جشن هنر شیراز برگزار کرد.
@Tavaana_TavaanaTech
👇 👇 👇 👇 👇 👇

صدای #موسیقی گوش‌نواز را می‌شنود، می‌رقصد تا کمکی باشد به #نوازنده دوره‌گردی که #عشق را با صدای ساز به رهگذران هدیه می‌کند.

این ویدیو چه حسی به شما می‌دهد؟
@Tavaana_TavaanaTech

چند سال پیش ویدئویی از یک نوجوان #نوازنده دوره‌گرد #ویولن بر یوتیوب قرار گرفت که مورد استقبال وسیع کاربران قرار گرفت. پس از این ویدئو او به نوازنده‌ای شناخته‌شده تبدیل شد و با برخی از گروه‌های #موسیقی نیز همکاری داشته است. نام این نوجوان کیانوش است.

در این ویدئو کوتاه، #ویولن‌نوازی کیانوش شهنازی بر مزار #پرویز_یاحقی را می‌بینید و می‌شنوید. به امید این‌که همه #کودکان و #نوجوانان کشورمان که به دلیل شرایط نامناسب معیشتی توان به نمایش‌گذاشتن استعدادهای خود را ندارند، شرایطی بیابند که از خیابان‌های کار به پشت میزهای درس و مدرسه و هنر و تعالی بازگردند.

شما چه فکر می‌کنید؟

@Tavaana_TavaanaTech
👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇

امیر محمد زیرکی، خردسال روشندل را پدیده موسیقی مقامی و محلی تربت جام می‌دانند.
http://ow.ly/58s1304Ab1t

او از کودکی به موسیقی مقامی تربت جام علاقه‌ی وافر داشت و با تشویق‌های خانواده نوازندگی دو تار آموخت.

امیرمحمد دانش آموز پایه پنجم ابتدایی مجتمع استثنایی بهاران تربت جام است.
در این ویدئو دوتارنوازی این کودک هنرمند را می‌بینید.

خواننده نیز امین دامن‌پاک فرزند حسین دامن‌پاک، نوازنده صاحب‌سبک دوتار شرق خراسان است.

بالیدن این خردسالان در شرایطی که رهبران مذهبی و حتا رهبران سیاسی آموزش موسیقی به خردسالان را جایز نمی‌دانند و آن را با «اهداف عالیه نظام» مغایر می‌بینند نوید روزهایی است که خواهد آمد و با تلاش این عزیزان محدودیت‌ها برداشته خواهد شد.

شما چه فکر می‌کنید؟

تحسر: تحلیلی بلاغی از اندوه و سرکوب در موسیقی ایران
http://bit.ly/2d3u2j4

کودکان و نوجوانان بسیاری هستند که به جای آموزش در خیابان‌ها کار می‌کنند. آن‌ها هم می‌توانند کودکان موفقی باشند.

حقوق کودک و نوجوان: از تولد تا هجده سالگی
http://bit.ly/1fGyUup

@Tavaana_TavaanaTech

اجرایی تمرینی از گروه موسیقی هرنگ

سرپرست گروه و نوازنده عود و سه‌تار: نوشین آقایی
نوازنده تنبک: فاطمه حسنوند
نوازنده کمانچه: مرضیه زهتاب
نوازنده دف: نیلوفر فراشی
نوازنده سنتور: غزل مقدم

تقدیم به همه همراهان همیشگی آموزشکده توانا
goo.gl/o19MsM

ویدیو از فیسبوک گروه موسیقی هرنگ
@Tavaana_TavaanaTech

سیما بینا، واحه به واحه دنبال ترانه
goo.gl/rYJfhX

«شیرازی‌ها می‌گن سیما بینا شیرازیه، مازندرانی‌ها می‌گن سیما بینا مازندرونیه. کردهای کرمانچ شمال خراسان می‌گن کُرده. من نمی‌گم نیستم. من می‌گم آره. جواب من اینه که بله من هستم. من متعلق به همه این فرهنگ‌هایی‌ام که رو موسیقی‌شون کار کردم و حتی فرصت نشده و کار نکردم... متعلق به همه اون‌ها هستم».

چهاردهم دی‌ماه که گذشت سیما بینا ۷۲ ساله شد.

بیش از نیم قرن است که سیما بینا در عرصه‌ی موسیقی نواحی مختلف ایران فعالیت می‌کند. شاید گمان کنیم که او فقط خواننده‌ی موسیقی محلی است اما چنین نیست. او یک پژوهشگر تراز اول در عرصه‌ی موسیقی نواحی مختلف ایران است.

سیما بینا نوازنده، نقاش، آهنگ‌ساز و خواننده‌ی آوازها و ترانه‌های محلی ایران از کودکی و در کنار پدرش احمد بینا که استاد موسیقی سنتی بود و ارتشی رشد کرد و بالید. پدرش شاعر و آهنگ‌ساز ترانه‌های اولیه‌ی دخترش نیز بود.

سیما بینا نه سال سن داشت که به عنوان خواننده کودکان کار خود را در رادیو آغاز کرد. او گاهی در کنار این برنامه ترانه‌های محلی‌ای را که از پدرش آموخته بود اجرا می‌کرد که با استقبال بسیاری مواجه شد.

زمان زیادی نگذشت که سیما بینا دیگر نخواست که خواننده‌ی کودکان بماند چرا که عزم دنیای بزرگسالان داشت. او با خواندن ترانه‌های محلی خراسانی معروف شد.

داوود پیرنیا، بنیان‌گذار برنامه‌ی رادیویی گل‌ها که ید طولایی در شناسایی و جذب استعدادهای بزرگ موسیقی داشت تصمیم گرفت برنامه‌ای به نام «گل‌های صحرایی» به راه بیاندازد تا سیما بینا مسئول این برنامه باشد. سیما بینا در این مورد در گفت‌وگویی با مجله‌ی «زنان امروز» می‌گوید:

«در واقع به خاطر آهنگ‌های محلی من بود که برنامه «گل‌های صحرایی» به مجموعه برنامه‌های «گل ها» اضافه شد.»

سیما بینا برای پژوهش در حوزه‌ی موسیقی محلی به نقاط مختلف ایران خصوصا روستاهای ایران سفر می‌کرد. سیما بینا می‌گوید که اگر پدر یا عمویم در این سفر همراهم بودند مجبور بودند که بیرون اتقاق بمانند تا یک خانم آواز بخواند و حاضر باشد در مورد موسیقی محلی حرف بزند.

پس از پیروزی انقلاب اسلامی که زنان برای آوازخوانی با موانع قانونی و شرعی مواجه هستند سیما بینا نتوانسته است آوازهای محلی‌ای را که از سراسر ایران جمع‌آوری کرده است اجرا کند. سیما بینا می‌گوید که این یک افسوس و حسرت است:

«این یک افسوس و حسرت است. برای این که این موسیقی را که من جمع آوری کرده ام متعلق به مردم است. مثل امانتی است که در اختیار من قرار گرفته است. دلم می خواهد که اینها را به مردم ارائه بدهم. شهر به شهر بروم و این موسیقی را که از خودشان یاد گرفته ام، یک بار هم برایشان بخوانم. چون می دانم که آن را دوست دارند. ولی می دانم که نمی شود و این حسرت گاهی اوقات در آوازم و کلامم آمده است.در جریان شنیدن نغمه های موسیقی و بررسی آرشیو خودم، همزمان با دلتنگی و حبس صدا، ناگهان به موسیقی برخوردم که فریاد کوهستانی و اعتراض آمیز بودم. اما می دیدم که همان فریادهایی بود که در گلوی من حبس بوده است. به همین دلیل، به این موسیقی روی آوردم.»


بیش‌تر بخوانید:
http://bit.ly/2j2v0xa

https://telegram.me/joinchat/B5XELjvByQFyPHYQMdMTiQ

زادروز هنرمندی هنرشناس

محمدرضا لطفی نوازنده‌ی نام‌آشنای تار و سه تار و موسیقی‌دان ایرانی در ۱۷ دی‌ماه ۱۳۲۵ در شهر گرگان دیده به جهان گشود. لطفی تحصیلات موسیقی را در هنرستان موسیقی در محضر اساتیدی چون علی‌اکبر شهنازی و حبیب‌الله شهبازی فرا گرفت و پس از آن وارد دانش‌کده موسیقی شد و در مکتب بزرگانی مانند نورعلی برومند، عبدالله دوامی و سعید هرمزی به فراگیری موسیقی پرداخت. لطفی تنها ۱۸ سال سن داشت که جایزه اول موسیقی‌دانان جوان ایران را از آن ِ خود کرد. او در سال ۱۳۵۳ به عضویت گروه علمی دانش‌کده موسیقی درآمد و حدود یک سال و نیم مدیر گروه موسیقی دانش‌کده‌ی موسیقی هنرهای زیبای تهران بود و پس از کناره‌گیری از این سمت و در سال ۱۳۵۳ گروه «شیدا» را راه‌اندازی کرد. البته پایه‌های تاسیس شیدا به سال ۱۳۵۱ بازمی‌گردد اما آغاز فعالیت رسمی این گروه ۱۳۵۳ بود که با هم‌کاری هوشنگ ابتهاج و در رادیو ایران آغاز شد و اولین برنامه‌ای که از این گروه در رادیو پخش شد بازسازی پیش‌درآمد ابوعطا از درویش‌خان و تصنیف شیدا بود.

استاد محمدرضا شجریان اما پس از درگذشت محمدرضا لطفی از این هنرمند به عنوان یار بی‌همتا یاد می‌کند و می‌گوید: «تمام زندگی لطفی موسیقی و ردیف‌های به جا مانده از میراث‌داران موسیقی کهن ایران بود و دستی توانا در نواختن داشت و فکری کاملا سنتی در اصالت تاریخی آهنگ و نغمه.» محمدرضا شجریان در پیامی به مناسبت درگذشت لطفی می‌گوید: «هم‌واره دلسوز طبقه‌ی کارآمد کم‌درآمد بود. حیف و صد حیف که زود درگذشت و ما را سوگوار کرد.» محمود دولت‌آبادی نویسنده‌ی مشهور ایرانی در رثای لطفی و در تشییع مراسم جنازه‌ی لطفی گفت:

«من قلندری را همواره در وجود او دیدم که برای نو کردن دوستی ها تلاش های زیادی کرد. لطفی دیرهنگام به کشور بازگشت، اما به رغم برخوردن هنجارها و دریافتن نابهنجاری هایی که کم نبود، او آمد و سرانجام وظیفه نهایی خود را انجام داد، وظایفی که با آموزش دانشجویان نگران هنرنمایی آنها بودیم، آغاز شد و تا آخرین لحظات زندگانی او ادامه پیدا کرد. تلاش لطفی برای آموزش موسیقی، تلاشی فراموش نشدنی است، گرچه او به سلامت خود زیاد اهمیت نمی داد و آن را رعایت نمی کرد، اما شاید این یک راهی از قلندری او بود که می خواست به این شکل باشد. قلندری که آزادگی اصلی ترین مولفه آن بود.»
goo.gl/XEbWg2

درباره‌ی محمدرضا لطفی بیشتر بخوانید:
http://bit.ly/2j9NVpQ

https://telegram.me/joinchat/B5XELjvByQFyPHYQMdMTiQ

چند سال پیش ویدئویی از یک نوجوان نوازنده دوره‌گرد ویولن بر یوتیوب قرار گرفت که مورد استقبال وسیع کاربران قرار گرفت. پس از این ویدئو او به نوازنده‌ای شناخته‌شده تبدیل شد و با برخی از گروه‌های موسیقی نیز همکاری داشته است. نام این نوجوان کیانوش است.
در این ویدئو کوتاه، ویولن‌نوازی کیانوش شهنازی بر مزار پرویز یاحقی را می‌بینید و می‌شنوید. به امید این‌که همه کودکان و نوجوانان کشورمان که به دلیل شرایط نامناسب معیشتی توان به نمایش‌گذاشتن استعدادهای خود را ندارند، شرایطی بیابند که از خیابان‌های کار به پشت میزهای درس و مدرسه و هنر و تعالی بازگردند. شاید برای روز اول مهرماه این بهترین آرزو باشد.

یا حقی در ۱۳ بهمن‌ماه ۱۳۸۵ در آپارتمانش در خیابان آفریقای تهران درگذشت.

شما چه فکر می‌کنید؟
goo.gl/vYKGXN

مطلب مرتبط:

پرویز یاحقی نابغه‌ی کم‌نظیر موسیقی ایران
http://bit.ly/1uQcsj3

https://telegram.me/joinchat/B5XELjvByQFyPHYQMdMTiQ

۲۴ اردیبهشت زادروز پرویز مشکاتیان

مشکاتیان آهنگساز، موسیقی‌دان، نوازنده سرشناس سنتور، استاد دانشگاه و پژوهشگر نامی ایران که خود آهنگ‌هایی در هم‌راهی با موج مردمی ِ انقلاب اسلامی ساخته بود پس از مدتی توسط همین انقلابیان آزار دید. «یکی از یاران نزدیک او، برایمان از شبی تعریف کرد که مشکاتیان را هم مثل بقیه گرفته بودند. محکوم به چند ضربه شلاق شده بود نمی‌دانیم. اما شلاق‌زن ِ حرفه‌ای، از دستش در رفته بود و یک ضربه اضافی هم مشکاتیان را مهمان کرده بود. تازه صحبت از قصاص و این مسائل پیش آمده بود. حاکم شرع، فرصتی به مشکاتیان داد تا آن یک ضربه را بر پشت گزمه جبران کند. مشکاتیان اما می‌گوید: من انسان هستم، و حرمت انسانیت را نگاه می‌دارم. انسان، انسان را نمی‌زند. من نمی‌خواهم قصاص کنم.»

goo.gl/cROFw8

درباره پرویز مشکاتیان بیش‌تر بخوانید:
http://bit.ly/1K6RwzB

سنتور:استاد پرويز مشكاتيان
تمبك:استاد ارژنگ كامكار

@Tavaana_TavaanaTech

لیلی افشار نخستین زن دارای مدرک دکترای گیتار در جهان
goo.gl/3BTLCo

لیلی افشار نوازنده‌ی گیتار کلاسیک را نخستین نوازنده زن در جهان می‌دانند که در رشته‌ی گیتار کلاسیک دکترا گرفته است. لیلی افشار استاد موسیقی در دانشگاه ممفیس در آمریکا است.

لیلی افشار یکی از نوازندگان بین‌المللی گیتار بود که برای نواختن در حصور آندرس سگووِیا در کلاس‌های پیش‌رفته‌ی او در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی انتخاب شد. لیلی افشار دوست دارد که به او لقب سگوویای ایران بدهند.

لیلی افشار کنسرت‌های بسیاری در سراسر جهان برگزار می‌کند. مقاله‌های او در زمینه موسیقی و گیتار در بسیاری از نشریات معتبر جهان و به زبان‌های مختلف منتشر شده است. لیلی افشار به عنوان بهترین گیتاریست کلاسیک زن برنده جایزه اول «ارویل ایچ.گیبسن» شده است.

لیلی افشار وقتی هفده سال داشت برای تحصیل در رشته‌ی موسیقی از ایران به قصد آمریکا خارج شد و در مدرسه‌ی موسیقی بوستون ثبت‌نام کرد. لیلی افشار از ده سالگی با گیتار آشنا شد.

لیلی افشار هجدهم اسفندماه سال ۱۳۳۸ در تهران دیده به جهان گشود. او نوه‌ی رضا افشار وزیر راه دوره‌ی رضا شاه است. مادربزرگ لیلی تار می‌نواخت و پدرش نیز با نواختن ویولن و پیانو آشنا بود و هر دو مشوق او برای آموختن موسیقی بودند.
لیلی ده ساله بود که در منزل یکی از اقوامش نوازندگی گیتار را از نزدیک دید و از همان زمان عاشق این ساز موسیقی شد و زا همان زمان آموختن گیتار را آغاز کرد. اولین معلم موسیقی‌اش داریوش افراسیابی بود.

پس از سفر به آمریکا برای آموختن موسیقی، لیلی افشار لیسانسش را از کنسرواتور موسیقی بوستون و فوق لیسانسش را در نوازندگی گیتار از کنسرواتور موسیقی نیوانگلند دریافت کرد که استادش در این زمان «نیل اندرسون» بود. افشار بعدها دکترایش را زیر نظر «بروس هلزمن» از دانشگاه فلوریدا اخذ کرد. افشار تابستان‌ها هم به آموتن گیتار ادامه داد و تحصیل گیتار را در «بنفف» کانادا، «اسپن» آمریکا و «سینا» در ایتالیا زیر نظر «اسکار قیگیا» پی گرفت.

با این‌که افشار به ایران سفر می‌کند اما می‌گوید که به فکر بازگشت همیشگی به ایران نیست:

«خيال ندارم برای هميشه به ايران برگردم. از كارم در آمريكا خيليی راضيی هستم و اينجا فعاليت كنسرت و تدريسم زياد است... وليی خوشحالم كه می‌توانم هر سال به ايران بازگردم و با شاگردانم و مردم ايران ملاقات داشته باشم و كار كنم.»
افشار در ایران هم برنامه اجرا می‌کند اما معتقد است اجرای برنامه در ایران و خارج از ایران تفاوت‌هایی هم دارد:

«از نظر لباس و صحنه فرق دارد. پچ‌پچ در ايران زياد است و مردم فيلم می‌گيرند. در خارج لباسم آزاد است، پچ‌پچ نيست و كسي اجازه فيلم‌برداری يا عكس‌گرفتن ندارد، در خارج تماشاچی‌ها قانون‌ها را بيشتر رعايت می‌كنند تا در ايران.»

بیش‌تر بخوانید:
http://bit.ly/2qFKQRR

@Tavaana_TavaanaTech