لیلا وزیری: #قهرمان #شناگر ایرانی و عضو تیم ملی امریکا
لیلا وزیری قهرمان شنای جهان در کرال پشت در سال ۲۰۰۷ است. نیمه خردادماه ۱۳۶۴ در امریکا متولد شده است و منصور وزیری، پدر او مهاجر ایرانی است.
لیلا وزیری در سال ۲۰۰۷ برای نخستین بار در مسابقات قهرمانی جهان شهر ملبورن استرالیا شرکت کرد. او در این سری از مسابقات در رشته تخصصی‌اش یعنی ۱۰۰ متر کرال پشت در مرحله نیمه‌نهایی رتبه دهم را کسب کرد و به فینال راه نیافت. اما در همین مسابقات برای نخستین بار در رقابتی مهم در ۵۰ متر کرال پشت شرکت کرد و رکورد تازه‌ای در این ماده با کسب ۲۸/۱۶ به ثبت رساند. همین رکورد باعث شد فردای مسابقه رکورد او در تابلو اعلانات درج شده و او مدال طلای این رشته را از دست قهرمان آن برباید.
لیلا وزیری فعالیت ورزشی خود را از مدرسه آغاز کرده است. او بعد از دوران دبیرستان در کورال اسپرینگز وارد دانشگاه ایندیانا شد و توانست ۱۵ حکم قهرمانی را به دست آورد. به همین دلیل سابقه درخشانی از خود در دانشگاه‌های امریکا به جای گذاشته است.
او در مصاحبه با رسانه‌ها درباره هویت #ایرانی-امریکایی خود به رسانه‌ها اینطور می‌گوید:
«مادرم اصلیت #آلمانی دارد و پدرم ایرانی است. پس من پنجاه-پنجاه هستم. این قطعاً ترکیب دلپذیریست. پدرم در ایران به دنیا آمده و همان جا بزرگ شده. من یک برادر بزرگتر هم دارم و احساس خیلی نزدیکی به #هویت #ایرانی ام دارم، یه جورایی یک ایرانی-آمریکایی نسل دوم هستم. نمی‌توانم ادعا کنم که همچون مهاجرین واقعی هستم، اما پدرم یک #مهاجر است و مرا با ویژگیهای ایرانی مثل #فروتنی و #عادت دادن به ارزشهای #سنتی بار آورده. پدرم مسلمان است و من با وجود اینکه #مسلمان بزرگ نشده ام، دو فرهنگی بودن بخش بزرگ و مهمی از هویتم را شکل می‌دهد.»
#توانا در تلگرام:
@Tavaana_TavaanaTech
#زنان #زنان_توانا #زنان_موفق #زنان_موثر #زنان_ورزشکار #زن_ایرانی
لیلا وزیری قهرمان شنای جهان در کرال پشت در سال ۲۰۰۷ است. نیمه خردادماه ۱۳۶۴ در امریکا متولد شده است و منصور وزیری، پدر او مهاجر ایرانی است.
لیلا وزیری در سال ۲۰۰۷ برای نخستین بار در مسابقات قهرمانی جهان شهر ملبورن استرالیا شرکت کرد. او در این سری از مسابقات در رشته تخصصی‌اش یعنی ۱۰۰ متر کرال پشت در مرحله نیمه‌نهایی رتبه دهم را کسب کرد و به فینال راه نیافت. اما در همین مسابقات برای نخستین بار در رقابتی مهم در ۵۰ متر کرال پشت شرکت کرد و رکورد تازه‌ای در این ماده با کسب ۲۸/۱۶ به ثبت رساند. همین رکورد باعث شد فردای مسابقه رکورد او در تابلو اعلانات درج شده و او مدال طلای این رشته را از دست قهرمان آن برباید.
لیلا وزیری فعالیت ورزشی خود را از مدرسه آغاز کرده است. او بعد از دوران دبیرستان در کورال اسپرینگز وارد دانشگاه ایندیانا شد و توانست ۱۵ حکم قهرمانی را به دست آورد. به همین دلیل سابقه درخشانی از خود در دانشگاه‌های امریکا به جای گذاشته است.
او در مصاحبه با رسانه‌ها درباره هویت #ایرانی-امریکایی خود به رسانه‌ها اینطور می‌گوید:
«مادرم اصلیت #آلمانی دارد و پدرم ایرانی است. پس من پنجاه-پنجاه هستم. این قطعاً ترکیب دلپذیریست. پدرم در ایران به دنیا آمده و همان جا بزرگ شده. من یک برادر بزرگتر هم دارم و احساس خیلی نزدیکی به #هویت #ایرانی ام دارم، یه جورایی یک ایرانی-آمریکایی نسل دوم هستم. نمی‌توانم ادعا کنم که همچون مهاجرین واقعی هستم، اما پدرم یک #مهاجر است و مرا با ویژگیهای ایرانی مثل #فروتنی و #عادت دادن به ارزشهای #سنتی بار آورده. پدرم مسلمان است و من با وجود اینکه #مسلمان بزرگ نشده ام، دو فرهنگی بودن بخش بزرگ و مهمی از هویتم را شکل می‌دهد.»
#توانا در تلگرام:
@Tavaana_TavaanaTech
#زنان #زنان_توانا #زنان_موفق #زنان_موثر #زنان_ورزشکار #زن_ایرانی
علی مطهری، در مراسم بزرگ‌داشت روز دانشجو:
نمی‌شود که دختر و پسر کوه بروند و بخندند، برای صمیمی شدن باید محرم یکدیگر باشند
مساله حجاب منحصر به #زنان نیست و برای مردان هم وجود دارد،.اصل حجاب را کسی نباید منکر شود. نظام خانوادگی ما اسلام است که قواعد خاص خودش را دارد و ما نمی‌توانیم بگوییم تحریک غریزه در جامعه آزاد باشد و از طرفی #ارضاء_غریزه ممنوع. در غیر این صورت باید کلوب‌های شبانه و کاباره‌ها را باز کنیم.
حالا اگر شما می گویید باید کاباره ها را باز کنیم و سبک زندگی غربی را در جامعه ترویج دهیم، نظر شما است و نظر اسلام نیست.
هر روابطی باید در کادر ازدواج موقت يا دائم باشد. ما روابطی نداریم که پسر و دختر بخواهند به راحتی با هم صمیمی شوند. اینکه با یکدیگر کوه برویم و بگوییم و بخندیم که نمی شود. البته صحبت های معمول دانشجویی عیب ندارد، ولی زن و مرد و پسر و دختری اگر بخواهند با یکدیگر هم‌صحبت و صمیمی شوند، باید محرم یکدیگر باشند. این روش اسلام است ولی اینکه شما چیز دیگری می گویید بحث دیگری است.
آن چیزی که در خیابان ها مشاهده می‌شود این است که #حجاب چندان رعایت نمی شود و کسی هم کاری ندارد .البته ممکن است که سختگیری کنند و بی جا باشد ولی شما به من نگویید که چون تو طرفدار #آزادی_بیان هستی، باید طرفدار #آزادی_پوشش و #حجاب هم باشی.
قدرت همیشه محتاج نقد است، اما نقد آدابی دارد و باید رعایت و نصح و خيرخواهى شود. تسلط به موضوع و رعایت انصاف از جمله مواردی است که باید در انتقاد کردن لحاظ شود. ... نقد چیزی بین #تملق و #چاپلوسی و #تخریب و لجن‌مال کردن است که البته ما معمولا #عادت به #لجن‌مال کردن داریم.
نقاط ضعف قشر دانشجو هم این است که احساسات او بر عقلش غلبه دارد زیرا دوران جوانی دوره شهوت و خشم است. خطر ابزار واقع شدن نیز از جمله ضعف های مربوط به قشر دانشجویی است که ما در دوره هایی در مقاطع پس از انقلاب شاهد بودیم که دانشجو ابزار گروه های سیاسی واقع شد.
نمی توانیم بگوییم انقلاب ما چون ولی فقیه دارد، ما دیگر وظیفه ای نداریم. ولایت فقیه هیچ تکلیفی را از ما ساقط نمی کند و هر کسی باید در جایگاه خودش نقد کند و به اصلاح بپردازد.
منبع: خبرآنلاین
#توانا
@Tavaana_TavaanaTech
نمی‌شود که دختر و پسر کوه بروند و بخندند، برای صمیمی شدن باید محرم یکدیگر باشند
مساله حجاب منحصر به #زنان نیست و برای مردان هم وجود دارد،.اصل حجاب را کسی نباید منکر شود. نظام خانوادگی ما اسلام است که قواعد خاص خودش را دارد و ما نمی‌توانیم بگوییم تحریک غریزه در جامعه آزاد باشد و از طرفی #ارضاء_غریزه ممنوع. در غیر این صورت باید کلوب‌های شبانه و کاباره‌ها را باز کنیم.
حالا اگر شما می گویید باید کاباره ها را باز کنیم و سبک زندگی غربی را در جامعه ترویج دهیم، نظر شما است و نظر اسلام نیست.
هر روابطی باید در کادر ازدواج موقت يا دائم باشد. ما روابطی نداریم که پسر و دختر بخواهند به راحتی با هم صمیمی شوند. اینکه با یکدیگر کوه برویم و بگوییم و بخندیم که نمی شود. البته صحبت های معمول دانشجویی عیب ندارد، ولی زن و مرد و پسر و دختری اگر بخواهند با یکدیگر هم‌صحبت و صمیمی شوند، باید محرم یکدیگر باشند. این روش اسلام است ولی اینکه شما چیز دیگری می گویید بحث دیگری است.
آن چیزی که در خیابان ها مشاهده می‌شود این است که #حجاب چندان رعایت نمی شود و کسی هم کاری ندارد .البته ممکن است که سختگیری کنند و بی جا باشد ولی شما به من نگویید که چون تو طرفدار #آزادی_بیان هستی، باید طرفدار #آزادی_پوشش و #حجاب هم باشی.
قدرت همیشه محتاج نقد است، اما نقد آدابی دارد و باید رعایت و نصح و خيرخواهى شود. تسلط به موضوع و رعایت انصاف از جمله مواردی است که باید در انتقاد کردن لحاظ شود. ... نقد چیزی بین #تملق و #چاپلوسی و #تخریب و لجن‌مال کردن است که البته ما معمولا #عادت به #لجن‌مال کردن داریم.
نقاط ضعف قشر دانشجو هم این است که احساسات او بر عقلش غلبه دارد زیرا دوران جوانی دوره شهوت و خشم است. خطر ابزار واقع شدن نیز از جمله ضعف های مربوط به قشر دانشجویی است که ما در دوره هایی در مقاطع پس از انقلاب شاهد بودیم که دانشجو ابزار گروه های سیاسی واقع شد.
نمی توانیم بگوییم انقلاب ما چون ولی فقیه دارد، ما دیگر وظیفه ای نداریم. ولایت فقیه هیچ تکلیفی را از ما ساقط نمی کند و هر کسی باید در جایگاه خودش نقد کند و به اصلاح بپردازد.
منبع: خبرآنلاین
#توانا
@Tavaana_TavaanaTech
چند #عادت #مسموم در #رابطه_عاطفی
#سلامت #روانی و #روحی #رابطه با #همسر و #پارتنر جنسی‌تان را جدی بگیرید!
در مدرسه اگر خیلی زحمت بکشند، به ما #آموزش #جنسی می‌دهند. کسی به ما یاد نمی‌دهد با شریک عاطفی‌مان چطور رفتار کنیم. جزییات رابطه دو طرفه را خودمان از راه آزمون و خطا یاد می‌گیریم. بخشی از مشکل این ست که فرهنگ ما، بسیاری از این خطاها را به عنوان رفتاری مثبت می‌پذیرد. فرهنگی که #عشق را به عنوان خرد کردن ظروف چینی به وقت #اختلاف نظر، تعبیر می‌کند. جامعه‌ای که به #عقلانیت در رابطه و داشتن ترجیحات جنسی #غیرمعمول، #بدبینی دارد. بسیاری کتاب‌های کمک به خود هم مضر هستند (نخیر مردان از مریخ نیستند و زنان از ونوس). پدر و مادرمان هم که واقعا الگوی مفیدی نیستند. خوشبختانه پژوهش‌های روانشناسانه خوبی در دهه‌های اخیر درباره اینکه چه چیزی یک رابطه را سالم و شادمان می‌کند صورت گرفته که نتیجه‌اش، یک سری تشابهات در رفتار است که البته از نظر جامعه اتفاقا خلاف عاشقی تعبیر می‌شود.
۱. کارنامه رابطه را نگه داشتن: شریک شما چند سال پیش از دوستی با شما با کسی بوده که امروز از آن رابطه مفتخر نیست، بنابراین شما همواره در هر مقطع زمانی که اصطکاک پیش می‌آید به رویش می‌آورید. شما سعی می‌کنید وقتی خودتان کار نادرستی انجام دادید، با رجوع به کارنامه، هم انتقاد را از خودتان دور کنید و هم او را دچار احساس بد کنید. به جایش، سعی کنید هر اتفاق را به صورت جداگانه بررسی کنید. اینکه شما امروز شریک تان را تحویل نگرفتید، ربطی به این ندارد که سه سال پیش در میهمانی چطور رفتار کرده است.
۲. سرنخ دادن به جای رک حرف زدن و پرخاشگری منفعلانه: به جای اینکه بگویید چه چیزی ناراحت‌تان کرده، دنبال چیزهای کوچک می‌گردید تا او را کفری کنید و بعد بگویید که حق با شما بوده که ناراحت باشید. به جایش، عواطف و علایق تان را واضح بگویید. اگر شریک شما دوست‌تان داشته باشد، به شما حمایت عاطفی می‌دهد.
۳. گروگان گرفتن رابطه: وقتی یک سو مشکل جزیی دارد، کل رابطه را به عنوان مشکل مطرح می‌کند. مثلا وقتی شریک‌تان سردی می‌کند به جای اینکه بگویید، حس می‌کنم نسبت به من سرد هستی امروز، می‌گویید من نمی‌توانم با کسی باشم که نسبت به من سرد هست. این رفتار مسموم است به این دلیل که آسیب عاطفی شدیدی وارد می‌کند و هر چیز جزیی روزانه را تبدیل به یک بحران می‌کند. در این فضا افراد افکار واقعی‌شان را سرکوب می‌کنند و بی‌اعتمادی پا می‌گیرد. ناراحت شدن از دست شریک‌تان طبیعی است، اینکه از چیزی خوش تان نیاید بخشی از نرمال بودن است. اینکه وفادار باشید به معنای این نیست که با همه کارهایش موافق باشید. اتفاقا اگر بتوانید در فضایی آزاد و معقول ناراحتی‌تان را طرح کنید می‌توانید مشکلات همدیگر را بر طرف کنید.
۴. شریک‌تان را مقصر حال خودتان بدانید: مثلا روز خوبی نداشته‌اید و وقتی می‌خواهید شریک‌تان را در آغوش بگیرید، او شما را پس می‌زند. شما هم همه ناراحتی‌تان را سرش خالی می‌کنید. درست است که او نپرسیده چرا حال تان بد است ولی خودش باید می‌فهمید. اینکه شریک تان را مسئول حال خودتان بدانید اولا نوعی خودخواهی است، دوما نشان می دهد شما حریم همدیگر را به رسمیت نمی‌شناسید و سوما باعث رابطه‌ای هم وابسته می‌شود. ناگهان حتی برای بیرون رفتن و یا فیلم دیدن هم بایستی با شما چک کند که آیا حال‌تان خوب است یا نه. در درازمدت این باعث تلخی رابطه می‌شود. به جایش هر کسی بایستی مسئول حال خودش باشد. فرق اساسی هست میان حمایت کردن و «مسئول» بودن. هر وقت شریک‌تان حالش خوب نیست و خودتان را از چیزی محروم می‌کنید، می‌بایست داوطلبانه باشد و نه اینکه پیشاپیش انتظارش از شما برود.
۵. نمایش دادن عشق «حسودانه»: ساده‌اش این است که هر حرکتی بین شما و یک شریک بالقوه جنسی رخ داد، باعث اضطراب و عصبیت شما شریک بشود. نتیجه‌اش می شود هک کردن ایمیل شما، چک کردن مسیج های شما یا دنبال کردن شما در سطح شهر. حیرت‌انگیز است که کسی این رفتار را «عاطفه» بنامد. این رفتار کنترل کردن و بازی دادن است. این توهین به شریک شماست چون به او اطمینان ندارید است. به جایش به شریک‌تان اطمینان کنید. می‌دانم که ایده ای رادیکال است. یک مقداری حسادت طبیعی است ولی اگر کنترلش کنید باعث دور کردن شریک‌تان از خودتان می‌شوید. زیادی حسادت کردن، نتیجه حس بی ارزش بودن خودتان است.
۶. خرید کردن به مثابه حلال مشکلات: هر وقت رابطه دچار بحران می‌شود با خرید کردن های گران قیمت یا مسافرت رفتن حلش کنید. پوشاندن مشکلات با مسایل سطحی ممکن نیست. راه حل این است که خود مشکل را حل کنید.
ترجمه متن از گوگل پلاس دانیال جعفری
برگرفته از وب‌سایت Quartz
@Tavaana_TavaanaTech
#سلامت #روانی و #روحی #رابطه با #همسر و #پارتنر جنسی‌تان را جدی بگیرید!
در مدرسه اگر خیلی زحمت بکشند، به ما #آموزش #جنسی می‌دهند. کسی به ما یاد نمی‌دهد با شریک عاطفی‌مان چطور رفتار کنیم. جزییات رابطه دو طرفه را خودمان از راه آزمون و خطا یاد می‌گیریم. بخشی از مشکل این ست که فرهنگ ما، بسیاری از این خطاها را به عنوان رفتاری مثبت می‌پذیرد. فرهنگی که #عشق را به عنوان خرد کردن ظروف چینی به وقت #اختلاف نظر، تعبیر می‌کند. جامعه‌ای که به #عقلانیت در رابطه و داشتن ترجیحات جنسی #غیرمعمول، #بدبینی دارد. بسیاری کتاب‌های کمک به خود هم مضر هستند (نخیر مردان از مریخ نیستند و زنان از ونوس). پدر و مادرمان هم که واقعا الگوی مفیدی نیستند. خوشبختانه پژوهش‌های روانشناسانه خوبی در دهه‌های اخیر درباره اینکه چه چیزی یک رابطه را سالم و شادمان می‌کند صورت گرفته که نتیجه‌اش، یک سری تشابهات در رفتار است که البته از نظر جامعه اتفاقا خلاف عاشقی تعبیر می‌شود.
۱. کارنامه رابطه را نگه داشتن: شریک شما چند سال پیش از دوستی با شما با کسی بوده که امروز از آن رابطه مفتخر نیست، بنابراین شما همواره در هر مقطع زمانی که اصطکاک پیش می‌آید به رویش می‌آورید. شما سعی می‌کنید وقتی خودتان کار نادرستی انجام دادید، با رجوع به کارنامه، هم انتقاد را از خودتان دور کنید و هم او را دچار احساس بد کنید. به جایش، سعی کنید هر اتفاق را به صورت جداگانه بررسی کنید. اینکه شما امروز شریک تان را تحویل نگرفتید، ربطی به این ندارد که سه سال پیش در میهمانی چطور رفتار کرده است.
۲. سرنخ دادن به جای رک حرف زدن و پرخاشگری منفعلانه: به جای اینکه بگویید چه چیزی ناراحت‌تان کرده، دنبال چیزهای کوچک می‌گردید تا او را کفری کنید و بعد بگویید که حق با شما بوده که ناراحت باشید. به جایش، عواطف و علایق تان را واضح بگویید. اگر شریک شما دوست‌تان داشته باشد، به شما حمایت عاطفی می‌دهد.
۳. گروگان گرفتن رابطه: وقتی یک سو مشکل جزیی دارد، کل رابطه را به عنوان مشکل مطرح می‌کند. مثلا وقتی شریک‌تان سردی می‌کند به جای اینکه بگویید، حس می‌کنم نسبت به من سرد هستی امروز، می‌گویید من نمی‌توانم با کسی باشم که نسبت به من سرد هست. این رفتار مسموم است به این دلیل که آسیب عاطفی شدیدی وارد می‌کند و هر چیز جزیی روزانه را تبدیل به یک بحران می‌کند. در این فضا افراد افکار واقعی‌شان را سرکوب می‌کنند و بی‌اعتمادی پا می‌گیرد. ناراحت شدن از دست شریک‌تان طبیعی است، اینکه از چیزی خوش تان نیاید بخشی از نرمال بودن است. اینکه وفادار باشید به معنای این نیست که با همه کارهایش موافق باشید. اتفاقا اگر بتوانید در فضایی آزاد و معقول ناراحتی‌تان را طرح کنید می‌توانید مشکلات همدیگر را بر طرف کنید.
۴. شریک‌تان را مقصر حال خودتان بدانید: مثلا روز خوبی نداشته‌اید و وقتی می‌خواهید شریک‌تان را در آغوش بگیرید، او شما را پس می‌زند. شما هم همه ناراحتی‌تان را سرش خالی می‌کنید. درست است که او نپرسیده چرا حال تان بد است ولی خودش باید می‌فهمید. اینکه شریک تان را مسئول حال خودتان بدانید اولا نوعی خودخواهی است، دوما نشان می دهد شما حریم همدیگر را به رسمیت نمی‌شناسید و سوما باعث رابطه‌ای هم وابسته می‌شود. ناگهان حتی برای بیرون رفتن و یا فیلم دیدن هم بایستی با شما چک کند که آیا حال‌تان خوب است یا نه. در درازمدت این باعث تلخی رابطه می‌شود. به جایش هر کسی بایستی مسئول حال خودش باشد. فرق اساسی هست میان حمایت کردن و «مسئول» بودن. هر وقت شریک‌تان حالش خوب نیست و خودتان را از چیزی محروم می‌کنید، می‌بایست داوطلبانه باشد و نه اینکه پیشاپیش انتظارش از شما برود.
۵. نمایش دادن عشق «حسودانه»: ساده‌اش این است که هر حرکتی بین شما و یک شریک بالقوه جنسی رخ داد، باعث اضطراب و عصبیت شما شریک بشود. نتیجه‌اش می شود هک کردن ایمیل شما، چک کردن مسیج های شما یا دنبال کردن شما در سطح شهر. حیرت‌انگیز است که کسی این رفتار را «عاطفه» بنامد. این رفتار کنترل کردن و بازی دادن است. این توهین به شریک شماست چون به او اطمینان ندارید است. به جایش به شریک‌تان اطمینان کنید. می‌دانم که ایده ای رادیکال است. یک مقداری حسادت طبیعی است ولی اگر کنترلش کنید باعث دور کردن شریک‌تان از خودتان می‌شوید. زیادی حسادت کردن، نتیجه حس بی ارزش بودن خودتان است.
۶. خرید کردن به مثابه حلال مشکلات: هر وقت رابطه دچار بحران می‌شود با خرید کردن های گران قیمت یا مسافرت رفتن حلش کنید. پوشاندن مشکلات با مسایل سطحی ممکن نیست. راه حل این است که خود مشکل را حل کنید.
ترجمه متن از گوگل پلاس دانیال جعفری
برگرفته از وب‌سایت Quartz
@Tavaana_TavaanaTech