سالگرد درگذشت ابوالحسن صبا، #موسیقی‌دان بزرگ #ایرانی
۲۹ آذرماه سالگرد درگذشت الوالحسن صبا است. قطعه‌ی «نهفت» از ساخته‌‌های ابوالحسن صبا و با #نوازندگی پرویز مشکاتیان در آلبوم «نوا» تقدیم می‌شود به شما هم‌راهان توانا. امید که از آن لذت ببرید.
یاد #ابوالحسن_صبا و پرویز #مشکاتیان گرامی!
#توانا
@Tavaana_TavaanaTech
۲۹ آذرماه سالگرد درگذشت الوالحسن صبا است. قطعه‌ی «نهفت» از ساخته‌‌های ابوالحسن صبا و با #نوازندگی پرویز مشکاتیان در آلبوم «نوا» تقدیم می‌شود به شما هم‌راهان توانا. امید که از آن لذت ببرید.
یاد #ابوالحسن_صبا و پرویز #مشکاتیان گرامی!
#توانا
@Tavaana_TavaanaTech
سالگرد درگذشت جواد بدیع‌زاده، #خواننده و #موسیقی‌دان
لینک: http://bit.ly/1wzhCPM
سید جواد بدیع‌زاده هر چند در کودکی و نوجوانی گاهی #عمامه بر سر می‌گذاشت اما هیچ‌گاه در بزرگ‌سالی این کار تکرار نشد. پدرش نیز با این‌که واعظ بود اما اهل #هنر و موسیقی بود و او نیز بعدها لباس روحانیت به کنار نهاد و لباس معمولی می‌پوشید.
سید جواد بدیع‌زاده در سال ۱۲۸۱ شمسی در محله پاچنار تهران در خانواده‌ای روحانی و از سادات کاشان به دنیا آمد. پدرش سید رضا مشهور به بدیع‌المتکلمین معروف به سید اناری بود که از وعاظ شناخته‌شده تهران و از بزرگان صدر مشروطه بود. پدر به تمام ردیف‌های آواز مسلط بود و جواد از کودکی نزد پدر به فراگیری گوشه‌ها و ردیف‌های آواز قرار گرفت.
مجالس #روضه‌خوانی اما تنها با گریه و ختم انعام به پایان نمی رسید. روضه‌خوانی‌ها در طبقات گوناگون از رده‌های اجتماعی برگزار می‌شد: « من و پدرم در تمام مجالسی که به وسیله این سه طبقه تشکیل می‌شد شرکت داشتیم. منتها مجبور بودیم سه حالت و رنگ متفاوت از خود نشان دهیم. در روضه طبقه سوم که افراد با ایمانی بودند، روضه خوان مطلق بودیم، برای طبقه دوم روی عادت و وظیفه حاضر می‌شدیم و برای طبقه اول باید خود را می‌ساختیم تا مجهز به تمام تجهیزات منبری باشیم. آواز خوب، #آهنگ خوب، #شعر خوب، روضه خوب. قوی‌ترین و حتی مطلع‌ترین خواننده ها در قدیم آن‌ها بودند که در کار تعزیه و روضه بودند. بزرگ‌ترین حق را برای نگهداری #موسیقی و #آواز اصیل ایرانی، آقایان تعزیه‌خوان‌ها و روضه‌خوان ها داشتند. اپرا ابتکارش به دست تعزیه‌خوان‌ها و تعزیه‌گردان‌های زمان قدیم بوده است.»
بیش‌تر بخوانید:
http://bit.ly/1wzhCPM
@Tavaana_Tavaanatech
👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇
لینک: http://bit.ly/1wzhCPM
سید جواد بدیع‌زاده هر چند در کودکی و نوجوانی گاهی #عمامه بر سر می‌گذاشت اما هیچ‌گاه در بزرگ‌سالی این کار تکرار نشد. پدرش نیز با این‌که واعظ بود اما اهل #هنر و موسیقی بود و او نیز بعدها لباس روحانیت به کنار نهاد و لباس معمولی می‌پوشید.
سید جواد بدیع‌زاده در سال ۱۲۸۱ شمسی در محله پاچنار تهران در خانواده‌ای روحانی و از سادات کاشان به دنیا آمد. پدرش سید رضا مشهور به بدیع‌المتکلمین معروف به سید اناری بود که از وعاظ شناخته‌شده تهران و از بزرگان صدر مشروطه بود. پدر به تمام ردیف‌های آواز مسلط بود و جواد از کودکی نزد پدر به فراگیری گوشه‌ها و ردیف‌های آواز قرار گرفت.
مجالس #روضه‌خوانی اما تنها با گریه و ختم انعام به پایان نمی رسید. روضه‌خوانی‌ها در طبقات گوناگون از رده‌های اجتماعی برگزار می‌شد: « من و پدرم در تمام مجالسی که به وسیله این سه طبقه تشکیل می‌شد شرکت داشتیم. منتها مجبور بودیم سه حالت و رنگ متفاوت از خود نشان دهیم. در روضه طبقه سوم که افراد با ایمانی بودند، روضه خوان مطلق بودیم، برای طبقه دوم روی عادت و وظیفه حاضر می‌شدیم و برای طبقه اول باید خود را می‌ساختیم تا مجهز به تمام تجهیزات منبری باشیم. آواز خوب، #آهنگ خوب، #شعر خوب، روضه خوب. قوی‌ترین و حتی مطلع‌ترین خواننده ها در قدیم آن‌ها بودند که در کار تعزیه و روضه بودند. بزرگ‌ترین حق را برای نگهداری #موسیقی و #آواز اصیل ایرانی، آقایان تعزیه‌خوان‌ها و روضه‌خوان ها داشتند. اپرا ابتکارش به دست تعزیه‌خوان‌ها و تعزیه‌گردان‌های زمان قدیم بوده است.»
بیش‌تر بخوانید:
http://bit.ly/1wzhCPM
@Tavaana_Tavaanatech
👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇
tavaana.org
سالگرد درگذشت جواد بدیع‌زاده، خواننده و موسیقی‌دان | Tavaana Article