Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
«سارا ۲۱ ساله از کرج
۱۲ آبان ۱۴۰۱ به خاطر چهلم حدیث نجفی، بهشت سکینه شلوغ بود
به همراه مادرم رفتم و و مسیر بسته شده بود گاز اشک‌آور زدند، هرکس از طرفی فرار کرد و عده‌ای از مردم محاصره شده بودند و صدای تیراندازی نزدیک بود. نیروهای سرکوب از دور می‌آمدند، من پشت چراغ برق پنهان شدم و یک لباس شخصی از پشت موتور آمد پایین و با هم چشم تو چشم شدیم، مادرم پشت ماشین پنهان شده بود و منتظر بود که من برم پیشش که به سمت او شلیک کرد و شیشه‌های ماشین خرد شد اما مادرم آسیب ندید و از این موضوع خوشحالم. بعد من سمت چپ صورتم داغ شد و تیر اصابت کرد، اما داد نزدم و به زمین نیفتادم چون نمی‌خواستم او افتادن من را ببیند.
اما آبشار خون راه افتاد که در اثر اصابت ۲۸ ساچمه به چشم چپ وسر و صورت و بینی و لثه بود.
پس از رفتن ضارب، مادر من رو کشان کشان به خانه‌ای برد. تنها جمله‌ای که گفتم لطفا کمک کنید که در را باز نکنند.
نزدیک ۳ ساعت خون‌ریزی داشتم تا به محل سکونت برسم. به کمک یکی از دوستان ساچمه‌ها را از صورت در آوردند. چشم راستم کوبیده شده بود و پر از خون بود، اما ساچمه در چشم چپ و هفت ساچمه در لثه و نزدیکی مغز ماند.
پس از سه عمل جراحی بینایی چشم تا ۱۸ درصد بهمراه انحراف چشم و دید چشمم تار است و نور ندارد و فقط سایه می‌بینم.
پیام سارا این است که از دعواها پرهیز کنید، کنار همدیگه باشیم، تا مسیر آزادی هموار شود. ظلم پایدار نمی‌ماند.
ما ساده‌ترین حق یک انسان را می‌خواستیم و پاسخ گلوله بود.
مردم، کشورم و خانواده ارزشش را داشت.
خواستند ما خودکشی کنیم اما ما قوی‌تر ایستاده‌ایم تا روز آزادی را ببینیم. هرگز پشیمان نیستم.»
مصاحبه از ادمین صفحه چشم برای آزادی
chashm.baraye.azadi
- سارا جان، ما به تو افتخار می‌کنیم. قطعا با همبستگی پیروز می‌شویم. مردم کف خیابان چون شما، بهتر از خیلی سیاستمداران می‌فهمند و با هدف به پیش می‌روند و درگیر اختلافات سیاسیون نمی‌شوند.
#چشم_برای_آزادی
#چشمش_را_گرفتی_اما_میلیون_ها_قلب_تپید
#چشمم_را_هدف_گرفتی_قلبم_هنوز_میتپه
#eye_for_freedom
#مهسا_امینی #انقلاب_ملی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
«سارا ۲۱ ساله از کرج
۱۲ آبان ۱۴۰۱ به خاطر چهلم حدیث نجفی، بهشت سکینه شلوغ بود
به همراه مادرم رفتم و و مسیر بسته شده بود گاز اشک‌آور زدند، هرکس از طرفی فرار کرد و عده‌ای از مردم محاصره شده بودند و صدای تیراندازی نزدیک بود. نیروهای سرکوب از دور می‌آمدند، من پشت چراغ برق پنهان شدم و یک لباس شخصی از پشت موتور آمد پایین و با هم چشم تو چشم شدیم، مادرم پشت ماشین پنهان شده بود و منتظر بود که من برم پیشش که به سمت او شلیک کرد و شیشه‌های ماشین خرد شد اما مادرم آسیب ندید و از این موضوع خوشحالم. بعد من سمت چپ صورتم داغ شد و تیر اصابت کرد، اما داد نزدم و به زمین نیفتادم چون نمی‌خواستم او افتادن من را ببیند.
اما آبشار خون راه افتاد که در اثر اصابت ۲۸ ساچمه به چشم چپ وسر و صورت و بینی و لثه بود.
پس از رفتن ضارب، مادر من رو کشان کشان به خانه‌ای برد. تنها جمله‌ای که گفتم لطفا کمک کنید که در را باز نکنند.
نزدیک ۳ ساعت خون‌ریزی داشتم تا به محل سکونت برسم. به کمک یکی از دوستان ساچمه‌ها را از صورت در آوردند. چشم راستم کوبیده شده بود و پر از خون بود، اما ساچمه در چشم چپ و هفت ساچمه در لثه و نزدیکی مغز ماند.
پس از سه عمل جراحی بینایی چشم تا ۱۸ درصد بهمراه انحراف چشم و دید چشمم تار است و نور ندارد و فقط سایه می‌بینم.
پیام سارا این است که از دعواها پرهیز کنید، کنار همدیگه باشیم، تا مسیر آزادی هموار شود. ظلم پایدار نمی‌ماند.
ما ساده‌ترین حق یک انسان را می‌خواستیم و پاسخ گلوله بود.
مردم، کشورم و خانواده ارزشش را داشت.
خواستند ما خودکشی کنیم اما ما قوی‌تر ایستاده‌ایم تا روز آزادی را ببینیم. هرگز پشیمان نیستم.»
مصاحبه از ادمین صفحه چشم برای آزادی
chashm.baraye.azadi
- سارا جان، ما به تو افتخار می‌کنیم. قطعا با همبستگی پیروز می‌شویم. مردم کف خیابان چون شما، بهتر از خیلی سیاستمداران می‌فهمند و با هدف به پیش می‌روند و درگیر اختلافات سیاسیون نمی‌شوند.
#چشم_برای_آزادی
#چشمش_را_گرفتی_اما_میلیون_ها_قلب_تپید
#چشمم_را_هدف_گرفتی_قلبم_هنوز_میتپه
#eye_for_freedom
#مهسا_امینی #انقلاب_ملی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
نعمت افشار (بیرنگ) ۳۵ ساله اهل قزوین، در ۲۹ شهریور سال ۱۴۰۱ مورد اصابت ساچمه قرار گرفت.
birang79
او در پست اینستاگرام خود لحظه از دست دادن چشم خود را چنین می‌نویسد:
«من در اوج اعتراض‌ها تیر خوردم، رهگذر یا تماشاچی نبودم.
سرکوبگران به ما حمله کردند. یکی از آن‌ها نشست و به صورت من شلیک کرد و چشم چپم رو کور کرد چندتا ساچمه هم به اطراف چشم راستم خورد که آسیب جدی وارد نکرد، از میدان فرار کردم، سه ماه خودم به زخم‌هایی خودم رسیدگی کردم تا تونستم ساچمه‌ها رو از بدنم در آوردم و چشمم رو شستشو دادم.
بعد سه ماه به بیمارستان فارابی تهران رفتم دکتر عکس گرفت و معاینه کرد و گفت ساچمه به عصب چشمت خورده و دید چشمت دیگه بر نمی‌گرده، فقط باید پرده چشمت رو عمل کنی، تا چشمت به مرور زمان کوچیکتر نشه، هزینه عمل سنگین بود و جواب دکتر ناامید کننده، قید عمل رو زدم، هنوز هم اطراف رو با یک چشم به سختی تشخیص میدم. گاهی وقتا پام به جایی گیر میکنه و تعادلم رو از دست میدم. وقتی یکی از فاصله ده متری به من سلام میده نمی‌تونم صورتش رو تشخیص بدم، گاهی احساس غم عمیقی می‌کنم چون قراره تا اخر عمرم فقط با یک چشمی که آن هم هر لحظه ضعیف‌تر میشه زندگی کنم، اما هیچ‌وقت پشیمان نبودم که به خاطر حقم وطنم و برای آزادی جنگیدم. نه شکنجه نه زندان نه کور شدن نه تجاوز و نه مرگ هرگز باعث نمیشه که من برای آزادی نجنگم چون تنها دارایی یک انسان آزادی اونه. من از مرگ جسمم نمی‌ترسم، اما از مرگ انسان بودنم میترسم اگر روزی برسه که دیگه درد دیگران رو حس نکنم.
من برای انسان آزاده جان هم میدم، چشم که چیزی نیست، برای اون پسری که تو مترو از فاصله‌ای نزدیک تیر خورد و افتاد و فریاد زد جانم فدای ایران و برای اون دختری که از زندان آزاد شد و جلوی همون در زندان فریاد آزادی سرداد.»
نعمت نزدیک ۱۰ سال ورزش بوکس را بصورت حرفه‌ای دنبال می‌کرد علاوه بر مقام‌های استانی، تا ۲۵ سالگی هشت بار مقام اول، سه بار مقام دوم و پنج بار مقام سوم کشور را به دست آورد، در مقطعی هم مربی بوکس بود. اما به دلیل مشکلات زندگی از جمله مخارج سرسام‌آور و سرپرستی مادر، از ورزش کناره‌گیری کرد.
با سپاس از صفحه چشم برای آزادی
chashm.baraye.azadi
#چشمش_را_گرفتی_اما_میلیون_ها_قلب_تپید
#چشمم_را_هدف_گرفتی_قلبم_هنوز_میتپه
#چشم_برای_آزادی #eye_for_freedom #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
birang79
او در پست اینستاگرام خود لحظه از دست دادن چشم خود را چنین می‌نویسد:
«من در اوج اعتراض‌ها تیر خوردم، رهگذر یا تماشاچی نبودم.
سرکوبگران به ما حمله کردند. یکی از آن‌ها نشست و به صورت من شلیک کرد و چشم چپم رو کور کرد چندتا ساچمه هم به اطراف چشم راستم خورد که آسیب جدی وارد نکرد، از میدان فرار کردم، سه ماه خودم به زخم‌هایی خودم رسیدگی کردم تا تونستم ساچمه‌ها رو از بدنم در آوردم و چشمم رو شستشو دادم.
بعد سه ماه به بیمارستان فارابی تهران رفتم دکتر عکس گرفت و معاینه کرد و گفت ساچمه به عصب چشمت خورده و دید چشمت دیگه بر نمی‌گرده، فقط باید پرده چشمت رو عمل کنی، تا چشمت به مرور زمان کوچیکتر نشه، هزینه عمل سنگین بود و جواب دکتر ناامید کننده، قید عمل رو زدم، هنوز هم اطراف رو با یک چشم به سختی تشخیص میدم. گاهی وقتا پام به جایی گیر میکنه و تعادلم رو از دست میدم. وقتی یکی از فاصله ده متری به من سلام میده نمی‌تونم صورتش رو تشخیص بدم، گاهی احساس غم عمیقی می‌کنم چون قراره تا اخر عمرم فقط با یک چشمی که آن هم هر لحظه ضعیف‌تر میشه زندگی کنم، اما هیچ‌وقت پشیمان نبودم که به خاطر حقم وطنم و برای آزادی جنگیدم. نه شکنجه نه زندان نه کور شدن نه تجاوز و نه مرگ هرگز باعث نمیشه که من برای آزادی نجنگم چون تنها دارایی یک انسان آزادی اونه. من از مرگ جسمم نمی‌ترسم، اما از مرگ انسان بودنم میترسم اگر روزی برسه که دیگه درد دیگران رو حس نکنم.
من برای انسان آزاده جان هم میدم، چشم که چیزی نیست، برای اون پسری که تو مترو از فاصله‌ای نزدیک تیر خورد و افتاد و فریاد زد جانم فدای ایران و برای اون دختری که از زندان آزاد شد و جلوی همون در زندان فریاد آزادی سرداد.»
نعمت نزدیک ۱۰ سال ورزش بوکس را بصورت حرفه‌ای دنبال می‌کرد علاوه بر مقام‌های استانی، تا ۲۵ سالگی هشت بار مقام اول، سه بار مقام دوم و پنج بار مقام سوم کشور را به دست آورد، در مقطعی هم مربی بوکس بود. اما به دلیل مشکلات زندگی از جمله مخارج سرسام‌آور و سرپرستی مادر، از ورزش کناره‌گیری کرد.
با سپاس از صفحه چشم برای آزادی
chashm.baraye.azadi
#چشمش_را_گرفتی_اما_میلیون_ها_قلب_تپید
#چشمم_را_هدف_گرفتی_قلبم_هنوز_میتپه
#چشم_برای_آزادی #eye_for_freedom #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech