نعمت افشار (بیرنگ) ۳۵ ساله اهل قزوین، در ۲۹ شهریور سال ۱۴۰۱ مورد اصابت ساچمه قرار گرفت.
birang79

او در پست اینستاگرام خود لحظه از دست دادن چشم خود را چنین می‌نویسد:

«من در اوج اعتراض‌ها تیر خوردم، رهگذر یا تماشاچی نبودم.
سرکوبگران به ما حمله کردند. یکی از آن‌ها نشست و به صورت من شلیک کرد و چشم چپم رو کور کرد چندتا ساچمه هم به اطراف چشم راستم خورد که آسیب جدی وارد نکرد، از میدان فرار کردم، سه ماه خودم به زخم‌هایی خودم رسیدگی کردم تا تونستم ساچمه‌ها رو از بدنم در آوردم و چشمم رو شستشو دادم.
بعد سه ماه به بیمارستان فارابی تهران رفتم دکتر عکس گرفت و معاینه کرد و گفت ساچمه به عصب چشمت خورده و دید چشمت دیگه بر نمی‌گرده، فقط باید پرده چشمت رو عمل کنی، تا چشمت به مرور زمان کوچیکتر نشه، هزینه عمل سنگین بود و جواب دکتر ناامید کننده، قید عمل رو زدم، هنوز هم اطراف رو با یک چشم به سختی تشخیص میدم. گاهی وقتا پام به جایی گیر میکنه و تعادلم رو از دست میدم. وقتی یکی از فاصله ده متری به من سلام میده نمی‌تونم صورتش رو تشخیص بدم، گاهی احساس غم عمیقی می‌کنم چون قراره تا اخر عمرم فقط با یک چشمی که آن هم هر لحظه ضعیف‌تر میشه زندگی کنم، اما هیچ‌وقت پشیمان نبودم که به خاطر حقم وطنم و برای آزادی جنگیدم. نه شکنجه نه زندان نه کور شدن نه تجاوز و نه مرگ هرگز باعث نمیشه که من برای آزادی نجنگم چون تنها دارایی یک انسان آزادی اونه. من از مرگ جسمم نمی‌ترسم، اما از مرگ انسان بودنم میترسم اگر روزی برسه که دیگه درد دیگران رو حس نکنم.
من برای انسان آزاده جان هم میدم، چشم که چیزی نیست، برای اون پسری که تو مترو از فاصله‌ای نزدیک تیر خورد و افتاد و فریاد زد جانم فدای ایران و برای اون دختری که از زندان آزاد شد و جلوی همون در زندان فریاد آزادی سرداد.»

نعمت نزدیک ۱۰ سال ورزش بوکس را بصورت حرفه‌ای دنبال می‌کرد علاوه بر مقام‌های استانی، تا ۲۵ سالگی هشت بار مقام اول، سه بار مقام دوم و پنج بار مقام سوم کشور را به دست آورد، در مقطعی هم مربی بوکس بود. اما به دلیل مشکلات زندگی از جمله مخارج سرسام‌آور و سرپرستی مادر، از ورزش کناره‌گیری کرد.

با سپاس از صفحه چشم برای آزادی
chashm.baraye.azadi

#چشمش_را_گرفتی_اما_میلیون_ها_قلب_تپید
#چشمم_را_هدف_گرفتی_قلبم_هنوز_میتپه
#چشم_برای_آزادی #eye_for_freedom #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

‌
«کمال پیشوند ۴۱ ساله از مهاباد از دیگر مصدومان چشم در انقلاب ملی ایران است.
۲۰ مهر ماه ۱۴۰۱ خیابان منبع مهاباد خیلی شلوغ بود، سر چهار راه حدود ۲۰۰ نفر از ارگان‌های نظامی مختلف به فاصله حدود ۵۰ متری از مردم ایستاده بودند.
من ضارب چشم کمال را دیدم و شناختم.
اهل مهاباد بود و با ساچمه به سمت مردم شلیک می‌کرد و در اثر این شلیک یک ساچمه به چشم چپ کمال و ساچمه دیگر به بالای آبروی راست او اصابت کرد. کمال روی زمین افتاد.
جعفر به همراه دوستان خواست به کمال کمک کند که دوباره شلیک کردند و سه تا ساچمه هم توی چشم جعفر خورد.
(بزودی گزارش جعفر را برای پیج شما میفرستم)
ضارب چشم کمال توسط مردم مهاباد، با ضربات چاقو و نیمه باتون در مقعد "مجازات میدانی" شد.

کمال توسط مردم به کوچه‌ای و در نهایت به بیمارستان تبریز برده شد.
چشم او تا کنون دو بار جراحی شده که عمل اول تخلیه عفونت و پانسمان و عمل دوم ترمیم قرنیه و شبکیه بود که به گفته پزشک، قرنیه متلاشی شده و شدت آسیب دیدگی شبکیه که نگهدارنده قرنیه است به حدی است که امکان پیوند قرنیه را با مشکل روبرو می‌کند. او به زودی عمل قرنیه را انجام خواهد داد و در صورت موفقیت در این عمل احتمال بینایی تنها تا ۱۰ درصد را دارد.

کمال متاهل است و یک پسر نوجوان دارد.
شغل او آزاد است که کمی با دردسر مواجه شده است.
ما برای کمال و عمل پیش رویی که دارد آرزوی موفقیت داریم.»

- از صفحه چشم برای آزادی، به نقل از یکی از آشنایان کمال
chashm.baraye.azadi

صفحه کمال پیشوند:
kamalpishvand1361

#چشمش_را_گرفتی_اما_میلیون_ها_قلب_تپید
#چشمم_را_هدف_گرفتی_قلبم_هنوز_میتپه
#چشم_برای_آزادی #eye_for_freedom #مهاباد #انقلاب_ملی
#یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech