منابع در واقع پرونده‌هایی آموزشی هستند که توسط متخصصان حقوقی به طور ویژه برای آموزش نوجوانان نگاشته‌شده‌است، و ممکن است شامل عکس، فیلم، و اظهارات افراد باشد. پس از مطالعه و بررسی منابع، دانش‌آموزان باید در یک دادگاه آموزشی، نقش دادستان، متهم، شاهدان و ... را بر عهده بگیرند. در بعضی پرونده‌ها دانش‌آموزان به دو تیم تقسیم شده و هر تیم کار دفاع از یک طرف پرونده را بر عهده می‌گیرد، در حالی که قاضی دادگاه یک حقوقدان یا قاضی رسمی است که با برنامه آموزشی همکاری می‌کند.
مهارت‌های متنوع و مهم مدنی، اجتماعی، و شخصی در این تجربه فراگرفته و تمرین می‌شوند؛ مهارت‌هایی مانند توانایی صحبت‌کردن با اعتماد به نفس در جمع، تفکر تحلیلی و نقادانه، کار تیمی و استدلال منسجم و قابل‌قبول.
برنامه دادگاه آموزشی شامل سه بخش است: در بخش نخست دانش‌آموزان با انواع دادگاه و حرفه‌های مرتبط با عدالت مانند وکیل یا قاضی آشنا می‌شوند. در بخش دوم، دانش‌آموزان باید یک پرونده آموزشی را تحلیل کنند، اظهارات شهود را بررسی نمایند، و نقش‌هایی مانند وکیل یا دادستان را بر عهده بگیرند. در بخش سوم، دانش‌آموزان یک دادگاه آموزشی برگزار می‌کنند. بعضی از این فعالیت‌ها به گونه‌ای طراحی شده که دانش‌آموزان بتوانند به صورت مستقل انجام دهند، و بعضی از آن‌ها نیز با راهنمایی آموزگاران انجام می‌شود.
انجام چنین برنامه‌هایی برای آموزش شهروندان آگاه و دارای سواد حقوقی و مدنی اهمیت بالایی دارد، چرا که از سویی آنان را با حقوق شهروندی و مفاهیم عدالت آشنا می‌کند. به علاوه این آموزش‌ها به شهروندان کمک می‌کند با جامعه وکلا و حرفه آنان آشنا شده و بهتر بتوانند از کمک‌های آنان برای احقاق حقوق خود استفاده نمایند.
منابع:
Young Legal Eagles." BBC, 22 Dec. 2012, bbc.co.uk/programmes/p01….
youngcitizens.org
smartlaw.org.uk
#ترجمه_توانا #یاری_حقوقی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
مهارت‌های متنوع و مهم مدنی، اجتماعی، و شخصی در این تجربه فراگرفته و تمرین می‌شوند؛ مهارت‌هایی مانند توانایی صحبت‌کردن با اعتماد به نفس در جمع، تفکر تحلیلی و نقادانه، کار تیمی و استدلال منسجم و قابل‌قبول.
برنامه دادگاه آموزشی شامل سه بخش است: در بخش نخست دانش‌آموزان با انواع دادگاه و حرفه‌های مرتبط با عدالت مانند وکیل یا قاضی آشنا می‌شوند. در بخش دوم، دانش‌آموزان باید یک پرونده آموزشی را تحلیل کنند، اظهارات شهود را بررسی نمایند، و نقش‌هایی مانند وکیل یا دادستان را بر عهده بگیرند. در بخش سوم، دانش‌آموزان یک دادگاه آموزشی برگزار می‌کنند. بعضی از این فعالیت‌ها به گونه‌ای طراحی شده که دانش‌آموزان بتوانند به صورت مستقل انجام دهند، و بعضی از آن‌ها نیز با راهنمایی آموزگاران انجام می‌شود.
انجام چنین برنامه‌هایی برای آموزش شهروندان آگاه و دارای سواد حقوقی و مدنی اهمیت بالایی دارد، چرا که از سویی آنان را با حقوق شهروندی و مفاهیم عدالت آشنا می‌کند. به علاوه این آموزش‌ها به شهروندان کمک می‌کند با جامعه وکلا و حرفه آنان آشنا شده و بهتر بتوانند از کمک‌های آنان برای احقاق حقوق خود استفاده نمایند.
منابع:
Young Legal Eagles." BBC, 22 Dec. 2012, bbc.co.uk/programmes/p01….
youngcitizens.org
smartlaw.org.uk
#ترجمه_توانا #یاری_حقوقی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
اِل‌اِلیکویده به مثابه یک استعاره تاریخی: زندان فعالان سیاسی در ونزوئلا
- منبع: بی‌بی‌سی
- ترجمه: آموزشکده توانا
کشور ایران و ونزوئلا هر دو دارای منابع سرشار نفت هستند. هر دو کشور در تاریخ معاصرشان با افزایش تقاضای جهانی برای نفت به فرصت اقتصادی فوق‌العاده‌ای دست یافتند. گرچه مسیر تاریخ معاصر این دو کشور با هم تفاوت‌هایی دارد اما شباهت‌های آن جالب توجه است. برای مثال در هر دو کشور حکومت‌هایی بر سر کار آمدند که ادعاهای زیادی درباره دفاع از اقشار محروم و ستم‌دیده داشتند، اما امروز به نظر می‌رسد هر دو حکومت در مبارزه با فقر و نابسامانی اقتصادی موفقیت (یا حتی انگیزه واقعی) چندانی نداشته‌اند. به علاوه در هر دو کشور حکومت با مخالفان و دگراندیشان سیاسی برخوردهای قضایی و امنیتی دارد. هر دو کشور دارای سازمان‌های امنیتی گسترده‌ای هستند که فرای قانون ونظارت عمومی عمل می‌کند. در هر دو کشور بخش‌های انتخابی حکومت از تاثیرگذاری واقعی بی‌بهره هستند، و به ویژه دستگاه قضایی به روش‌های گوناگون به نفع حکومت به وعلیه فعالان سیاسی و اجتماعی عمل می‌کند. بعضی نظریه‌پردازان، حکومت‌هایی مانند ونزوئلا را "نفت‌دولت" می‌نامند.
یکی از نمادهای این وضعیت در ونزوئلا ساختمان اِل‌اِلیکویده در کاراکاس است. ساخت این بنا با معماری چشم‌گیرش در دهه 50 میلادی آغاز شد. ال‌الیکویده که در یکی از بهترین نقاط پایتخت ونزوئلا ساخته شده و تقریبا از همه جای شهر دیده می‌شود. قرار بود نمادی از رشد اقتصادی کشور و آینده درخشان آن باشد. ال‌الیکویده قرار بود یک مرکز تجاری باشد. در معماری آن فضا برای 300 فروشگاه و بوتیک؛ هشت سینما و یک هتل پیش بینی شده بود و قرار بود از بهترین تکتولوژی های ساختمانی آن دوره در آن استفاده شود.
امروز این ساختمان محل فعالیت چند مرکز حکومتی از جمله دستگاه اطلاعات حکومت مادورو – رئیس جمهور ونزوئلا – موسوم به سبین است. ال‌الیکویده بعد از تبدیل به پایگاه سیبن، محل بازداشت بسیاری از مخالفان حکومت مادورو بوده‌است. زندانیان ال‌الیکویده آن را مکانی بدون نور و آب سالم و کافی، آلوده، و مملو از آزار و شکنجه توصیف می‌کنند. اطراف این ساختمان زاغه نشینان کاراکاس – این کشور دارای مخازن عظیم نفت – برای خود زاغه ساخته‌اند. گزارش‌های متعددی از شکنجه با شوک الکتریکی و آزار جنسی و بازداشت‌های خودسرانه و طولانی مدت بدون نظارت قانونی در ال‌الیکویده وجود دارد.
پدیده اِل‌اِلیکویده نمادی است از یک حکومت ناکارآمد با ادعاهای گزاف عوام‌فریبانه. حکومتی بی‌اعتنا به موازین عدالت و انصاف، حاکمیت قانون، و اخلاق. حکومتی که به جای توسعه اقتصادی و احترام به آزادی‌های سیاسی، در تلاش است با زندانی‌کردن و ترساندن فعالان سیاسی و مدنی و سیطره بر نهادهای سیاسی و اجتماعی، بدون رقیب در قدرت بماند. به نظر شما ساکنان زاغه‌های اطراف ال‌الیکویده چه میزان از پایگاه اجتماعی نیکولاس مادورو رئیس‌جمهور ونزوئلا را تشکیل می‌دهند؟!
#ترجمه_توانا #یاری_مدنی_توانا #ونزوئلا #دیکتاتوری
@Tavaana_TavaanaTech
- منبع: بی‌بی‌سی
- ترجمه: آموزشکده توانا
کشور ایران و ونزوئلا هر دو دارای منابع سرشار نفت هستند. هر دو کشور در تاریخ معاصرشان با افزایش تقاضای جهانی برای نفت به فرصت اقتصادی فوق‌العاده‌ای دست یافتند. گرچه مسیر تاریخ معاصر این دو کشور با هم تفاوت‌هایی دارد اما شباهت‌های آن جالب توجه است. برای مثال در هر دو کشور حکومت‌هایی بر سر کار آمدند که ادعاهای زیادی درباره دفاع از اقشار محروم و ستم‌دیده داشتند، اما امروز به نظر می‌رسد هر دو حکومت در مبارزه با فقر و نابسامانی اقتصادی موفقیت (یا حتی انگیزه واقعی) چندانی نداشته‌اند. به علاوه در هر دو کشور حکومت با مخالفان و دگراندیشان سیاسی برخوردهای قضایی و امنیتی دارد. هر دو کشور دارای سازمان‌های امنیتی گسترده‌ای هستند که فرای قانون ونظارت عمومی عمل می‌کند. در هر دو کشور بخش‌های انتخابی حکومت از تاثیرگذاری واقعی بی‌بهره هستند، و به ویژه دستگاه قضایی به روش‌های گوناگون به نفع حکومت به وعلیه فعالان سیاسی و اجتماعی عمل می‌کند. بعضی نظریه‌پردازان، حکومت‌هایی مانند ونزوئلا را "نفت‌دولت" می‌نامند.
یکی از نمادهای این وضعیت در ونزوئلا ساختمان اِل‌اِلیکویده در کاراکاس است. ساخت این بنا با معماری چشم‌گیرش در دهه 50 میلادی آغاز شد. ال‌الیکویده که در یکی از بهترین نقاط پایتخت ونزوئلا ساخته شده و تقریبا از همه جای شهر دیده می‌شود. قرار بود نمادی از رشد اقتصادی کشور و آینده درخشان آن باشد. ال‌الیکویده قرار بود یک مرکز تجاری باشد. در معماری آن فضا برای 300 فروشگاه و بوتیک؛ هشت سینما و یک هتل پیش بینی شده بود و قرار بود از بهترین تکتولوژی های ساختمانی آن دوره در آن استفاده شود.
امروز این ساختمان محل فعالیت چند مرکز حکومتی از جمله دستگاه اطلاعات حکومت مادورو – رئیس جمهور ونزوئلا – موسوم به سبین است. ال‌الیکویده بعد از تبدیل به پایگاه سیبن، محل بازداشت بسیاری از مخالفان حکومت مادورو بوده‌است. زندانیان ال‌الیکویده آن را مکانی بدون نور و آب سالم و کافی، آلوده، و مملو از آزار و شکنجه توصیف می‌کنند. اطراف این ساختمان زاغه نشینان کاراکاس – این کشور دارای مخازن عظیم نفت – برای خود زاغه ساخته‌اند. گزارش‌های متعددی از شکنجه با شوک الکتریکی و آزار جنسی و بازداشت‌های خودسرانه و طولانی مدت بدون نظارت قانونی در ال‌الیکویده وجود دارد.
پدیده اِل‌اِلیکویده نمادی است از یک حکومت ناکارآمد با ادعاهای گزاف عوام‌فریبانه. حکومتی بی‌اعتنا به موازین عدالت و انصاف، حاکمیت قانون، و اخلاق. حکومتی که به جای توسعه اقتصادی و احترام به آزادی‌های سیاسی، در تلاش است با زندانی‌کردن و ترساندن فعالان سیاسی و مدنی و سیطره بر نهادهای سیاسی و اجتماعی، بدون رقیب در قدرت بماند. به نظر شما ساکنان زاغه‌های اطراف ال‌الیکویده چه میزان از پایگاه اجتماعی نیکولاس مادورو رئیس‌جمهور ونزوئلا را تشکیل می‌دهند؟!
#ترجمه_توانا #یاری_مدنی_توانا #ونزوئلا #دیکتاتوری
@Tavaana_TavaanaTech
Telegraph
اِل‌اِلیکویده به مثابه یک استعاره تاریخی: زندان فعالان سیاسی در ونزوئلا
- منبع: بی‌بی‌سی - ترجمه: آموزشکده توانا کشور ایران و ونزوئلا هر دو دارای منابع سرشار نفت هستند. هر دو کشور در تاریخ معاصرشان با افزایش تقاضای جهانی برای نفت به فرصت اقتصادی فوق‌العاده‌ای دست یافتند. گرچه مسیر تاریخ معاصر این دو کشور با هم تفاوت‌هایی…