نه ردّی مانده از شادی، نه باقی مانده شمشادی
نه در این شهر بی‌سامان کسی را نای فریادی

تبر می‌زاید این جنگل، هم از سرو هم از صندل
گرفته شعله‌های جهل در این خاک اجدادی

دوباره گرد مرده بر تمام شهر پاشیدند
نمی‌بیند جوانه در بهار، امسال، آبادی 

نسیم از روی نعش کشتگان رد می‌شود، آرام
به خاک افکنده این گل‌های پرپر را چه غمباری 

سمند شعر را زین کن میان شعله‌های خشم
سیاوش را بگو تا بگذرد از شام این وادی

شعر و خوانش از علی رضا جعفری(آزادی)

#شعر_انقلاب #هنر_اعتراض #مهسا_امینی #انقلاب_ملی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

‌
با روضه‌های کربلا چشمان خود تر می‌کنید
وآنگاه هر دم نیزه‌ای در قلب مادر می‌کنید

امروز دل‌ها آتش‌ است از ظلم و نیرنگ شما
تا کی به نام دین فرو در سینه خنجر می‌کنید؟

اعدام مردان وطن با حکم ناحق تا به کی؟
تا کی به تزویر و ریا فریاد حق سر می‌کنید؟

از تیغهٔ شمشیرتان خون جوانان می‌چکد
آیندهٔ باغند این گل‌ها که پرپر می‌کنید!

تهمت، دروغ و ناروا یک عمر گفتند و شما
تا کی کلام دیوها را ساده باور می‌کنید؟!

در قطره‌های خون ما جز نام آزادی نبود
هر وقت حکم تیر را بر ما مقرر می‌کنید

شعر و خوانش علی رضا جعفری(آزادی)

#محرم #شعر #انقلاب_ملی #نه_فراموش_میکنیم_نه_میبخشیم #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech