امیر شهیدی‌نژاد، پدر جاویدنام مهرشاد شهیدی، ضمن انتشار این تصاویر، بیانیه خانواده شهیدی را به شرح زیر منتشر کرد:

«درود بر هموطنان عزیز،
اولین سالگرد و دومین تولد مهرشاد جان، به دلیل برخی محدودیت‌ها، متاسفانه در یک روز برگزار شد.
بدینوسیله از هموطنان گرامی به ویژه مردم خوب شهر اراک و دوستان صمیمی مهرشاد جان که در یکسال گذشته، علی رغم محدودیت‌های گوناگون که همگان بدان واقف اند، با اهدای گل و حضور موثر و پررنگ خود بر مزار مهرشاد نازنین، علاوه بر همدردی، موجبات تسلی خاطر خانواده شهیدی را فراهم نمودند، تقدیر و تشکر نموده و دست همگان را به گرمی می‌فشاریم.

با تجدید ارادت و احترام
خانواده شهیدی»


#مهرشادشهیدی #مهرشاد_شهیدی #آبان۱۴۰۱ #شهدای_آزادی #آزادی #شهدای_آبان #نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم #مهسا_امینی #جنبش_زنان #خیزش_ملی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

چه جان‌هایی را سرکوبگران از ما گرفتند. چه انسان‌های نازنینی جان و چشم و سلامتی‌شان را در راه آزادی نثار کردند...
فراموش نمی‌کنیم. همواره یادشان با ما خواهد بود و به ما گوشزد خواهد کرد که تا آخر راه باید بایستیم. تا آزادی ایران و تا روز دادخواهی...

#دادخواهی #زن_زندگی_آزادی #مهسا_امینی #فرشته_احمدی
#سارينا_اسماعيل_زاده #مهرشاد_شهیدی #نوید_افكاری #فاطمه_سپهری #توماج_صالحی #ماشالله_کرمی #نيلوفر_حامدى
#رويا_ذاكرى #نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم #نه_به_جمهوری_اسلامی #ما_ادامه_داریم #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

این فیلم از جان‌باخته راه آزادی، مهرشاد شهیدی، به‌تازگی منتشر شده است.
این فیلم‌ها و عکس‌ها را ببینیم و به یاد بسپاریم جوانانی را که کنار ما بودند اما تصمیم گرفتند برای دست‌یابی به آزادی، مبارزه کنند.
مهرشاد متولد ۶ آبان ۱۳۸۱، جوانی مستقل و آشپزی حرفه‌ای بود که در یک کافه رستوران کار می‌کرد.

او ۵ آبان ۱۴۰۱، یک روز پیش از تولد ۲۰ سالگی‌اش در اثر ضربات باتون ماموران سرکوب در جریان خیزش انقلابی در شهر اراک کشته شد.
مهرشاد یک سرآشپز موفق، قهرمان ژیمناستیک و شنا بود و در دوچرخه‌سواری کوهستان، والیبال، کوهنوردی و بدنسازی هم مدال گرفته بود.

#مهرشاد_شهیدی #اراک #نه_فراموش_میکنیم_نه_ميبخشيم
#یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

امیر شهیدی‌نژاد، پدر دادخواه مهرشاد، از جان‌باختگان انقلاب زن زندگی آزادی، در صفحه اینستاگرام خود، هم‌زمان با زادروز دخترش، مهشاد، بار دیگر بر دادخواهی تاکید کرد و نوشت:


«ما خانواده‌ی کوچک و ساده‌ای بودیم، در خانه‌ای معمولی در یک خیابان معمولی در شهری معمولی در کشوری که نامش ایران بودو هست زندگی معمولی و شادی داشتیم.
اما کشته‌شدن مهرشاد همه‌ی آن روزهای معمولی را از بین برد، دیگر نه ما آدم‌های گذشته بودیم و نه زندگی آن زندگی معمولی... زندگی قبلی ما با همه‌ی جزییاتش در روز پر کشیدن مهرشاد متوقف شد و زندگی جدیدمان وقف زنده نگه‌داشتن نام و البته دادخواهی مهرشاد شد.»

«مهشاد هم یک برادر داشت. برادری که پیش از او به این دنیا آمده بود و در همه حال یه قدم جلوتر از او می‌رفت تا راه برای او هموار باشد.
برادری که در پناهش زیستن آسانتر می‌شد. اما دریغ و افسوس که ستاندن فرزندی از پدر و مادر، عاشقی از معشوق، یاوری از یار و برادری از خواهر برایشان آسان بود.
چه کسی می‌تواند تصور کند که آن خواهر کوچک ناگهان بدون آن برادر، بدون آن پشتوانه و پشتیبان همیشگی که همواره دستانش پناه بود و اطمینان قلب، همان خواهر که ناگهان روزی از خواب بیدار شد و حتی تصورش را هم نمی‌کرد که روز آخریست که برادرش را خواهد دید، که شاید حتی فرصت نکرده بود برای آخرین بار در آغوشش بکشد و با او وداع کند، از این پس چه خواهد کرد؟

غیر قابل تصور است درد مهشاد. غیر قابل تصور است این جای خالی که حس می‌کنی قسمتی از وجودت، قسمتی از خونت که بیرون از بدن خودت بوده حالا از بین رفته است و برایت یک سنگ سرد و سخت باقی مانده که جواب اشک ها و چشم انتظاری هایت را نمی‌دهد.
مهشاد جان آخر آبان شد و تو هنوز چشم به راهی ... تولدت مبارک دختر زیبا و دوست‌داشتنی.»


#یاری_مدنی_توانا #مهرشاد_شهیدی #شهدای_آبان #مهسا_امینی #آزادی

@Tavaana_TavaanaTech