بیانیه خانواده نرگس محمدی، برنده جایزه صلح نوبل، در مورد اتفاقات اخیر در بند زنان زندان اوین
۱۸ مرداد ۱۴۰۳ – پاریس
«تلفن نرگس از هشتم آذرماه قطع است و خواهر و برادرش در ایران هیچ گفت و گو و ملاقاتی با او نداشته‌اند.
ما از طریق خانواده‌های همبندی‌های نرگس در جریان واقعه۱۶ مرداد، روز سه‌شنبه در بندِ زنان زندان اوین قرار گرفته‌ایم.
بند زنانِ اوین ماه‌هاست برای کارزار نه به اعدام دست به فعالیت‌های اعتراضی زده است. در این راستا، پس از اعدام رضا رسایی تعدادی از زنانِ اوین در حیاط زندان تجمع کرده و اقدام به دادن شعار علیه اعدام می‌کنند.
یکی از زندانیان،خواهرِ مجاهد کورکور، که برادرش زیر حکم اعدام است، دچار حمله عصبی شده و سروناز احمدی نیز با حمله‌ی عصبی از حال می‌رود.
نرگس و تعدادی از زندانیان به درهایِ قفل‌شده به روی زندانیان و ممانعت از انتقال بیماران به بهداری اعتراض کرده و تلاش می‌کنند تا بتوانند زندانیان در معرضِ خطرِ جانی را به بیرون از بند و اعزام به بهداری زندان بفرستند.
اعتراضِ زندانیان به اعدامِ رضا رسایی منجر به حمله نیروهای امنیتِ زندان و نهادهای امنیتی مستقر در اوین و حضورِ گسترد‌ه نیروهای یگان نظامی زندان می‌شود.
در این حین دستور ضرب و شتم و حمله به زنان داده می‌شود و تعدادی از زنان که در صفِ مقابلِ نیروهای امنیتی ایستاده بودند، به شدت مورد ضرب و شتم قرار می‌گیرند. درگیری تا جایی پیش می‌رود که تعدادی از زندانیان آسیب جسمی می‌بینند و تعدادی نیز دچار حمله عصبی می‌شوند.
طبق اطلاعاتِ ما نرگس پس از چند ضربه مشتی که از سوی مردان نهادهای نظامی و امنیتی به قفسه سینه او وارد می‌شود، دچار حمله‌ی تنفسی و درد در ناحیه سینه می‌شود و در حیاطِ زندان روی زمین می‌افتد. در شرایط امنیتی ایجاد شده هیچ اقدامی برای انتقال او به بهداریِ زندان یا بیمارستان انجام نمی‌دهند. پزشکِ زندان وارد بند می‌شود و نرگس اعلام می‌کند، در اعتراض به ضرب و شتم شکایت خواهد کرد. همه‌ی زندانیانِ مجروح و آسیب‌دیده نزد پزشک که در بهداری بندِ زنان مستقر شده بود، رفته و آثار ضرب و شتمشان را مستند و ثبت می‌کنند. طبق مشاهدات و ثبتِ پزشک زندان، نرگس از نواحی انگشتِ دستِ راست، داخل و خارج بازوها دچار کبودی و کوفتگی و در ناحیه‌ی قفسه‌ی سینه دچار درد شدید بوده‌است. قرص‌های ضددرد، پروپرانول و کاهش فشار خون به او داده شده، دست‌های آسیب‌دیدگان آتل‌بندی شده و زندانیان به داخل بند باز می‌گردند.
پس از چند ساعت و با مشاهده کبودیِ ناشی از ضربه در قسمت راست قفسه‌ی سینه ـ زیر ترقوه ـ و درد شدید در دست راست، نرگس مجدداً به بهداری زندان منتقل می‌شود و پزشک کشیک شب، ضمن تأیید کبودی‌ها روی سینه، دستور انجام آزمایشات INR-PT می‌دهد که با توجه به تعطیلی روز پنجشنبه و جمعه و عدم اعزام اورژانسی او به بیمارستان رسیدگی پزشکی به شنبه موکول می‌شود.
طبق اطلاعاتِ ما نرگس به بیمارستان منتقل نشده و تنها یک بار به بهداری زندان و یک بار به بهداری داخلِ بند مراجعه کرده است و در زندان است.
سال ۱۴۰۰ رگ اصلیِ قب او پس از گرفتگی ۷۵٪، استنت‌گذاری شده و طبق دستور پزشک می‌بایست در خرداد ماه ۱۴۰۳ برای آنژیو به بیمارستان منتقل می‌شد که با یک ماه و نیم تأخیر بالأخره ۱۶ تیر به بیمارستان اعزام می‌شود و به دلیل بروز مشکلِ دیگری در سینه‌ی راستِ او، آنژیوگرافی به تأخیر می‌افتد.
ما نگران هستیم که مأموران امنیتی و عوامل زندان با آگاهی کامل از وضعیتِ گرفتگی و استنتِ رگِ قلب، با وارد کردن ضربه به سینه‌ی او به دنبال اتفاق ناگواری بوده باشند.»
#رضا_رسایی #سروناز_احمدی #نگار_کورکور #نرگس_محمدی #بیانیه #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
۱۸ مرداد ۱۴۰۳ – پاریس
«تلفن نرگس از هشتم آذرماه قطع است و خواهر و برادرش در ایران هیچ گفت و گو و ملاقاتی با او نداشته‌اند.
ما از طریق خانواده‌های همبندی‌های نرگس در جریان واقعه۱۶ مرداد، روز سه‌شنبه در بندِ زنان زندان اوین قرار گرفته‌ایم.
بند زنانِ اوین ماه‌هاست برای کارزار نه به اعدام دست به فعالیت‌های اعتراضی زده است. در این راستا، پس از اعدام رضا رسایی تعدادی از زنانِ اوین در حیاط زندان تجمع کرده و اقدام به دادن شعار علیه اعدام می‌کنند.
یکی از زندانیان،خواهرِ مجاهد کورکور، که برادرش زیر حکم اعدام است، دچار حمله عصبی شده و سروناز احمدی نیز با حمله‌ی عصبی از حال می‌رود.
نرگس و تعدادی از زندانیان به درهایِ قفل‌شده به روی زندانیان و ممانعت از انتقال بیماران به بهداری اعتراض کرده و تلاش می‌کنند تا بتوانند زندانیان در معرضِ خطرِ جانی را به بیرون از بند و اعزام به بهداری زندان بفرستند.
اعتراضِ زندانیان به اعدامِ رضا رسایی منجر به حمله نیروهای امنیتِ زندان و نهادهای امنیتی مستقر در اوین و حضورِ گسترد‌ه نیروهای یگان نظامی زندان می‌شود.
در این حین دستور ضرب و شتم و حمله به زنان داده می‌شود و تعدادی از زنان که در صفِ مقابلِ نیروهای امنیتی ایستاده بودند، به شدت مورد ضرب و شتم قرار می‌گیرند. درگیری تا جایی پیش می‌رود که تعدادی از زندانیان آسیب جسمی می‌بینند و تعدادی نیز دچار حمله عصبی می‌شوند.
طبق اطلاعاتِ ما نرگس پس از چند ضربه مشتی که از سوی مردان نهادهای نظامی و امنیتی به قفسه سینه او وارد می‌شود، دچار حمله‌ی تنفسی و درد در ناحیه سینه می‌شود و در حیاطِ زندان روی زمین می‌افتد. در شرایط امنیتی ایجاد شده هیچ اقدامی برای انتقال او به بهداریِ زندان یا بیمارستان انجام نمی‌دهند. پزشکِ زندان وارد بند می‌شود و نرگس اعلام می‌کند، در اعتراض به ضرب و شتم شکایت خواهد کرد. همه‌ی زندانیانِ مجروح و آسیب‌دیده نزد پزشک که در بهداری بندِ زنان مستقر شده بود، رفته و آثار ضرب و شتمشان را مستند و ثبت می‌کنند. طبق مشاهدات و ثبتِ پزشک زندان، نرگس از نواحی انگشتِ دستِ راست، داخل و خارج بازوها دچار کبودی و کوفتگی و در ناحیه‌ی قفسه‌ی سینه دچار درد شدید بوده‌است. قرص‌های ضددرد، پروپرانول و کاهش فشار خون به او داده شده، دست‌های آسیب‌دیدگان آتل‌بندی شده و زندانیان به داخل بند باز می‌گردند.
پس از چند ساعت و با مشاهده کبودیِ ناشی از ضربه در قسمت راست قفسه‌ی سینه ـ زیر ترقوه ـ و درد شدید در دست راست، نرگس مجدداً به بهداری زندان منتقل می‌شود و پزشک کشیک شب، ضمن تأیید کبودی‌ها روی سینه، دستور انجام آزمایشات INR-PT می‌دهد که با توجه به تعطیلی روز پنجشنبه و جمعه و عدم اعزام اورژانسی او به بیمارستان رسیدگی پزشکی به شنبه موکول می‌شود.
طبق اطلاعاتِ ما نرگس به بیمارستان منتقل نشده و تنها یک بار به بهداری زندان و یک بار به بهداری داخلِ بند مراجعه کرده است و در زندان است.
سال ۱۴۰۰ رگ اصلیِ قب او پس از گرفتگی ۷۵٪، استنت‌گذاری شده و طبق دستور پزشک می‌بایست در خرداد ماه ۱۴۰۳ برای آنژیو به بیمارستان منتقل می‌شد که با یک ماه و نیم تأخیر بالأخره ۱۶ تیر به بیمارستان اعزام می‌شود و به دلیل بروز مشکلِ دیگری در سینه‌ی راستِ او، آنژیوگرافی به تأخیر می‌افتد.
ما نگران هستیم که مأموران امنیتی و عوامل زندان با آگاهی کامل از وضعیتِ گرفتگی و استنتِ رگِ قلب، با وارد کردن ضربه به سینه‌ی او به دنبال اتفاق ناگواری بوده باشند.»
#رضا_رسایی #سروناز_احمدی #نگار_کورکور #نرگس_محمدی #بیانیه #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech