متنی که متین منانی، از قربانیان شلیک عامدانه به دو چشم، در صفحه اینستاگرام خود منتشر کرد:

«من عصبانی‌ام
از کسی که دستور داد تا کسی که شلیک کرد.
من عصبانی‌ام از ضاربی که هیچوقت معرفی نشد.
من عصبانی‌ام از ندیدن چهره‌ی عزیزام.
من عصبانی‌ام از کشته شدن رفیقام.
من عصبانی‌ام از بیگناهو بالای دار کشیدن.
من عصبانی‌ام از ماموری‌ که با قلدری واسه توجیه گفت “وسط دعوا حلوا پخش نمیکنن”
من عصبانی‌ام از نداشتن حق اعتراض.
من عصبانی‌ام از توهم آزادی شهروندای عادی.
من عصبانی‌ام از واقعیت آزادی دزد و اختلاسگر.
من عصبانی‌ام از پدرامون.
من عصبانی‌ام از انجمن نابینایان.
من عصبانی‌ام از صدای عصای سفید.
من عصبانی‌ام از مسیرای پر از چاله چوله.
من عصبانی‌ام از سرب‌های داخل بدنم.
من عصبانی‌ام از کابوس‌های هر شبه و داروهای آرام‌بخش.
من عصبانی‌ام از درد سر و بدنم.
من عصبانی‌ام از قد خمیده‌ی مادرم.
من عصبانی‌ام از خاکستری و سیاه.
من عصبانی‌ام از نوچه‌ای که فکر میکنه قدرت داره.
من عصبانی‌ام از ماموری که دخترامون رو می‌زنه.
عصبانی‌ام ولی هنوز ایستاده‌م،
ایستاده‌م تا اروم تر شم،
ادامه میدم تا تماشای نور آزادی.»

@matin.mannani

متین از قربانیان شلیک عامدانه نیروهای سرکوبگر عامل جمهوری اسلامی، به دو چشمش است.
شب ۲۹ شهریور ۱۴۰۱، چند نیروی امنیتی در جریان متفرق‌کردن معترضان در ساری از فاصله نزدیک و از دو جهت به «سیدمتین منانی» شلیک کردند.

شدت جراحات و تعداد ساچمه‌هایی که وارد بدن متین شده چنان زیاد بوده که چشم، گردن، سرو‌صورت، قفسه سینه و اندام تحتانی او به شدت آسیب دید، اما بیشترین آسیب به دو چشم متین وارد شد. علی‌رغم انجام عمل‌های مختلف پزشکان مدعی شدند که بینایی هر دو چشم سید متین ۲۵ ساله از دست رفته است.

مجید کاوه، وکیل متین، پیشتر در گفتگو با «شرق» گفته است: «پزشکان شلیک از فاصله نزدیک و همچنین ورود ساچمه‌ها از روبرو و پشت‌سر دلیل اصلی شدت جراحات عنوان کرده‌اند.»

این وکیل ادامه داده: «در شب حادثه چند شهروند متین را با صورتی خون‌آلود به بیمارستان امیر مازندرانی ساری برده، اما نگهبانی بیمارستان مانع از ورود و پذیرش وی می‌شود.»

- شما خودتان را لحظه‌ای جای متین بگذارید، آیا اندازه او عصبانی نمی‌شوید؟

مرتبط:

تصور کن: چشم‌ها
tavaana.org/imagine16/


#من_عصبانی_هستم #متین_منانی #چشم_برای_آزادی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

وقتی «من خیلی عصبانی هستم» دوباره طنین‌انداز می‌شود

در روزهایی که نرخ دلار در ایران سر به فلک کشیده و فشار اقتصادی بر مردم بیش از پیش احساس می‌شود، ویدیوی معروف "من خیلی عصبانی هستم" از فیلم Network (1976) بار دیگر در شبکه‌های اجتماعی فارسی‌زبان دست‌به‌دست می‌شود. این سکانس جاودانه، که در آن شخصیت هاوارد بیل (با بازی پیتر فینچ) از پشت پرده‌های رسانه و کنترل افکار عمومی پرده برمی‌دارد، تبدیل به نمادی برای اعتراض به وضعیت نابسامان شده است.

در فیلم، هاوارد بیل، که به عنوان مجری خبری تلویزیون، خسته از بی‌عدالتی‌ها و فساد، روی آنتن زنده فوران می‌کند، مردم را تشویق می‌کند تا از جا برخیزند، پنجره‌هایشان را باز کنند و فریاد بزنند: "من دیگه تحمل ندارم!"
این دیالوگ، حالا برای بسیاری در ایران، استعاره‌ای از خشم فروخورده‌ای است که دیگر قابل نادیده گرفتن نیست.

افزایش افسارگسیخته قیمت دلار، تورم، کاهش قدرت خرید و نبود چشم‌انداز روشن برای آینده، مردم را به سمتی سوق داده که احساس می‌کنند در یک سیستم بی‌رحم گیر افتاده‌اند؛ سیستمی که نه به معیشت آن‌ها اهمیت می‌دهد و نه به دغدغه‌هایشان پاسخی می‌دهد. به همین دلیل، این کلیپ فراتر از یک سکانس سینمایی صرف، به پژواکی از درد جمعی و نارضایتی اجتماعی تبدیل شده است.

لازم به ذکر است، چهارم مهر ماه ۱۴۰۱ صدای این کلیپ در شهرک اکباتان با یک بلندگوی خانگی پخش شده و طنین انداز شده بود.

واقعا چگونه اینهمه فساد، کشتار و نابه‌سامانی را در این ۴۶ سال تاب آوردیم؟
شما آستانه تحمل‌تان کجاست؟ آیا به فرض اگر یکی از وسایل ضروری خانه‌تان خراب شود، توان جایگزین کردن آن را با این قیمت‌های سر به فلک کشیده دارید؟ آیا می‌توانید در ایران به راحتی خانه اجاره کتید؟

#من_عصبانی_هستم #فقر_فساد_گرونی #یاری_مدنی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech