نگار، خواهر جاویدنام محمود احمدی، این ویدیو را منتشر کرد و نوشت:

«به نام خداوند پیکر نداران شیر........

این سفره آخرین سفره‌ای بود که کنار برادرم چیده بودیم اون عید آخرین عید ما بود؛ بعد از چهار سال دوباره این سفره رو چیدم به امید اینکه روزی کنار پیکرش دور هم جمع بشیم اون روز عید من است. عید من نفس کشیدنش نیست؛ عید من داشتن چهار تکه استخون

سال ۱۴۰۴ رو به تمام ایرانیان در سراسر این کره خاکی تبریک عرض می‌کنم در هر جای این کره خاکی هستین تنی سالم و دل خوش داشته باشین»


پس از کشته‌شدن #کیان_پیرفلک ، سرکوبگران این سناریو را ساختند که این جوانان مبارز ایذه بودند که به ماشین پدر کیان تیراندازی کرده‌اند، ادعایی که همه خانواده‌های دادخواه و شاهدان رد کرده‌اند. به تاریخ ۲۹ آذر ۱۴۰۱ نیروهای حکومتی به روستای پرسوراخ حمله کرده؛ #محمود_احمدی و #حسین_سعیدی را به رگبار بستند. پیکر آن‌ها را با خود برده و تا کنون به خانواده‌های ایشان تحویل نداده‌اند.
محمود و حسین، همان جوانمردانی بودند که پیکر جاویدنام #حامد_سلحشور را از خاک بیرون کشیده و به خانواده وی تحویل دادند و این‌گونه خانواده توانستند حامد را در زادگاهش با رعایت رسم و رسوم معمول به خاک بسپارند.
خانواده محمود اما، لباس‌های جگرگوشه‌اشان را به جای پیکرش، دفن کرده‌اند.

ربودن پیکر کشته‌شدگان و اجازه ندادن ساخت آرامگاه و عزاداری برای کشته‌شدگان، ستم مضاعفی است که رژیم بر خانواده‌های کشته شده‌ها روا می‌دارد

#محمود_احمدی #دادخواهی #ایذه #نوروز #نوروز۱۴۰۴ #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

«به نام ایران، وطنم، ایرانم
عید آن روز مبارک بادم که تو آبادی و من آزادم.
گویند سالی که نکوست از بهارش پیداست؛ همان بهاری که در نمی‌زند، سر می‌زند... مثل انقلاب.
اگر تمام برگ‌های درختان را از شاخه بچینید، باز جوانه می‌زنند؛
چون کسی نمی‌تواند جلوی آمدن بهار را بگیرد.
و ما جنگلی از درختان هستیم، با زخم‌های بیشمار؛
آتش گرفتیم، ققنوس شدیم، دوباره از خاکسترمان جان گرفتیم،
تکثیر شدیم،
ساقه‌هایمان خم شد ولی نشکستیم،
ایستادیم و در برابر ستم سر خم نکردیم.
ما ادامه داریم...
با "سلام" زمین سبز شدیم،
و با "درود" باران روییدیم.
زنده‌ایم برای فردایی روشن‌تر؛
فردایی که امید داریم زیباست،
و سرشار از مهر و آرامش،
عدالتی از جنس کودکان سیستان و بلوچستان،
که با اشتیاق به کلاس درس می‌روند و
بابت نداشتن شناسنامه ناگزیر به ترک تحصیل نشوند.
نوروز و بهار یادآور سرزندگی، نشاط و زایش دوباره‌ی طبیعت است؛
یادآور شکوه و تمدن ایران،
از تخت جمشید، پاسارگاد، تا نیایشگاه تاریشا.
و یادبودی از رشادت‌ها و دلاوری‌هایی که اکنون جزئی از تاریخ‌اند.
نوروز به ما آموخت که در برابر سیاهی و تاریکی، نور باشیم؛
انسانیت را از یاد نبریم؛
برقصیم، بخندیم،
سفیر امید و صلح در جهان باشیم.
برای آزادی و نوید روزهای پُر امید، راهی نمانده؛
باید نستوه بمانیم.
کسی چه می‌داند؟
شاید نوروز امسال، دست‌های خدای رنگین‌کمان باشد برای بهبود حالمان...
نوروزتان نیکو، نور و خِرَد به راهتان


کوکب بداغی پگاه – معلم و فعال صنفی ایذه»

#کوکب_بداغی #ایذه #نوروز #نوروز۱۴۰۴ #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

امروز زادروز دو سردار بختیاری ایذه است که در مبارزه با جمهوری اسلامی جان خود را از دست دادند.

سید مصطفی احمدپور، (اهل ایذه، درگذشته ۲۹ تیر ۱۴۰۲، جاده یاسوج-اصفهان) یکی از معترضان فعال در خیزش انقلابی ۱۴۰۱، بود. مصطفی احمدپور تا زمان جان‌باختن تحت‌تعقیب نهادهای حکومتی بود. محسن احمدپور برادر مصطفی نیز در ۲۶ آبان ۱۴۰۱، به اتهام محاربه و افساد فی‌الارض، دستگیر و به زندان شیبان اهواز منتقل شد. هم‌چنین خانواده مصطفی احمدپور هم در روز ۲۴ اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۲، توسط نهادهای امنیتی در ایذه به گروگان گرفته شدند و تحت فشار قرار گرفتند تا بلکه مصطفی احمدپور را وادار به تسلیم کنند، اما مصطفی تن به تسلیم نداد. سرانجام مصطفی احمدپوردر روز ۲۹ تیرماه ۱۴۰۲، در جاده‌ی یاسوج-اصفهان، پس یک درگیری مسلحانه با نیروهای حکومتی مورد اصابت تیر مستقیم قرار گرفت و جان باخت. در این درگیری دو تن از نیروهای انتظامی رژیم ایران به نام‌های مهدی امینی و حمید درخشان‌فر کشته شدند. رسانه‌های حکومتی وقوع این حادثه را به‌عنوان درگیری با قاچاقچیان اعلام کردند. اما تلگرام رسمی سپاه پاسداران در سی‌ام تیرماه ۱۴۰۲، اعتراف کرد که فرد کشته‌شده در درگیری یعنی مصطفی احمدپور از معترضان اعتراضات سراسری ۱۴۰۱ بوده است.

حمید (اوول یاابول) کورکور یکی از معترضان خیزش ۱۴۰۱ بود که دو سال پس از خیزش در حین درگیری مسلحانه در ایذه در حالی که توسط نیروهای مسلح محاصره شده بود خودکشی کرد. جریان این درگیری در روز شنبه ۱۸ اسفند ۱۴۰۳ در ویدئویی به صورت زنده در اینستاگرام منتشر شد. در این ویدئو ابول کورکور و سه نفر دیگر دیده می‌شوند. کورکور برای لحظاتی رو به بیرون خانه تیراندازی می‌کند و به جمهوری اسلامی ایران دشنام می‌دهد. همچنین در ویدئو صدای فریاد چند نفر شنیده می‌شود که می‌گویند قصد تسلیم شدن دارند. ابول کورکور چندین بار فریاد زد: «تسلیم می‌شویم»، اما تیراندازی ادامه پیدا کرد. وی سپس در مقابل دوربین سلاح را زیر گلویش گذاشت و گفت: «نه هیچ راهی ندارد. ایران خداحافظ.» و شلیک کرد.

کورکور که از معترضان اعتراضات ۱۴۰۱ بود دو سال در خفا زندگی می‌کرد.

#اوول_کورکور #ابول_کورکور #مصطفی_احمدپور #ایذه #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

دیروز تولدش بود، ولی خودش نبود، صدای کل کشیدن با صدای گریه در هم آمیخته بود، صدای گریه و شیون، برای تولد کسی که ایستاده جان داد و تا واپسین ثانیه‌ها به ایران عشق ورزید. تولد کسی که هنوز پیکرش را تحویل نداده‌اند و مزار ندارد.

ویدئو از صفحه فواد چوبین

ـ حمید (اوول یاابول) کورکور یکی از معترضان خیزش ۱۴۰۱ بود که دو سال پس از خیزش در حین درگیری مسلحانه در ایذه در حالی که توسط نیروهای مسلح محاصره شده بود خودکشی کرد. جریان این درگیری در روز شنبه ۱۸ اسفند ۱۴۰۳ در ویدئویی به صورت زنده در اینستاگرام منتشر شد. در این ویدئو ابول کورکور و سه نفر دیگر دیده می‌شوند. کورکور برای لحظاتی رو به بیرون خانه تیراندازی می‌کند و به جمهوری اسلامی ایران دشنام می‌دهد. همچنین در ویدئو صدای فریاد چند نفر شنیده می‌شود که می‌گویند قصد تسلیم شدن دارند. ابول کورکور چندین بار فریاد زد: «تسلیم می‌شویم»، اما تیراندازی ادامه پیدا کرد. وی سپس در مقابل دوربین سلاح را زیر گلویش گذاشت و گفت: «نه هیچ راهی ندارد. ایران خداحافظ.» و شلیک کرد.

کورکور که از معترضان اعتراضات ۱۴۰۱ بود دو سال در خفا زندگی می‌کرد.

#اوول_کورکور #ابول_کورکور #خداحافظ_ایران #ایذه #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

بهمن نجفی، خواننده بختیاری، به یاد اوول (ابول) کورکور، می‌خواند

او ضمن انتشار این ویدیو نوشت:

👑به یاد سرداران نامدار ایل بختیاری👑

🕊به وقت نبرد و به هنگام جنگ
تفنگم به دست و قطارم فشنگ
منم بختیاری منم مرد جنگ
بمیرم به نام و نمانم به ننگ🕊

bahmannajafioriginal

#ایذه #اوول_کورکور #ابول_کورکور #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

فریده خانم، مادر زنده‌یادان عادل، امین و آزیتا کیان‌پور است، سه فرزندش را حکومت جمهوری اسلامی از او گرفته است. او با وجود بیماری به ایذه رفته و بر مزار جاویدنامان ایذه گل گذاشته است.
البته ایذه، جان‌باختگانی هم دارد که هنوز محل دفن پیکرشان را به خانواده‌‌ها نگفته‌اند...

دادخواهی، پیوند دهنده مردم داغدیده ایران است، پل‌هایی که به واسطه دردی مشترک نزدیک می‌شوند و پست‌هایی که با هم یکی و همبسته می‌شوند و اتحادی که خاری در چشم قاتلان است.

#ایذه #آرتین_رحمانی #میلاد_سعیدیان_جو #حامد_سلحشور #کیان_پیرفلک #صائب_سرقلی #دنیا_فرهادی #عادا_کیانپور #دادخواهی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

خواهر جاویدنام محمود احمدی، ویدیویی از محلی که آخرین سیزده بدر با برادرش رفته بودند، منتشر کرده و نوشته:

«آی محمود میبینی منو میشنوی صدامو برار تا مغز استخونم دلتنگم سلول به سلول مویرگ به مویرگ دلتنگم دلتنگم |

عاشق تفریح و زندگی بود....

و نمیدونین توی شلوغی‌ها نبودنش چه زخمی میشه تو قلبت و نمیدونین همونجا که لبخند میزنی به خدا قفسه سینه‌ات تیر میکشه یعنی چی

نمیدونین سرتو که بلند کنی ببینی به طور اتفاقی روبه روی به قبرستونی یعنی چه نمیدونین چه زخمی شد اون سنگ مزارها تو قلبت »


پس از کشته‌شدن #کیان_پیرفلک ، سرکوبگران این سناریو را ساختند که این جوانان مبارز ایذه بودند که به ماشین پدر کیان تیراندازی کرده‌اند، ادعایی که همه خانواده‌های دادخواه و شاهدان رد کرده‌اند. به تاریخ ۲۹ آذر ۱۴۰۱ نیروهای حکومتی به روستای پرسوراخ حمله کرده؛ #محمود_احمدی و #حسین_سعیدی را به رگبار بستند. پیکر آن‌ها را با خود برده و تا کنون به خانواده‌های ایشان تحویل نداده‌اند.
محمود و حسین، همان جوانمردانی بودند که پیکر جاویدنام #حامد_سلحشور را از خاک بیرون کشیده و به خانواده وی تحویل دادند و این‌گونه خانواده توانستند حامد را در زادگاهش با رعایت رسم و رسوم معمول به خاک بسپارند.
خانواده محمود اما، لباس‌های جگرگوشه‌اشان را به جای پیکرش، دفن کرده‌اند.

ربودن پیکر کشته‌شدگان و اجازه ندادن ساخت آرامگاه و عزاداری برای کشته‌شدگان، ستم مضاعفی است که رژیم بر خانواده‌های کشته شده‌ها روا می‌دارد

#محمود_احمدی #دادخواهی #ایذه #نوروز #نوروز۱۴۰۴ #سیزده_بدر #یاری_مدنی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech

مادر جاویدنام دنیا فرهادی، بر سر مزار فرزندش به یاد همه جان‌باختگان راه آزادی سبزه گره می‌زند «برای زندگی، برای شادی»

#دنبا_فرهادی #ایذه #سیزده_بدر #دادخواهی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTecha

‌
کوکب بداغی، معلم و فعال مدنی در خصوص تجربه سیزده بدر چنین نوشت:

سیزدهمین روز از نوروز به دامان طبیعت رفتیم، به سوی ناشناخته‌ها. با تمام غم‌ها و سختی‌ها، این روز را جشن گرفتیم. با صدای بلند خندیدیم، رقصیدیم، سبزه گره زدیم و برای هم سالی خوش آرزو کردیم؛ سالی سرشار از عشق، عدالت، انسانیت؛ سالی که رنج‌هایمان را به دست باد بسپاریم تا با خود به ناکجا آباد ببرد.

ما به استقبال آینده می‌رویم، با دلی سرشار از امید. با وجود ناملایمات، استوار ادامه خواهیم داد تا ایران به شکوه و عظمت خود بازگردد؛ راهی هموار برای آبادانی و رفاه.

فراموش نخواهیم کرد: جان‌های عزیزی فدا شدند. درختی تناور که با تبر زدند، اما جوانه زد؛ ریشه‌ای به بلندای تاریخ که قطع نمی‌شود. علف‌های هرزی اطرافش را گرفته‌اند که به‌زودی هرس خواهند شد.

عدد سیزده نحس و بدیمن نیست، ترس ندارد؛ بلکه قدرت ماست. ترس، وجود ظلم و ظالم و سکوت است. امروز، من و تو «ما» شده‌ایم؛ با اتحاد و همبستگی‌مان، کنار خانواده‌های دادخواه، کابوس استبداد خواهیم شد.

به رسم همیشگی، سبزه گره زدیم؛ برای پایان ظلم و ستم، برای داشتن ایرانی زیبا، باشکوه و سرشار از عشق. و دعای داریوش بزرگ را زمزمه کردیم:
«خدایا، ایرانمان را از شر دروغ و خشکسالی نجات بده.»

#کوکب_بداغی #ایذه #سیزده_بدر #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

زهرا، خواهر جاویدنام میلاد سعیدیان‌جو از جان‌باختگان شهر ایذه در جریان خیزش انقلابی ۱۴۰۱، ضمن به اشتراک گذاشتن تصاویری از خواهرش نرجس، نوشت:

«امروز ۲۱ فروردین، حوالی ساعت ۱۹:۳۰، خواهرم نرجس در حال عبور از کوچه‌ای در محله اشکبوس نادری، خیابان بابادی بود.
موتورسوار ناشناسی که نه پلاک داشت و نه چهره‌اش مشخص بود (ماسک زده بود)، او را صدا می‌زند.
وقتی خواهرم برمی‌گردد تا ببیند چه کسی صدایش کرده، آن فرد با ضربه‌ای محکم به صورتش می‌زند.
برای چند دقیقه بی‌هوش می‌شود و وقتی به هوش می‌آید، موتورسوار متواری شده است.

این یک حادثه نیست. این حمله است.
و متأسفانه، این اولین بار هم نیست که خانواده ما
در این شهر قربانی آزار و خشونت می‌شوند.
در کشوری که باید خانه‌مان باشد،
حتی امنیتِ ساده عبور از یک کوچه را نداریم...»


#میلاد_سعیدیان_جو #ایذه #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

ماه‌منیر مولایی‌راد: «حکومت نه به کودک رحم می‌کند نه به سنگ قبرش.»

ماه‌منیر مولایی‌راد مادر کیان پیرفلک از شکستن سنگ مزار پسرش و مادر بزرگش خبر داد. ماه منیر مولایی‌راد می‌گوید: «حکومت نه به کودک رحم می‌کند نه به سنگ قبرش».

تخریب سنگ آرامگاه «کیان پیرفلک» و مادر بزرگ «ماه‌منیر مولایی راد» پس از آن رخ داد که «ماه‌منیر مولایی‌راد» با اهدا خون از مردم بندرعباس و قربانیان فاجعه و جنایت اسکله بندرعباس حکایت کرد.

#کیان_پیرفلک🌈 #ماهمنیر_مولایی_راد #ایذه #دادخواهی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

در پی شکستن سنگ مزار کیان پیرفلک، کوکب بداغی، معلم و فعال مدنی اهل ایذه، مطلبی به شرح زیر منتشر کرد:

«دنیای رنگین آرزوهای یک خانواده را در دل شب سیاه و ظلم برده‌اید. فرشته‌ی امید و خلاقیت که گنجینه‌ی یک کشور بود، توسط بی‌خِردان کشته شد. کیان نماد خلاقیت و فردای روشن بود. هر تکه از سنگی که شکسته شد، بدون شک نغمه‌ای از صداهای خاموش‌شده در کنج دنج تاریخ، ضجه می‌زند، بیدار می‌شود.
شما حتی دایره‌ی بی‌رحمی‌تان را گسترده‌تر کرده‌اید و‌ سنگِ قبرِ یک زن نودساله را هم شکستید. لباس تاریکی که شما به تن کرده‌اید، درست همرنگ افکارتان است؛ همان‌قدر سیاه و زشت.
شکستن سنگِ قبرِ یک کودک و یک بی‌بی اقتدار نیست، نابودی انسانیت است. شرمتان باد که آتش بر زخم‌شان زده‌اید. می‌دانید بی‌رحمی‌تان در برابر غم‌هایشان، دردناک‌تر از هر چیزی‌ست.
کودکان آرزوهای بی‌پایانی دارند که مثل رنگ‌های رنگین‌کمان در دلِ زندگی، شاد می‌درخشند، و این شادی را گرفتید.
کاش به‌جای ویرانی، در جست‌وجوی دنیایی زیباتر بودید.
شک نکنید اگر این خانواده هم بگذرند، تاریخ از شما نخواهد گذشت.

کوکب بداغی
پگاه _ معلم ایذه»

#ایذه #کوکب_بداغی #کیان_پیرفلک🌈 #ماهمنیر_مولایی_راد #میثم_پیرفلک #یاری_مدنی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech

میثم پیرفلک، پدر دادخواه کیان، با انتشار این عکس در استوری اینستاگرام خود نوشت:
«به نام خدای رنگین‌کمان
بعد از یه روز عکس کیان را شکسته برگرداندند، انسانیت را به چه فروختید؟»

ایادی جمهوری اسلامی حتی از مزار یک کودک هم هراس دارند. از دادخواهی هراس دارند.
در روزهای گذشته سنگ مزار کیان را شکسته بودند. این اقدام غیرانسانی و غیراخلاقی پس از آن رخ داد که ماه‌منیر با حضور در یکی از مراکز انتقال خون و اهدای خون، با مردم داغدار بندرعباس و خانواده‌های قربانیان فاجعه و جنایت اسکله همدلی و همبستگی کرد.

تخریب مزار کیان، کودکی بی‌گناه، که قربانی خشونت و کودک‌کشی حکومت شد، فقط از دستان پلید دشمنان انسانیت و آزادی بر می‌آید.
سنگ قبر، به‌عنوان نمادی از یاد و عشق، برای آنها غیرقابل تحمل شده.
این اقدام چهره واقعی حاکمیتی را نشان می‌دهد که نه‌تنها زندگی‌ها را سرکوب می‌کند، بلکه با یاد قربانیان، با عشق مادرانه و با هر آنچه نماد انسانیت است، در ستیز است.

این نخستین بار نیست که سنگ مزار قربانیان خشونت حکومت شکسته می‌شود. چندی پیش سنگ مزار بهنام لایق‌پور، نیکا شاکرمی، یلدا آقافضلی، آرمان عمادی، حمیدرضا روحی، دانیال پابندی و چندین نفر دیگر از عزیزان کشته شده توسط جمهوری اسلامی شکسته یا مخدوش شده بود.


#کیان_پیرفلک🌈 #ماهمنیر_مولایی_راد #میثم_پیرفلک #ایذه #دادخواهی #یاری_مدنی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech

ماه‌منیر مولایی‌راد خطاب به آنان که کتیبه کیان را ربودند و امروز شکسته آن را بازگرداندند: «فقط بگو شرافتت را چقدر فروختی؟»

چند روز پیش، در اقدامی شنیع، مزار کیان پیرفلک را تخریب کردند و سنگ یادبود با تصویر او را به سرقت بردند. حالا، تنها سه روز بعد، همان افرادی که نوکری استبداد را می‌کنند و این عمل غیرانسانی را مرتکب شدند، سنگ شکسته‌ی تصویر کیان را در نزدیکی مزار او به زمین انداخته‌اند.

این اقدام نه تنها اوج سقوط حکومت را به نمایش می‌گذارد، بلکه نشان‌دهنده‌ی بی‌خلاقی، ذلت و فرمان‌برداری کورکورانه‌ی عاملان آن از ظلم است. این اقدام تنها از کسانی برمی‌آید که دستشان به خون عزیزترین کودکان این سرزمین آلوده است و قلبشان از هرگونه انسانیت خالی.

اما بدانند: خانواده‌ی کیان پیرفلک تنها نیستند—نه مادرش، نه پدرش، نه برادرش، نه خویشاوندانش. هرگونه تهدید یا آسیب به آن‌ها، نه فقط با یک خانواده، بلکه با خشم و اراده‌ی ملت ایران روبه‌رو خواهد شد.

ماه‌منیر مولایی راد مادر کیان پیرفلک نوشته‌است: «اینو می‌نویسم برای بی‌وجودی که کتیبه عکس کیان رو برد و دست‌مزد بی‌شرافتیش رو گرفت و سه روز بعد پسش آورد.
برسد به دستش، فرق نمی‌کنه جزو کدوم حزب و گروهی، یا از کجا این داستان آب می‌خوره. فقط بگو شرافتت رو چقدر فروختی؟
چطور دستت خشک نشد که چکش به عکس معصوم‌ترین کسی تا حالا تو عمرت دیدی، زدی؟
نگاهت کرد، به چشماش افتاد، چطور از شرم کور نشدی؟
پول این بی‌شرافتیش رو خرج چه چیزی می‌کنی؟
قطعاً یک ریالش به خوشی از گلوی خودت یا خانواده‌ت پایین نمی‌ره

من پسرم رفت، اما تو شرافت و انسانیت رو فروختی.
جاوید نام کیان، جاوید نام پویا تا ابد»

#کیان_پیرفلک🌈 #ماهمنیر_مولایی_راد #ایذه #دادخواهی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

«پیش از این، مردم دنیا دل‌شان درد نداشت؛ هیچ‌کس غصه‌ی این را که چه‌ها کرد نداشت.
چشمه‌ی سادگی از لطف زمین می‌جوشید؛ خودمانیم، زمین این‌همه نامرد نداشت.
(شاعر: بهروز یاسمی)
وجدان و شرف، دو گوهر گران‌بهایی هستند که در دل انسان‌های راستین می‌درخشند.
آنان که وجدان ندارند، روح‌شان اسیر زنجیر است و عده‌ای که شرف ندارند، برده‌ی زرق‌وبرق‌ها هستند.
هر آن‌کس که هر دو را ندارد، دیواری‌ست از یأس و ناامیدی.
شرف و وجدان همانند نور هستند در دل تاریکی و سیاهی؛ یا ستاره‌ای وسط شب‌های تار.
بدون این دو صفت، آدمی هستید در اقیانوس سرد و بی‌ساحل زندگی.
به یاد داشته باشید، شرف سلاح قدرتمندی‌ست؛ آن را ارزان به چوبه‌ی حراج نگذارید.
آیا نمی‌دانید فقدان شرف مانند کاشتن دانه‌ای در خاک بی‌حاصل است؟
و نبودِ وجدان، مثل برف‌های غیرطبیعی‌ست که در زندگی، باران نمی‌شود.
درختانِ شرف، بر شاخسارشان میوه‌های دل‌انگیز خواهند داشت؛ از جنس انسانیت، وجدان، مهربانی، همدردی و...
شرافت، آن تاج بی‌زوال است که بر سر انسان‌های شریف می‌درخشد؛ پنجره‌ای‌ست به‌سوی آزادی و خوش‌نامی.
بیدار شوید ای گم‌شدگان! گنجینه‌های قیمتی خودتان را به بهای ناچیز نفروشید.»

از اینستاگرام خانم بداغی، معلم و کنشگر مدنی اهل ایذه
bo_dagh__i_94

#کیان_پیرفلک
#ماه_منیر_مولایی_راد
#میثم_پیرفلک
#پویا_مولایی‌راد
#ایذه #یاری_مدنی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech