آموزشکده توانا
61.6K subscribers
27.8K photos
34.8K videos
2.53K files
18K links
کانال رسمی «توانا؛ آموزشکده جامعه مدنی»
عكس،خبر و فيلم‌هاى خود را براى ما بفرستيد:
تلگرام:
t.me/Tavaana_Admin

📧 : info@tavaana.org
📧 : to@tavaana.org

tavaana.org

instagram.com/tavaana
twitter.com/Tavaana
facebook.com/tavaana
youtube.com/Tavaana2010
Download Telegram
شورش قناری‌های خانگی هیتلر

نهم آوریل ۱۹۴۰ بود که نازی‌های آلمان در جریان جنگ جهانی دوم - با هدف گسترش قلمروی خود و خیال نابودی یهودیان - با حمله‌های هوایی، شهرهایی از دانمارک را به اشغال خود درآوردند. اما دانمارکی‌ها مقاومت جانانه‌ای از خود نشان دادند آنچنان که یک نویسنده آمریکایی در این باره می‌گوید: «شیطان صرفا به این خاطر نتوانست در دانمارک به پیروزی دست یابد که دانمارکی‌ها اجازه‌ چنین کاری را به او ندادند.»
در این پادکست جزئیاتی حیرت‌انگیز از اتحاد قشرهای مختلف مردم دانمارک برای مبارزه با نازی‌های اشغالگر را می‌شنویم.

https://youtu.be/ut_MF7rqjCU

در ساندکلاد:
https://soundcloud.com/tavaana/podcast-hitler

نوشتاری

#پادکست #خیزش_ها_و_جنبش_ها #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

یک روز تعطیل برای زنان در ایسلند

نسخه نوشتاری

بیست‌و‌چهارم اکتبر ١۹٧۵، حدود ۲۵هزار زن در سراسر ایسلند کارهای خود، خانه‌ها و فرزندان‌شان را ترک کردند و با تعطیل‌کردن این روز برای خود، کشور را از حرکت باز داشتند. زنان شاغلِ بیرون و داخلِ منزل، در قالبِ یک سازمان به نام «جوراب‌قرمزی‌ها» در اعتراض به نابرابری دستمزد و حقوق میان زن و مرد، دست از کار کشیدند تا اهمیت حیاتی نقش زنان را در جامعه ایسلند به نمایش بگذارند. 

در این پادکست با ما باشید و روایت مبارزه زنان برای برابری دستمزد را بشنوید.

https://youtu.be/DipiHrBzsaM

در ساندکلاد:
https://soundcloud.com/tavaana/zanaan?utm_source=clipboard&utm_medium=text&utm_campaign=social_sharing

نوشتاری:
https://tavaana.org/fa/case-studies/Womens_Day_Off_Iceland

#پادکست #خیزش_ها_و_جنبش_ها #یاری_مدنی_توانا #ایسلند #مطالعه_موردی #مبارزات_زنان

@Tavaana_TavaanaTech
لیبریا؛ جنبش زنان برای صلح، در محاصره خشونت

سال ۲۰۰۳ در لیبریا، چهاردهمین سال جنگ‌های خونین داخلی بود. پرزیدنت چارلز تیلور که پس از کودتای سال ۱۹۸۹ به قدرت رسید، با چالش بزرگی برای کنترل کشوری روبه‌رو شد که توسط گروه‌های شورشی تقسیم شده بود.
بیشترین لطمات و آسیب‌ها متوجه زنان بود. تقریبا تمامی جنگ‌جویان مسلح را مردان تشکیل می‌دادند و زنان و دختران مرتبا با آزارهای جنسی و تجاوز روبه‌رو بودند.
زنان لیبریایی در دوران جنگ باید عذاب اجیر‌شدن اجباریِ فرزندان خود توسط نیروهای مسلح را تحمل می‌کردند.
مردان جوان به عنوان جنگجو به کار گرفته می‌شدند. بعد که به دهکده برمی‌گشتند، به مواد مخدر معتاد شده بودند و در مواردی وادار به اعدام اعضای خانواده خود می‌شدند. دختران جوان هم شب به عنوان برده جنسی و روز به عنوان جنگجو به کار گرفته می‌شدند.
آوریل ۲۰۰۳ اتفاق دیگری رقم خورد؛ زنان لیبریایی که قادر به تحمل جنگ برای یک سال دیگر نبودند، دست به مبارزه بدون خشونت برای رسیدن به صلح زدند.

https://youtu.be/4HGKFL9ZSTM

در ساندکلاد
https://soundcloud.com/tavaana/pux33oxesoxb

نسخه نوشتاری

#پادکست #خیزش_ها_و_جنبش_ها #مطالعه_موردی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

دودی که از آتش آپارتاید برخاست

از قرن هفدهم که هلندی‌ها آفریقای جنوبی را مستعمره کردند، خود را نژاد برتر معرفی کردند، بومیان را کنار گذاشته و قدرت سفیدپوستان را تحکیم کردند. اما در سال ۱۹۴۸ پیروزی حزب ناسیونالیست - که تمامی آن را سفیدپوستان تشکیل می‌دادند - فصل تازه‌ای در سرکوب‌گری در تاریخ آفریقای جنوبی باز کرد.

رهبر حزب اعلام کرد: «شعار ما حفظ برتری نژاد سفید در آینده است. حتی اگر لازم باشد از زور استفاده می‌کنیم.»  قوانین آپارتاید جدید یا «آپارتس به زبان آفریقای جنوبی»، برتریِ نژاد سفید را حفظ می‌کرد. آن هم با تقسیم‌بندی نژادی مانند اروپایی‌ها، هندی‌ها و رنگین‌پوستان و آفریقایی‌ها.

غیرسفیدپوستان، به زور در مناطق محروم و فقیر اسکان داده می‌شدند و باید برای مسافرت اجازه می‌گرفتند. از حق رای‌دادن و مشارکت در دولت و ازدواج با سفیدپوستان هم محروم بودند و در بیش‌تر موارد حتی حق تملک زمینی را هم نداشتند.

آن‌ها ده‌ها سال در برابر این تبعیض، مقاومت کردند، ولی نتوانستند تغییر واقعی به وجود بیاورند. سال‌های بعد، و در حوادثی مانند قتل‌عام شارپ ویل در۱۹۶۰ و شورش سووِتو در ۱۹۷۶، دولت به‌شدت معترضان را سرکوب کرد و بعضی از رهبران مانند نلسون ماندلا را به زندان انداخت و برخی دیگر را هم به قتل رساند.

اما اواخر دهه ۱۹۷۰، انجمن‌های مردمی و مدنیِ زیادی در شهرک‌های سیاه‌پوست‌نشین ظهور کردند. فعالیت‌های این گروه‌ها سیاسی نبود و فقط بر توسعه اجتماعی متمرکز بودند.

پوپو مولِفی، از فعالان آن دوره، می‌گوید: «جنبش نیاز داشت که روی مسائل محلی کار کند تا به مردم اعتماد‌به‌نفس بدهد که آنها می‌توانند از طریق فعالیت‌های توده‌ای، زندگی خود را تغییر دهند».

فعالان، جوامع محلی را حول مسائلی چون افزایش اجاره‌بها و نرخ خدمات اولیه مانند آب و اسکان اجباری بسیج کردند. آنها از طریق تظاهرات، امتناع از پرداخت اجاره، تشویق مردم به خریدنکردن و بایکوت، مقامات را تحت فشار قرار دادند و موفق شدند دست‌آوردهای کوچک و محسوسی داشته باشند. گرچه می‌دانستند که باید چشم‌انداز وسیع‌تری را ببینند. آن‌ها می‌گفتند که: «ما باید افزایش اجاره‌بها، حمل‌و‌نقل و آب و برق را دودِ حاصل از آتش آپارتاید فرض کنیم و نیروی خود را برای خاموش‌کردن آتش بسیج کنیم.»

https://youtu.be/Ve6HqGcFlqM

نسخه نوشتاری:
https://goo.gl/49YyFK

در ساندکلاد:
https://soundcloud.com/tavaana/reujjlmiyllt

#آپارتاید #پادکست #خیزش_ها_و_جنبش_ها #آفریقای_جنوبی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech
لهستان؛ وقتی مردم علیه ترس متحد شدند


پس از جنگ جهانی دوم، اتحاد جماهیر شوروی، حکومت‌های دست‌نشانده‌ای را در بعضی کشورهای اروپای مرکزی و شرقی، که زمان جنگ اشغال کرده بود، بر سر کار آورد. با گماردن سیاست‌مداران طرفدار مسکو به عنوان رهبران این رژیم‌های اقماریِ سرکوب‌گر، شوروی، هِژِمونی منطقه‌ای را بنیان گذاشت که آن را اصطلاحاً «پرده‌ی آهنین» می‌نامیدند.
لهستان یکی از این کشورها بود. کشوری که، رهبری حزب کمونیست آن، ناراضیان و مخالفان اتحاد شوروی را بازداشت، اعدام یا تبعید می‌کرد. پس از تدوین قانون اساسی جدید لهستان در ۱۹۵۲، که الهام‌گرفته از قانون اساسی شوروی بود، لهستانی‌ها شاهد لغو سنا، تقلب گسترده در انتخابات و اصلاحات ارضی به سبک کمونیست‌ها بودند؛ طوری شده بود که مسائل سیاسی و اجتماعی کشورشان به کلی در حوزه نفوذ اتحاد شوروی قرار گرفت. 
به رغم تلاش‌های دولت برای نوسازی و اقدام به اصلاحات اقتصادی در دهه ۸۰، سرکوب شهروندان و رعایت‌نکردن حقوق اولیه انسانی، بستری را فراهم کرد که در نهایت موجب فروپاشی رژیم مورد حمایت اتحاد شوروی در سال ۱۹۸۹ شد.
مخالفان، در راستای مبارزه با حکومت، به همبستگی رسیدند و با هدف رسیدن به «لهستانی آزاد و دموکراتیک»، مبارزه را آغاز کردند. در همین مسیر پاپ ژان‌پل دوم، و کلیسای کاتولیک، نیز جان تازه‌ای به این جنبش داد.
در این پادکست با ما همراه باشید تا مروری کنیم بر روند مبارزات جنبش همبستگی برای لهستانی آزاد و دموکراتیک، و نقش پاپ، ژان‌پل دوم، در مسیر مبارزه.

https://youtu.be/uAkISACU7v4

در ساندکلاد:
https://soundcloud.com/tavaana/bdbneuzliltc

#لهستان #پادکست #خیزش_ها_و_جنبش_ها #کمونیسم #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech
گام بلند زنان آمریکا برای برچیدن نابرابری

تا سال ۱۹۶۰، زنان آمریکا در زمینه‌های مختلف، از زندگی‌ خانوادگی گرفته تا محیط کار با محدودیت‌های بسیاری مواجه بودند. آن‌ها می‌‌بایست از یک الگو پیرویی می‌‌کردند؛ مثلا ازدواج در ۲۰ سالگی و تشکیل خانواده. در کل، زنان بار اصلی‌ خانه‌داری را بر دوش داشتند و به طور متوسط ۵۵ ساعت در هفته، زمان خود را صرف امور خانه می‌‌کردند. زنان طبق قانون، به طور کامل وابسته به شوهرشان بودند و جز در موارد بسیار محدودی، حقی‌ نسبت به درآمد یا اموال شوهر نداشتند؛ در حالی‌ که شوهر اختیاردارِ کامل اداره امور مالی‌ زن بود. زنان در زمینه طلاق هم با محدودیت‌های زیادی روبه‌رو بودند، به طوری که حتما می‌‌بایست ثابت می‌کردند که شوهر مرتکب عمل خطایی شده تا بتوانند طلاق بگیرند.
در سال ۱۹۶۲، بتی فریدن، نویسنده و فعال اجتماعی آمریکایی، با نوشتن و انتشار کتابی با عنوان «جذبه زنانه» دریچه‌ای باز کرد برای شناخت تبعیض‌ها علیه زنان. او با فرهنگ تبعیض‌آمیز به مقابله برخاست و زنان را به فعالیت در خارج از خانه ترغیب کرد. 
کم کم فعالیت زنان برای دستیابی به آزادی و حقوق برابر بالا گرفت. زنان بسیاری به این مسیر پیوستند و بالاخره جریانی شکل گرفت که از آن به عنوان موج دوم جنبش فمینیستی آمریکا یاد می‌شود.
موج اول جنبش فمینیستی در سال ۱۹۲۰ و با تصویب متمم ۱۹ آغاز شد که طی‌ آن زنان توانستند حق رای بگیرند. حالا پس از چند دهه زنان آمریکایی نه تنها خواستار اصلاح قانون شده بودند، بلکه می‌خواستند زندگی‌ روزمره‌شان را هم تغییر دهند.
در این پادکست با ما همراه باشید تا نگاهی بیندازیم به شکل‌گیری و فعالیت جنبش فمینیستی آمریکا در دهه‌های ۶۰ و ۷۰ میلادی.

در یوتیوب:
https://youtu.be/a-XuIe9baHM

در ساندکلاد:
https://soundcloud.com/tavaana/femen-usa
نسخه نوشتاری:
https://is.gd/dZZz2L

#جنبش_زنان #پادکست #خیزش_ها_و_جنبش_ها #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech
روز گذشته در کشور ایسلند، women’s strike یا اعتصابات زنان بود.
سه‌شنبه دوم آبان، ۲۴ اکتبر در سالروز یک روز تعطیل برای زنان در ایسلند، تمام زنان این کشور در اعتراض به #نابرابری_جنسیتی دست به اعتصاب زدند. کاترین یاکوبس‌دوتیر، نخست‌وزیر ایسلند هم در این اعتصاب شرکت کرد.

هر چند ایسلند یکی از مترقی‌ترین کشورهای جهان از نظر برابری جنسیتی است و ۱۴ سال پیاپی است که در صدر جدول شاخص شکاف جنسیتی مجمع جهانی اقتصاد قرار گرفته، اما همچنان در برخی از صنایع و حرفه‌ها، دستمزد زنان حداقل ۲۰ درصد کمتر از مردان است.
یک روز تعطیل برای زنان در ایسلند

بیست‌و‌چهارم اکتبر ١۹٧۵، حدود ۲۵هزار زن در سراسر ایسلند کارهای خود، خانه‌ها و فرزندان‌شان را ترک کردند و با تعطیل‌کردن این روز برای خود، کشور را از حرکت باز داشتند. زنان شاغلِ بیرون و داخلِ منزل، در قالبِ یک سازمان به نام «جوراب‌قرمزی‌ها» در اعتراض به نابرابری دستمزد و حقوق میان زن و مرد، دست از کار کشیدند تا اهمیت حیاتی نقش زنان را در جامعه ایسلند به نمایش بگذارند.

در این پادکست با ما باشید و روایت مبارزه زنان برای برابری دستمزد را بشنوید.

https://youtu.be/DipiHrBzsaM

در ساندکلاد:
https://soundcloud.com/tavaana/zanaan

#پادکست #خیزش_ها_و_جنبش_ها #یاری_مدنی_توانا #ایسلند #مطالعه_موردی #مبارزات_زنان

@Tavaana_TavaanaTech