به فراتر از #ناتوانایی‌ها بیندیشیم
برخی از کودکان با بیماری‌هایی پا به دنیا می‌گذارند که برای والدین ناشناخته است. بیماری‌های مزمنی که در رشد طبیعی #اختلال ایجاد کرده و نهایتا کودک نیاز به مراقبت‌های #درمانی، عاطفی و #روانی وسیع پیدا می‌کند. «سردون هیوز» از مادرانی است که کودکش با یکی از همین بیماری‌های #مزمن متولد شد. او با دیدن شرایط کودکان و خانواده‌هایی که شبیه او هستند تصمیم گرفت تا پروژه‌ای راه‌اندازی کند تا وضعیت استثنایی این #فرزندان را شرح دهد، #درک اجتماعی و #عاطفی وسیع‌تری ایجاد کند و باعث #آگاهی عموم مردم شود. در ادامه درباره او و پروژه‌اش از زبان خودش بیش‌تر می‌خوانیم:
پسرم ایزاک با شرایطی استثنایی به دنیا آمد. بیماری او «سندروم موبیوس» بود. تا هشت ماهگی از بیماری او اطلاع نداشتیم و تلاش زیادی کردیم تا اطلاعات لازم را برای حمایت از او و سطح کمکی که نیاز دارد بدست آوریم. روبرو شدن با این حقیقت که فرزندت بیماری #علاج‌ناپذیر دارد، بسیار سخت است اما وقتی سخت‌تر می‌شود که پی می‌بری این وضعیت استثنایی است و متخصصان زیادی در این حوزه وارد نیستند یا این‌که سیستم خدماتی و پشتیبانی کافی برای این بیماری وجود ندارد.
وضعیت کودکت به گونه‌ای است که چهره و رفتارهایش از کودکان دیگر متفاوت است. کارهایش با فرضیاتی که دیگران دارند فرق دارد و درباره توانایی‌های کودکت دچار تصورات اشتباه هستند. این در حالی‌ست که گروه کوچکی از کودکان با چنین بیماری‌ای شناخته شده‌اند. همین موضوع انگیزه‌ای شد تا سازمانی مردم‌نهاد با نام «یکسان اما متفاوت» به راه اندازیم.
به همین خاطر از تمامی مهارت‌هایم در #عکاسی استفاده کردم تا چهره واقعی این کودکان را فراتر از ظاهر متفاوتشان ثبت کنم. همراه عکسها توضیح کوتاهی درباره #بیماری #کودک، شرایط‌شان و توانایی‌هایشان نوشتم. با این #مستند‌سازی می‌خواستم سد سکوت درباره این کودکان را بشکنم و به مردم کمک کنم تا آنها را بهتر بشناسند. حالا شروع به کار بر روی شرایط کودکانی کرده‌ام که بیماری‌های خاص دارند و آن را هم "Rare Project" «پروژه نادر» نامگذاری کرده‌ام.
سردون هیوز می‌گوید که گالری آنلاینی برای افرادی طراحی کرده است که در این پروژه همکاری می‌کنند. پروژه‌ای که ادامه‌دار است و گرداننده آن از عکس‌های پدر و مادرهای دیگر استقبال می‌کند و معتقد است این راهی به سمت آگاهی‌بخشی درباره وضعیت #کودکان با بیماری‌های خاص است.
برای دیدن عکسها و ادامه مطلب به وب‌سایت #توانا مراجعه نمایید:
https://goo.gl/CMPcYx
@Tavaana_TavaanaTech
برخی از کودکان با بیماری‌هایی پا به دنیا می‌گذارند که برای والدین ناشناخته است. بیماری‌های مزمنی که در رشد طبیعی #اختلال ایجاد کرده و نهایتا کودک نیاز به مراقبت‌های #درمانی، عاطفی و #روانی وسیع پیدا می‌کند. «سردون هیوز» از مادرانی است که کودکش با یکی از همین بیماری‌های #مزمن متولد شد. او با دیدن شرایط کودکان و خانواده‌هایی که شبیه او هستند تصمیم گرفت تا پروژه‌ای راه‌اندازی کند تا وضعیت استثنایی این #فرزندان را شرح دهد، #درک اجتماعی و #عاطفی وسیع‌تری ایجاد کند و باعث #آگاهی عموم مردم شود. در ادامه درباره او و پروژه‌اش از زبان خودش بیش‌تر می‌خوانیم:
پسرم ایزاک با شرایطی استثنایی به دنیا آمد. بیماری او «سندروم موبیوس» بود. تا هشت ماهگی از بیماری او اطلاع نداشتیم و تلاش زیادی کردیم تا اطلاعات لازم را برای حمایت از او و سطح کمکی که نیاز دارد بدست آوریم. روبرو شدن با این حقیقت که فرزندت بیماری #علاج‌ناپذیر دارد، بسیار سخت است اما وقتی سخت‌تر می‌شود که پی می‌بری این وضعیت استثنایی است و متخصصان زیادی در این حوزه وارد نیستند یا این‌که سیستم خدماتی و پشتیبانی کافی برای این بیماری وجود ندارد.
وضعیت کودکت به گونه‌ای است که چهره و رفتارهایش از کودکان دیگر متفاوت است. کارهایش با فرضیاتی که دیگران دارند فرق دارد و درباره توانایی‌های کودکت دچار تصورات اشتباه هستند. این در حالی‌ست که گروه کوچکی از کودکان با چنین بیماری‌ای شناخته شده‌اند. همین موضوع انگیزه‌ای شد تا سازمانی مردم‌نهاد با نام «یکسان اما متفاوت» به راه اندازیم.
به همین خاطر از تمامی مهارت‌هایم در #عکاسی استفاده کردم تا چهره واقعی این کودکان را فراتر از ظاهر متفاوتشان ثبت کنم. همراه عکسها توضیح کوتاهی درباره #بیماری #کودک، شرایط‌شان و توانایی‌هایشان نوشتم. با این #مستند‌سازی می‌خواستم سد سکوت درباره این کودکان را بشکنم و به مردم کمک کنم تا آنها را بهتر بشناسند. حالا شروع به کار بر روی شرایط کودکانی کرده‌ام که بیماری‌های خاص دارند و آن را هم "Rare Project" «پروژه نادر» نامگذاری کرده‌ام.
سردون هیوز می‌گوید که گالری آنلاینی برای افرادی طراحی کرده است که در این پروژه همکاری می‌کنند. پروژه‌ای که ادامه‌دار است و گرداننده آن از عکس‌های پدر و مادرهای دیگر استقبال می‌کند و معتقد است این راهی به سمت آگاهی‌بخشی درباره وضعیت #کودکان با بیماری‌های خاص است.
برای دیدن عکسها و ادامه مطلب به وب‌سایت #توانا مراجعه نمایید:
https://goo.gl/CMPcYx
@Tavaana_TavaanaTech
این ویدیو را تا آخر ببینید!
همدلی یعنی توانایی همدردی و #درک نگرانی های دیگران. بسیاری از رفتارهای خشن در سطح جامعه از عدم همدلی ناشی می‌شود. روانشناسان معتقدند بالاترین سطح همدلی در کودکان در سنین مدرسه شکل می گیرد و می‌توانیم با #آموزش درست حس #همدلی را در #کودکان به عنوان آینده‌سازان جامعه تقویت نماييم.
شما در این باره چه فکر می‌کنید؟
مطالب #توانا را بدون فیلتر در تلگرام دنبال کنید:
@Tavaana_TavaanaTech
👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇
همدلی یعنی توانایی همدردی و #درک نگرانی های دیگران. بسیاری از رفتارهای خشن در سطح جامعه از عدم همدلی ناشی می‌شود. روانشناسان معتقدند بالاترین سطح همدلی در کودکان در سنین مدرسه شکل می گیرد و می‌توانیم با #آموزش درست حس #همدلی را در #کودکان به عنوان آینده‌سازان جامعه تقویت نماييم.
شما در این باره چه فکر می‌کنید؟
مطالب #توانا را بدون فیلتر در تلگرام دنبال کنید:
@Tavaana_TavaanaTech
👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇
اختلال خواندن، دیکته و گفتار را در کودکان جدی بگیرید
آگاهی از دیسلکسیا با خلاقیت یک برنامه‌نویس
دیسلکسیا (Dyslexia) نوعی اختلال ذهنی است و در حوزه اختلالات یادگیری مطرح است. از پایه های اساسی حقوق بشر و حس اخلاقی زیستن ما این است که دانش خود را نسبت به معلولان بالا ببریم و برای استقرار حقوق مدنی این افراد کوشا باشیم. در این نوشتار کوتاه با دیسلکسیا آشنا می‌شویم. بهتر است از این شروع کنیم که دیسلکسیا چه چیزی نیست: دیسلکسیا را گاهی صرفا «اختلال خواندن» یا «نارساخوانی» ترجمه می‌کنند اما «اختلال املا» و «اختلال تلفظ» هم ممکن است مشمول آن شود. ما از همان لفظ دیسلکسیا استفاده می‌کنیم: دیسلکسیا، فقدان هوش یا پایین بودن ضریب هوشی یا اختلال در درایت نیست. حتی ضعف بینایی هم نیست. دیسلکسیا نوعی اختلال است که مغز در پردازش علائم و نشانه‌ها دارد، به گونه‌ای که علائم و نشانه‌ها در مغز جابه‌جا به نظر می‌رسند.
در کسانی که معلولیت «دیسلکسیا» دارند، مغز به گونه‌ای عمل می‌کند که حروف و نشانه‌ها مدام جابه‌جا می‌شوند و بنابراین حتی تمرکز کردن هم نمی‌تواند راه‌گشا باشد. این جابه‌جایی حروف که در تصویر زیر خواهید دید، از کنترل ذهنی فرد خارج است و والدین و معلمان باید با این موضوع آشنا شوند وگرنه همواره سبب آزار دیسلکسی‌ها می‌شوند.
آگاهی از دیسلکسیا از این جهت مهم است که #والدین و #معلمان در صورت مشاهده کودکی که قادر به «املا» درست، خواندن و قرائت درست و یا تلفظ صحیح کلمات نیست به پزشکان گفتاردرمان و متخصصان مغز و اعصاب مراجعه کنند ولی برای این کودکان اسباب آزار و اذیت و سرزنش کردن را فراهم نیاورند. دیسلکسیا ممکن است درمان شود یا تا آخر عمر با این افراد باقی بماند، از این‌رو شناخت حقوق آنها مهم است. در سایتی که لینک آن در انتهای مطلب آمده است با خلاقیت و از راه برنامه‌نویسی با «جاوااسکریپت» تلاش شده است که آگاهی مردم را نسبت به این نوع معلولیت افزایش دهد که هم این #اختلال یادگیری را بشناسند هم کمتر افراد مبتلا را آزار دهند. طوری متن را برنامه‌نویسی کرده‌اند که در آن حروف مدام جابه‌جا می‌شوند و املای کلمات چنان به هم می‌ریزد که برای افراد دیسلکسی اتفاق می‌افتد.
توجه داشته باشید که این جابه‌جایی نشان داده شده به صورت ۱۰۰ درصد تقلید نشده است بلکه به گواهی افراد دیسلکسی، همین تجربه که نشان داده شده با درجاتی در افراد وجود دارد. در میان اقشار ضعیف‌تر ایران که خانواده‌ها از قبل از #مدرسه خواندن و نوشتن را به فرزندانشان #آموزش نمی‌دهند و بنابراین اختلال آنها شناسایی نمی‌شود، احتمال دارد کسانی باشند که توسط معلمان ناآشنا با این معلولیت آزار ببینند و مورد تمسخر همکلاسی‌ها قرار بگیرند.
کلیشه‌های ذهنی و ترس از #معلولیت را کنار بگذاریم و در جهت #درک و #همدردی (نه ترحم) برای این افراد کوشا باشیم و از حقوق آنها در آموزش و پرورش دفاع کنیم. این افراد نیازمند صبوری معلم، آموزش متفاوت، و روشمند و همچنین امکانات درمان هستند. افراد دیسلکسی مانند سایر اعضاء جامعه می توانند تحصیل کنند و اشتغال داشته باشند. تبعیض نسبت به آنها، پایمال کردن حقوق شهروندی ایشان است.
لینک ذکر شده:
http://goo.gl/oypvzV
سعید سبزیان
دانشجوی دوره دکترا دانشگاه واترلو
دوره آموزشی اقلیت‌ها و سیاست فرهنگی با تدریس نویسنده متن:
https://tavaana.org/fa/content/minorities-and-politics-culture
@Tavaana_TavaanaTech
آگاهی از دیسلکسیا با خلاقیت یک برنامه‌نویس
دیسلکسیا (Dyslexia) نوعی اختلال ذهنی است و در حوزه اختلالات یادگیری مطرح است. از پایه های اساسی حقوق بشر و حس اخلاقی زیستن ما این است که دانش خود را نسبت به معلولان بالا ببریم و برای استقرار حقوق مدنی این افراد کوشا باشیم. در این نوشتار کوتاه با دیسلکسیا آشنا می‌شویم. بهتر است از این شروع کنیم که دیسلکسیا چه چیزی نیست: دیسلکسیا را گاهی صرفا «اختلال خواندن» یا «نارساخوانی» ترجمه می‌کنند اما «اختلال املا» و «اختلال تلفظ» هم ممکن است مشمول آن شود. ما از همان لفظ دیسلکسیا استفاده می‌کنیم: دیسلکسیا، فقدان هوش یا پایین بودن ضریب هوشی یا اختلال در درایت نیست. حتی ضعف بینایی هم نیست. دیسلکسیا نوعی اختلال است که مغز در پردازش علائم و نشانه‌ها دارد، به گونه‌ای که علائم و نشانه‌ها در مغز جابه‌جا به نظر می‌رسند.
در کسانی که معلولیت «دیسلکسیا» دارند، مغز به گونه‌ای عمل می‌کند که حروف و نشانه‌ها مدام جابه‌جا می‌شوند و بنابراین حتی تمرکز کردن هم نمی‌تواند راه‌گشا باشد. این جابه‌جایی حروف که در تصویر زیر خواهید دید، از کنترل ذهنی فرد خارج است و والدین و معلمان باید با این موضوع آشنا شوند وگرنه همواره سبب آزار دیسلکسی‌ها می‌شوند.
آگاهی از دیسلکسیا از این جهت مهم است که #والدین و #معلمان در صورت مشاهده کودکی که قادر به «املا» درست، خواندن و قرائت درست و یا تلفظ صحیح کلمات نیست به پزشکان گفتاردرمان و متخصصان مغز و اعصاب مراجعه کنند ولی برای این کودکان اسباب آزار و اذیت و سرزنش کردن را فراهم نیاورند. دیسلکسیا ممکن است درمان شود یا تا آخر عمر با این افراد باقی بماند، از این‌رو شناخت حقوق آنها مهم است. در سایتی که لینک آن در انتهای مطلب آمده است با خلاقیت و از راه برنامه‌نویسی با «جاوااسکریپت» تلاش شده است که آگاهی مردم را نسبت به این نوع معلولیت افزایش دهد که هم این #اختلال یادگیری را بشناسند هم کمتر افراد مبتلا را آزار دهند. طوری متن را برنامه‌نویسی کرده‌اند که در آن حروف مدام جابه‌جا می‌شوند و املای کلمات چنان به هم می‌ریزد که برای افراد دیسلکسی اتفاق می‌افتد.
توجه داشته باشید که این جابه‌جایی نشان داده شده به صورت ۱۰۰ درصد تقلید نشده است بلکه به گواهی افراد دیسلکسی، همین تجربه که نشان داده شده با درجاتی در افراد وجود دارد. در میان اقشار ضعیف‌تر ایران که خانواده‌ها از قبل از #مدرسه خواندن و نوشتن را به فرزندانشان #آموزش نمی‌دهند و بنابراین اختلال آنها شناسایی نمی‌شود، احتمال دارد کسانی باشند که توسط معلمان ناآشنا با این معلولیت آزار ببینند و مورد تمسخر همکلاسی‌ها قرار بگیرند.
کلیشه‌های ذهنی و ترس از #معلولیت را کنار بگذاریم و در جهت #درک و #همدردی (نه ترحم) برای این افراد کوشا باشیم و از حقوق آنها در آموزش و پرورش دفاع کنیم. این افراد نیازمند صبوری معلم، آموزش متفاوت، و روشمند و همچنین امکانات درمان هستند. افراد دیسلکسی مانند سایر اعضاء جامعه می توانند تحصیل کنند و اشتغال داشته باشند. تبعیض نسبت به آنها، پایمال کردن حقوق شهروندی ایشان است.
لینک ذکر شده:
http://goo.gl/oypvzV
سعید سبزیان
دانشجوی دوره دکترا دانشگاه واترلو
دوره آموزشی اقلیت‌ها و سیاست فرهنگی با تدریس نویسنده متن:
https://tavaana.org/fa/content/minorities-and-politics-culture
@Tavaana_TavaanaTech
Indy100
This website shows what it's like to read when you have dyslexia
A new website has attempted to emulate the symptoms of dyslexia, and it's going to make your head hurt.
جور دیگر باید دید
goo.gl/iT47b2
نامش مرتضی است.هنرمند توانای معلولی که هر روز در بازار تجریش با نقاشی و خلق آثار هنری امرار معاش می‌کند.
در نظر بسیاری از ما که دچار معلولیت نیستیم، معلولیت مترادف با ناتوانی است و ازاین‌رو موجب برانگیختن حس ترحم. کافی است به این درک از معلولیت نائل شویم که هر چند معلولان نیاز به امکانات بیشتری برای زندگی هستند اما نیازمند ِ ترحم نیستند خصوصاً وقتی‌که کارهای خارق‌العاده‌ای را می‌بینیم که این قشر جامعه می‌توانند انجام دهند و ما از انجام آن ناتوان هستیم.
لینک ویدیو: http://bit.ly/2g2ldsi
مطالب مرتبط:
جسمیت و قدرت: مباحثی در معلولیت و تحول اجتماعی
سعید سبزیان
http://bit.ly/1I0beqv
معلولیت به منزله هویتی جدید
http://bit.ly/2deAg1E
بلاغت استبداد و اکتیویسم در معلولیت
http://bit.ly/1nXaHCY
https://telegram.me/joinchat/B5XELjvByQFyPHYQMdMTiQ
goo.gl/iT47b2
نامش مرتضی است.هنرمند توانای معلولی که هر روز در بازار تجریش با نقاشی و خلق آثار هنری امرار معاش می‌کند.
در نظر بسیاری از ما که دچار معلولیت نیستیم، معلولیت مترادف با ناتوانی است و ازاین‌رو موجب برانگیختن حس ترحم. کافی است به این درک از معلولیت نائل شویم که هر چند معلولان نیاز به امکانات بیشتری برای زندگی هستند اما نیازمند ِ ترحم نیستند خصوصاً وقتی‌که کارهای خارق‌العاده‌ای را می‌بینیم که این قشر جامعه می‌توانند انجام دهند و ما از انجام آن ناتوان هستیم.
لینک ویدیو: http://bit.ly/2g2ldsi
مطالب مرتبط:
جسمیت و قدرت: مباحثی در معلولیت و تحول اجتماعی
سعید سبزیان
http://bit.ly/1I0beqv
معلولیت به منزله هویتی جدید
http://bit.ly/2deAg1E
بلاغت استبداد و اکتیویسم در معلولیت
http://bit.ly/1nXaHCY
https://telegram.me/joinchat/B5XELjvByQFyPHYQMdMTiQ
Instagram
.
جور دیگر باید دید
.
نامش مرتضی است. #هنرمند توانای معلولی که هر روز در #بازار_تجریش با #نقاشی و خلق آثار هنری #امرار_معاش می‌کند.
در نظر بسیاری از ما که دچار #معلولیت نیستیم، معلولیت مترادف با #ناتوانی است و ازاین‌رو موجب برانگیختن #حس_ترحم. کافی است…
جور دیگر باید دید
.
نامش مرتضی است. #هنرمند توانای معلولی که هر روز در #بازار_تجریش با #نقاشی و خلق آثار هنری #امرار_معاش می‌کند.
در نظر بسیاری از ما که دچار #معلولیت نیستیم، معلولیت مترادف با #ناتوانی است و ازاین‌رو موجب برانگیختن #حس_ترحم. کافی است…