Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
روبان قرمز؛ صدای دادخواهی مادران داغدار
لیلا مهدوی، مادر جاویدنام سیاوش محمودی، یکی از جانباختگان خیزش انقلابی ۱۴۰۱، در این ویدیو شرح میدهد که چگونه با اقدامی ساده و نمادین اعتراض خود را به بیعدالتی و ظلمهایی که بر مردم ایران روا شده است، بیان میکند.
او روبانهای قرمز را به درختانی که در نزدیکی مزار فرزندش هستند گره میزند. این روبانها نشانهای از خون به ناحق ریختهشده، دادخواهی برای فرزند از دسترفتهاش، و اعتراضی مسالمتآمیز به نابرابریها و ستمهایی است که بر مردم روا شده است.
لیلا مهدوی این حرکت را با گره زدن اولین روبان قرمز به یاد پسرش سیاوش آغاز کرد و سپس آن را به نام دیگر جانباختگان خیزش انقلابی ادامه داد:
"به نام سیاوش، به نام نیکا، سارینا، حمیدرضا، یلدا، و همه بچههایی که اسمشان را میدانیم و نمیدانیم. روبان قرمز، نماد خون آنهاست؛ نشانهای از ظلمهایی که بر ما روا شد."
او این حرکت را به یک کمپین مدنی تبدیل کرده و از همه مردم خواسته تا با گره زدن روبان قرمز به درختانی که ریشه در این خاک دارند، اعتراض خود را به بیعدالتی و نابرابریها نشان دهند. به گفته او:
"هر درختی که ریشه در خاک این سرزمین دارد، میتواند نماد اعتراض ما باشد. روبان قرمز، زبان اعتراض ماست؛ اعتراض به ظلمی که بر ما، فرزندانمان و مردممان روا شد."
او این روبان را نه فقط برای خون فرزند خود، بلکه برای اعتراض به فقر، گرانی، نابرابری و همه بیعدالتیهای اجتماعی میداند.
با وجود اینکه روبانهای او بارها توسط دیگران باز یا برداشته شدهاند، لیلا مهدوی هر بار آنها را مجدداً گره زده و این را نشانه موفقیت اعتراض خود میداند:
"وقتی روبانها را باز کردند، فهمیدم که اعتراض من تأثیرگذار بوده. مادری که اسلحهای ندارد، با یک روبان قرمز میتواند صدای اعتراضش را به دنیا برساند."
کمپین روبان قرمز، فراخوانی است برای همه دادخواهان و معترضان، تا در کنار یکدیگر ظلم را فریاد بزنند و مسالمتآمیز برای آزادی و عدالت بجنگند.
#روبان_قرمز #دادخواهی #جاوید_نامان #سیاوش_محمودی #اعتراض_مدنی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
لیلا مهدوی، مادر جاویدنام سیاوش محمودی، یکی از جانباختگان خیزش انقلابی ۱۴۰۱، در این ویدیو شرح میدهد که چگونه با اقدامی ساده و نمادین اعتراض خود را به بیعدالتی و ظلمهایی که بر مردم ایران روا شده است، بیان میکند.
او روبانهای قرمز را به درختانی که در نزدیکی مزار فرزندش هستند گره میزند. این روبانها نشانهای از خون به ناحق ریختهشده، دادخواهی برای فرزند از دسترفتهاش، و اعتراضی مسالمتآمیز به نابرابریها و ستمهایی است که بر مردم روا شده است.
لیلا مهدوی این حرکت را با گره زدن اولین روبان قرمز به یاد پسرش سیاوش آغاز کرد و سپس آن را به نام دیگر جانباختگان خیزش انقلابی ادامه داد:
"به نام سیاوش، به نام نیکا، سارینا، حمیدرضا، یلدا، و همه بچههایی که اسمشان را میدانیم و نمیدانیم. روبان قرمز، نماد خون آنهاست؛ نشانهای از ظلمهایی که بر ما روا شد."
او این حرکت را به یک کمپین مدنی تبدیل کرده و از همه مردم خواسته تا با گره زدن روبان قرمز به درختانی که ریشه در این خاک دارند، اعتراض خود را به بیعدالتی و نابرابریها نشان دهند. به گفته او:
"هر درختی که ریشه در خاک این سرزمین دارد، میتواند نماد اعتراض ما باشد. روبان قرمز، زبان اعتراض ماست؛ اعتراض به ظلمی که بر ما، فرزندانمان و مردممان روا شد."
او این روبان را نه فقط برای خون فرزند خود، بلکه برای اعتراض به فقر، گرانی، نابرابری و همه بیعدالتیهای اجتماعی میداند.
با وجود اینکه روبانهای او بارها توسط دیگران باز یا برداشته شدهاند، لیلا مهدوی هر بار آنها را مجدداً گره زده و این را نشانه موفقیت اعتراض خود میداند:
"وقتی روبانها را باز کردند، فهمیدم که اعتراض من تأثیرگذار بوده. مادری که اسلحهای ندارد، با یک روبان قرمز میتواند صدای اعتراضش را به دنیا برساند."
کمپین روبان قرمز، فراخوانی است برای همه دادخواهان و معترضان، تا در کنار یکدیگر ظلم را فریاد بزنند و مسالمتآمیز برای آزادی و عدالت بجنگند.
#روبان_قرمز #دادخواهی #جاوید_نامان #سیاوش_محمودی #اعتراض_مدنی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech