زندگی دوگانه زنان در ترکیه
زندگی زنان در ترکیه پر از تناقض است. زنان ترک در سال ۱۹۳۴ و قبل‌‌تر از بسیاری همتایان‌‌شان در اروپا دارای حق رأی شدند و نسبت به دیگر زنان مسلمان در گوشه و کنار دنیا زندگی اجتماعی‌‌تر و فعال‌‌تری دارند، آنقدر که این مسئله و این تفاوت سبک زندگی زنان ترک همیشه زبانزد جهانگردان خارجی بوده است. اما زندگی به عنوان یک زن در ترکیه روی دیگری نیز دارد و آن خشونت خانگی و قتل‌‌های ناموسی است.
در دوران حکومت «بولنت اجویت» نیز ترکیه جایی مناسب برای زنان نبود. در سال ۲۰۰۱ ترکیه مقام ۸۱ را در میان ۱۷۵ کشور از نظر توسعه مربوط به زنان، به دست آورد. این شاخص که به وضعیت زنان از نظر بهداشتی، آموزش و درآمد می‌‌پردازد نه تنها ترکیه را پس از کشورهای اروپایی قرار داد بلکه این کشور در مقایسه با بسیاری از کشورهای مسلمان دیگر، از جمله عربستان، لبنان، اردن، تونس، نیز در جایگاه پایین‌‌تری قرار داشت. در شاخص #توانمندسازی_زنان نیز وضع ترکیه بهتر نبود و در میان هفتاد کشور دنیا رتبه ۶۶ را از آن خود کرد که باز از بسیاری از کشورهای درحال توسعه و مسلمان افریقایی و آسیایی در مرتبه نازل‌‌تری قرار داشت. در دوران پیش از روی کار آمدن حزب عدالت و توسعه، در حدود ده درصد زنان ترکیه در خانواده‌های چند همسری زندگی می‌‌کردند (علی‌رغم ممنوعیت چند همسری بر اساس قانون سال ۱۹۲۶) و هر ساله به طور میانگین دویست نفر از زنان ترک بر اثر قتل‌‌های ناموسی جان خود را از دست میدادند. حتی دولت قبلی در ماه جولای ۲۰۰۱ قانونی را تصویب کرده بود که به موجب آن زنانی که در رشته پرستاری تحصیل می‌‌کردند پیش از ورود به دانشگاه می‌‌بایست تست بکارت میدادند!
با روی کار آمدن دولت اردوغان بوی بهبود وضعیت زنان به مشام می‌رسید، این دولت در سالهای آغازین قوانینی از تصویب گذراند که به موجب آن خشونت خانگی جرم تلقی شد و فرد خاطی مورد محاکمه قرار می‌‌گرفت، تجاوز در زندگی زناشویی مورد شناسایی قرار گرفت، بسیاری از قوانین پدرسالارانه اصلاح شدند و #حق_زن بر بدن و #جنسیت خود به رسمیت شناخته شد. گرچه این قوانین، قوانینی مترقی دیده می‌‌شدند و امید می‌‌رفت وضعیت #زنان در ترکیه بهبود یابد، اما واقعیت اینطور نبود. در واقع طبق آمار رسمی وزارت دادگستری #ترکیه در فاصله زمانی سالهای ۲۰۰۲ تا ۲۰۰۹ نرخ #خشونت_خانگی در این کشور ۱۴۰۰ درصد افزایش داشت و در همین فاصله زمانی در حدود هفت هزار #زن به دلایل #ناموسی به قتل رسیدند.
ادامه مقاله را از طریق لینک بخوانید:
https://goo.gl/f6NkeD
@Tavaana_TavaanaTech
زندگی زنان در ترکیه پر از تناقض است. زنان ترک در سال ۱۹۳۴ و قبل‌‌تر از بسیاری همتایان‌‌شان در اروپا دارای حق رأی شدند و نسبت به دیگر زنان مسلمان در گوشه و کنار دنیا زندگی اجتماعی‌‌تر و فعال‌‌تری دارند، آنقدر که این مسئله و این تفاوت سبک زندگی زنان ترک همیشه زبانزد جهانگردان خارجی بوده است. اما زندگی به عنوان یک زن در ترکیه روی دیگری نیز دارد و آن خشونت خانگی و قتل‌‌های ناموسی است.
در دوران حکومت «بولنت اجویت» نیز ترکیه جایی مناسب برای زنان نبود. در سال ۲۰۰۱ ترکیه مقام ۸۱ را در میان ۱۷۵ کشور از نظر توسعه مربوط به زنان، به دست آورد. این شاخص که به وضعیت زنان از نظر بهداشتی، آموزش و درآمد می‌‌پردازد نه تنها ترکیه را پس از کشورهای اروپایی قرار داد بلکه این کشور در مقایسه با بسیاری از کشورهای مسلمان دیگر، از جمله عربستان، لبنان، اردن، تونس، نیز در جایگاه پایین‌‌تری قرار داشت. در شاخص #توانمندسازی_زنان نیز وضع ترکیه بهتر نبود و در میان هفتاد کشور دنیا رتبه ۶۶ را از آن خود کرد که باز از بسیاری از کشورهای درحال توسعه و مسلمان افریقایی و آسیایی در مرتبه نازل‌‌تری قرار داشت. در دوران پیش از روی کار آمدن حزب عدالت و توسعه، در حدود ده درصد زنان ترکیه در خانواده‌های چند همسری زندگی می‌‌کردند (علی‌رغم ممنوعیت چند همسری بر اساس قانون سال ۱۹۲۶) و هر ساله به طور میانگین دویست نفر از زنان ترک بر اثر قتل‌‌های ناموسی جان خود را از دست میدادند. حتی دولت قبلی در ماه جولای ۲۰۰۱ قانونی را تصویب کرده بود که به موجب آن زنانی که در رشته پرستاری تحصیل می‌‌کردند پیش از ورود به دانشگاه می‌‌بایست تست بکارت میدادند!
با روی کار آمدن دولت اردوغان بوی بهبود وضعیت زنان به مشام می‌رسید، این دولت در سالهای آغازین قوانینی از تصویب گذراند که به موجب آن خشونت خانگی جرم تلقی شد و فرد خاطی مورد محاکمه قرار می‌‌گرفت، تجاوز در زندگی زناشویی مورد شناسایی قرار گرفت، بسیاری از قوانین پدرسالارانه اصلاح شدند و #حق_زن بر بدن و #جنسیت خود به رسمیت شناخته شد. گرچه این قوانین، قوانینی مترقی دیده می‌‌شدند و امید می‌‌رفت وضعیت #زنان در ترکیه بهبود یابد، اما واقعیت اینطور نبود. در واقع طبق آمار رسمی وزارت دادگستری #ترکیه در فاصله زمانی سالهای ۲۰۰۲ تا ۲۰۰۹ نرخ #خشونت_خانگی در این کشور ۱۴۰۰ درصد افزایش داشت و در همین فاصله زمانی در حدود هفت هزار #زن به دلایل #ناموسی به قتل رسیدند.
ادامه مقاله را از طریق لینک بخوانید:
https://goo.gl/f6NkeD
@Tavaana_TavaanaTech