سالگرد درگذشت #یحیی_تارساز، نابغهی تارسازی جهان
خُشکسيمی خشکچوبی خُشکپوست
از كجا میآيد اين آوای دوست
مولانا
برخی اساتید بر این نظر هستند که صبر و حوصلهی یحیی با کار و آمادهسازی چوب توت راز خوشصدایی تار یحیی است. گفته میشود که یحیی کُندههای توت را در حاشیهی زایندهرود میبسته تا آب به مرور زمان آوندها را از شیرابه خالی کند و پس از آن بعد از یک سال و یا بیشتر آن کُندهها را به نانوایی میبرده و برای مدت یک سال نیز آنها را کنار تنور نانوایی خشک میکرده. یک سال دیگر نیز در دمای کارگاه سپری میکردند و آنگاه یحیی آماده میشده تا آن کندهها را به ساز تبدیل کند. تعداد سازهایی که یحیی ساخته است را برخی تا ۱۵۰ عدد گفتهاند و دیگرانی تعداد تارهای مهردار یحیی را کمتر از این دانستهاند.
هوانس آبکاریان که به «یحیی تارساز» شهرت دارد، ایرانیای ارمنیتبار بود. او فرزند خاچیک نجارباشی از ارمنیهای اصفهان بود که او به یحیی دوم نیز مشهور است. سال تولد یحیی دقیقا مشخص نیست اما تولدش را حوالی سال ۱۲۵۵ هجری خورشیدی دانستهاند.
او در یکی از محلههای قدیمی جلفای اصفهان به نام محلهی سنگتراشها، در کوچهی گازاندران و در خانوادهی مشهور و هنرمند آبکاریان به دنیا آمد. او توانست دنیای سازسازی سنتی را دگرگون سازد. در تاریخ ساخت #ساز #موسیقی_سنتی دو یحیی وجود دارد که اولی را یحیی قدیم یا یحیی اول میگویند و مراد از یحیی دوم هوانس آبکاریان است.
پدر و عموی هوانس نجارهای بزرگی بودند که به هنرمندی تمام به این پیشه مشغول بودند و ساز موسیقی نیز میساختند. آنها از دربار ظلال سلطان، حاکم وقت اصفهان و همچنین بزرگان بختیاری سفارش ساخت ساز میگرفتند از اینرو به آنها لقب «نجارباشی» داده بودند. هوهانس از همان دوران نوجوانی با ساخت ساز آشنا شد و این حرفه را در ابتدا از پدرش آموخت.
داستانی در مورد تارهای یحیی سینهبهسینه نقل میشود که هر ساله آقا حسینقلی و میرزا عبدالله سفری به اصفهان میکردند و از ساختههای یحیی امتحان به عمل میآوردند و آنهایی را که میپسندیدند را برای خود و شاگردانشان میخریدند. یحیی هر سازی که مورد پسند این اساتید #موسیقی قرار نمیگرفته است را میشکسته است و به عنوان هیزم در چراغ قرار میداده است.
هوانس آبکاریان ملقب به استاد یحیی در تاریخ بیستوهشتم بهمنماه سال ۱۳۱۰ در سن ۵۶ سالگی در جلفای اصفهان درگذشت. استاد سپنتا در کتاب خود سال مرگ ِ استاد یحیی را سال ۱۳۱۲ عنوان کرده است و برخی نیز سال ۱۳۱۱ را به عنوان سال درگذشت این استاد بیبدیل ذکر کردهاند. سپنتا در همین کتاب تار یحیی را مشهورترین و گرانترین تار دنیا میداند. استاد یحیی در قبرستان ارمنیان در دامنهی کوه صفه به خاک سپرده شد.
بیشتر بخوانید:
https://goo.gl/Szzg6h
@Tavaana_TavaanaTech
خُشکسيمی خشکچوبی خُشکپوست
از كجا میآيد اين آوای دوست
مولانا
برخی اساتید بر این نظر هستند که صبر و حوصلهی یحیی با کار و آمادهسازی چوب توت راز خوشصدایی تار یحیی است. گفته میشود که یحیی کُندههای توت را در حاشیهی زایندهرود میبسته تا آب به مرور زمان آوندها را از شیرابه خالی کند و پس از آن بعد از یک سال و یا بیشتر آن کُندهها را به نانوایی میبرده و برای مدت یک سال نیز آنها را کنار تنور نانوایی خشک میکرده. یک سال دیگر نیز در دمای کارگاه سپری میکردند و آنگاه یحیی آماده میشده تا آن کندهها را به ساز تبدیل کند. تعداد سازهایی که یحیی ساخته است را برخی تا ۱۵۰ عدد گفتهاند و دیگرانی تعداد تارهای مهردار یحیی را کمتر از این دانستهاند.
هوانس آبکاریان که به «یحیی تارساز» شهرت دارد، ایرانیای ارمنیتبار بود. او فرزند خاچیک نجارباشی از ارمنیهای اصفهان بود که او به یحیی دوم نیز مشهور است. سال تولد یحیی دقیقا مشخص نیست اما تولدش را حوالی سال ۱۲۵۵ هجری خورشیدی دانستهاند.
او در یکی از محلههای قدیمی جلفای اصفهان به نام محلهی سنگتراشها، در کوچهی گازاندران و در خانوادهی مشهور و هنرمند آبکاریان به دنیا آمد. او توانست دنیای سازسازی سنتی را دگرگون سازد. در تاریخ ساخت #ساز #موسیقی_سنتی دو یحیی وجود دارد که اولی را یحیی قدیم یا یحیی اول میگویند و مراد از یحیی دوم هوانس آبکاریان است.
پدر و عموی هوانس نجارهای بزرگی بودند که به هنرمندی تمام به این پیشه مشغول بودند و ساز موسیقی نیز میساختند. آنها از دربار ظلال سلطان، حاکم وقت اصفهان و همچنین بزرگان بختیاری سفارش ساخت ساز میگرفتند از اینرو به آنها لقب «نجارباشی» داده بودند. هوهانس از همان دوران نوجوانی با ساخت ساز آشنا شد و این حرفه را در ابتدا از پدرش آموخت.
داستانی در مورد تارهای یحیی سینهبهسینه نقل میشود که هر ساله آقا حسینقلی و میرزا عبدالله سفری به اصفهان میکردند و از ساختههای یحیی امتحان به عمل میآوردند و آنهایی را که میپسندیدند را برای خود و شاگردانشان میخریدند. یحیی هر سازی که مورد پسند این اساتید #موسیقی قرار نمیگرفته است را میشکسته است و به عنوان هیزم در چراغ قرار میداده است.
هوانس آبکاریان ملقب به استاد یحیی در تاریخ بیستوهشتم بهمنماه سال ۱۳۱۰ در سن ۵۶ سالگی در جلفای اصفهان درگذشت. استاد سپنتا در کتاب خود سال مرگ ِ استاد یحیی را سال ۱۳۱۲ عنوان کرده است و برخی نیز سال ۱۳۱۱ را به عنوان سال درگذشت این استاد بیبدیل ذکر کردهاند. سپنتا در همین کتاب تار یحیی را مشهورترین و گرانترین تار دنیا میداند. استاد یحیی در قبرستان ارمنیان در دامنهی کوه صفه به خاک سپرده شد.
بیشتر بخوانید:
https://goo.gl/Szzg6h
@Tavaana_TavaanaTech
Tavaana
یحیی تارساز، نابغهی تارسازی جهان
خُشک سيمی خشک چوبی خُشکپوست از كجا میآيد اين آوای دوست - مولانا
سالگرد درگذشت یحیی تارساز، نابغهی تارسازی جهان
goo.gl/u4rYRY
خُشکسيمی خشکچوبی خُشکپوست
از كجا میآيد اين آوای دوست
مولانا
برخی اساتید بر این نظر هستند که صبر و حوصلهی یحیی با کار و آمادهسازی چوب توت راز خوشصدایی تار یحیی است. گفته میشود که یحیی کُندههای توت را در حاشیهی زایندهرود میبسته تا آب به مرور زمان آوندها را از شیرابه خالی کند و پس از آن بعد از یک سال و یا بیشتر آن کُندهها را به نانوایی میبرده و برای مدت یک سال نیز آنها را کنار تنور نانوایی خشک میکرده. یک سال دیگر نیز در دمای کارگاه سپری میکردند و آنگاه یحیی آماده میشده تا آن کندهها را به ساز تبدیل کند. تعداد سازهایی که یحیی ساخته است را برخی تا ۱۵۰ عدد گفتهاند و دیگرانی تعداد تارهای مهردار یحیی را کمتر از این دانستهاند.
هوانس آبکاریان که به «یحیی تارساز» شهرت دارد، ایرانیای ارمنیتبار بود. او فرزند خاچیک نجارباشی از ارمنیهای اصفهان بود که او به یحیی دوم نیز مشهور است. سال تولد یحیی دقیقا مشخص نیست اما تولدش را حوالی سال ۱۲۵۵ هجری خورشیدی دانستهاند.
او در یکی از محلههای قدیمی جلفای اصفهان به نام محلهی سنگتراشها، در کوچهی گازاندران و در خانوادهی مشهور و هنرمند آبکاریان به دنیا آمد. او توانست دنیای سازسازی سنتی را دگرگون سازد. در تاریخ ساخت ساز موسیقی سنتی دو یحیی وجود دارد که اولی را یحیی قدیم یا یحیی اول میگویند و مراد از یحیی دوم هوانس آبکاریان است.
پدر و عموی هوانس نجارهای بزرگی بودند که به هنرمندی تمام به این پیشه مشغول بودند و ساز موسیقی نیز میساختند. آنها از دربار ظلال سلطان، حاکم وقت اصفهان و همچنین بزرگان بختیاری سفارش ساخت ساز میگرفتند از اینرو به آنها لقب «نجارباشی» داده بودند. هوهانس از همان دوران نوجوانی با ساخت ساز آشنا شد و این حرفه را در ابتدا از پدرش آموخت.
داستانی در مورد تارهای یحیی سینهبهسینه نقل میشود که هر ساله آقا حسینقلی و میرزا عبدالله سفری به اصفهان میکردند و از ساختههای یحیی امتحان به عمل میآوردند و آنهایی را که میپسندیدند را برای خود و شاگردانشان میخریدند. یحیی هر سازی که مورد پسند این اساتید موسیقی قرار نمیگرفته است را میشکسته است و به عنوان هیزم در چراغ قرار میداده است.
هوانس آبکاریان ملقب به استاد یحیی در تاریخ بیستوهشتم بهمنماه سال ۱۳۱۰ در سن ۵۶ سالگی در جلفای اصفهان درگذشت.
استاد سپنتا در کتاب خود سال مرگ ِ استاد یحیی را سال ۱۳۱۲ عنوان کرده است و برخی نیز سال ۱۳۱۱ را به عنوان سال درگذشت این استاد بیبدیل ذکر کردهاند. سپنتا در همین کتاب تار یحیی را مشهورترین و گرانترین تار دنیا میداند. استاد یحیی در قبرستان ارمنیان در دامنهی کوه صفه به خاک سپرده شد.
بیشتر بخوانید:
https://goo.gl/Szzg6h
https://telegram.me/joinchat/B5XELjvByQFyPHYQMdMTiQ
goo.gl/u4rYRY
خُشکسيمی خشکچوبی خُشکپوست
از كجا میآيد اين آوای دوست
مولانا
برخی اساتید بر این نظر هستند که صبر و حوصلهی یحیی با کار و آمادهسازی چوب توت راز خوشصدایی تار یحیی است. گفته میشود که یحیی کُندههای توت را در حاشیهی زایندهرود میبسته تا آب به مرور زمان آوندها را از شیرابه خالی کند و پس از آن بعد از یک سال و یا بیشتر آن کُندهها را به نانوایی میبرده و برای مدت یک سال نیز آنها را کنار تنور نانوایی خشک میکرده. یک سال دیگر نیز در دمای کارگاه سپری میکردند و آنگاه یحیی آماده میشده تا آن کندهها را به ساز تبدیل کند. تعداد سازهایی که یحیی ساخته است را برخی تا ۱۵۰ عدد گفتهاند و دیگرانی تعداد تارهای مهردار یحیی را کمتر از این دانستهاند.
هوانس آبکاریان که به «یحیی تارساز» شهرت دارد، ایرانیای ارمنیتبار بود. او فرزند خاچیک نجارباشی از ارمنیهای اصفهان بود که او به یحیی دوم نیز مشهور است. سال تولد یحیی دقیقا مشخص نیست اما تولدش را حوالی سال ۱۲۵۵ هجری خورشیدی دانستهاند.
او در یکی از محلههای قدیمی جلفای اصفهان به نام محلهی سنگتراشها، در کوچهی گازاندران و در خانوادهی مشهور و هنرمند آبکاریان به دنیا آمد. او توانست دنیای سازسازی سنتی را دگرگون سازد. در تاریخ ساخت ساز موسیقی سنتی دو یحیی وجود دارد که اولی را یحیی قدیم یا یحیی اول میگویند و مراد از یحیی دوم هوانس آبکاریان است.
پدر و عموی هوانس نجارهای بزرگی بودند که به هنرمندی تمام به این پیشه مشغول بودند و ساز موسیقی نیز میساختند. آنها از دربار ظلال سلطان، حاکم وقت اصفهان و همچنین بزرگان بختیاری سفارش ساخت ساز میگرفتند از اینرو به آنها لقب «نجارباشی» داده بودند. هوهانس از همان دوران نوجوانی با ساخت ساز آشنا شد و این حرفه را در ابتدا از پدرش آموخت.
داستانی در مورد تارهای یحیی سینهبهسینه نقل میشود که هر ساله آقا حسینقلی و میرزا عبدالله سفری به اصفهان میکردند و از ساختههای یحیی امتحان به عمل میآوردند و آنهایی را که میپسندیدند را برای خود و شاگردانشان میخریدند. یحیی هر سازی که مورد پسند این اساتید موسیقی قرار نمیگرفته است را میشکسته است و به عنوان هیزم در چراغ قرار میداده است.
هوانس آبکاریان ملقب به استاد یحیی در تاریخ بیستوهشتم بهمنماه سال ۱۳۱۰ در سن ۵۶ سالگی در جلفای اصفهان درگذشت.
استاد سپنتا در کتاب خود سال مرگ ِ استاد یحیی را سال ۱۳۱۲ عنوان کرده است و برخی نیز سال ۱۳۱۱ را به عنوان سال درگذشت این استاد بیبدیل ذکر کردهاند. سپنتا در همین کتاب تار یحیی را مشهورترین و گرانترین تار دنیا میداند. استاد یحیی در قبرستان ارمنیان در دامنهی کوه صفه به خاک سپرده شد.
بیشتر بخوانید:
https://goo.gl/Szzg6h
https://telegram.me/joinchat/B5XELjvByQFyPHYQMdMTiQ
Instagram
توانا: آموزشكده جامعه مدنى
. سالگرد درگذشت #یحیی_تارساز، نابغهی تارسازی جهان خُشکسيمی خشکچوبی خُشکپوست از كجا میآيد اين آوای دوست مولانا برخی اساتید بر این نظر هستند که صبر و حوصلهی یحیی با کار و آمادهسازی چوب توت راز خوشصدایی تار یحیی است. گفته میشود که یحیی کُندههای توت…