‌
عسل جزیده ۱۸ ساله اهل لشت نشا استان گیلان

nottiredanymore_

در تاریخ ۹ مهر ۱۴۰۱ در یک فراخوان برای دانشگاه های کشور، عسل به همراه مادر خود(میترا طاهرنژاد) به دانشگاه علوم پایه رشت می‌روند.
جمعیت ۴۰ تا ۶۰ نفر جلوی دانشگاه بصورت مسالمت آمیز شعار می‌دادند.
یک افسر نیروی انتظامی به نام سروان قاسمی (شناسایی توسط مردم) با یک شاتگان به همراه چند سرباز از کلانتری ۱۱ مردم را متفرق می‌کردند. تا گارد ضد شورش به آنها ملحق شد.
دختر دانشجویی حدود ۲۰ تا ۲۳ ساله بدون روسری نزدیک تر رفت و شعار می‌داد که ماموران زن که همراه سرکوب گران بودند اقدام به دستگیری دختر کردند. اما مادر عسل آن‌ها را هل می‌دهد و فرار می‌کند.
در حین فرار عسل پشت سر مادر خود می‌دود که افسر نیرو انتظامی از فاصله دو متری به سمت آنها شلیک می‌کند.
پس از برخورد گلوله به پشت سر مادر عسل، ساچمه‌ها پخش می‌شود که حدود بیست ساچمه به سر و صورت عسل اصابت می‌کند که در نهایت منجر به آسیب هر دو چشم عسل و شکسته‌شدن دندان او می‌شود.
آن‌ها توسط یک تاکسی از آن منطقه دور می‌شوند و به یک بیمارستان زنان و زایمان(الزهرا) در آن نزدیکی می‌روند که از پذیرش آن‌ها ممانعت می‌کنند. و در نهایت به خانه می‌روند.
عسل چهار بار مورد عمل چشم قرار می‌گیرد در عمل اول بینایی چشم چپ، کامل از دست می‌رود اما در چشم راست سه ساچمه نزدیک به شبکیه وجود داشت که یکی خارج شده و دو ساچمه دیگر در چشم باقی می‌ماند. اما به مرور به علت آب مروارید بینایی آن چشم نیز رو به کم‌شدن است.

عسل ۱۸ ساله علاقه‌مند به معماری است.
او با هدف آزادی کشور، پا در خیابان گذاشت و می‌گوید هرگز پشیمان نیستم و اگر به گذشته برگردم باز به خیابان می‌رفتم با این تفاوت که حتما عینک محافظ بروی چشم می‌گذاشتم.
عسل به همراه مادر خود خاک ایران را به امید درمان ترک کرده است و می‌گوید الان که خارج از ایران هستم هرگز توصیه ای برای مردم داخل ایران ندارم، آن‌ها خود باید تصمیم بگیرند برای آزادی چه کنند.
خواننده رد ساچمه‌ها: سمان
samaan_official

chashm.baraye.azadi

#eye_for_freedom #چشم_برای_آزادی
#چشمش_را_گرفتی_اما_میلیون_ها_قلب_تپید
#چشمم_را_هدف_گرفتی_قلبم_هنوز_میتپه
#1day1eye

@Tavaana_TavaanaTech