جعفر پناهی فیلمساز ممنوع‌الکار ایرانی در واکنش به صدور حکم یک سال حبس تعزیری برای محمد رسول‌اف در صفحه‌ی اینستاگرام خود نوشت:
"چهل سال است، قضات، چشم بسته حکم‌های سنگین فرمایشی، علیه فعالین حقوق بشر، فرهنگ و مردم صادر کرده‌اند. این شیوه دیکتاتورهاست."
متن کامل نوشته جعفر پناهی به شرح زیر است:
محمد رسول‌اف می‌گوید: «از قاضی محترم پرسیدم آیا فیلم‌هایم را دیدید؟ گفت نه. گفتم پس چطور می‌خواهید قضاوت کنید. گفت تحلیلی که از سوی دستگاه‌های امنیتی درباره فیلم‌های من شده برایش کافی است». همین جواب قاضی نشانه عدم استقلال قوه قضائیه است. چهل سال است، قضات، چشم بسته حکم های سنگین فرمایشی، علیه فعالین حقوق بشر ، فرهنگ و مردم صادر کرده‌اند. این شیوه دیکتاتورهاست. اما تاریخ هرگز و به این گستردگی شاهد به اسارت کشیدن اندیشه نبوده و یا حداقل تاریخ سینمای جهان چنین فیلم سوزانی به خود ندیده است. به راستی چرا حکومتی که ده ها فرستنده تلویریونی و رادیویی و ارتش سایبری گسترده در اختیار دارد؛ اجازه یک رسانه مستقل را نمی‌دهد. حکومتی که خروارها فیلم تبلیغاتی می‌سازد، چرا از یک فیلمساز مستقل و یک فیلم باخاصیت می‌ترسد؟ چگونه ایدئولوژی که ادعای جهانی شدن و محق بودن دارد؛ در برابر صدای پرسشگر یک فیلمساز منتقد؛ به جای پاسخگو بودن لبه ی تیز شمشیرش را نشان می‌دهد؟ آیا جز این است که پایه های سست بنیاد حکومت، توان کوچکترین لرزشی را ندارد و تنها راه چاره را بگیر و ببند می‌بیند و می‌پندارد که اینگونه چند صباحی بیشتر عمر خواهد کرد؟ اما باید بگویم با یک روز زندانی کردن یک فیلمساز و حتی توقیف یک فیلم؛ بذر ده‌ها فیلمساز و فیلم جدید و مستقل پاشیده می شود. با زندانی کردن محمد رسول‌اف و سنگ اندازی در مسیر فیلمسازیش، حکومت نمی‌تواند ذهن او را به زنجیر بکشد. او فیلم‌سازی است که با داستان‌های تازه از زندان باز خواهد گشت. این زمستان، هر چند استخوان سوز؛ اما خواهد گذشت. تاریخ؛ داستان رسوایی شما را خواهد نوشت. در این شرایط تنها فیلمسازان مستقل و اندیشمندان آزادیخواه ایران حامی همکار بی‌پناه خود می توانند بود. سکوت نکنیم که روزی این ابر تیره بر بام خانه همه خواهد ایستاد.
#محمدرسول_اف #محمد_رسول_اف #زندان #زندانی #ایران #ایرانی #جعفر_پناهی
لازم به ذکر است، جشنواره فیلم کن با انتقاد شدید از محکوم شدن محمد رسول‌اف، کارگردان و فیلم ساز ایرانی به حبس، خواهان حمایت سینماگران و جشنواره های سینمایی در سراسر جهان از او شده است.
جشنواره کن ضمن تاکید بر "آزادی سریع و بدون شرط" آقای رسول‌اف، علت برخورد مقام های ایرانی را با او "روایت واقعیت های این کشور" عنوان کرد.
محمد رسول‌اف در سال ۲۰۱۷ جایزه اصلی بخش نوعی نگاه جشنواره کن را برای فیلم لرد دریافت کرد.
او در سال ۲۰۱۱ هم جایزه بهترین کارگردانی در بخش نوعی نگاه این جشنواره را برای فیلم به امید دیدار دریافت کرده بود.
دادگاه انقلاب آقای رسول‌اف را به خاطر "فعالیت علیه نظام و امنیت ملی" به یک سال حبس و دو سال ممنوعیت خروج از کشور و منع شرکت در فعالیت های اجتماعی و سیاسی محکوم کرده است.
اگر می‌خواهید با محمد رسول‌اف بیشتر آشنا شوبد، این مطلب توانا را بخوانید:
https://tavaana.org/fa/Mohammad_Rasoulof
@Tavaana_TavaanaTech
"چهل سال است، قضات، چشم بسته حکم‌های سنگین فرمایشی، علیه فعالین حقوق بشر، فرهنگ و مردم صادر کرده‌اند. این شیوه دیکتاتورهاست."
متن کامل نوشته جعفر پناهی به شرح زیر است:
محمد رسول‌اف می‌گوید: «از قاضی محترم پرسیدم آیا فیلم‌هایم را دیدید؟ گفت نه. گفتم پس چطور می‌خواهید قضاوت کنید. گفت تحلیلی که از سوی دستگاه‌های امنیتی درباره فیلم‌های من شده برایش کافی است». همین جواب قاضی نشانه عدم استقلال قوه قضائیه است. چهل سال است، قضات، چشم بسته حکم های سنگین فرمایشی، علیه فعالین حقوق بشر ، فرهنگ و مردم صادر کرده‌اند. این شیوه دیکتاتورهاست. اما تاریخ هرگز و به این گستردگی شاهد به اسارت کشیدن اندیشه نبوده و یا حداقل تاریخ سینمای جهان چنین فیلم سوزانی به خود ندیده است. به راستی چرا حکومتی که ده ها فرستنده تلویریونی و رادیویی و ارتش سایبری گسترده در اختیار دارد؛ اجازه یک رسانه مستقل را نمی‌دهد. حکومتی که خروارها فیلم تبلیغاتی می‌سازد، چرا از یک فیلمساز مستقل و یک فیلم باخاصیت می‌ترسد؟ چگونه ایدئولوژی که ادعای جهانی شدن و محق بودن دارد؛ در برابر صدای پرسشگر یک فیلمساز منتقد؛ به جای پاسخگو بودن لبه ی تیز شمشیرش را نشان می‌دهد؟ آیا جز این است که پایه های سست بنیاد حکومت، توان کوچکترین لرزشی را ندارد و تنها راه چاره را بگیر و ببند می‌بیند و می‌پندارد که اینگونه چند صباحی بیشتر عمر خواهد کرد؟ اما باید بگویم با یک روز زندانی کردن یک فیلمساز و حتی توقیف یک فیلم؛ بذر ده‌ها فیلمساز و فیلم جدید و مستقل پاشیده می شود. با زندانی کردن محمد رسول‌اف و سنگ اندازی در مسیر فیلمسازیش، حکومت نمی‌تواند ذهن او را به زنجیر بکشد. او فیلم‌سازی است که با داستان‌های تازه از زندان باز خواهد گشت. این زمستان، هر چند استخوان سوز؛ اما خواهد گذشت. تاریخ؛ داستان رسوایی شما را خواهد نوشت. در این شرایط تنها فیلمسازان مستقل و اندیشمندان آزادیخواه ایران حامی همکار بی‌پناه خود می توانند بود. سکوت نکنیم که روزی این ابر تیره بر بام خانه همه خواهد ایستاد.
#محمدرسول_اف #محمد_رسول_اف #زندان #زندانی #ایران #ایرانی #جعفر_پناهی
لازم به ذکر است، جشنواره فیلم کن با انتقاد شدید از محکوم شدن محمد رسول‌اف، کارگردان و فیلم ساز ایرانی به حبس، خواهان حمایت سینماگران و جشنواره های سینمایی در سراسر جهان از او شده است.
جشنواره کن ضمن تاکید بر "آزادی سریع و بدون شرط" آقای رسول‌اف، علت برخورد مقام های ایرانی را با او "روایت واقعیت های این کشور" عنوان کرد.
محمد رسول‌اف در سال ۲۰۱۷ جایزه اصلی بخش نوعی نگاه جشنواره کن را برای فیلم لرد دریافت کرد.
او در سال ۲۰۱۱ هم جایزه بهترین کارگردانی در بخش نوعی نگاه این جشنواره را برای فیلم به امید دیدار دریافت کرده بود.
دادگاه انقلاب آقای رسول‌اف را به خاطر "فعالیت علیه نظام و امنیت ملی" به یک سال حبس و دو سال ممنوعیت خروج از کشور و منع شرکت در فعالیت های اجتماعی و سیاسی محکوم کرده است.
اگر می‌خواهید با محمد رسول‌اف بیشتر آشنا شوبد، این مطلب توانا را بخوانید:
https://tavaana.org/fa/Mohammad_Rasoulof
@Tavaana_TavaanaTech
Instagram
official jafar panahi
محمد رسول اف می گوید : «از قاضی محترم پرسیدم آیا فیلم‌هایم را دیدید؟ گفت نه. گفتم پس چطور می‌خواهید قضاوت کنید. گفت تحلیلی که از سوی دستگاه‌های امنیتی درباره فیلم های من شده برایش کافی است». همین جواب قاضی نشانه عدم استقلال قوه قضائیه است. چهل سال است، قضات،…