پدر نرگس محمدی، فعال حقوق بشر زندانی و برنده جایزه صلح نوبل درگذشت. او به دلیل کهولت سن و بیماری قادر به رفتن به زندان برای ملاقات دخترش نبود. مادر خانم محمدی هم چند سال در وقتی که ایشان در مرخصی بودند، درگذشته بود.
یکی از هزینه‌هایی که زندانیان سیاسی و خانواده‌هایشان می‌دهند، دوری از عزیزانشان است. آن‌ها از آغوش همدیگر و گاه شنیدن صدای هم محروم هستند.
از کنار بالین پدر سالمند در لحظات آخر زندگی و حتی حضور در مراسم خاکسپاری و بدرقه پیکر عزیزان محروم هستند.
به خانم نرگس محمدی مرخصی نداده‌اند و حتی تماس‌های تلفنی و ملاقات‌های ایشان قطع شده است.
به ایشان و خانواده‌شان بابت این مصیبت تسلیت می‌گوییم و بار دیگر تاکید می‌کنیم که استفاده از مرخصی و تماس با خانواده، از حقوق زندانیان است که در ایران نقض می‌شود و نهادهای حقوق بشری نباید چشم بر نقض حقوق بشر در ایران ببندند.

هم اکنون زندانیانی در زندان‌های ایران هستند که بیش از بیست سال است که حتی یک ساعت هم مرخصی نداشتند و در این سال‌ها بسیاری از اعضای خانواده‌شان درگذشته‌اند.
چند سال پیش از محمد نظری، زندانی سیاسی سابق، به عنوان زندانی تنها نام برده می‌شد، چرا که همه اعضای خانواده‌اش درگذشته بودند و او نتوانسته بود حتی در مراسم آن‌ها شرکت کند. مانند محمد نظری بسیارند.

#نرگس_محمدی #حقوق_زندانی #یاری_مدنی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech

زوم: زندان در زندان

عنوانِ «زندان سیاسی»، به خودی خود، با حقوق اولیه‌ بشر در تناقض است. یعنی این‌که یک شخص فقط به دلیل تفاوت دیدگاهش با حکومت، به زندان بیفتد. اما در جمهوری اسلامی شهروندان و کنشگران نه فقط به این دلیل به زندان می‌افتند، که حتی از حقوق قانونی خودشان در زندان هم محروم هستند؛ حقوقی که در قانون جمهوری اسلامی هم به رسمیت شناخته شده.

https://youtu.be/-ci-z7c5xXI

#زوم #زندانی_سیاسی #حقوق_بشر #حقوق_زندانی #یاری_حقوقی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech