Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
پرستو احمدی، خواننده و آهنگساز، در یکی از کاروانسراهای ایران کنسرتی را بدون حجاب اجباری با نام «کنسرت کاروانسرا» اجرا و آن را از یوتیوب پخش کرد.
پرستو احمدی در جریان خیزش انقلابی، قطعه «از خون جوانان وطن» را اجرا کرده بود که با استقبال گستردهای روبهرو شد و در مهرماه ۱۴۰۲ هم پروندهای برای او در قوه قضاییه تشکیل شده بود.
در این ویدیو اجرای قطعه «مرا ببوس» را در اجرای «کنسرت کاروانسرا»ی او میبینید که احسان بیرقدار، سهیل فقیهنصیری، امین طاهری و امیرعلی پیرنیا هم به عنوان نوازنده او را همراهی کردند.
متن از ایران اینترنشنال
پرستو احمدی نوشت:
«من پرستو؛ دختری که میخواهم برای مردمی که دوستشان دارم بخوانم. این حقی است که نمیتوانستم از آن چشم بپوشم؛ خواندن برای خاکی که عاشقانه دوستش دارم. اینجا، در این نقطه از ایران عزیزمان، در این تکهای که تاریخ و اسطورههای ما به هم پیوند میخورند، صدای من را در این کنسرت فرضی بشنوید و خیال کنید، این وطن زیبا را…
از تمام کسانی که در این شرایط سخت و ویژه من رو همراهی کردن سپاسگزارم.»
برای حمایت از پرستو احمدی، یوتیوب او را دنبال کنید:
https://youtu.be/oYcaDHEnhbU?si=6VSdT34x9MuK6VTJ
#پرستو_احمذی #صدای_زن #نه_به_پوشش_اجباری #زن_زندگی_آزادی #برای_آزادی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
پرستو احمدی در جریان خیزش انقلابی، قطعه «از خون جوانان وطن» را اجرا کرده بود که با استقبال گستردهای روبهرو شد و در مهرماه ۱۴۰۲ هم پروندهای برای او در قوه قضاییه تشکیل شده بود.
در این ویدیو اجرای قطعه «مرا ببوس» را در اجرای «کنسرت کاروانسرا»ی او میبینید که احسان بیرقدار، سهیل فقیهنصیری، امین طاهری و امیرعلی پیرنیا هم به عنوان نوازنده او را همراهی کردند.
متن از ایران اینترنشنال
پرستو احمدی نوشت:
«من پرستو؛ دختری که میخواهم برای مردمی که دوستشان دارم بخوانم. این حقی است که نمیتوانستم از آن چشم بپوشم؛ خواندن برای خاکی که عاشقانه دوستش دارم. اینجا، در این نقطه از ایران عزیزمان، در این تکهای که تاریخ و اسطورههای ما به هم پیوند میخورند، صدای من را در این کنسرت فرضی بشنوید و خیال کنید، این وطن زیبا را…
از تمام کسانی که در این شرایط سخت و ویژه من رو همراهی کردن سپاسگزارم.»
برای حمایت از پرستو احمدی، یوتیوب او را دنبال کنید:
https://youtu.be/oYcaDHEnhbU?si=6VSdT34x9MuK6VTJ
#پرستو_احمذی #صدای_زن #نه_به_پوشش_اجباری #زن_زندگی_آزادی #برای_آزادی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
محمد ترکمانی، زندانی سیاسی سابق، در پیامی خطاب به مردم ایران، ضمن تأکید بر لزوم مبارزه با ظلم و بیعدالتی، گفت: «ما چیزی جز آزادی سرزمینمان را نخواهیم پذیرفت.»
متن کامل این پیام به شرح زیر است:
سخنی با جوانان و مردم ایران
محمد ترکمانی، زندانی سیاسی سابق
تاریخ: ۲۲ آذر ۱۴۰۳
درود بر مردم دردمند و ستمدیده ایران،
ما در کشوری زندگی میکنیم که طی ۴۵ سال گذشته، ذخایر نفتی آن، هر روز با رنگ سیاهش نوید سفیدبختی میداد، اما امروز، اکثریت مردم حتی از حداقل مزایای آن محروماند. کودکانی معصوم از شدت گرسنگی، کمبود بیمارستان، پزشک و دارو جان میدهند، و مادران محروم هنگام وضع حمل از بین میروند.
در کشوری با اینهمه ثروت و منابع، چگونه ممکن است بیش از ۹۹ درصد مردم در محرومیت زندگی کنند؟ این نابرابری آشکار چگونه میتواند امید به آیندهای روشن را در دلها زنده نگه دارد؟ چطور میتوان به فرزندانمان گفت که برای آیندهای بهتر تلاش کنند، وقتی این شرایط جاری است؟
آقایان پورشهسوار!
آیا تاکنون تلخی فقر را شنیده یا چشیدهاید؟ پاسخ روشن است: هرگز! اگر حتی لحظهای رنج فقر را درک کرده بودید، اینگونه به ظلم، ستم و شکنجههای روزمره که بر مردم روا میشود، بیتفاوت نمیماندید.
سؤال من از شما، آقایان بیتفاوت که در سکوت نظارهگر این همه فلاکت هستید:
آیا تا به حال مادرتان را دیدهاید که پشت در داروخانه، در حالی که نگاهش به داروهای قفسه خشک شده، جان بدهد؟
امروز، پس از ۴۵ سال، هنوز بسیاری از روستاهای دورافتاده جاده درست، حمام تمیز و امکانات اولیه ندارند. هزاران بیماری و مشکلات ناشی از فقر در همین روستاها وجود دارد که حتی نامشان به گوش مسئولان بیکفایت جمهوری اسلامی نخورده است. چه کسی باید پاسخگوی این مردم باشد؟ آیا اینها انسان نیستند؟ آیا آنها ایرانی نیستند؟
ما مردم فقط خودمان را گول میزنیم و ادعا میکنیم ملتی آگاه هستیم. اگر اینچنین است، چرا ۴۵ سال است که این همه ظلم، فقر و گرسنگی را تحمل کردهایم؟
در کشوری که میلیونها نفر با زحمت و جانکندن کار میکنند تا چند صد نفر در ناز و نعمت زندگی کنند، نمیتوان امید به بهبود داشت. تا زمانی که این رژیم ظالم و فاسد پابرجاست، اوضاع فقط بدتر خواهد شد.
ما، زندانیان سیاسی و همه کسانی که به فکر سرزمین و آینده فرزندانشان هستند، وظیفه داریم با تمام توان با این شرایط مبارزه کنیم. نباید اجازه دهیم سطح فرهنگ و آگاهی ما را پایین نگه دارند. باید دست این رژیم جنایتکار را روزبهروز بیشتر رو کنیم و مردم را تشویق کنیم که با این حکومت دیکتاتور و ضد مردمی به پا خیزند و بجنگند.
پیامی به زندانیان سیاسی و براندازان:
ما متعلق به خودمان نیستیم؛ ما متعلق به میلیونها انسانی هستیم که نمیتوانند حق خود را بگیرند.
ما چیزی جز آزادی سرزمینمان را نخواهیم پذیرفت.
زنده باد آزادی
زندانی سیاسی آزاد باید گردد
محمد ترکمانی
زندانی سیاسی سابق
#محمد_ترکمانی #بیانیه #برای_آزادی #فقر_فساد_گرونی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
متن کامل این پیام به شرح زیر است:
سخنی با جوانان و مردم ایران
محمد ترکمانی، زندانی سیاسی سابق
تاریخ: ۲۲ آذر ۱۴۰۳
درود بر مردم دردمند و ستمدیده ایران،
ما در کشوری زندگی میکنیم که طی ۴۵ سال گذشته، ذخایر نفتی آن، هر روز با رنگ سیاهش نوید سفیدبختی میداد، اما امروز، اکثریت مردم حتی از حداقل مزایای آن محروماند. کودکانی معصوم از شدت گرسنگی، کمبود بیمارستان، پزشک و دارو جان میدهند، و مادران محروم هنگام وضع حمل از بین میروند.
در کشوری با اینهمه ثروت و منابع، چگونه ممکن است بیش از ۹۹ درصد مردم در محرومیت زندگی کنند؟ این نابرابری آشکار چگونه میتواند امید به آیندهای روشن را در دلها زنده نگه دارد؟ چطور میتوان به فرزندانمان گفت که برای آیندهای بهتر تلاش کنند، وقتی این شرایط جاری است؟
آقایان پورشهسوار!
آیا تاکنون تلخی فقر را شنیده یا چشیدهاید؟ پاسخ روشن است: هرگز! اگر حتی لحظهای رنج فقر را درک کرده بودید، اینگونه به ظلم، ستم و شکنجههای روزمره که بر مردم روا میشود، بیتفاوت نمیماندید.
سؤال من از شما، آقایان بیتفاوت که در سکوت نظارهگر این همه فلاکت هستید:
آیا تا به حال مادرتان را دیدهاید که پشت در داروخانه، در حالی که نگاهش به داروهای قفسه خشک شده، جان بدهد؟
امروز، پس از ۴۵ سال، هنوز بسیاری از روستاهای دورافتاده جاده درست، حمام تمیز و امکانات اولیه ندارند. هزاران بیماری و مشکلات ناشی از فقر در همین روستاها وجود دارد که حتی نامشان به گوش مسئولان بیکفایت جمهوری اسلامی نخورده است. چه کسی باید پاسخگوی این مردم باشد؟ آیا اینها انسان نیستند؟ آیا آنها ایرانی نیستند؟
ما مردم فقط خودمان را گول میزنیم و ادعا میکنیم ملتی آگاه هستیم. اگر اینچنین است، چرا ۴۵ سال است که این همه ظلم، فقر و گرسنگی را تحمل کردهایم؟
در کشوری که میلیونها نفر با زحمت و جانکندن کار میکنند تا چند صد نفر در ناز و نعمت زندگی کنند، نمیتوان امید به بهبود داشت. تا زمانی که این رژیم ظالم و فاسد پابرجاست، اوضاع فقط بدتر خواهد شد.
ما، زندانیان سیاسی و همه کسانی که به فکر سرزمین و آینده فرزندانشان هستند، وظیفه داریم با تمام توان با این شرایط مبارزه کنیم. نباید اجازه دهیم سطح فرهنگ و آگاهی ما را پایین نگه دارند. باید دست این رژیم جنایتکار را روزبهروز بیشتر رو کنیم و مردم را تشویق کنیم که با این حکومت دیکتاتور و ضد مردمی به پا خیزند و بجنگند.
پیامی به زندانیان سیاسی و براندازان:
ما متعلق به خودمان نیستیم؛ ما متعلق به میلیونها انسانی هستیم که نمیتوانند حق خود را بگیرند.
ما چیزی جز آزادی سرزمینمان را نخواهیم پذیرفت.
زنده باد آزادی
زندانی سیاسی آزاد باید گردد
محمد ترکمانی
زندانی سیاسی سابق
#محمد_ترکمانی #بیانیه #برای_آزادی #فقر_فساد_گرونی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech