شاهزاده رضا پهلوی در واکنش به قتل امیرمحمد خالقی چنین نوشت:
«قتل امیرمحمد خالقی و خشونت علیه دانشجویان معترض در کوی دانشگاه تهران بار دیگر نشان داد که جمهوری اسلامی چه اندازه در تامین امنیت ملت بی‌کفایت است و به‌جای حفاظت از جان و حقوق شهروندان، با سرکوب، بازداشت، و کشتار، خود اصلی‌ترین عامل ناامنی است. بی‌توجهی به فجایع انسانی، صرفا بخشی از کارنامه سراسر تباهی این رژیم ضدایرانی است.
من ضمن همدردی با خانواده، دوستان و همکلاسی‌های زنده‌یاد امیرمحمد خالقی، از دانشجویان و استادان دانشگاه‌های سراسر ایران می‌خواهم که در همبستگی با دانشجویان معترض دانشگاه تهران بایستند و اجازه ندهند که قتل این جوان و سرکوب دانشجویان برای رژیم بدون هزینه باشد. هم‌چنین از اقشار مختلف ملت ایران نیز می‌خواهم که پشتیبان و همراه دانشگاهیان در اعتراضات‌شان علیه ناامنی و سرکوب باشند که امنیت ملت در گرو آسایش و احساس امنیت همه‌ی شهروندان است.»
نرگس محمدی، برنده جایزه صلح نوبل و فعال حقوق بشر نوشت:
«صدای فریادشان باشیم.
دانشجو فریاد میزند:
«آنچه بی ارزش و بی مقدار است جان ما جوانان است.
چرا یا باید فرار کنیم یا به قتل برسیم؟
زندانهایی که نام دانشگاه بر آن نهاده اند چه بر سر فرزندان مغموم و نا امید شما می آورند.
اگر موردی کشف حجاب صورت می گرفت یا چند نفر شادی می کردند، چه غوغایی بر پا می کردند»
بیایید جوانان معترض را تنها نگذاریم. فریاد اعتراضشان را بلند کنیم.
نشان دهیم که ما همه با هم هستیم.»
شیرین عبادی، برنده جایزه صلح نوبل نیز ضمن شرح ماجرای قتل امیرمحمد خالقی، نوشت:
در کشوری زندگی می‌کنیم که جان یک جوان ۱۹ ساله کمتر از قیمت یک لپ‌تاپ یا تلفن ارزش دارد. حراست دانشگاه تهران و نیروی انتظامی، دست پیش گرفته‌اند! می‌گویند: بله، انتقاداتی وارد است! باید درب غربی کوی دانشگاه امنیت بیشتری داشته باشد! خیر! مشکل یک «در و دروازه» نیست؛ خانه از پای‌بست ویران است! در کشوری که بیکاری، فساد، فقر و ناامنی روانی و اجتماعی مردم را به سمت دزدی و جرم سوق می‌دهد، در کشوری که یک جوان می‌داند اگر لپ‌تاپش را بدزدند، بیکار می‌شود و شاید جانش را بر سر آن بگذارد، مشکل با تأمین امنیت یک در، یک دانشگاه، یک منطقه یا یک شهر حل نمی‌شود. در هفته‌ی گذشته، در سراسر ایران از بلوچستان تا دلیجان، مأموران حکومتی بی‌گناهان را تحت عنوان «شلیک بی‌ضابطه» کشته‌اند. کمتر روزی است که از قتل و آدم‌ربایی در بلوچستان خبری نرسد. امیرمحمد خالقی هم تنها قربانی زورگیری در تهران نیست. جمهوری اسلامی با بازتولید سازمان‌یافته‌ی فقر، جرم و جنایت را در جامعه افزایش می‌دهد. و البته فراموش نکنیم که این همان «امنیتی» است که ادعا می‌کردند به واسطه‌ی جنگیدن در سوریه به دست آمده است!
به قول دیالوگ معروف فیلم حاجی واشنگتن اثر زنده‌یاد علی حاتمی، باید به طبقه‌ی حاکم گفت:
«مملکت را تعطیل کنید، دارالایتام دایر کنید.»
#امیرمحمد_خالقی #دانشگاه_تهران #دانشگاه #نه_به_جمهوری_اسلامی #اعتراضات_سراسری #دانشگاه_زنده_است #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
«قتل امیرمحمد خالقی و خشونت علیه دانشجویان معترض در کوی دانشگاه تهران بار دیگر نشان داد که جمهوری اسلامی چه اندازه در تامین امنیت ملت بی‌کفایت است و به‌جای حفاظت از جان و حقوق شهروندان، با سرکوب، بازداشت، و کشتار، خود اصلی‌ترین عامل ناامنی است. بی‌توجهی به فجایع انسانی، صرفا بخشی از کارنامه سراسر تباهی این رژیم ضدایرانی است.
من ضمن همدردی با خانواده، دوستان و همکلاسی‌های زنده‌یاد امیرمحمد خالقی، از دانشجویان و استادان دانشگاه‌های سراسر ایران می‌خواهم که در همبستگی با دانشجویان معترض دانشگاه تهران بایستند و اجازه ندهند که قتل این جوان و سرکوب دانشجویان برای رژیم بدون هزینه باشد. هم‌چنین از اقشار مختلف ملت ایران نیز می‌خواهم که پشتیبان و همراه دانشگاهیان در اعتراضات‌شان علیه ناامنی و سرکوب باشند که امنیت ملت در گرو آسایش و احساس امنیت همه‌ی شهروندان است.»
نرگس محمدی، برنده جایزه صلح نوبل و فعال حقوق بشر نوشت:
«صدای فریادشان باشیم.
دانشجو فریاد میزند:
«آنچه بی ارزش و بی مقدار است جان ما جوانان است.
چرا یا باید فرار کنیم یا به قتل برسیم؟
زندانهایی که نام دانشگاه بر آن نهاده اند چه بر سر فرزندان مغموم و نا امید شما می آورند.
اگر موردی کشف حجاب صورت می گرفت یا چند نفر شادی می کردند، چه غوغایی بر پا می کردند»
بیایید جوانان معترض را تنها نگذاریم. فریاد اعتراضشان را بلند کنیم.
نشان دهیم که ما همه با هم هستیم.»
شیرین عبادی، برنده جایزه صلح نوبل نیز ضمن شرح ماجرای قتل امیرمحمد خالقی، نوشت:
در کشوری زندگی می‌کنیم که جان یک جوان ۱۹ ساله کمتر از قیمت یک لپ‌تاپ یا تلفن ارزش دارد. حراست دانشگاه تهران و نیروی انتظامی، دست پیش گرفته‌اند! می‌گویند: بله، انتقاداتی وارد است! باید درب غربی کوی دانشگاه امنیت بیشتری داشته باشد! خیر! مشکل یک «در و دروازه» نیست؛ خانه از پای‌بست ویران است! در کشوری که بیکاری، فساد، فقر و ناامنی روانی و اجتماعی مردم را به سمت دزدی و جرم سوق می‌دهد، در کشوری که یک جوان می‌داند اگر لپ‌تاپش را بدزدند، بیکار می‌شود و شاید جانش را بر سر آن بگذارد، مشکل با تأمین امنیت یک در، یک دانشگاه، یک منطقه یا یک شهر حل نمی‌شود. در هفته‌ی گذشته، در سراسر ایران از بلوچستان تا دلیجان، مأموران حکومتی بی‌گناهان را تحت عنوان «شلیک بی‌ضابطه» کشته‌اند. کمتر روزی است که از قتل و آدم‌ربایی در بلوچستان خبری نرسد. امیرمحمد خالقی هم تنها قربانی زورگیری در تهران نیست. جمهوری اسلامی با بازتولید سازمان‌یافته‌ی فقر، جرم و جنایت را در جامعه افزایش می‌دهد. و البته فراموش نکنیم که این همان «امنیتی» است که ادعا می‌کردند به واسطه‌ی جنگیدن در سوریه به دست آمده است!
به قول دیالوگ معروف فیلم حاجی واشنگتن اثر زنده‌یاد علی حاتمی، باید به طبقه‌ی حاکم گفت:
«مملکت را تعطیل کنید، دارالایتام دایر کنید.»
#امیرمحمد_خالقی #دانشگاه_تهران #دانشگاه #نه_به_جمهوری_اسلامی #اعتراضات_سراسری #دانشگاه_زنده_است #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
👍41💔6
اسلاید دوم؛
شعارنویسی در حمایت از دهدشت، در شهر رشت
از #رشت تا #دهدشت،
علیه این دیکتاتوری پلید و پلشت
رضا اکوانیان فعال رسانه‌ای اهل دهدشت نوشت:
«از زمان آغاز اعتراضات ضدحکومتی در شهر دهدشت بیش از ۲۰ معترض بازداشت شده‌اند و تاکنون هویت ۹ تن از آن‌ها به نام‌های #عاطفه_طاهرنیا، #حسین_پریسایی، #علیرضا_پریسایی، #حمید_پریسایی، #امیرحسین_جعفری، #کامران_بوذری، #جابر_فروغی، #پوریا_براتی و #احمد_نورمحمدی مشخص شده است.
از میان این افراد حسین، علیرضا و حمید پریسایی برادر هستند.
اسامی شماری دیگر را به عنوان افراد بازداشت‌شده طی روزهای ۲۱ تا ۲۶ بهمن دریافت کرده‌ام ولی همچنان در حال بررسی درستی اخبار رسیده و آخرین وضعیت‌شان از منابع مختلف هستم.
با پیگیری‌هایی از فعالان مدنی لُر هم‌ولایتی‌ام در دهدشت انجام دادم، مشخص شد نهادهای امنیتی و دستگاه قضایی جمهوری اسلامی خانواده‌ها را تهدید کرده‌اند که در صورتی درباره بازداشت فرزندانشان اطلاع‌رسانی کنند، پرونده‌هایشان را سنگین‌تر می‌کنند و با دیگر اعضای خانواده و نزدیکانشان نیز برخورد می‌کنند. این موضوع نشان می‌دهد حکومت از اطلاع‌رسانی درباره بازداشت‌شدگان و اعتراض افکار عمومی به بازداشت معترضان می‌هراسد.
به گفته منابع محلی، دو تن از افراد بازداشت‌شده از سوی ماموران سرکوبگر اطلاعات سپاه و وزارت اطلاعات «در راستای اخذ اعترافات اجباری و پذیرفتن نقش لیدری و هماهنگ‌کننده اعتراضات در دهدشت» تحت فشار و شکنجه شدید قرار گرفته‌اند.
علاوه بر افراد بازداشت شده گروهی از شهروندان معترض نیز از سوی ماموران سرکوبگر جمهوری اسلامی به «کشته‌شدن در خیابان با شلیک مستقیم گلوله» تهدید شده‌اند.
در همین خصوص، ماموران امنیتی در روزهای گذشته به خانه‌های برخی از شهروندان معترض هجوم برده‌اند و پس از آنکه موفق به بازداشت آن‌ها نشده‌اند، خانواده‌هایشان را تهدید کرده‌اند و به طور مشخص گفته‌اند: «به آن‌ها بگویید در صورتی خود را به نهادهای امنیتی و انتظامی معرفی نکنند، حکم بازداشت و شلیک مستقیم به آن‌ها را از دستگاه قضایی می‌گیریم و دیگر جانشان پای خودشان است.» این موضوع باعث نگرانی بیشتر خانواده‌ها شده است.
جمهوری اسلامی از گسترش اعتراضات ضدحکومتی از دهدشت به دیگر شهرهای ایران به شدت ترسیده است.
صدای معترضان دهدشت در استان کهگیلویه و بویراحمد که در روزهای گذشته اعلام کردند «شروع با ما / دهدشت» و «از دهدشت تا تهران، اتحاد اتحاد» باشید!»
عکس اسلاید دوم از اکانت کولکاپیس در شبکه اجتماعی ایکس
#اعتراضات_سراسری #همبستگی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
شعارنویسی در حمایت از دهدشت، در شهر رشت
از #رشت تا #دهدشت،
علیه این دیکتاتوری پلید و پلشت
رضا اکوانیان فعال رسانه‌ای اهل دهدشت نوشت:
«از زمان آغاز اعتراضات ضدحکومتی در شهر دهدشت بیش از ۲۰ معترض بازداشت شده‌اند و تاکنون هویت ۹ تن از آن‌ها به نام‌های #عاطفه_طاهرنیا، #حسین_پریسایی، #علیرضا_پریسایی، #حمید_پریسایی، #امیرحسین_جعفری، #کامران_بوذری، #جابر_فروغی، #پوریا_براتی و #احمد_نورمحمدی مشخص شده است.
از میان این افراد حسین، علیرضا و حمید پریسایی برادر هستند.
اسامی شماری دیگر را به عنوان افراد بازداشت‌شده طی روزهای ۲۱ تا ۲۶ بهمن دریافت کرده‌ام ولی همچنان در حال بررسی درستی اخبار رسیده و آخرین وضعیت‌شان از منابع مختلف هستم.
با پیگیری‌هایی از فعالان مدنی لُر هم‌ولایتی‌ام در دهدشت انجام دادم، مشخص شد نهادهای امنیتی و دستگاه قضایی جمهوری اسلامی خانواده‌ها را تهدید کرده‌اند که در صورتی درباره بازداشت فرزندانشان اطلاع‌رسانی کنند، پرونده‌هایشان را سنگین‌تر می‌کنند و با دیگر اعضای خانواده و نزدیکانشان نیز برخورد می‌کنند. این موضوع نشان می‌دهد حکومت از اطلاع‌رسانی درباره بازداشت‌شدگان و اعتراض افکار عمومی به بازداشت معترضان می‌هراسد.
به گفته منابع محلی، دو تن از افراد بازداشت‌شده از سوی ماموران سرکوبگر اطلاعات سپاه و وزارت اطلاعات «در راستای اخذ اعترافات اجباری و پذیرفتن نقش لیدری و هماهنگ‌کننده اعتراضات در دهدشت» تحت فشار و شکنجه شدید قرار گرفته‌اند.
علاوه بر افراد بازداشت شده گروهی از شهروندان معترض نیز از سوی ماموران سرکوبگر جمهوری اسلامی به «کشته‌شدن در خیابان با شلیک مستقیم گلوله» تهدید شده‌اند.
در همین خصوص، ماموران امنیتی در روزهای گذشته به خانه‌های برخی از شهروندان معترض هجوم برده‌اند و پس از آنکه موفق به بازداشت آن‌ها نشده‌اند، خانواده‌هایشان را تهدید کرده‌اند و به طور مشخص گفته‌اند: «به آن‌ها بگویید در صورتی خود را به نهادهای امنیتی و انتظامی معرفی نکنند، حکم بازداشت و شلیک مستقیم به آن‌ها را از دستگاه قضایی می‌گیریم و دیگر جانشان پای خودشان است.» این موضوع باعث نگرانی بیشتر خانواده‌ها شده است.
جمهوری اسلامی از گسترش اعتراضات ضدحکومتی از دهدشت به دیگر شهرهای ایران به شدت ترسیده است.
صدای معترضان دهدشت در استان کهگیلویه و بویراحمد که در روزهای گذشته اعلام کردند «شروع با ما / دهدشت» و «از دهدشت تا تهران، اتحاد اتحاد» باشید!»
عکس اسلاید دوم از اکانت کولکاپیس در شبکه اجتماعی ایکس
#اعتراضات_سراسری #همبستگی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
👍36👌3💔2😍1