آموزش وصیت‌نامه نویسی به کودکان در اردوگاه جهادی شهدای علم و فن‌اوری قزوین

اردوی دانش‌آموزی «فصل بيداری» در قزوین

تصاویر اردوی دانش‌آموزی «فصل بيداری» با حضور دانش‌آموزان و مادران آن‌ها در اردوگاه جهادی شهدای علم و فناوری قزوين برگزار می‌شود.

عکس: میثم ملکی
goo.gl/80ZCp7

مطالب مرتبط:

کودک سرباز؛ در جستجوی کلید بهشت
http://bit.ly/1Du9zIm
کودک آزاری و تاثیرش بر کودکان
http://bit.ly/2dIkOvx
آزار جنسی کودکان در ایران
http://bit.ly/1z9LZEC
تجربه خشونت جنسی در کودکی و تاثیرش بر کودک
http://bit.ly/2eLvkQq
کودکان کار، ستمدیدگان بی‌صدا
http://bit.ly/1nUB4YK
حقوق کودک و نوجوان: از تولد تا هجده سالگی
حسین رئیسی
http://bit.ly/1fGyUup

https://telegram.me/joinchat/B5XELjvByQFyPHYQMdMTiQ

یک دانش آموز ۱۰ ساله با ۲۱ ضربه چاقو در مشهد کشته شد. جنازه این کودک دیروز ساعت هفت بعداظهر در نزدیک شهرک صنعتی شاندیز و پشت ورزشگاه «ثامن الحجج» کشف شد. به گفته منابع رسمی پیشانی این کودک نیز با تیشه قندشکن شکافته شده بود.

اما این کودک چگونه ربوده شد و به قتل رسید؟

«سیدجواد حسینی» - معاون دادستان مشهد - در گفتگو با خبرگزاری «ایسنا» گفت: «دانش‌آموز ۱۰ ساله روز گذشته هنگامی که ساعت ۱۲ ظهر از منزلشان در خیابان موسوی قوچانی بیرون می‌رود تا با سرویس خود به مدرسه برود، به یاد می‌آورد که راننده سرویس به آنان گفته بوده که به علت مشکلی که برایش پیش آمده چند روزی نمی‌تواند به دنبال دانش‌آموزان بیاید و آنها باید با پدر و مادر خود به مدرسه بروند».

حسینی در ادامه گفت: «این کودک زنگ خانه را می‌زند و به مادر خود می‌گوید به علت اینکه سرویس مدرسه به دنبال او نمی‌آید با تاکسی تلفنی تماس بگیرد تا او را به مدرسه ببرد. در حالی که مادر دانش‌آموز با تاکسی تلفنی تماس می‌گیرد، خودروی پراید سفیدی در مقابل منزل آنها نگه‌ می‌دارد و این کودک به تصور اینکه این خودرو تاکسی تلفنی است پس از گفت‌وگویی کوتاه با راننده پراید سوار خودرو می‌شود و می‌رود».

معاون دادستان مشهد با بیان اینکه «مادر این دانش‌آموز تمام این صحنه‌ها را از آیفون تصویری نگاه می‌کرده است»، ادامه داد: «مادر این کودک که به ماجرا و سرعت رسیدن تاکسی تلفنی شک می‌کند و نگران می‌شود، بلافاصله مجددا با تاکسی تلفنی تماس گرفته و نام خودرو را از مسئول تاکسی تلفنی می‌پرسد و او می‌گوید که ما خودروی سمند فرستادیم، نه خودروی پراید. پس از آن، خانواده پیگیر سرنوشت کودک خود بودند تا اینکه روز گذشته ساعت ۷ بعد از ظهر این کودک در نزدیکی شهرک صنعتی شاندیز و پشت ورزشگاه ثامن‌الحجج در حالی کشف شد که ضربات متعدد چاقو خورده بود و پیشانی‌اش با تیشه قندشکن شکافته شده بود».

سرتیپ «قادر کریمی» - فرمانده انتظامی خراسان رضوی - نیز از موفقیت پلیس در بازداشت قاتل این کودک ۱۰ ساله گفت: « با انجام اقدام های گسترده علمی و اطلاعاتی، کار آگاهان مبارزه با جرایم جنایی پلیس آگاهی خراسان رضوی، عامل جنایت را پس از ۳۳ساعت شناسایی و شب گذشته او را در نزدیکی محل سکونتش واقع در محدوده بلوار موسوی قوچانی که با خانه پدر کودک نیز فاصله چندانی ندارد در عملیاتی غافلگیرانه دستگیر کردند».

بنا به اظهارات منابع رسمی، انگیزه قاتل از چنین عمل وحشیانه ای روشن نیست و تحقیقات در این زمینه ادامه دارد.

https://bit.ly/2KiXjWF

مطالب مرتبط

هیس! کودکان فریاد نمی‌زنند
https://goo.gl/iG3KyZ
کودک آزاری و تاثیرش بر کودکان
http://bit.ly/2dIkOvx
آزار جنسی کودکان در ایران
http://bit.ly/1z9LZEC
تجربه خشونت جنسی در کودکی و تاثیرش بر کودک
http://bit.ly/2eLvkQq
حقوق کودک و نوجوان: از تولد تا هجده سالگی
حسین رئیسی
http://bit.ly/1fGyUup

#کودک_آزاری #خشونت_علیه_کودکان
@Tavaana_TavaanaTech

بهزیستی پول ندارد تا ۳ کودک را که از سوی پدر و نامادری شکنجه شده‌اند نگه دارد و این کودکان به شدت شکنجه شده را پس از آزادی پدر و نامادری از زندان دوباره به آن‌ها بازگردانده است. این واقعیت جامعه ماست. واقعیت هولناکی که به یادمان می‌آورد ما تباه شده‌ایم...

چنانکه هدیه کیمیایی، روزنامه‌نگار، خبر داده است دو ماه پیش و پس از بازداشت پدر و نامادری به جرم کودک آزاری، این دو خواهر و برادر خردسال ماهشهری تحویل بهزیستی شدند. این سه کودک به دلیل گرسنگی کشیدن شدید توانایی ایستادن نداشتند و جدای از آثار ضرب و جرح بر بدن این کودکان، نامادری با تبر دست دختربچه را شکسته بود.

اما امروز و پس از گذاشتن فیش حقوقی! از سوی عموی این بچه‌ها، پدر و نامادری تبهکار از زندان آزاد شدند و بهزیستی ماهشهر با این بهانه که پولی برای نگهداری از این دو کودک بی‌پناه ندارد آن‌ها را دوباره تحویل شکنجه‌گرانش داد.
قانونی برای حمایت از حقوق کودکان وجود ندارد، فرهنگی برای حفاظت از کودکان وجود ندارد. جامعه‌ای که در برخورد با کودکان بی‌قانون، بی‌اخلاق، بی‌فرهنگ و تباه است.

پ.ن: بهزیستی چنانچه رئیسش پیشتر هم گفته بود برای نگهداری کودکان قربانی خشونت بودجه ندارد. در این مورد خاص بچه‌ها در این دو ماه نزد عمویشان بوده‌اند و پس از آزادی پدر و نامادری، با توجه به این‌که بهزیستی از قبول مسئولیت این کودکان سرباز زده است، عموی بچه‌ها آن‌ها را دوباره به شکنجه‌گرانش سپرده است. اضافه کنم که دادستان مدعی شده است این دو فرد با وثیقه ملکی آزاد شده‌اند نه فیش حقوقی.

متن فوق از فیسبوک آقای شاهد علوی برداشته شده است.
تصویر: توئیت خانم هدیه کیمیایی خبرنگار اجتماعی روزنامه قانون است.

** غیر از موضوع لایحه حقوق کودک که هنوز تصویب نشده است، سوال اینجاست که در مملکتی که برای بازسازی عتبات، راهپیمایی اربعین، حقوق طلاب و بودجه موسسات مذهبی، بودجه امربه‌معروف و گشت ارشاد، ساختن بیمارستان در اوگاندا و عراق و ... پول هست، بهزیستی برای حمایت از کودکان شکنجه‌شده بودجه ندارد؟!!
bit.ly/2IxThHJ

مطالب مرتبط:
حقوق کودک و نوجوان: از تولد تا هجده سالگی
حسین رئیسی
http://bit.ly/1fGyUup
هیس! کودکان فریاد نمی‌زنند
https://goo.gl/iG3KyZ
کودک آزاری و تاثیرش بر کودکان
http://bit.ly/2dIkOvx
تجربه خشونت جنسی در کودکی و تاثیرش بر کودک
http://bit.ly/2eLvkQq

#خشونت_علیه_کودکان
#ماهشهر
#کودکان_بدسرپرست
#لایحه_حقوق_کودک
#حقوق_کودکان

@Tavaana_TavaanaTech

انتشار گزارش اختصاصی موسسه کویپی از بند مادران قرچک و قرنطینه اوین، همزمان با روز مادران زندانی

موسسه بین‌المللی کودکان زندانیان (کویپی) توانسته است به اطلاعاتی درباره بند هشت زندان قرچک، محل نگهداری زنان حامله، مادران و کودکان نوزاد و خردسال دست پیدا کند.
از آخرین زمانی که امکان داشتن اطلاعات دقیقی از داخل این بند فراهم بود، حدود شش سال می‌گذرد. موسسه کویپی در گزارش پیشین خود که آذر ۱۴۰۲ در رادیو زمانه منتشر شد، برآورد کرده بود که حداقل ۲۰ مادر و با لااقل ۲۰ کودک و حدود ۱۰ زن حامله در این بند نگهداری می‌شوند.
اطلاعات تازه نشان می‌دهد که تعداد مادران و زنان حامله لااقل ۵۰ نفر است. مشخص نیست چه تعداد از این افراد حامله هستند و تعداد کودکانی که در این بند نگهداری می‌شوند نیز نامعلوم است.
این بند، دارای ۴ اتاق است که هر کدام به طور متوسط حدود ۱۲ متر مربع مساحت دارند.
پیش از انتقال زندانیان زن از بند زنان اوین به زندان قرچک، که دو روز بعد از حمله اسرائیل به این زندان انجام شد، مادر و دختر خردسال ۱۶ ماهه‌اش، در قرنطینه بند زنان زندان اوین نگهداری می‌شدند. این زن، اسفند ۱۴۰۲، زمانی که هفته‌های آخر بارداری‌اش بود از بند ۲۰۹ زندان اوین به قرنطینه منتقل شد؛ اتاقی ۱۲ متری، بدون پنجره و با دسترسی محدود به امکانات عمومی زندان. اواخر تابستان یا اوایل پاییز ۱۴۰۳، ابتدا یک مادر و کودک پسر ۶ ماهه‌اش، از بند ۲۰۹ اوین به قرنطینه آورده شدند و سپس ۶ زن زندانی، که یکی از آن‌ها، حامله بود، همگی از بند ۲۰۹، وارد این اتاق ۱۲ متری شدند. پسر خردسال و مادرش پاییز همان سال از زندان اوین خارج شدند. سایر زنان، چند روز پیش از حمله اسرائیل به زندان اوین، از زندان آزاد شدند. در آن زمان، زنی که پیش از آن حامله بود، دختری حدودا ۴ ماهه‌ داشت. شواهد موجود نشان می‌دهد این سه کودک، علاوه بر نقض حقوق‌شان به دلیل شرایط نگهداری‌شان در زندان، با نقض حق محفوظ ماندن از تبعیض هم مواجه بودند و شرایطی که آن‌ها تجربه کردند با تابعیت، تعلق اتنیکی و مذهب مادران‌شان مرتبط بوده است.

صفحه این موسسه در اینستاگرام
coipiorg
سایت موسسه کودکان زندانیان (کویپی)
https://coipi-fa.org

#خشونت_علیه_کودکان #کودکان_مادران_زندانی #تبعیض #زندان_اوین #زندان_قرچک #بند_مادران #حمله_اسرائیل⁩ #روز_مادران_زندانی⁩
#یاری_مدنی_توانا #نه_به_جمهوری_اسلامی

@Tavaana_TavaanaTech