شعری که بابک شهبازی وقتی در زندان تهران بزرگ بود، برای همسرش خواند.

جمهوری اسلامی بابک شهبازی را در شرایطی اعدام کرد که پرونده‌اش در از تناقض بود و در یک روند ناعادلانه به اعدام محکوم شده بود. قضات دیوان عالی کشور با بهانه‌های واهی، اعاده دادرسی او را رد کردند و توجهی به دفاعیات وکلا نکردند تا نشان دهند که تحت سیطره نیروهای امنیتی هستند.

#بابک_شهبازی #نه_به_اعدام #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

همسر مظلوم جاویدنام بابک شهبازی، ضمن انتشار این ویدیو نوشت:
«خانه بدون تو خالیست و چقدر دلم برایت تنگ است»

بابک شهبازی، همسری مهربانی و پدری دلسوز بود. او دو فرزند (دختر ۱۸ ساله و پسر ۱۲ ساله) داشت.
بابک در جریان خیزش ۱۴۰۱ همراه با سایر مردم در خیابان حضور داشت. او دارای مدرک سیکل و کارگر تعمیرکار سیستم‌های تهویه بود. بابک شهبازی، در دوران بازداشت به شدت شکنجه شد، قریب به هفت ماه بدون هیچ تماس و ملاقاتی در سلول‌های انفرادی بود. او را تهدید کرده بودند که همسر و دختر و برادرش را بازداشت می‌کنند. اتهامات انتسابی به او غیر واقعی و ساخته و پرداخته بازجویان بود. او به هیچ چیز اقرار نکرد و پرونده او با اعترافات اجباری افراد دیگر (که آن‌ها هم تحت فشار بود) شکل گرفت.
بازجو به او گفته بود، فکر می‌کنی قاضی به تو حکم می‌دهد؟ این ما هستیم که به قاضی می‌گوییم چه حکمی بدهد. همان بازجوهایی که به اسماعیل فکری گفته بودند : «قاضی خر ماست، هر چه ما بگوییم امضا می‌کند»

بابک شهبازی قربانی سیستم دادرسی ناعادلانه شده است، همان سیستمی که نوید افکاری، محسن شکاری، مهدی کرمی و محمد حسینی و مجیدرضا رهنورد و ... را اعدام کرد.

یادش گرامی باد

#بابک_شهبازی #نه_به_اعدام #نه_به_جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech