This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
حقوق زندانی در استفاده از تلفن‌همراه و رایانه
در آئیننامه اجرایی سازمان زندانها چنین حقی برای محکومانِ به حبس، در نظر گرفته نشده است. اما از آنجا که متهمان، شرایط حساس‌تری نسبت به محکومانِ به حبس دارند. چون امکان اینکه احتمال برقراری ارتباط با دنیای خارج از بازداشتگاه و تلاش برای از‌بین‌بردن آثار جرم وجود داشته باشد، در مورد متهمان متصور است و به نظر می‌رسد که نسبت به امکانات ارتباطیِ متهمان، باید مراقبت و حساسیت بیشتری وجود داشته باشد.
اما در مورد زندانیانی که با محکومیت به حبس پرونده‌شان بسته شده و در راستای اجرای حکم در زندان به‌سر می‌برند، تصور چنین احتمالی اساساً بی‌جا است.
با توجه به اینکه استفاده از تلفن همراه و رایانه در مقررات آئیننامه اجرایی بازداشتگاهها، به عنوان حقی برای متهمان شناخته شده است، میشود چنین استنباط کرد که به طریق اُولی، محکومانِ به حبس هم – که هیچ‌گونه احتمال تبانی برای از‌بین‌بردن آثار جرم در مورد آنها متصور نیست – باید از این حق برخوردار باشند.
https://tavaana.org/prisonersrights14/
در کست‌باکس
https://soundcloud.com/tavaana/chgjupusw3qu
در ساندکلاد:
https://soundcloud.com/tavaana/chgjupusw3qu
منبع: کتاب حقوق زندانی به زبان ساده، منتشر شده توسط کانون مدافعان حقوق بشر
#پادکست #حقوق_زندانی_به_زبان_ساده #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
در آئیننامه اجرایی سازمان زندانها چنین حقی برای محکومانِ به حبس، در نظر گرفته نشده است. اما از آنجا که متهمان، شرایط حساس‌تری نسبت به محکومانِ به حبس دارند. چون امکان اینکه احتمال برقراری ارتباط با دنیای خارج از بازداشتگاه و تلاش برای از‌بین‌بردن آثار جرم وجود داشته باشد، در مورد متهمان متصور است و به نظر می‌رسد که نسبت به امکانات ارتباطیِ متهمان، باید مراقبت و حساسیت بیشتری وجود داشته باشد.
اما در مورد زندانیانی که با محکومیت به حبس پرونده‌شان بسته شده و در راستای اجرای حکم در زندان به‌سر می‌برند، تصور چنین احتمالی اساساً بی‌جا است.
با توجه به اینکه استفاده از تلفن همراه و رایانه در مقررات آئیننامه اجرایی بازداشتگاهها، به عنوان حقی برای متهمان شناخته شده است، میشود چنین استنباط کرد که به طریق اُولی، محکومانِ به حبس هم – که هیچ‌گونه احتمال تبانی برای از‌بین‌بردن آثار جرم در مورد آنها متصور نیست – باید از این حق برخوردار باشند.
https://tavaana.org/prisonersrights14/
در کست‌باکس
https://soundcloud.com/tavaana/chgjupusw3qu
در ساندکلاد:
https://soundcloud.com/tavaana/chgjupusw3qu
منبع: کتاب حقوق زندانی به زبان ساده، منتشر شده توسط کانون مدافعان حقوق بشر
#پادکست #حقوق_زندانی_به_زبان_ساده #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
👍15❤3
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
حقوق زندانیان در قبال جداسازی در زندان
جداسازی در زندان به چه معنی است و چه شرایطی برای آن در نظر گرفته شده است؟
در صورتی که رئیس زندان متوجه شود فردی از زندانیان حالت خطرناک دارد، و موجب اذیت و آزار سایر زندانیان میشود یا در نظم زندان اخلال ایجاد می‌کند، میتواند دستور جداسازی او را بدهد. این موضوع مهم است که بدانیم، رئیس زندان نمی‌تواند زندانی را بیش از ۲۴ ساعت در حالت جداسازی قرار دهد.
رئیس زندان باید گزارشی از این موضوع تهیه کند و مراتب را در اول وقت اداری به اطلاع شورای طبقه‌بندی و شورای انضباطی زندان برساند تا شورای طبقه‌بندی نسبت به جداسازی آن زندانی تصمیم بگیرد. همچنین در موارد اضطراری و فوری، رئیس زندان یا موسسه، میتواند از همان بدو پذیرش یا تشخیص، شخصاً اقدام به جداسازی زندانی کند، اما در این باره هم باید در اولین فرصت گزارشی برای اطلاع‌رسانی به شورای طبقه‌بندی تهیه کند تا آنها نسبت به وضعیت نگهداری زندانی تصمیم بگیرند.
این موضوع روشن است که رئیس موسسه – که به فوریت و اضطرار، اقدام به جداسازی زندانی می‌کند – نمی‌تواند صرفاً با قید اضطراری‌بودن و فوریت قضیه، این کار را انجام دهد. بلکه باید برای این تشخیص و اقدامِ خود، کتبا دلیل و استدلال کافی داشته باشد.
طبق قانون، زندانی‌ای که به علت داشتن حالت خطرناک، جداسازی میشود، به صورت روزانه باید با پزشک یا مسئول بهداری ملاقات داشته باشد و همینطور باید به صورت روزانه از امکان استحمام، کتابخوانی، مشاوره با روانشناس یا روحانی زندان، بهره‌مند شود. همچنین باید امکان این را داشته باشد تا در ساعتی از روز، بدون حضور سایر زندانیان از هواخوری استفاده کند.
این موارد طبق ماده ۲۹ و تبصره ماده ۳۶ آئیننامه اجرایی سازمان زندانها و اقدامات تأمینی و تربیتی کشور، لازم‌الاجرا است.
https://tavaana.org/prisonersrights16/
در یوتیوب:
https://youtu.be/WaK-muJzrak
در کست‌باکس:
https://castbox.fm/episode/id4733738-id587357742
در ساندکلاد:
https://soundcloud.com/tavaana/ybq4bftmcfmc
منبع: کتاب حقوق زندانی به زبان ساده، منتشر شده توسط کانون مدافعان حقوق بشر
#پادکست #حقوق_زندانی_به_زبان_ساده #یاری_مدنی_توانا #زندانیان_سیاسی
@Tavaana_TavaanaTech
جداسازی در زندان به چه معنی است و چه شرایطی برای آن در نظر گرفته شده است؟
در صورتی که رئیس زندان متوجه شود فردی از زندانیان حالت خطرناک دارد، و موجب اذیت و آزار سایر زندانیان میشود یا در نظم زندان اخلال ایجاد می‌کند، میتواند دستور جداسازی او را بدهد. این موضوع مهم است که بدانیم، رئیس زندان نمی‌تواند زندانی را بیش از ۲۴ ساعت در حالت جداسازی قرار دهد.
رئیس زندان باید گزارشی از این موضوع تهیه کند و مراتب را در اول وقت اداری به اطلاع شورای طبقه‌بندی و شورای انضباطی زندان برساند تا شورای طبقه‌بندی نسبت به جداسازی آن زندانی تصمیم بگیرد. همچنین در موارد اضطراری و فوری، رئیس زندان یا موسسه، میتواند از همان بدو پذیرش یا تشخیص، شخصاً اقدام به جداسازی زندانی کند، اما در این باره هم باید در اولین فرصت گزارشی برای اطلاع‌رسانی به شورای طبقه‌بندی تهیه کند تا آنها نسبت به وضعیت نگهداری زندانی تصمیم بگیرند.
این موضوع روشن است که رئیس موسسه – که به فوریت و اضطرار، اقدام به جداسازی زندانی می‌کند – نمی‌تواند صرفاً با قید اضطراری‌بودن و فوریت قضیه، این کار را انجام دهد. بلکه باید برای این تشخیص و اقدامِ خود، کتبا دلیل و استدلال کافی داشته باشد.
طبق قانون، زندانی‌ای که به علت داشتن حالت خطرناک، جداسازی میشود، به صورت روزانه باید با پزشک یا مسئول بهداری ملاقات داشته باشد و همینطور باید به صورت روزانه از امکان استحمام، کتابخوانی، مشاوره با روانشناس یا روحانی زندان، بهره‌مند شود. همچنین باید امکان این را داشته باشد تا در ساعتی از روز، بدون حضور سایر زندانیان از هواخوری استفاده کند.
این موارد طبق ماده ۲۹ و تبصره ماده ۳۶ آئیننامه اجرایی سازمان زندانها و اقدامات تأمینی و تربیتی کشور، لازم‌الاجرا است.
https://tavaana.org/prisonersrights16/
در یوتیوب:
https://youtu.be/WaK-muJzrak
در کست‌باکس:
https://castbox.fm/episode/id4733738-id587357742
در ساندکلاد:
https://soundcloud.com/tavaana/ybq4bftmcfmc
منبع: کتاب حقوق زندانی به زبان ساده، منتشر شده توسط کانون مدافعان حقوق بشر
#پادکست #حقوق_زندانی_به_زبان_ساده #یاری_مدنی_توانا #زندانیان_سیاسی
@Tavaana_TavaanaTech
👍9❤2🕊2
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
حقوق زندانی در استفاده از لوازم شخصی
طبق آئیننامه اجرایی سازمان زندانها، متهمان و محکومان در بازداشتگاه یا زندان، اجازه دارند از لوازم و اشیاء شخصی خودشان استفاده کنند.
لوازمی که بازداشتی یا زندانی اجازه استفاده از آن را دارد، عبارتند از: کتاب و نشریات مجاز، خمیردندان و مسواک غیرفلزی، جای‌صابون غیرفلزی، صابون و شامپو، اَبر حمام، شانه غیرفلزی، حوله متوسط دست و حمام، یک جفت دمپایی، ۲ جفت جوراب، لباس‌زیر بنا به ضرورت بهداشتی، ۲ عدد پیراهن مناسب فصل یا لباس متحد‌الشکل مخصوص زندان، یک عدد شلوار و زیرشلواری، نوشت‌افزار، عینک طبی، ناخن‌گیرِ بدون چاقو، و لوازم و وسایل غذاخوری مثل بشقابِ غیرفلزی، لیوانِ غیرشیشه‌ای و قاشق.
نکته‌ای که لازم است بدانیم این است که طبق ماده ۶۹ آئیننامه اجرایی سازمان زندانها و اقدامات تأمینی و تربیتی کشور، نگه‌داشتن کفش و کتانی در زندان ممنوع است.
https://www.youtube.com/watch?v=4XXfS8jLF2g
منبع: کتاب حقوق زندانی به زبان ساده، منتشر شده توسط کانون مدافعان حقوق بشر
#پادکست #حقوق_زندانی_به_زبان_ساده #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
طبق آئیننامه اجرایی سازمان زندانها، متهمان و محکومان در بازداشتگاه یا زندان، اجازه دارند از لوازم و اشیاء شخصی خودشان استفاده کنند.
لوازمی که بازداشتی یا زندانی اجازه استفاده از آن را دارد، عبارتند از: کتاب و نشریات مجاز، خمیردندان و مسواک غیرفلزی، جای‌صابون غیرفلزی، صابون و شامپو، اَبر حمام، شانه غیرفلزی، حوله متوسط دست و حمام، یک جفت دمپایی، ۲ جفت جوراب، لباس‌زیر بنا به ضرورت بهداشتی، ۲ عدد پیراهن مناسب فصل یا لباس متحد‌الشکل مخصوص زندان، یک عدد شلوار و زیرشلواری، نوشت‌افزار، عینک طبی، ناخن‌گیرِ بدون چاقو، و لوازم و وسایل غذاخوری مثل بشقابِ غیرفلزی، لیوانِ غیرشیشه‌ای و قاشق.
نکته‌ای که لازم است بدانیم این است که طبق ماده ۶۹ آئیننامه اجرایی سازمان زندانها و اقدامات تأمینی و تربیتی کشور، نگه‌داشتن کفش و کتانی در زندان ممنوع است.
https://www.youtube.com/watch?v=4XXfS8jLF2g
منبع: کتاب حقوق زندانی به زبان ساده، منتشر شده توسط کانون مدافعان حقوق بشر
#پادکست #حقوق_زندانی_به_زبان_ساده #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
👍13
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
آیا ماموران بازداشتگاهها میتوانند از متهمان امنیتی بازجویی کنند؟
نه! اساسا چنین اختیاری به روسا یا کارکنان بازداشتگاهها داده نشده است. طبق تعریفی که از بازداشتگاهها شده، این مکان‌ها فقط برای نگهداری متهمانی ایجاد شده که توسط مقام‌های
قضائی معرفی میشوند و مسئولان بازداشتگاهها صرفا مسئولیت نگهداری از این متهمان را دارند و لاغیر.
علاوه بر این، طبق قانون «آئین دادرسی کیفری» و قانون حفظ حقوق شهروندی، کلیه تحقیقات باید توسط بازپرس پرونده و تحت نظارت او انجام شود.
از طرف دیگر ماموران امنیتی، ضابط دادگستری نیستند و انجام تحقیقات از متهمان جزء وظایف آنها نیست.
https://youtu.be/9DkPQQHA2ho
منبع: کتاب حقوق زندانی به زبان ساده، منتشر شده توسط کانون مدافعان حقوق بشر
#پادکست #حقوق_زندانی_به_زبان_ساده #یاری_حقوقی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
نه! اساسا چنین اختیاری به روسا یا کارکنان بازداشتگاهها داده نشده است. طبق تعریفی که از بازداشتگاهها شده، این مکان‌ها فقط برای نگهداری متهمانی ایجاد شده که توسط مقام‌های
قضائی معرفی میشوند و مسئولان بازداشتگاهها صرفا مسئولیت نگهداری از این متهمان را دارند و لاغیر.
علاوه بر این، طبق قانون «آئین دادرسی کیفری» و قانون حفظ حقوق شهروندی، کلیه تحقیقات باید توسط بازپرس پرونده و تحت نظارت او انجام شود.
از طرف دیگر ماموران امنیتی، ضابط دادگستری نیستند و انجام تحقیقات از متهمان جزء وظایف آنها نیست.
https://youtu.be/9DkPQQHA2ho
منبع: کتاب حقوق زندانی به زبان ساده، منتشر شده توسط کانون مدافعان حقوق بشر
#پادکست #حقوق_زندانی_به_زبان_ساده #یاری_حقوقی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
🕊19❤2👍2
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
بازداشتگاه به چه مکانی گفته میشود؟
بازداشتگاه به چه مکانی گفته میشود؟ چه کسانی در آن نگهداری میشوند؟
آئیننامه سازمان زندانها و اقدامات تأمینی و تربیتی، برای نگهداری متهمان و محکومان به
حبس ۲ محل را پیشبینی کرده است؛ بازداشتگاه و زندان.
بازداشتگاه، محل نگهداری موقت متهمانی است که با قرار کتبی مقام‌های صلاحیت‌دار قضائی تا اتخاذ تصمیم نهایی به آنجا معرفی میشوند.
با این تعریف، بازداشتگاه محلی است که فقط متهمان در آن نگهداری میشوند.
این پادکست را بشنوید:
https://youtu.be/bZADmvysS0w
منبع: کتاب حقوق زندانی به زبان ساده، منتشر شده توسط کانون مدافعان حقوق بشر
@DhrcIran
#حقوق_زندانی_به_زبان_ساده #پادکست
#یاری_حقوقی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
بازداشتگاه به چه مکانی گفته میشود؟ چه کسانی در آن نگهداری میشوند؟
آئیننامه سازمان زندانها و اقدامات تأمینی و تربیتی، برای نگهداری متهمان و محکومان به
حبس ۲ محل را پیشبینی کرده است؛ بازداشتگاه و زندان.
بازداشتگاه، محل نگهداری موقت متهمانی است که با قرار کتبی مقام‌های صلاحیت‌دار قضائی تا اتخاذ تصمیم نهایی به آنجا معرفی میشوند.
با این تعریف، بازداشتگاه محلی است که فقط متهمان در آن نگهداری میشوند.
این پادکست را بشنوید:
https://youtu.be/bZADmvysS0w
منبع: کتاب حقوق زندانی به زبان ساده، منتشر شده توسط کانون مدافعان حقوق بشر
@DhrcIran
#حقوق_زندانی_به_زبان_ساده #پادکست
#یاری_حقوقی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
❤15
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
زندان به چه مکانی گفته میشود؟
آئیننامه سازمان زندانها و اقدامات تأمینی و تربیتی، برای نگهداری متهمان و محکومان به حبس ۲ محل را پیشبینی کرده است؛ بازداشتگاه و زندان.
زندان، محلی است که در آن محکومانی که حکم حبس آنها قطعی شده است، نگهداری میشوند؛ البته با معرفی مقام‌های صلاحیت‌دار قضائی و قانونی، برای مدت معین یا به طور دائم به منظور تحمل کیفر، و با هدف اصلاح و تربیت یا بازسازگاری اجتماعی.
طبق تعریفی که از زندان شده است، زندان محل نگهداری فقط محکومان به حبس است که
حکم محکومیتشان قطعی شده و اجرای این حکم ایجاب می‌کند مدتی را در حبس باشند.
سایت:
https://tavaana.org/prisonersrights2/
یوتیوب:
https://youtu.be/DINEQklqgYo
منبع: کتاب حقوق زندانی به زبان ساده، منتشر شده توسط کانون مدافعان حقوق بشر
@DhrcIran
#حقوق_زندانی_به_زبان_ساده #پادکست
#یاری_حقوقی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
آئیننامه سازمان زندانها و اقدامات تأمینی و تربیتی، برای نگهداری متهمان و محکومان به حبس ۲ محل را پیشبینی کرده است؛ بازداشتگاه و زندان.
زندان، محلی است که در آن محکومانی که حکم حبس آنها قطعی شده است، نگهداری میشوند؛ البته با معرفی مقام‌های صلاحیت‌دار قضائی و قانونی، برای مدت معین یا به طور دائم به منظور تحمل کیفر، و با هدف اصلاح و تربیت یا بازسازگاری اجتماعی.
طبق تعریفی که از زندان شده است، زندان محل نگهداری فقط محکومان به حبس است که
حکم محکومیتشان قطعی شده و اجرای این حکم ایجاب می‌کند مدتی را در حبس باشند.
سایت:
https://tavaana.org/prisonersrights2/
یوتیوب:
https://youtu.be/DINEQklqgYo
منبع: کتاب حقوق زندانی به زبان ساده، منتشر شده توسط کانون مدافعان حقوق بشر
@DhrcIran
#حقوق_زندانی_به_زبان_ساده #پادکست
#یاری_حقوقی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
❤11🕊4
🔷 نه این زندان تازه است و نه این ظلم؛
این ماییم که تازه آمده‌ایم
✍مهدی محمودیان
زندان تهران‌بزرگ
🔹امروز، یکی از مدیران سازمان زندانها به فشافویه آمد. چهره‌ای متین، نگران و با چاشنی عذرخواهی. آمده بود بگوید: «ما غافلگیر شدیم. باید کمی تحمل کنید تا امکانات فراهم شود.» گفتند که ما را بی‌خبر آوردند، زندان آماده نبود، قول دادند شرایط بهتر شود.
🔹اما حقیقت این است:
ما را به زندانی تازه‌تأسیس نیاورده‌اند.
اینجا سال‌هاست که آدم‌هایی با هر جرمی، هر گذشته‌ای، هر طبقه و قشری، در همین وضعیت زندگی کرده‌اند؛ بدون امکانات، بدون صدا، و بدون امکان اعتراض.
🔹اینجا زندانی نیست که «آماده» نباشد. اینجا زندانی است که سال‌هاست آماده ظلم کردن است. آماده‌ی خرد کردن انسان‌ها، با خُردترین امکانات ممکن. آنها که پیش از ما اینجا بودند، فریاد نزدند یا فریادشان شنیده نشد و کسی نبود صدایشان را منعکس کند.
و ما، جامعه‌ی مدنی، فعالان سیاسی، روشنفکران، نویسندگان، کسانی که دغدغه آزادی داریم، ما هم ــ اغلب ــ صدای آنها نبودیم.
سالیان سال، هزاران زندانی ــ صرف‌نظر از جرم‌شان ــ در سلول‌های نمور، بدون تخت، بدون دسترسی به آب شرب، بدون پزشک، با بدرفتاری مأموران و در شرایطی غیرانسانی زندگی کردند.
نه فقط «زندگی»، بلکه تحقیر شدند، فراموش شدند، له شدند.
اما چون «سیاسی» نبودند، چون عنوانی برای دفاع از حقوق‌شان نبود، چون هویت جمعی و مدنی نداشتند، در اولویت دفاع ما هم نبودند.
🔹حالا که ما را ــ با پابند و دستبند ــ به همین زندان کشانده‌اند، فریاد می‌زنیم.
فریادمان به حق است.
اما اگر راستش را بخواهیم، این فریاد دیر است.
ما دیر فریاد زدیم.
ما، که خود را دل‌سوز مردم می‌دانستیم، اغلب در برابر این سطح از تحقیر زندانیان عادی، ساکت بودیم.
🔹سالیان پیش از ما، انسان‌هایی با نام «اراذل»، «قاچاقچی»، «سارق» و برچسب‌های بی‌رحمانه دیگر، در همین سلول‌ها و راهروها، در همان صف‌های کثیف هواخوری، زیر همان سقف‌های کوتاه، زیسته‌اند و خمیده شده‌اند.
جمهوری اسلامی با آنها آزمایش انسان‌زدایی کرده و ما بیشترِ وقت‌ها فقط نظاره کردیم. یا از کنارش گذشتیم.
بی‌عدالتی را طبقه‌بندی کردیم. حقوق بشر را طبقاتی دیدیم.
آدم‌ها را بر اساس جنس اتهام‌شان، درجه‌بندی کردیم.
و حالا، وقتی خودمان به همان سرنوشت دچار شدیم، تازه داریم می‌فهمیم که ظلم، هیچ‌گاه صرفاً سیاسی نیست.
ظلم، تمرین میشود.
اول بر ضعیف‌ترین‌ها، بی‌صداها، فراموش شده‌ها.
و وقتی خوب تمرین شد، به سراغ ما می‌آید.
ما ــ فعالان سیاسی و مدنی ــ به‌جای آنکه صدا باشیم، گاهی شریک سکوت شدیم و این خودِ ما بودیم که با این سکوت، ظلم را مشروع‌تر کردیم.
🔹سال‌هاست که جمهوری اسلامی و ساختار امنیتی‌قضایی مسلط بر آن، زندان را به مرکزی برای شکستن کرامت انسان تبدیل کرده‌اند.
در این ساختار، زندان ابزار سلطه است، نه اصلاح.
شکنجه فیزیکی، بی‌خوابی، فشار روانی، سلول انفرادی، قطع ارتباط با خانواده، انتقال‌های ناگهانی، محرومیت از درمان، توهین، دستبند، پابند، و محرومیت از ابتدایی‌ترین نیازها، نه استثناء بلکه قاعده‌ی این سیستم است.
و این سیستم را نه صرفاً قاضی می‌سازد، نه زندانبان.
این یک سازوکار تمام‌عیار برای له کردن انسان است، که از بالاترین سطوح قدرت طراحی و پشتیبانی میشود.
🔹امروز که ما از فشافویه می‌نویسیم، نه از سر نازک‌دلی است، نه ضعف، نه تازه‌کار بودن در زندان.
می‌نویسیم چون نمی‌خواهیم بار دیگر، صدای کسی را نشنویم.
می‌نویسیم تا ثبت شود که اینجا «زندان تازه‌ای» نیست؛ اینجا قتلگاه خاموش هزاران انسان بوده.
و اگر ما تا امروز صدایشان نبودیم، از امروز به بعد وظیفه‌ای دو چندان داریم که باشیم.
ـ از کانال تلگرام آقای محمودیان
#زندان_تهران_بزرگ #حقوق_بشر #حقوق_زندانی #بیانیه #مهدی_محمودیان #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
این ماییم که تازه آمده‌ایم
✍مهدی محمودیان
زندان تهران‌بزرگ
🔹امروز، یکی از مدیران سازمان زندانها به فشافویه آمد. چهره‌ای متین، نگران و با چاشنی عذرخواهی. آمده بود بگوید: «ما غافلگیر شدیم. باید کمی تحمل کنید تا امکانات فراهم شود.» گفتند که ما را بی‌خبر آوردند، زندان آماده نبود، قول دادند شرایط بهتر شود.
🔹اما حقیقت این است:
ما را به زندانی تازه‌تأسیس نیاورده‌اند.
اینجا سال‌هاست که آدم‌هایی با هر جرمی، هر گذشته‌ای، هر طبقه و قشری، در همین وضعیت زندگی کرده‌اند؛ بدون امکانات، بدون صدا، و بدون امکان اعتراض.
🔹اینجا زندانی نیست که «آماده» نباشد. اینجا زندانی است که سال‌هاست آماده ظلم کردن است. آماده‌ی خرد کردن انسان‌ها، با خُردترین امکانات ممکن. آنها که پیش از ما اینجا بودند، فریاد نزدند یا فریادشان شنیده نشد و کسی نبود صدایشان را منعکس کند.
و ما، جامعه‌ی مدنی، فعالان سیاسی، روشنفکران، نویسندگان، کسانی که دغدغه آزادی داریم، ما هم ــ اغلب ــ صدای آنها نبودیم.
سالیان سال، هزاران زندانی ــ صرف‌نظر از جرم‌شان ــ در سلول‌های نمور، بدون تخت، بدون دسترسی به آب شرب، بدون پزشک، با بدرفتاری مأموران و در شرایطی غیرانسانی زندگی کردند.
نه فقط «زندگی»، بلکه تحقیر شدند، فراموش شدند، له شدند.
اما چون «سیاسی» نبودند، چون عنوانی برای دفاع از حقوق‌شان نبود، چون هویت جمعی و مدنی نداشتند، در اولویت دفاع ما هم نبودند.
🔹حالا که ما را ــ با پابند و دستبند ــ به همین زندان کشانده‌اند، فریاد می‌زنیم.
فریادمان به حق است.
اما اگر راستش را بخواهیم، این فریاد دیر است.
ما دیر فریاد زدیم.
ما، که خود را دل‌سوز مردم می‌دانستیم، اغلب در برابر این سطح از تحقیر زندانیان عادی، ساکت بودیم.
🔹سالیان پیش از ما، انسان‌هایی با نام «اراذل»، «قاچاقچی»، «سارق» و برچسب‌های بی‌رحمانه دیگر، در همین سلول‌ها و راهروها، در همان صف‌های کثیف هواخوری، زیر همان سقف‌های کوتاه، زیسته‌اند و خمیده شده‌اند.
جمهوری اسلامی با آنها آزمایش انسان‌زدایی کرده و ما بیشترِ وقت‌ها فقط نظاره کردیم. یا از کنارش گذشتیم.
بی‌عدالتی را طبقه‌بندی کردیم. حقوق بشر را طبقاتی دیدیم.
آدم‌ها را بر اساس جنس اتهام‌شان، درجه‌بندی کردیم.
و حالا، وقتی خودمان به همان سرنوشت دچار شدیم، تازه داریم می‌فهمیم که ظلم، هیچ‌گاه صرفاً سیاسی نیست.
ظلم، تمرین میشود.
اول بر ضعیف‌ترین‌ها، بی‌صداها، فراموش شده‌ها.
و وقتی خوب تمرین شد، به سراغ ما می‌آید.
ما ــ فعالان سیاسی و مدنی ــ به‌جای آنکه صدا باشیم، گاهی شریک سکوت شدیم و این خودِ ما بودیم که با این سکوت، ظلم را مشروع‌تر کردیم.
🔹سال‌هاست که جمهوری اسلامی و ساختار امنیتی‌قضایی مسلط بر آن، زندان را به مرکزی برای شکستن کرامت انسان تبدیل کرده‌اند.
در این ساختار، زندان ابزار سلطه است، نه اصلاح.
شکنجه فیزیکی، بی‌خوابی، فشار روانی، سلول انفرادی، قطع ارتباط با خانواده، انتقال‌های ناگهانی، محرومیت از درمان، توهین، دستبند، پابند، و محرومیت از ابتدایی‌ترین نیازها، نه استثناء بلکه قاعده‌ی این سیستم است.
و این سیستم را نه صرفاً قاضی می‌سازد، نه زندانبان.
این یک سازوکار تمام‌عیار برای له کردن انسان است، که از بالاترین سطوح قدرت طراحی و پشتیبانی میشود.
🔹امروز که ما از فشافویه می‌نویسیم، نه از سر نازک‌دلی است، نه ضعف، نه تازه‌کار بودن در زندان.
می‌نویسیم چون نمی‌خواهیم بار دیگر، صدای کسی را نشنویم.
می‌نویسیم تا ثبت شود که اینجا «زندان تازه‌ای» نیست؛ اینجا قتلگاه خاموش هزاران انسان بوده.
و اگر ما تا امروز صدایشان نبودیم، از امروز به بعد وظیفه‌ای دو چندان داریم که باشیم.
ـ از کانال تلگرام آقای محمودیان
#زندان_تهران_بزرگ #حقوق_بشر #حقوق_زندانی #بیانیه #مهدی_محمودیان #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
👍32❤4
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
جداسازی زندانی، انتقال به سلول انفرادی نیست
آیا منظور از جداسازی زندانی، انتقال او به سلول انفرادی است؟
نه!
برای پاسخ دقیق‌تر به این موضوع، سه مورد کلی را باید در نظر بگیریم؛
۱- در هیچ یک از مقررات قانون آئین دادرسی کیفری، به قضات دادسرا یا دادگاه‌ها مجوز نگهداری فرد بازداشتی یا زندانی در سلول‌های انفرادی، داده نشده است.
۲- در هیچ یک از قوانین کیفری و مجازاتی ، تحمل زندان در سلول انفرادی، به عنوان مجازات، پیشبینی نشده است.
۳- منظور قانون‌گذار از تجویز جداکردن متهمان از سایر زندانیان، این است که با توجه به موقتی‌بودن قرارهای بازداشتِ صادره، متهمان در بازداشتگاه‌های موقت و جدا از زندانیان نگهداری شوند، نه در زندانها و در جمع زندانیان.
همچنین افرادی هستند که پرونده اتهامی مشترک دارند و نگهداری آنها با هم در یک محل ممکن است این امکان را برای آنها فراهم کند که با یکدیگر تبانی کنند و مسیر تحقیقات را در رسیدن به حقیقت منحرف کنند. در اینگونه موارد، مقام قضائی دستور می‌دهد که متهمان جدا از یکدیگر نگهداری شوند. این دستور به این معنی نیست که هر کدام از متهمان در سلولی انفرادی و به‌تنهایی نگهداری شوند، بلکه آنها فقط نباید در یک محل یا یک آسایشگاه باشند.
قوانین مربوط به جداسازی زندانی، طبق تبصره یکِ ماده ۳۳ آئیننامه اجرایی سازمان زندان ها و اقدامات تأمینی و تربیتی کشور، لازم‌الاجرا است.
https://tavaana.org/prisonersrights17/
در یوتیوب:
https://youtu.be/fHIcC14xsRA
در کست‌باکس:
https://castbox.fm/episode/id4733738-id588044476
منبع: کتاب حقوق زندانی به زبان ساده، منتشر شده توسط کانون مدافعان حقوق بشر
@DhrcIran
#پادکست #حقوق_زندانی_به_زبان_ساده #یاری_حقوقی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
آیا منظور از جداسازی زندانی، انتقال او به سلول انفرادی است؟
نه!
برای پاسخ دقیق‌تر به این موضوع، سه مورد کلی را باید در نظر بگیریم؛
۱- در هیچ یک از مقررات قانون آئین دادرسی کیفری، به قضات دادسرا یا دادگاه‌ها مجوز نگهداری فرد بازداشتی یا زندانی در سلول‌های انفرادی، داده نشده است.
۲- در هیچ یک از قوانین کیفری و مجازاتی ، تحمل زندان در سلول انفرادی، به عنوان مجازات، پیشبینی نشده است.
۳- منظور قانون‌گذار از تجویز جداکردن متهمان از سایر زندانیان، این است که با توجه به موقتی‌بودن قرارهای بازداشتِ صادره، متهمان در بازداشتگاه‌های موقت و جدا از زندانیان نگهداری شوند، نه در زندانها و در جمع زندانیان.
همچنین افرادی هستند که پرونده اتهامی مشترک دارند و نگهداری آنها با هم در یک محل ممکن است این امکان را برای آنها فراهم کند که با یکدیگر تبانی کنند و مسیر تحقیقات را در رسیدن به حقیقت منحرف کنند. در اینگونه موارد، مقام قضائی دستور می‌دهد که متهمان جدا از یکدیگر نگهداری شوند. این دستور به این معنی نیست که هر کدام از متهمان در سلولی انفرادی و به‌تنهایی نگهداری شوند، بلکه آنها فقط نباید در یک محل یا یک آسایشگاه باشند.
قوانین مربوط به جداسازی زندانی، طبق تبصره یکِ ماده ۳۳ آئیننامه اجرایی سازمان زندان ها و اقدامات تأمینی و تربیتی کشور، لازم‌الاجرا است.
https://tavaana.org/prisonersrights17/
در یوتیوب:
https://youtu.be/fHIcC14xsRA
در کست‌باکس:
https://castbox.fm/episode/id4733738-id588044476
منبع: کتاب حقوق زندانی به زبان ساده، منتشر شده توسط کانون مدافعان حقوق بشر
@DhrcIran
#پادکست #حقوق_زندانی_به_زبان_ساده #یاری_حقوقی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
👍16❤2
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
نگهداری فرزندان خردسال زندانیان در زندان
طبق قوانین مصوب جمهوری اسلامی، محکومان و متهمان زن که کودک کم‌تر از ۲ سال دارند، حق دارند کودکان خود را تا سن ۲ سالگیِ تمام، همراه خود در زندان یا بازداشتگاه نگهداری کنند. اگر زندانی فرزند بالای ۲ سال تا ۶ سال داشته باشد، یا بعد از ۲ سالگی، کودک کسی را بیرون از زندان نداشته باشد، میتواند با نظر شورای طبقه‌بندی، فرزندش را تا ۶ سالگی با خود نگه دارد.
رئیس زندان هم موظف است که در موسسه یا زندان، مهدکودک راه‌اندازی کند تا بچه‌های ۲ تا ۶ سال با رضایت مادر در آنجا تحت آموزش‌های متناسب قرار بگیرند.
اگرچه در آئیننامه اجرایی سازمان زندانها ساعت کار معینی برای مهدکودک زندان پیشبینی نشده، اما با توجه به محدود‌بودن ساعت کاری مهدکودک‌های فعال در جامعه آزاد، مهدکودک زندان هم تابع همان محدودیت‌های زمانی خواهند بود.
اما تکلیف فرزندان مادران زندانی بعد از رسیدن به سن ۶ سال تمام، چه خواهد شد؟
در این مورد مددکاران اجتماعی مکلف هستند که نسبت به تحویل این کودکان به خانواده‌هایشان اقدام کنند. در صورتی که خانواده از پذیرش کودکان خودداری کند، مددکاران اجتماعی می‌باید ترتیبی بدهند تا این کودکان تحویل اداره بهزیستی یا دیگر موسسه‌های صالح شوند.
نکته قابل توجه دیگر این است که، تهیه وسایل بهداشتی برای زندانیانِ زن و تغذیه مناسب برای مادران زندانی و کودکان همراه‌شان، به عهده زندان است و زندان مکلف است که نه تنها وسایل بهداشتی، بلکه تغذیه مناسب را هم برای مادران زندانی و هم برای کودکانشان فراهم کند و در اختیار آنها بگذارد.
تغذیه زنان باردار، مادران شیرده و کودکان شیرخوار هم نباید تابع برنامه تغذیه سایر زندانیان باشد و این گروه از زندانیان باید در زندان رژیم غذایی خاص و متناسب با وضعیتشان داشته باشند.
بر اساس ماده ۱۵۸ آئیننامه اجرایی سازمان زندانها و اقدامات تأمینی و تربیتی کشور، قوانین مربوط به مادر زندانی و کودک‌اش لازم‌الاجرا است.
https://tavaana.org/prisonersrights18/
در یوتیوب:
https://youtu.be/3kvIsVWvUUc
در کست‌باکس:
https://is.gd/CDPbpj
منبع: کتاب حقوق زندانی به زبان ساده، منتشر شده توسط کانون مدافعان حقوق بشر
@DhrcIran
#پادکست #حقوق_زندانی_به_زبان_ساده #یاری_حقوقی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
طبق قوانین مصوب جمهوری اسلامی، محکومان و متهمان زن که کودک کم‌تر از ۲ سال دارند، حق دارند کودکان خود را تا سن ۲ سالگیِ تمام، همراه خود در زندان یا بازداشتگاه نگهداری کنند. اگر زندانی فرزند بالای ۲ سال تا ۶ سال داشته باشد، یا بعد از ۲ سالگی، کودک کسی را بیرون از زندان نداشته باشد، میتواند با نظر شورای طبقه‌بندی، فرزندش را تا ۶ سالگی با خود نگه دارد.
رئیس زندان هم موظف است که در موسسه یا زندان، مهدکودک راه‌اندازی کند تا بچه‌های ۲ تا ۶ سال با رضایت مادر در آنجا تحت آموزش‌های متناسب قرار بگیرند.
اگرچه در آئیننامه اجرایی سازمان زندانها ساعت کار معینی برای مهدکودک زندان پیشبینی نشده، اما با توجه به محدود‌بودن ساعت کاری مهدکودک‌های فعال در جامعه آزاد، مهدکودک زندان هم تابع همان محدودیت‌های زمانی خواهند بود.
اما تکلیف فرزندان مادران زندانی بعد از رسیدن به سن ۶ سال تمام، چه خواهد شد؟
در این مورد مددکاران اجتماعی مکلف هستند که نسبت به تحویل این کودکان به خانواده‌هایشان اقدام کنند. در صورتی که خانواده از پذیرش کودکان خودداری کند، مددکاران اجتماعی می‌باید ترتیبی بدهند تا این کودکان تحویل اداره بهزیستی یا دیگر موسسه‌های صالح شوند.
نکته قابل توجه دیگر این است که، تهیه وسایل بهداشتی برای زندانیانِ زن و تغذیه مناسب برای مادران زندانی و کودکان همراه‌شان، به عهده زندان است و زندان مکلف است که نه تنها وسایل بهداشتی، بلکه تغذیه مناسب را هم برای مادران زندانی و هم برای کودکانشان فراهم کند و در اختیار آنها بگذارد.
تغذیه زنان باردار، مادران شیرده و کودکان شیرخوار هم نباید تابع برنامه تغذیه سایر زندانیان باشد و این گروه از زندانیان باید در زندان رژیم غذایی خاص و متناسب با وضعیتشان داشته باشند.
بر اساس ماده ۱۵۸ آئیننامه اجرایی سازمان زندانها و اقدامات تأمینی و تربیتی کشور، قوانین مربوط به مادر زندانی و کودک‌اش لازم‌الاجرا است.
https://tavaana.org/prisonersrights18/
در یوتیوب:
https://youtu.be/3kvIsVWvUUc
در کست‌باکس:
https://is.gd/CDPbpj
منبع: کتاب حقوق زندانی به زبان ساده، منتشر شده توسط کانون مدافعان حقوق بشر
@DhrcIran
#پادکست #حقوق_زندانی_به_زبان_ساده #یاری_حقوقی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
💔19❤1
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
فروشگاه زندان
زندانیان میتوانند اجناس و لوازم مورد نیاز خود را از فروشگاه‌های زندان تهیه کنند. قیمت اجناس و لوازمی که فروشگاه‌های زندان در اختیار زندانیان می‌گذارد، اولا نباید بیشتر از قیمتی باشد که روی کالا قیمت‌گذاری شده است. دوم اینکه فروش کالا به زندانی، باید با فاکتور انجام شود.
کالاهایی در فروشگاه زندان عرضه میشود که توسط سازمان زندانها اعلام شده باشد. به این منظور سازمان زندانها صورت ریز کالا‌ها و لوازم مجاز را تهیه می‌کند و به اداره کل زندانها ابلاغ می‌کند. بنابراین چنان نیست که همه‌جور کالایی در فروشگاه زندان عرضه شود و زندانی بتواند آن را از فروشگاه زندان خریداری کند.
صورت ریز مواد و اجناس موجود در فروشگاه‌ها باید روی برگه‌ای نوشته شود و روی درِ ورودی فروشگاه نصب شود تا همه زندانیان از اجناس موجود و قیمت آنها باخبر باشند. نظارت بر وضعیت فروشگاه‌ها و قیمت‌ها به عهده رئیس زندان است. زندانی حق دارد که نسبت به قیمت کالاهای عرضه‌شده در فروشگاه زندان شاکی باشد. اگر قیمت کالایی گران‌تر از قیمت آن در خارج از زندان باشد، زندانی حق دارد شکایت‌نامه‌ای تنظیم کند و فاکتور فروش را ضمیمه آن کند و به نماینده بازرسی، حفاظت و اطلاعات موسسه یا رئیس اندرزگاه بدهد. اگر که شکایت زندانی مربوط به غیربهداشتی‌بودن برخی کالاهای عرضه‌شده در فروشگاه زندان باشد، مثل فاسدبودن گوشت یا مواد غذایی دیگر، در این صورت شکایت‌نامه‌اش را باید به مسئول واحد بهداشت و درمان موسسه بدهد. همه این موارد طبق ماده ۱۵۹ آئیننامه اجرایی سازمان زندانها و اقدامات تأمینی و تربیتی کشور، لازم‌الاجرا است.
https://tavaana.org/prisoners_rights28
در یوتیوب:
https://youtu.be/t4JfK9SDU0s
در کست‌باکس:
https://castbox.fm/episode/id4733738-id599339549
منبع: کتاب حقوق زندانی به زبان ساده، منتشر شده توسط کانون مدافعان حقوق بشر
@DhrcIran
#پادکست #حقوق_زندانی_به_زبان_ساده #یاری_حقوقی_توانا
@Tavaans_TavaanaTech
زندانیان میتوانند اجناس و لوازم مورد نیاز خود را از فروشگاه‌های زندان تهیه کنند. قیمت اجناس و لوازمی که فروشگاه‌های زندان در اختیار زندانیان می‌گذارد، اولا نباید بیشتر از قیمتی باشد که روی کالا قیمت‌گذاری شده است. دوم اینکه فروش کالا به زندانی، باید با فاکتور انجام شود.
کالاهایی در فروشگاه زندان عرضه میشود که توسط سازمان زندانها اعلام شده باشد. به این منظور سازمان زندانها صورت ریز کالا‌ها و لوازم مجاز را تهیه می‌کند و به اداره کل زندانها ابلاغ می‌کند. بنابراین چنان نیست که همه‌جور کالایی در فروشگاه زندان عرضه شود و زندانی بتواند آن را از فروشگاه زندان خریداری کند.
صورت ریز مواد و اجناس موجود در فروشگاه‌ها باید روی برگه‌ای نوشته شود و روی درِ ورودی فروشگاه نصب شود تا همه زندانیان از اجناس موجود و قیمت آنها باخبر باشند. نظارت بر وضعیت فروشگاه‌ها و قیمت‌ها به عهده رئیس زندان است. زندانی حق دارد که نسبت به قیمت کالاهای عرضه‌شده در فروشگاه زندان شاکی باشد. اگر قیمت کالایی گران‌تر از قیمت آن در خارج از زندان باشد، زندانی حق دارد شکایت‌نامه‌ای تنظیم کند و فاکتور فروش را ضمیمه آن کند و به نماینده بازرسی، حفاظت و اطلاعات موسسه یا رئیس اندرزگاه بدهد. اگر که شکایت زندانی مربوط به غیربهداشتی‌بودن برخی کالاهای عرضه‌شده در فروشگاه زندان باشد، مثل فاسدبودن گوشت یا مواد غذایی دیگر، در این صورت شکایت‌نامه‌اش را باید به مسئول واحد بهداشت و درمان موسسه بدهد. همه این موارد طبق ماده ۱۵۹ آئیننامه اجرایی سازمان زندانها و اقدامات تأمینی و تربیتی کشور، لازم‌الاجرا است.
https://tavaana.org/prisoners_rights28
در یوتیوب:
https://youtu.be/t4JfK9SDU0s
در کست‌باکس:
https://castbox.fm/episode/id4733738-id599339549
منبع: کتاب حقوق زندانی به زبان ساده، منتشر شده توسط کانون مدافعان حقوق بشر
@DhrcIran
#پادکست #حقوق_زندانی_به_زبان_ساده #یاری_حقوقی_توانا
@Tavaans_TavaanaTech
❤13👍4
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
افراد دارای بیماری حاد، نباید زندانی شوند
پذیرش محکومان بیمار با پذیرش افراد عادی متفاوت است و شرایطی برای آن در نظر گرفته شده است.
پذیرش زندان به محض برخورد با فرد زندانی یا بازداشتی، وضعیت ظاهری او را کنترل می‌کند و چنانچه بیماری حادی داشته باشد، پیش از پذیرش، یک صورت‌جلسه تنظیم می‌کند و او را به بهداری زندان معرفی می‌کند تا توسط پزشک زندان معاینه شود.
در مواردی که در وضع ظاهری زندانی، آثار ضرب و جرح دیده شود هم، پیش از پذیرش، از آثار ضرب و جرح موجود بر بدن او، عکس گرفته میشود و صورت‌جلسه تنظیم و به امضا و اثر انگشت مأمورِ بدرقه می‌رسد، و بعد، زندانی به بهداری زندان معرفی میشود تا معاینه شود.
رئیس موسسه هم بلافاصله با گزارشِ کتبیِ مأمور پذیرش، در جریان امر قرار میگیرد تا مرجع قضائی مورد نظر را در جریان بگذارد. مسئولین پذیرش موسسه، زندان یا مراکز حرفه‌آموزی و اشتغال زندان، بازداشتگاهها، کانون‌های اصالح و تربیت، یا اردوی بازپروری، مکلف هستند که در زمان پذیرش زندانی، وضعیت ظاهری او را هم از نظر جسمی و روانی مورد توجه قرار دهند. و هم از نظر وجود آثار ضرب و جرح بر بدنش کنترل کنند.
در صورت مشاهده نشانی از بیماری‌های روانی یا جسمانی، باید پیش از پذیرش، زندانی را برای انجام معاینات پزشکی به بهداری معرفی کنند تا توسط پزشک زندان معاینه شود.
بر اساس ماده ۵۵ آئیننامه اجرایی سازمان زندانها و اقدامات تأمینی و تربیتی کشور، زندانی‌ای که بیماری حاد یا شرایط جسمانی وخیم دارد، مجروح است، یا مصدومیتی دارد که نیازمند مراقبت‌های پزشکی درمانی و بیمارستانی است، تا زمان تثبیت وضعیت و بهبودی، نباید پذیرش شود و باید به مراکز درمانی معرفی شده و مراتب به مرجع قضائی اطلاع داده شود.
https://tavaana.org/prisonersrights20/
در یوتیوب:
https://youtu.be/_jTOKwxKV88
در کست‌باکس:
https://castbox.fm/episode/id4733738-id592955608
منبع: کتاب حقوق زندانی به زبان ساده، منتشر شده توسط کانون مدافعان حقوق بشر
@DhrcIran
#پادکست #حقوق_زندانی_به_زبان_ساده #یاری_حقوقی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
پذیرش محکومان بیمار با پذیرش افراد عادی متفاوت است و شرایطی برای آن در نظر گرفته شده است.
پذیرش زندان به محض برخورد با فرد زندانی یا بازداشتی، وضعیت ظاهری او را کنترل می‌کند و چنانچه بیماری حادی داشته باشد، پیش از پذیرش، یک صورت‌جلسه تنظیم می‌کند و او را به بهداری زندان معرفی می‌کند تا توسط پزشک زندان معاینه شود.
در مواردی که در وضع ظاهری زندانی، آثار ضرب و جرح دیده شود هم، پیش از پذیرش، از آثار ضرب و جرح موجود بر بدن او، عکس گرفته میشود و صورت‌جلسه تنظیم و به امضا و اثر انگشت مأمورِ بدرقه می‌رسد، و بعد، زندانی به بهداری زندان معرفی میشود تا معاینه شود.
رئیس موسسه هم بلافاصله با گزارشِ کتبیِ مأمور پذیرش، در جریان امر قرار میگیرد تا مرجع قضائی مورد نظر را در جریان بگذارد. مسئولین پذیرش موسسه، زندان یا مراکز حرفه‌آموزی و اشتغال زندان، بازداشتگاهها، کانون‌های اصالح و تربیت، یا اردوی بازپروری، مکلف هستند که در زمان پذیرش زندانی، وضعیت ظاهری او را هم از نظر جسمی و روانی مورد توجه قرار دهند. و هم از نظر وجود آثار ضرب و جرح بر بدنش کنترل کنند.
در صورت مشاهده نشانی از بیماری‌های روانی یا جسمانی، باید پیش از پذیرش، زندانی را برای انجام معاینات پزشکی به بهداری معرفی کنند تا توسط پزشک زندان معاینه شود.
بر اساس ماده ۵۵ آئیننامه اجرایی سازمان زندانها و اقدامات تأمینی و تربیتی کشور، زندانی‌ای که بیماری حاد یا شرایط جسمانی وخیم دارد، مجروح است، یا مصدومیتی دارد که نیازمند مراقبت‌های پزشکی درمانی و بیمارستانی است، تا زمان تثبیت وضعیت و بهبودی، نباید پذیرش شود و باید به مراکز درمانی معرفی شده و مراتب به مرجع قضائی اطلاع داده شود.
https://tavaana.org/prisonersrights20/
در یوتیوب:
https://youtu.be/_jTOKwxKV88
در کست‌باکس:
https://castbox.fm/episode/id4733738-id592955608
منبع: کتاب حقوق زندانی به زبان ساده، منتشر شده توسط کانون مدافعان حقوق بشر
@DhrcIran
#پادکست #حقوق_زندانی_به_زبان_ساده #یاری_حقوقی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
👍19
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
ملاقات وکیل مدافع با زندانی
ملاقات وکیل مدافع با زندانی چه روزهایی از هفته و به دستور چه مقامی صورت میگیرد؟
ملاقات وکیل‌مدافع با زندانی تابع زمان و برنامه خاصی از طرف زندان و مسئولین زندان نیست. وکیل زندانی، هر موقع که ضرورت ایجاب کند، میتواند از مقامات قضائی مجوز کتبی بگیرد و در ساعات اداری به زندان مراجعه و با ارائه وکالت‌نامه، با موکل خود ملاقات کند.
محل ملاقات وکلا با موکلین‌شان جایی غیر از محل ملاقات عمومی است. برای این منظور در هر زندانی به هزینه «کانون وکلا»، اتاق ویژه ملاقات وکلا با موکلین‌شان ساخته میشود که به آن «اتاق ویژه ملاقات وکیل» هم گفته میشود.
سایت:
https://tavaana.org/prisoners_rights62/
یوتیوب:
https://www.youtube.com/watch?v=3sedoZpcaQc
منبع: کتاب حقوق زندانی به زبان ساده، منتشر شده توسط کانون مدافعان حقوق بشر
@DhrcIran
#پادکست #حقوق_زندانی_به_زبان_ساده #یاری_حقوقی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
ملاقات وکیل مدافع با زندانی چه روزهایی از هفته و به دستور چه مقامی صورت میگیرد؟
ملاقات وکیل‌مدافع با زندانی تابع زمان و برنامه خاصی از طرف زندان و مسئولین زندان نیست. وکیل زندانی، هر موقع که ضرورت ایجاب کند، میتواند از مقامات قضائی مجوز کتبی بگیرد و در ساعات اداری به زندان مراجعه و با ارائه وکالت‌نامه، با موکل خود ملاقات کند.
محل ملاقات وکلا با موکلین‌شان جایی غیر از محل ملاقات عمومی است. برای این منظور در هر زندانی به هزینه «کانون وکلا»، اتاق ویژه ملاقات وکلا با موکلین‌شان ساخته میشود که به آن «اتاق ویژه ملاقات وکیل» هم گفته میشود.
سایت:
https://tavaana.org/prisoners_rights62/
یوتیوب:
https://www.youtube.com/watch?v=3sedoZpcaQc
منبع: کتاب حقوق زندانی به زبان ساده، منتشر شده توسط کانون مدافعان حقوق بشر
@DhrcIran
#پادکست #حقوق_زندانی_به_زبان_ساده #یاری_حقوقی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
🕊8❤1👍1
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
آیا زندانی میتواند وجه نقد یا اوراق بهادار داشته باشد؟
در صورتی که زندانبانان در وسایل زندانی وجه نقد یا اوراق بهادار کشف کنند، ممکن است ۳ وضعیت برای او متصور شوند: １- اگر از وجوه مذکور استفاده نامشروع شده است؛ مثلا محکوم یا زندانی آن پول را به عنوان رشوه به کسی داده، یا در زندان بساط قمار راه انداخته و آن پول در قمار مورد استفاده قرارگرفته باشد، همه پول‌های کشف‌شده توقیف و موضوع به قاضی ناظر زندان گزارش میشود تا به عنوان یک جرم با آن برخورد شود. – چون خود این کارها به تنهایی جرم هستند. در این صورت برای زندانی پرونده جدیدی درست میشود و این‌بار باید به اتهام رشوه یا قمار یا هر جرم دیگری که با استفاده از پول در زندان انجام داده، مورد محاکمه قرار بگیرد. ２- اگر غیر از پول، اشیاء ممنوعه دیگری نزد زندانی کشف شود که صرف نگهداری آنها جرم باشد – مثلا مواد مخدر، مشروبات الکلی – در این صورت هم موضوع صورت‌جلسه میشود و به قاضی ناظر زندان گزارش میشود تا طبق قانون با او برخورد کند. ３- اگر از پول یا اوراق بهادار کشف‌شده استفاده نامشروع نشده باشد، و همینطور در مورد وسایلی که صرف نگهداری آنها جرم نیست، مثل وسیله بازی منچ یا شطرنج، یا اینکه زندانی رادیویی را نزد خود نگهداری می‌کرده – که بیشتر از یک موج دارد،از آنجایی که صرف نگهداری منچ یا رادیوی با بیش از یک موج جرم نیست، در این صورت، وسایل مذکور از او گرفته و موضوع صورت‌جلسه میشود و فقط به اطلاع شورای انضباطی زندان می‌رسد.
https://tavaana.org/prisoners_rights26/
در یوتیوب:
https://youtu.be/Tv_wke1EjMw
در کست‌باکس:
https://castbox.fm/episode/id4733738-id597630243
منبع: کتاب حقوق زندانی به زبان ساده، منتشر شده توسط کانون مدافعان حقوق بشر
@DhrcIran
#پادکست #حقوق_زندانی_به_زبان_ساده #یاری_حقوقی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
در صورتی که زندانبانان در وسایل زندانی وجه نقد یا اوراق بهادار کشف کنند، ممکن است ۳ وضعیت برای او متصور شوند: １- اگر از وجوه مذکور استفاده نامشروع شده است؛ مثلا محکوم یا زندانی آن پول را به عنوان رشوه به کسی داده، یا در زندان بساط قمار راه انداخته و آن پول در قمار مورد استفاده قرارگرفته باشد، همه پول‌های کشف‌شده توقیف و موضوع به قاضی ناظر زندان گزارش میشود تا به عنوان یک جرم با آن برخورد شود. – چون خود این کارها به تنهایی جرم هستند. در این صورت برای زندانی پرونده جدیدی درست میشود و این‌بار باید به اتهام رشوه یا قمار یا هر جرم دیگری که با استفاده از پول در زندان انجام داده، مورد محاکمه قرار بگیرد. ２- اگر غیر از پول، اشیاء ممنوعه دیگری نزد زندانی کشف شود که صرف نگهداری آنها جرم باشد – مثلا مواد مخدر، مشروبات الکلی – در این صورت هم موضوع صورت‌جلسه میشود و به قاضی ناظر زندان گزارش میشود تا طبق قانون با او برخورد کند. ３- اگر از پول یا اوراق بهادار کشف‌شده استفاده نامشروع نشده باشد، و همینطور در مورد وسایلی که صرف نگهداری آنها جرم نیست، مثل وسیله بازی منچ یا شطرنج، یا اینکه زندانی رادیویی را نزد خود نگهداری می‌کرده – که بیشتر از یک موج دارد،از آنجایی که صرف نگهداری منچ یا رادیوی با بیش از یک موج جرم نیست، در این صورت، وسایل مذکور از او گرفته و موضوع صورت‌جلسه میشود و فقط به اطلاع شورای انضباطی زندان می‌رسد.
https://tavaana.org/prisoners_rights26/
در یوتیوب:
https://youtu.be/Tv_wke1EjMw
در کست‌باکس:
https://castbox.fm/episode/id4733738-id597630243
منبع: کتاب حقوق زندانی به زبان ساده، منتشر شده توسط کانون مدافعان حقوق بشر
@DhrcIran
#پادکست #حقوق_زندانی_به_زبان_ساده #یاری_حقوقی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
❤4
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
داشتن تولیدات در آسایشگاه و بند
آیا زندانیان مجازند که داخل بند یا آسایشگاه، تولیداتی داشته باشند؟ بله. بر اساس ماده ۱۷۸ آئیننامه اجرایی سازمان زندانها، غیر از اشتغال در مراکز حرفه‌آموزی، محکومان و متهمان میتوانند با موافقت رئیس زندان در ساعتهای بیکاری و فراغت در آسایشگاه خود به فعالیت‌های علمی، هنری و کارهای دستی اشتغال داشته باشند. مواد اولیه این نوع کارها فقط به وسیله فروشگاه موسسه یا زندان تهیه شده و در اختیار آنها گذاشته میشود. یعنی زندانیان نمی‌توانند وسایل و مواد اولیه کارهای دستی را از خارج از زندان تهیه کنند. اگر زندانی سرمایه لازم برای تهیه مواد اولیه و لوازم کار خود را داشته باشد، میتواند آن را با هزینه خودش تهیه کند؛ که در این صورت تمام سود آن عاید خود او میشود. اما اگر زندانی سرمایه لازم برای تهیه مواد اولیه را نداشته باشد، در این صورت مواد اولیه از طریق شرکت تعاونی کارکنان موسسه، یا انجمن حمایت زندانیان، یا بنیاد و سایر شرکت‌های خصوصی و خیریه‌ها تهیه و در اختیار او گذاشته میشود. اما بعداً نه‌تنها هزینه تهیه مواد اولیه از سود آن کم میشود، بلکه درصدی از سود حاصله به عنوان «سهم سرمایه» در قالب «عقد مضاربه» هم برداشت و به حساب سرمایه‌گذار واریز و بقیه به حساب محکوم منظور میشود. طبق ماده ۱۷۹ آئیننامه اجرایی سازمان زندانها ماده 546 قانون مدنی، زندان با تهیه مواد اولیه، شریک سودِ حاصله میشود، اما چون سرمایه‌گذاری در قالب عقد مضاربه صورت میگیرد، فقط در سود سهیم میشود و چنانچه ضرر و زیانی وجود داشته باشد، این ضرر فقط روی دوش زندانی – که عامل است – قرار میگیرد. زندانی میتواند آنچه را که درست کرده است، بفروشد. برای این کار رئیس موسسه میتواند مبادرت به فروش تولیدات زندانیان کند.
https://tavaana.org/prisoners-rights_47/
در یوتیوب:
https://youtu.be/o89AML0S2Gs
در کست‌باکس:
https://castbox.fm/episode/id4733738-id622552847
منبع: کتاب حقوق زندانی به زبان ساده، منتشر شده توسط کانون مدافعان حقوق بشر
@DhrcIran
#پادکست #حقوق_زندانی_به_زبان_ساده #یاری_حقوقی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
آیا زندانیان مجازند که داخل بند یا آسایشگاه، تولیداتی داشته باشند؟ بله. بر اساس ماده ۱۷۸ آئیننامه اجرایی سازمان زندانها، غیر از اشتغال در مراکز حرفه‌آموزی، محکومان و متهمان میتوانند با موافقت رئیس زندان در ساعتهای بیکاری و فراغت در آسایشگاه خود به فعالیت‌های علمی، هنری و کارهای دستی اشتغال داشته باشند. مواد اولیه این نوع کارها فقط به وسیله فروشگاه موسسه یا زندان تهیه شده و در اختیار آنها گذاشته میشود. یعنی زندانیان نمی‌توانند وسایل و مواد اولیه کارهای دستی را از خارج از زندان تهیه کنند. اگر زندانی سرمایه لازم برای تهیه مواد اولیه و لوازم کار خود را داشته باشد، میتواند آن را با هزینه خودش تهیه کند؛ که در این صورت تمام سود آن عاید خود او میشود. اما اگر زندانی سرمایه لازم برای تهیه مواد اولیه را نداشته باشد، در این صورت مواد اولیه از طریق شرکت تعاونی کارکنان موسسه، یا انجمن حمایت زندانیان، یا بنیاد و سایر شرکت‌های خصوصی و خیریه‌ها تهیه و در اختیار او گذاشته میشود. اما بعداً نه‌تنها هزینه تهیه مواد اولیه از سود آن کم میشود، بلکه درصدی از سود حاصله به عنوان «سهم سرمایه» در قالب «عقد مضاربه» هم برداشت و به حساب سرمایه‌گذار واریز و بقیه به حساب محکوم منظور میشود. طبق ماده ۱۷۹ آئیننامه اجرایی سازمان زندانها ماده 546 قانون مدنی، زندان با تهیه مواد اولیه، شریک سودِ حاصله میشود، اما چون سرمایه‌گذاری در قالب عقد مضاربه صورت میگیرد، فقط در سود سهیم میشود و چنانچه ضرر و زیانی وجود داشته باشد، این ضرر فقط روی دوش زندانی – که عامل است – قرار میگیرد. زندانی میتواند آنچه را که درست کرده است، بفروشد. برای این کار رئیس موسسه میتواند مبادرت به فروش تولیدات زندانیان کند.
https://tavaana.org/prisoners-rights_47/
در یوتیوب:
https://youtu.be/o89AML0S2Gs
در کست‌باکس:
https://castbox.fm/episode/id4733738-id622552847
منبع: کتاب حقوق زندانی به زبان ساده، منتشر شده توسط کانون مدافعان حقوق بشر
@DhrcIran
#پادکست #حقوق_زندانی_به_زبان_ساده #یاری_حقوقی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
❤8🕊3
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
منظور از قرار تأمین مناسب چیست؟
قرار تأمین مناسب یا تضمینی، که در قانون آئین دادرسی کیفری پیشبینی شده،میتواند به یکی از سه قالب «قرارداد مدنی»، «وثیقه» و همینطور هر یک از « قرارهای تأمین کیفریِ» مندرج در قانون آئین دادرسی کیفری باشد. قرارداد مدنی: میتواند تعهدی در قالب مثلا ضمانت باشد: یعنی یک نفر ضامن زندانی میشود که در موقع ضرورت، او را به زندان معرفی کند و با دادن چک یا سفته متعهد میشود که وجهی را به عنوان وَجهُ‌الضِمان بپردازد. ضامن، میتواند برای اطمینان از عدم تضییعِ حق خود، قراردادی هم با زندانی تنظیم کند، تا در صورت فرار و عدم دسترسی به او، ضامن از آن طریق به حق خودش برسد. وثیقه میتواند شامل پولِ نقد، ضمانت‌نامه‌ی بانکی و مالِ مَنقول یا غیرمنقول باشد. وثیقه‌گذار باید «وجه نقد» یا «مال»ی را به عنوان وثیقه قبول کند تا در صورت عجز از معرفی زندانی، آن را پرداخت کند. بدیهی است که اخذ تضمین از زندانی برای اعزام به مرخصی، و صدور هر یک از قرارهای تأمینِ کیفریِ ذکرشده و تعیین میزان وجهِ التزام یا وجهُ‌الکِفاله یا وثیقه، باید بر مبنای قانون و متناسب با باقیمانده‌ی مدتِ حبس زندانی و جزای نقدیِ حکم، تعیین شود. حتی اگر زندانی به پرداخت جزای نقدی هم محکوم شده باشد. تعیین وثیقه با مبلغ بیش از حدِ آنچه که در قانون پیشبینی شده است، نقضِ قانون و عملاً محروم‌کردن زندانی از حق مرخصی است.
https://tavaana.org/certification/
در یوتیوب:
https://youtu.be/6n3fbT-wT6s
منبع: کتاب حقوق زندانی به زبان ساده، منتشر شده توسط کانون مدافعان حقوق بشر
@DhrcIran
#پادکست #حقوق_زندانی_به_زبان_ساده #یاری_حقوقی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
قرار تأمین مناسب یا تضمینی، که در قانون آئین دادرسی کیفری پیشبینی شده،میتواند به یکی از سه قالب «قرارداد مدنی»، «وثیقه» و همینطور هر یک از « قرارهای تأمین کیفریِ» مندرج در قانون آئین دادرسی کیفری باشد. قرارداد مدنی: میتواند تعهدی در قالب مثلا ضمانت باشد: یعنی یک نفر ضامن زندانی میشود که در موقع ضرورت، او را به زندان معرفی کند و با دادن چک یا سفته متعهد میشود که وجهی را به عنوان وَجهُ‌الضِمان بپردازد. ضامن، میتواند برای اطمینان از عدم تضییعِ حق خود، قراردادی هم با زندانی تنظیم کند، تا در صورت فرار و عدم دسترسی به او، ضامن از آن طریق به حق خودش برسد. وثیقه میتواند شامل پولِ نقد، ضمانت‌نامه‌ی بانکی و مالِ مَنقول یا غیرمنقول باشد. وثیقه‌گذار باید «وجه نقد» یا «مال»ی را به عنوان وثیقه قبول کند تا در صورت عجز از معرفی زندانی، آن را پرداخت کند. بدیهی است که اخذ تضمین از زندانی برای اعزام به مرخصی، و صدور هر یک از قرارهای تأمینِ کیفریِ ذکرشده و تعیین میزان وجهِ التزام یا وجهُ‌الکِفاله یا وثیقه، باید بر مبنای قانون و متناسب با باقیمانده‌ی مدتِ حبس زندانی و جزای نقدیِ حکم، تعیین شود. حتی اگر زندانی به پرداخت جزای نقدی هم محکوم شده باشد. تعیین وثیقه با مبلغ بیش از حدِ آنچه که در قانون پیشبینی شده است، نقضِ قانون و عملاً محروم‌کردن زندانی از حق مرخصی است.
https://tavaana.org/certification/
در یوتیوب:
https://youtu.be/6n3fbT-wT6s
منبع: کتاب حقوق زندانی به زبان ساده، منتشر شده توسط کانون مدافعان حقوق بشر
@DhrcIran
#پادکست #حقوق_زندانی_به_زبان_ساده #یاری_حقوقی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
❤5👍3
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
اعتراض محمدرضا مراد بهروزی به رد درخواست مرخصی برای حضور در مراسم ازدواج خواهرش
محمدرضا مراد بهروزی، زندانی محبوس در زندان چوبیندر زندان قزوین، در تماسی تلفنی خطاب به مردم ایران اعلام کرد که شورای زندان برای چندمین بار با درخواست مرخصی او مخالفت کرده است. به گفته او، این مرخصی به منظور حضور در مراسم عروسی خواهرش در تاریخ ۱۸ شهریور درخواست شده بود.
مراد بهروزی که یازده ماه است در زندان به‌سر می‌برد، در این پیام تلفنی با طرح پرسشی انتقادی گفت: «نظامی که دم از عدل علوی می‌زند و هفته‌ای را به نام وحدت شیعه و سنی نامگذاری کرده است، چگونه میتواند در عمل با دیگر مذاهب وحدت برقرار کند، در حالی که حتی ابتدایی‌ترین حقوق یک زندانی را نادیده میگیرد؟»
او تأکید کرد که بی‌قانونی و ظلم به بخشی از «روزمرگی کارگزاران این نظام» بدل شده و در پایان پیام خود ابراز امیدواری کرد که روزی «نور بر ظلمت پیروز گردد».
#محمدرضا_مرادبهروزی #بیانیه #حقوق_زندانی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
محمدرضا مراد بهروزی، زندانی محبوس در زندان چوبیندر زندان قزوین، در تماسی تلفنی خطاب به مردم ایران اعلام کرد که شورای زندان برای چندمین بار با درخواست مرخصی او مخالفت کرده است. به گفته او، این مرخصی به منظور حضور در مراسم عروسی خواهرش در تاریخ ۱۸ شهریور درخواست شده بود.
مراد بهروزی که یازده ماه است در زندان به‌سر می‌برد، در این پیام تلفنی با طرح پرسشی انتقادی گفت: «نظامی که دم از عدل علوی می‌زند و هفته‌ای را به نام وحدت شیعه و سنی نامگذاری کرده است، چگونه میتواند در عمل با دیگر مذاهب وحدت برقرار کند، در حالی که حتی ابتدایی‌ترین حقوق یک زندانی را نادیده میگیرد؟»
او تأکید کرد که بی‌قانونی و ظلم به بخشی از «روزمرگی کارگزاران این نظام» بدل شده و در پایان پیام خود ابراز امیدواری کرد که روزی «نور بر ظلمت پیروز گردد».
#محمدرضا_مرادبهروزی #بیانیه #حقوق_زندانی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
💔34❤2🕊2
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
اعتراض مهدی مسکین‌نواز به نقض حقوق قانونی‌اش از زندان بندر انزلی
مهدی مسکین‌نواز، زندانی سیاسی در زندان بندر انزلی، در پیامی صوتی از داخل زندان، نسبت به بی‌عدالتی‌های قضایی و کارشکنی در اجرای مرخصی قانونی خود اعتراض کرده است.
او در این فایل صوتی، با خطاب قرار دادن غلامحسین محسنی اژه‌ای، رئیس قوه قضاییه، به شرح تجربه‌های خود از بازداشت، بازجویی، و روندهای ناعادلانه‌ی قضایی پرداخت و گفت:
«سال ۹۸ در حالی که تنها یک شورت به تن داشتم و با چشمان بسته رو به دیوار ایستاده بودم، تبدیل به شیشه بکس بازجو شدم... هر بار که از زمین بلند می‌شدم، ذکر می‌گفتم و او فریاد می‌زد: اینجا فقط مرگ آنتن می‌دهد.»
مسکین‌نواز در ادامه با اشاره به اینکه با گذشت بیش از چهار ماه از واجد شرایط بودن برای مرخصی، همچنان از این حق محروم مانده، گفت:
«طبق قانون شما من الان باید برم مرخصی... قرار بود پنجشنبه برای مراسم چهلم خواهرم آزاد شوم، اما هنوز در زندانم. اگر فردا هم صدام کنند، دیگر نمی‌روم.»
او با اشاره به مشکلات ساختاری در ارتباط میان زندانها و نهادهای قضایی افزود که خانواده‌اش میان تهران و انزلی سرگردان‌اند و هزینه‌های روانی و مالی سنگینی را متحمل شده‌اند:
«سیستم‌ها به هم وصل نیستند، یا همدیگر را نمی‌خواهند؛ و نتیجه‌اش این است که حق زندانی ضایع میشود.»
مسکین‌نواز همچنین از شکنجه، اعتصاب غذا و خودآزاری در اعتراض به اعدام‌ها و قطع تماس زندانیان در سال‌های گذشته سخن گفت و تأکید کرد که سکوت کنونی‌اش تنها به‌دلیل احترام به مادر داغدارش و رفتار محترمانه‌ی مسئولان زندان انزلی است.
او در پایان هشدار داد که در صورت تداوم بی‌توجهی به حقوقش، «واکنشی نشان خواهد داد» و افزود:
«اگر قرار باشد حقم این‌طور ضایع شود، من آدمی نیستم که بنشینم و تماشا کنم.»
#مهدی_مسکین_نواز #بیانیه #حقوق_زندانی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
مهدی مسکین‌نواز، زندانی سیاسی در زندان بندر انزلی، در پیامی صوتی از داخل زندان، نسبت به بی‌عدالتی‌های قضایی و کارشکنی در اجرای مرخصی قانونی خود اعتراض کرده است.
او در این فایل صوتی، با خطاب قرار دادن غلامحسین محسنی اژه‌ای، رئیس قوه قضاییه، به شرح تجربه‌های خود از بازداشت، بازجویی، و روندهای ناعادلانه‌ی قضایی پرداخت و گفت:
«سال ۹۸ در حالی که تنها یک شورت به تن داشتم و با چشمان بسته رو به دیوار ایستاده بودم، تبدیل به شیشه بکس بازجو شدم... هر بار که از زمین بلند می‌شدم، ذکر می‌گفتم و او فریاد می‌زد: اینجا فقط مرگ آنتن می‌دهد.»
مسکین‌نواز در ادامه با اشاره به اینکه با گذشت بیش از چهار ماه از واجد شرایط بودن برای مرخصی، همچنان از این حق محروم مانده، گفت:
«طبق قانون شما من الان باید برم مرخصی... قرار بود پنجشنبه برای مراسم چهلم خواهرم آزاد شوم، اما هنوز در زندانم. اگر فردا هم صدام کنند، دیگر نمی‌روم.»
او با اشاره به مشکلات ساختاری در ارتباط میان زندانها و نهادهای قضایی افزود که خانواده‌اش میان تهران و انزلی سرگردان‌اند و هزینه‌های روانی و مالی سنگینی را متحمل شده‌اند:
«سیستم‌ها به هم وصل نیستند، یا همدیگر را نمی‌خواهند؛ و نتیجه‌اش این است که حق زندانی ضایع میشود.»
مسکین‌نواز همچنین از شکنجه، اعتصاب غذا و خودآزاری در اعتراض به اعدام‌ها و قطع تماس زندانیان در سال‌های گذشته سخن گفت و تأکید کرد که سکوت کنونی‌اش تنها به‌دلیل احترام به مادر داغدارش و رفتار محترمانه‌ی مسئولان زندان انزلی است.
او در پایان هشدار داد که در صورت تداوم بی‌توجهی به حقوقش، «واکنشی نشان خواهد داد» و افزود:
«اگر قرار باشد حقم این‌طور ضایع شود، من آدمی نیستم که بنشینم و تماشا کنم.»
#مهدی_مسکین_نواز #بیانیه #حقوق_زندانی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
💔40❤8
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
علی مطلبی، فعال سیاسی، در سال ۱۳۹۸ به دلیل فعالیت‌های سیاسی بازداشت شد. در سال ۱۳۹۹، او دچار سکته قلبی شد و بر اساس تشخیص پزشکان، ۴۵ درصد از عملکرد قلبش از بین رفت و تحت درمان و مرخصی پزشکی قرار گرفت. با وجود اینکه شرایط او به گونه‌ای است که نه تحمل حبس ممکن است و نه شرایط زندان را دارد، اداره اطلاعات همچنان مانع استفاده‌ی او از عفو میشود.
در آستانه‌ی اعلام عفو، اداره اطلاعات با تماس‌های مکرر و تهدید، اعلام می‌کند که او را از این امتیاز محروم می‌کند و با وجود مدارک قانونی، همچنان به بهانه‌های مختلف مانع آزادی او میشود.
از متهمان این پرونده دو نفر از متهمان از جمله پسر عموی علی مطلبی (در اثر سکته) و ساسان نیک‌نفس به خاطر عدم رسیدگی پزشکی در زندان، جان خود را از دست داده‌اند!
#علی_مطلبی #حقوق_زندانی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
در آستانه‌ی اعلام عفو، اداره اطلاعات با تماس‌های مکرر و تهدید، اعلام می‌کند که او را از این امتیاز محروم می‌کند و با وجود مدارک قانونی، همچنان به بهانه‌های مختلف مانع آزادی او میشود.
از متهمان این پرونده دو نفر از متهمان از جمله پسر عموی علی مطلبی (در اثر سکته) و ساسان نیک‌نفس به خاطر عدم رسیدگی پزشکی در زندان، جان خود را از دست داده‌اند!
#علی_مطلبی #حقوق_زندانی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
💔21❤2🕊2
توقیف دست‌نوشته‌های سالار طاهر افشار در زندان اوین و درگیری مأموران با خواهرش هنگام ملاقات
خانواده‌ی سالار طاهر افشار، زندانی سیاسی اهل آذربایجان غربی و محبوس در زندان اوین، پس از هفت ماه برای نخستین‌بار موفق به دیدار با او شدند. این دیدار در روز سه‌شنبه ۱۶ مهرماه ۱۴۰۴، پس از طی مسیر طولانی خانواده از ارومیه تا تهران انجام گرفت.
بر اساس گزارش‌های رسیده، سالار طاهر افشار در دوران حبس خود به نوشتن رمان‌های کوتاه مشغول بوده است. او در روز ملاقات، یکی از این دست‌نوشته‌ها را که شامل رمانی کوتاه بوده، به خواهرش تحویل می‌دهد تا آن را با خود از زندان خارج کند.
با این حال، در هنگام خروج خانواده از سالن ملاقات، مأموران امنیتی زندان اوین دستور بازرسی وسایل خانواده را صادر کرده و دفتر حاوی رمان سالار را از خواهر وی می‌گیرند. این اقدام با مقاومت خواهر سالار و درگیری لفظی و فیزیکی میان مأموران زن و خانواده‌ی طاهر افشار همراه میشود. شدت مشاجره به حدی بود که بسیاری از خانواده‌های زندانیان حاضر در سالن ملاقات شاهد ماجرا بودند.
در نهایت، مأموران از خروج دفتر جلوگیری کرده و آن را توقیف کردند. آنان همچنین خانواده‌ی سالار طاهر افشار را تهدید کرده‌اند که در صورت یافتن هرگونه محتوای «نامناسب» در دفتر، ملاقات‌های بعدی این زندانی قطع خواهد شد.
به گفته‌ی نزدیکان این زندانی، سالار طاهر افشار از زمان بازداشت تاکنون از حق ارتباط آزاد با بیرون و دسترسی به آثار و نوشته‌های خود محروم بوده است.
او در دی ماه سال ۱۴۰۳ توسط شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران از بابت اتهام اجتماع و تبانی به تحمل پنج سال حبس محکوم شده و از اسفند ماه ۱۴۰۳ دوران حبس آغاز شده است.
سالار طاهر افشار، در تاریخ ۱۷ بهمن ماه ۱۴۰۲، در ارومیه بازداشت و سپس به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شده و در تاریخ ۹ اسفند سال گذشته با تودیع وثیقه آزاد شده بود.
#حقوق_زندانی #سالار_طاهر_افشار #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
خانواده‌ی سالار طاهر افشار، زندانی سیاسی اهل آذربایجان غربی و محبوس در زندان اوین، پس از هفت ماه برای نخستین‌بار موفق به دیدار با او شدند. این دیدار در روز سه‌شنبه ۱۶ مهرماه ۱۴۰۴، پس از طی مسیر طولانی خانواده از ارومیه تا تهران انجام گرفت.
بر اساس گزارش‌های رسیده، سالار طاهر افشار در دوران حبس خود به نوشتن رمان‌های کوتاه مشغول بوده است. او در روز ملاقات، یکی از این دست‌نوشته‌ها را که شامل رمانی کوتاه بوده، به خواهرش تحویل می‌دهد تا آن را با خود از زندان خارج کند.
با این حال، در هنگام خروج خانواده از سالن ملاقات، مأموران امنیتی زندان اوین دستور بازرسی وسایل خانواده را صادر کرده و دفتر حاوی رمان سالار را از خواهر وی می‌گیرند. این اقدام با مقاومت خواهر سالار و درگیری لفظی و فیزیکی میان مأموران زن و خانواده‌ی طاهر افشار همراه میشود. شدت مشاجره به حدی بود که بسیاری از خانواده‌های زندانیان حاضر در سالن ملاقات شاهد ماجرا بودند.
در نهایت، مأموران از خروج دفتر جلوگیری کرده و آن را توقیف کردند. آنان همچنین خانواده‌ی سالار طاهر افشار را تهدید کرده‌اند که در صورت یافتن هرگونه محتوای «نامناسب» در دفتر، ملاقات‌های بعدی این زندانی قطع خواهد شد.
به گفته‌ی نزدیکان این زندانی، سالار طاهر افشار از زمان بازداشت تاکنون از حق ارتباط آزاد با بیرون و دسترسی به آثار و نوشته‌های خود محروم بوده است.
او در دی ماه سال ۱۴۰۳ توسط شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران از بابت اتهام اجتماع و تبانی به تحمل پنج سال حبس محکوم شده و از اسفند ماه ۱۴۰۳ دوران حبس آغاز شده است.
سالار طاهر افشار، در تاریخ ۱۷ بهمن ماه ۱۴۰۲، در ارومیه بازداشت و سپس به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شده و در تاریخ ۹ اسفند سال گذشته با تودیع وثیقه آزاد شده بود.
#حقوق_زندانی #سالار_طاهر_افشار #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
🕊24💔9❤6
بیانیه زندانیان سیاسی اوین در حمایت از رضا خندان: «محرومیت از ملاقات، شکنجهٔ سفید است»
در حالی‌که بیش از نه ماه از محرومیت رضا خندان، فعال حقوق بشر، از ملاقات با همسرش نسرین ستوده می‌گذرد، جمعی از زندانیان سیاسی زندان اوین با انتشار بیانیه‌ای این اقدام را «شکنجهٔ سفید علیه او و خانواده‌اش» خواندند. آنان با اشاره به تحصن رضا خندان در مقابل دفتر مقامات زندان، تأکید کرده‌اند که اصرار مسئولان اوین بر حجاب اجباری به‌عنوان شرط ملاقات، رفتاری غیرانسانی و مغایر با حقوق اولیهٔ زندانیان است و خواستار پایان فوری به این محرومیت و اجرای حق قانونی او برای مرخصی شده‌اند.
متن کامل این نامه به شرح زیر است:
اکنون بیش از نه ماه است که مقام‌های زندان اوین، رضا خندان را از دیدار با همسرش، نسرین ستوده، محروم کرده‌اند و تلاش فرزندانش برای ملاقات با او نیز از سوی کارکنان زندان به درگیری و خشونت کشیده شده است.
نسرین ستوده، همسر رضا خندان، و دخترش مهراوه، به دلیل تن ندادن به حجاب اجباری مورد نظر مسئولان زندان اوین، از ملاقات با این فعال حقوق بشر محروم شده‌اند.
رضا خندان که به دلیل اعتراض به حجاب اجباری به سه سال و نیم زندان محکوم شده است، در اعتراض به ممانعت مسئولان زندان از ملاقات با همسرش، از روز سه‌شنبه ۸ مهر ۱۴۰۴ تحصن خود را در مقابل دفتر مقامات زندان اوین آغاز کرده است.
ما، زندانیان سیاسی هم‌بند با رضا خندان، تصمیم مقام‌های زندان برای محرومیت او و همسرش از ملاقات به بهانهٔ حجاب را نوعی شکنجهٔ سفید علیه این زندانی و خانواده‌اش می‌دانیم.
مقام‌های زندان اوین در حالی بر اعمال حجاب اجباری به‌عنوان شرط ملاقات اصرار می‌ورزند که اکنون دولت، مجلس، نیروی انتظامی و بسیاری از سازمان‌ها و ادارات از اجرای حجاب اجباری بر شهروندان عقب‌نشینی کرده‌اند.
محرومیت زندانی از ملاقات، نقض آشکار حقوق بشر است؛ آن هم در حالی که راه‌های قانونی دیگری، از جمله اعطای مرخصی وجود دارد، اما رضا خندان از حق قانونی خود برای استفاده از مرخصی نیز محروم شده است.
مقام‌های زندان اوین در حالی برای مخالفت با ملاقات رضا خندان و نسرین ستوده به بهانه‌های واهی چون «مقررات و قانون» متوسل میشوند که وقتی پای اجرای همان مقررات در زمینهٔ اعطای مرخصی به میان می‌آید، از اجرای آن سر باز می‌زنند.
ما، امضاکنندگان این بیانیه، از مقام‌های زندان اوین می‌خواهیم به تصمیم غیرانسانی خود که رضا خندان و همسرش را در نه ماه گذشته از ملاقات یکدیگر محروم کرده است، پایان دهند.
امضاکنندگان:
ودود اسدی، محمود اوجاقلو، سجاد ایمان‌نژاد، شهریار براتی، مرتضی پروین، وحید قدیرزاده، مرسل کتابی، مهرداد گریوانی، محمدمهدی محمدی‌رهبری، محمد نجفی، طاهر نقوی، رضا ولی‌زاده
#بیانیه #رضا_خندان #حقوق_زندانی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
در حالی‌که بیش از نه ماه از محرومیت رضا خندان، فعال حقوق بشر، از ملاقات با همسرش نسرین ستوده می‌گذرد، جمعی از زندانیان سیاسی زندان اوین با انتشار بیانیه‌ای این اقدام را «شکنجهٔ سفید علیه او و خانواده‌اش» خواندند. آنان با اشاره به تحصن رضا خندان در مقابل دفتر مقامات زندان، تأکید کرده‌اند که اصرار مسئولان اوین بر حجاب اجباری به‌عنوان شرط ملاقات، رفتاری غیرانسانی و مغایر با حقوق اولیهٔ زندانیان است و خواستار پایان فوری به این محرومیت و اجرای حق قانونی او برای مرخصی شده‌اند.
متن کامل این نامه به شرح زیر است:
اکنون بیش از نه ماه است که مقام‌های زندان اوین، رضا خندان را از دیدار با همسرش، نسرین ستوده، محروم کرده‌اند و تلاش فرزندانش برای ملاقات با او نیز از سوی کارکنان زندان به درگیری و خشونت کشیده شده است.
نسرین ستوده، همسر رضا خندان، و دخترش مهراوه، به دلیل تن ندادن به حجاب اجباری مورد نظر مسئولان زندان اوین، از ملاقات با این فعال حقوق بشر محروم شده‌اند.
رضا خندان که به دلیل اعتراض به حجاب اجباری به سه سال و نیم زندان محکوم شده است، در اعتراض به ممانعت مسئولان زندان از ملاقات با همسرش، از روز سه‌شنبه ۸ مهر ۱۴۰۴ تحصن خود را در مقابل دفتر مقامات زندان اوین آغاز کرده است.
ما، زندانیان سیاسی هم‌بند با رضا خندان، تصمیم مقام‌های زندان برای محرومیت او و همسرش از ملاقات به بهانهٔ حجاب را نوعی شکنجهٔ سفید علیه این زندانی و خانواده‌اش می‌دانیم.
مقام‌های زندان اوین در حالی بر اعمال حجاب اجباری به‌عنوان شرط ملاقات اصرار می‌ورزند که اکنون دولت، مجلس، نیروی انتظامی و بسیاری از سازمان‌ها و ادارات از اجرای حجاب اجباری بر شهروندان عقب‌نشینی کرده‌اند.
محرومیت زندانی از ملاقات، نقض آشکار حقوق بشر است؛ آن هم در حالی که راه‌های قانونی دیگری، از جمله اعطای مرخصی وجود دارد، اما رضا خندان از حق قانونی خود برای استفاده از مرخصی نیز محروم شده است.
مقام‌های زندان اوین در حالی برای مخالفت با ملاقات رضا خندان و نسرین ستوده به بهانه‌های واهی چون «مقررات و قانون» متوسل میشوند که وقتی پای اجرای همان مقررات در زمینهٔ اعطای مرخصی به میان می‌آید، از اجرای آن سر باز می‌زنند.
ما، امضاکنندگان این بیانیه، از مقام‌های زندان اوین می‌خواهیم به تصمیم غیرانسانی خود که رضا خندان و همسرش را در نه ماه گذشته از ملاقات یکدیگر محروم کرده است، پایان دهند.
امضاکنندگان:
ودود اسدی، محمود اوجاقلو، سجاد ایمان‌نژاد، شهریار براتی، مرتضی پروین، وحید قدیرزاده، مرسل کتابی، مهرداد گریوانی، محمدمهدی محمدی‌رهبری، محمد نجفی، طاهر نقوی، رضا ولی‌زاده
#بیانیه #رضا_خندان #حقوق_زندانی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
🕊10💔4❤3