This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
خانم فاطمه مجتبایی مادر جاوید نام #غزاله_چلابی با انتشار تصویری از خود بر مزار دخترش نوشت:
«هر پنجشنبه بر سر مزارت عکسهایت را به دقت ردیف میکنم و به تک تک آنها خیره میشوم به چشمان بی گناهت ،به لبخند زیبایت ، به موهایی که همیشه در دل دشت وصحرا ،آنها را به دست باد می سپردی ، به ژست هایی که ماهرانه و با دقت انتخاب می کردی تا زیبایی را در یک نگاه خلق کنی ، تمام افکارم را جمع میکنم اما نمیدانم چراااا تو که ثمره یک عمر زندگیم بودی امروز در کنارم نیستی ؟؟ به چه جرمی ؟ به کدامین گناه کشته شدی ؟ مغزهای زنگ زده ، قاتلان و مزدوران بدانید و آگاه باشید روز موعود بزودی فرا خواهد رسید و تک تک‌شما باید تاوان همه خون های به ناحق ریخته را پس بدهید.»
@fateme.mojtabaei.2113
«نترسید نترسید» آخرین صدایی بود که از غزاله شنیده شد... دختر زیبا و ورزشکاری که توسط جمهوری اسلامی کشته شد.
غزاله چلاوی (چلابی)، ۳۲ ساله و اهل آمل، دانش‌آموخته مدیریت امور بانکی بود. عاشق طبیعت‌گردی و سفر بود و رمان‌های تازه را دنبال می‌کرد. کوهنورد بود و کوه‌های اطراف آمل، علَم‌کوه، دماوند و بسیاری از قله‌های معروف ایران را فتح کرده بود.
در حالی که داشت از اعتراضات فیلمبرداری می:رد، ماموران به سرش شلیک کردند. دوربینش روشن ماند و خودش لحظه تیرخوردن و کشته‌شدن‌اش را ضبط کرد. غزاله پس از اصابت تیر، پنج روز در کما بود.
قرار بود به خواسته خودش اعضای بدنش اهدا شود اما ماموران اجازه ندادند. خاله غزاله: «ماموران گفتند با این کار از غزاله اسطوره‌سازی می‌شود.»
خانواده او برای تحویل‌گرفتن پیکر فرزندشان، به‌شدت تهدید به سکوت شده بودند. ۱۵ آبان ۱۴۰۱ در روز چهلم او، مردم جمع شدند، رقصیدند و روسری آتش زدند. همنوردانش تصویر او را بر قله‌ای در سوادکوه مازندران برافراشتند.
خاله غزاله: «در چشم‌هایش چیزی بود که انگار می‌خواست شجاعتش را نشان بدهد و تکثیر کند.»
#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم #اتحاد_مادران_دادخواه #نه_به_جمهوری_اسلامی #مهسا_امینی #انقلاب_ملی #نوروز۱۴۰۲ #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
خانم فاطمه مجتبایی مادر جاوید نام #غزاله_چلابی با انتشار تصویری از خود بر مزار دخترش نوشت:
«هر پنجشنبه بر سر مزارت عکسهایت را به دقت ردیف میکنم و به تک تک آنها خیره میشوم به چشمان بی گناهت ،به لبخند زیبایت ، به موهایی که همیشه در دل دشت وصحرا ،آنها را به دست باد می سپردی ، به ژست هایی که ماهرانه و با دقت انتخاب می کردی تا زیبایی را در یک نگاه خلق کنی ، تمام افکارم را جمع میکنم اما نمیدانم چراااا تو که ثمره یک عمر زندگیم بودی امروز در کنارم نیستی ؟؟ به چه جرمی ؟ به کدامین گناه کشته شدی ؟ مغزهای زنگ زده ، قاتلان و مزدوران بدانید و آگاه باشید روز موعود بزودی فرا خواهد رسید و تک تک‌شما باید تاوان همه خون های به ناحق ریخته را پس بدهید.»
@fateme.mojtabaei.2113
«نترسید نترسید» آخرین صدایی بود که از غزاله شنیده شد... دختر زیبا و ورزشکاری که توسط جمهوری اسلامی کشته شد.
غزاله چلاوی (چلابی)، ۳۲ ساله و اهل آمل، دانش‌آموخته مدیریت امور بانکی بود. عاشق طبیعت‌گردی و سفر بود و رمان‌های تازه را دنبال می‌کرد. کوهنورد بود و کوه‌های اطراف آمل، علَم‌کوه، دماوند و بسیاری از قله‌های معروف ایران را فتح کرده بود.
در حالی که داشت از اعتراضات فیلمبرداری می:رد، ماموران به سرش شلیک کردند. دوربینش روشن ماند و خودش لحظه تیرخوردن و کشته‌شدن‌اش را ضبط کرد. غزاله پس از اصابت تیر، پنج روز در کما بود.
قرار بود به خواسته خودش اعضای بدنش اهدا شود اما ماموران اجازه ندادند. خاله غزاله: «ماموران گفتند با این کار از غزاله اسطوره‌سازی می‌شود.»
خانواده او برای تحویل‌گرفتن پیکر فرزندشان، به‌شدت تهدید به سکوت شده بودند. ۱۵ آبان ۱۴۰۱ در روز چهلم او، مردم جمع شدند، رقصیدند و روسری آتش زدند. همنوردانش تصویر او را بر قله‌ای در سوادکوه مازندران برافراشتند.
خاله غزاله: «در چشم‌هایش چیزی بود که انگار می‌خواست شجاعتش را نشان بدهد و تکثیر کند.»
#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم #اتحاد_مادران_دادخواه #نه_به_جمهوری_اسلامی #مهسا_امینی #انقلاب_ملی #نوروز۱۴۰۲ #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
فرهاد پوریاری، هنرمند ایرانی مقیم عمان، تندیسی به یاد غزاله چلابی ساخته است.
غزاله چلاوی (چلابی)، ۳۲ ساله و اهل آمل، دانش‌آموخته مدیریت امور بانکی بود. عاشق طبیعت‌گردی و سفر بود و رمان‌های تازه را دنبال می‌کرد. کوهنورد بود و کوه‌های اطراف آمل، علَم‌کوه، دماوند و بسیاری از قله‌های معروف ایران را فتح کرده بود.
در حالی که داشت از اعتراضات فیلمبرداری می:رد، ماموران به سرش شلیک کردند. دوربینش روشن ماند و خودش لحظه تیرخوردن و کشته‌شدن‌اش را ضبط کرد. غزاله پس از اصابت تیر، پنج روز در کما بود.
قرار بود به خواسته خودش اعضای بدنش اهدا شود اما ماموران اجازه ندادند. خاله غزاله: «ماموران گفتند با این کار از غزاله اسطوره‌سازی می‌شود.»
خانواده او برای تحویل‌گرفتن پیکر فرزندشان، به‌شدت تهدید به سکوت شده بودند. ۱۵ آبان ۱۴۰۱ در روز چهلم او، مردم جمع شدند، رقصیدند و روسری آتش زدند. همنوردانش تصویر او را بر قله‌ای در سوادکوه مازندران برافراشتند.
خاله غزاله: «در چشم‌هایش چیزی بود که انگار می‌خواست شجاعتش را نشان بدهد و تکثیر کند.»
#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم #اتحاد_مادران_دادخواه #هنر_اعتراض #غزاله_چلابی #نه_به_جمهوری_اسلامی #مهسا_امینی #انقلاب_ملی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
غزاله چلاوی (چلابی)، ۳۲ ساله و اهل آمل، دانش‌آموخته مدیریت امور بانکی بود. عاشق طبیعت‌گردی و سفر بود و رمان‌های تازه را دنبال می‌کرد. کوهنورد بود و کوه‌های اطراف آمل، علَم‌کوه، دماوند و بسیاری از قله‌های معروف ایران را فتح کرده بود.
در حالی که داشت از اعتراضات فیلمبرداری می:رد، ماموران به سرش شلیک کردند. دوربینش روشن ماند و خودش لحظه تیرخوردن و کشته‌شدن‌اش را ضبط کرد. غزاله پس از اصابت تیر، پنج روز در کما بود.
قرار بود به خواسته خودش اعضای بدنش اهدا شود اما ماموران اجازه ندادند. خاله غزاله: «ماموران گفتند با این کار از غزاله اسطوره‌سازی می‌شود.»
خانواده او برای تحویل‌گرفتن پیکر فرزندشان، به‌شدت تهدید به سکوت شده بودند. ۱۵ آبان ۱۴۰۱ در روز چهلم او، مردم جمع شدند، رقصیدند و روسری آتش زدند. همنوردانش تصویر او را بر قله‌ای در سوادکوه مازندران برافراشتند.
خاله غزاله: «در چشم‌هایش چیزی بود که انگار می‌خواست شجاعتش را نشان بدهد و تکثیر کند.»
#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم #اتحاد_مادران_دادخواه #هنر_اعتراض #غزاله_چلابی #نه_به_جمهوری_اسلامی #مهسا_امینی #انقلاب_ملی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech