در اولین سوتِ آغاز سال تحصیلی من کوکب بداغی پگاه دبیر ورزش ایذه نه خدمتگزارِ وزارتخانه‌ها که همرزمِ مردمم در زمینِ بزرگِ ایران‌زمین

نه برای قهرمان شدن و دریافت مدال و نشان بلکه وجدان انسانی ام مرا به میدان خواندن است
از کلاسِ درسِ ایذه تا تهران از بلوچستان تا کردستان، زمینِ بازیِ ما یکی است

میدانِ آزادی

هیأت تخلفات اداری، همان داوران ناآشنا به اخلاق ورزشی، که به ناحق کارت قرمز انفصال را به نشانه سکوت به من نشان دادند شما قواعد بازی را نه مانند یک داور منصف که مانند بازیکنی خاطی زیر پا گذاشته‌اید یک ورزشکار می‌داند که پیروزیِ ناشی از تقلب رسوایی است نه افتخار

این یک ماراتن است نه دو سرعت‌و
ما ادامه داریم

تخلفِ من بلندایِ قامتی است که در برابرِ بادهای وهمناک خم نمی‌شود
در بازی بزرگ زندگی،این صداقت و عدالت است که قهرمان می‌سازد، نه احکام ناعادلانه
آنان که علیرضا مهمدی پهلوان کشتی فرنگی ایران را در مسابقات جهانی نه توسط داور ایرانی با قضاوت نادرست داوران بین‌المللی از طلا محروم کردند
نشان دادند بی‌عدالتی مرزی نمی‌شناسد و درد محرومیت از حق،در هر کجای جهان که باشد یکسان است
امروز همان بی‌عدالتی با ناداوری داخلی ،در هیأت تخلفات اداری تجلی یافته است و مرا از حق تعلیم و تربیت محروم نموده
ای مردم سرزمینم من برای افتخار آفرینی در میدان های جهانی نیامده ام برای بودن در کنار شما آمده ام

در کنار دخترانِ سرزمینم، گردآفریدهای عصرِ حاضر که پهلوانی را در میدان‌های سخت زندگی می‌آموزند
در کنار پسرانِ ایران کاوه‌های زمانه که چرخِ زندگی را به حرکت درمی‌آورند
ما خدمتگزارِهیچ نهادی نیستیم پرورش‌دهندگانِ نسلِ آزاده‌ای هستیم که برای سرفرازیِ میهن می‌کوشند

کارتِ زرد را می گیرم برای همه‌ی بی عدالتی ها در مقابل کارت قرمز می دهم به سکوت در برابر ظلم
کارتِ زردِ صبر و بردباری در برابرِ ناملایمات
اما بدانید که کارت قرمز را برای آنانی نگه داشته‌ایم که فرشِ قرمزِ قدرت را زیرِ پایِ خود پهن کرده‌اند

کارت زرد بگیریم برای همه ی دردها و محرومیت ها
کارتِ قرمز را برای آنانی خواهیم کشید که

قانونِ انسانیت و جوانمردی را زیرِ پا گذاشته اند

این بازی زندگی قواعد ساده ای دارد شرافت از مقام بالاتر است
مردم از نهادها مهم ترند
معلمان ورزش می آموزند
هیچ خطایی آخرِ راه نیست
هیچ کارتِ قرمزی نمی‌تواند روحیهٔ تیمی را که برای پیروزیِ حق متحد شده است بشکند

ای مردمِ ایران ما در زمین بزرگی بازی می‌کنیم
که مرزهایش از دلِ کویر تا بلندای کوه‌ها گسترده است

داورانِ ناعادل سوت‌هایشان را برای خاموشیِ ما می‌زنند
اما غافل از آن که هر سوتِ آنان، فریادِ ما را رساتر می‌کند.

و من، کوکب بداغی پگاه در زمین زندگی ایستاده‌ ام

برای پاسداری از شرافتی که نسل‌به‌نسل به ما سپرده شده است.

داوریِ نهایی با مردم است و مردم کارت قرمز خود را روزی به دستان تاریخ خواهند سپرد

زنده باد آزادی
پاینده باد ایران
سرفراز باد مردمی که قهرمانانه زندگی می‌کنند

کوکب بداغی پگاه یک مهر ماه هزار و چهارصد و چهار ایذه

#کوکب_بداقی #معلم #ایذه #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech