🍁 مترجم یا ویراستار فنی؟

✍🏻 فردین علیخواه:

بیایید وضعیتی را تصور کنیم. قابلیت‌هایی در هوش مصنوعی ایجاد شده است که صفر تا صد ترجمهٔ متن را انجام می‌دهد. کاربر ابتدا متن را در اختیار هوش مصنوعی قرار می‌دهد، و هوش مصنوعی در کمتر از چند دقیقه متن ترجمه‌شده را به او تقدیم می‌کند. توجه داشته باشید که در اینجا این امکان نیز وجود دارد تا نوع ترجمه (علمی، نثری ساده، محاوره‌ای و ... ) مشخص شود. کاربر سپس متن ترجمه‌شده را، این بار برای ویرایش، به هوش مصنوعی می‌دهد. باز در کمتر از چند دقیقه نسخهٔ ویرایش‌شدۀ متن در اختیار کاربر قرار می‌گیرد. در نهایت، کاربر باید به خودش زحمت بدهد و یکبار با دقت متن را کنترل کند و به‌اصطلاح دستی بر متن بکشد و تمام!

آنچه گفتم شاید زمانی، اندکی رؤیایی به‌نظر می‌رسید، ولی این روز‌ها امکان‌پذیر شده است. هوش مصنوعی به‌تدریج حرفه‌ای‌تر و کامل‌تر می‌شود. البته من ترجیح می‌دهم از کلمۀ «به‌تدریج» استفاده نکنم. هوش مصنوعی «با سرعتی باورنکردنی» در حال تکمیل قابلیت‌ها و توانایی‌های خودش است. منظور آنکه، اصلاً دور از انتظار نیست که در چند ماه آینده کاربر، آن فعالیت آخر یعنی کنترل‌کردن متن را نیز به هوش مصنوعی بسپارد. خواندن یا نخواندن متن پس از دریافت از هوش مصنوعی انتخاب و افتخاری باشد که کاربر به متن می‌دهد!

واقعیت آن است که چالش‌های جدیدی برای فعالیتی به نام ترجمه ایجاد شده است. با دوست مترجمی در این زمینه صحبت می‌کردم. تنها دلخوشی‌اش آن بود که با ادبیات فارسی بسیار آشناست و در متن ترجمه‌شدۀ هوش مصنوعی دستی می‌بَرد و نثر را ادبی‌تر و برای خواندن، روان‌تر می‌کند. مثلاً به‌جای ترجمۀ «بیانِ ‌ایده‌ای جدید» در متن هوش مصنوعی، او می‌نویسد «طرحی نو درانداختن»، یا به‌جای «توضیح‌دادن» در متن هوش مصنوعی، او می‌نویسد«روشن‌ساختن»! به او گفتم بی‌تردید هوش مصنوعی از این برابرگزینی‌ها نیز مطلع خواهد شد و در آینده‌ای نزدیک او نیز متن‌ها را ادبی‌تر ترجمه خواهد کرد.

پرسش آن است که با وجود چنین امکانی و چنین فناوری‌ای، اگر کسی از آن استفاده نکند کاری سزاوار و درست انجام داده است؟ فرض کنید شما بدانید که در گوشی یا لپ‌تاپ‌تان چنین امکانی در دسترس است. آیا بر خود سخت می‌گیرید و به‌عمد از آن استفاده نمی‌کنید؟ شیوۀ درست کدام است؟ چشم‌بستن بر این امکان، یا استفاده از آن؟ به نظرم، این روزها پاسخ‌دادن به این پرسش‌ها مهم است، هرچند فکر می‌کنم که یکی دو سال بعد طرح چنین پرسش‌هایی واپس‌گرایانه تلقی شود، درست همان‌گونه که این روزها کسی را به‌خاطر استفاده از «گوگل‌ترنسلیت» سرزنش نمی‌کنیم.

اما پرسشی مهم‌تر نیز وجود دارد. این روز‌ها تعریفِ حرفه‌ای به نام مترجم کتاب، یا مقاله یا هر متن دیگر غیرفارسی چیست؟ فرض کنید مترجمی (فعلاً در خلوت خود) از تمامیِ قابلیت هوش مصنوعی برای ترجمه اثر بهره می‌برد. آیا این تعبیر درست و منصفانه است که او را «مترجم» اثر بنامیم؟ اگر او صرفاً متن را ویرایش حرفه‌ای کرده باشد، باز باید نام فعالیت او را ترجمه نهاد؟ چرا که او در عمل ترجمه‌ای انجام نداده، و فقط متن دریافتی از هوش مصنوعی را ویرایش فنی کرده است. پرسش دیگر آنکه، آیا مترجم باید در شناسنامۀ اثر مشخص کند که متن توسط هوش مصنوعی ترجمه شده یا خیر؟ و باز همان پرسش قبل، اگر استفاده شده است، می‌توان نام وی را مترجم نهاد؟

پرسش‌هایی از این دست بسیارند. برای مثال، با گسترش قابلیت‌های تحسین‌برانگیز هوش مصنوعی در زمینۀ ترجمه متن، آیا در دانشگاه‌های و مراکز تحقیقاتی، همچنان می‌توان ترجمه را فعالیتی علمی تلقی کرد و برای آن امتیاز گرفت؟ چالش‌های حرفه‌ای و اخلاقی برخاسته از هوش مصنوعی با گذشت زمان بیشتر و بیشتر خواهد شد. در نتیجه، ضروری است دربارهٔ آن به گفت‌وگو بنشینیم.

©️ از: کانال فردین علیخواه (۱۴۰۴/۱/۱۴)

#️⃣ #ترجمه_و_اخلاق #هوش_مصنوعی #ویرایش

‌
✅ چرا جمنای برای تولید محتوای برنده انتخاب خوبیه؟

⬅️ آموزش رایگان هوش مصنوعی جمنای گوگل (Gemini) برای تولید محتوای برنده

از ایده‌‌ها به دیده‌ها برسیم
🔹 AI + Videomarketing:
‎🆔 @VideoMarketing_channel
🌐 Https://Avideomarketer.com


بازنشر: 🔹#واژه‌پرداز|‎🆔 @VajehPardaz

‌
🔹شب مرقع بهار مولانا

🔸هشتصد و سی‌امین شب از سلسله شب‌های مجله بخارا با همکاری مؤسسه کتاب‌آرایی ایرانی اختصاص دارد به مرقع «بهار مولانا». شب مرقع بهار مولانا به عنوان دهمین شب از شبهای هنر و هنرمندان کتاب‌آرایی، عصر جمعه بیست و دوم فروردین‌ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷ برگزار خواهد شد.

🔸مرقع بهار مولانا به قلم استادان و هنرمندان در بهار ۱۳۹۹ آغاز و در دی‌ماه ۱۴۰۳ به سرانجام رسید: خوشنویسی محمد جوادزاده، نگارگری: اردشیر مجرد تاکستانی، آرمین قبولی خوشرو، روح‌الله جهان‌بین، هادی فقیهی، اسدالله فقیهی، مهدی مهدوی، مصطفی شرفی، امیر طوفانی. تشعیر: زیبا قربانی. گل و مرغ: عطاالله شاکری، پروانه پورکاوه، زهرا خشنود. تذهیب: حسن محمدی، عطیه اکبری، شیما باقرنيا، مونا زين‌العابدينى، مونا كريمى، محبوبه مختاری، مریم نعمتی، طاهره هاشمی. مشاور هنری: بهروز عوض‌پور سرپرست کارگاه: حسن محمدی.

🔸نمایشگاه آثار مرقع و رونمایی از نسخه‌ی چاپی آن در اسفند ۱۴۰۳ برگزار شد و این شب همزمان با نمایش مجدد آثار مرقع با حضور و سخنرانی استادان و پژوهشگران: محمد شهبازی، مجید فدائیان، حمیدرضا قلیچ‌خانی، علی‌اصغر میرزایی مهر، هومن يوسفدهى، حسن محمدی و علی دهباشی برگزار خواهد شد.

🔸این نشست بصورت حضوری در محل نگارخانه لاجورد مؤسسه کتاب‌آرایی ایرانی واقع در خیابان بزرگمهر، تقاطع فلسطین، پلاک ۲۹ و مجازی از دو طریق برنامه‌ی گوگل‌میت کد ورود:
https://meet.google.com/mwk-jxyi-uuj
و پخش زنده از صفحه‌ی اینستاگرام مؤسسه‌ی کتاب‌آرایی ایرانی برگزار خواهد شد.

🔹Bukharamag | مجله بخارا

بازنشر: 🔹#واژه‌پرداز|‎🆔 @VajehPardaz

‌
محسن آزموده

🔹زنده باشی آقای دهباشی

چند شب پیش شنیدم كه آقای دهباشی بستری شده. گفتند عمل جراحی در پیش دارد. جرات نكردم با او تماسی بگیرم. حدس می‌زدم خودش نمی‌تواند صحبت كند. صبح فردا سر كار یكی از همكاران گفت كه با یكی از دوستان آقای دهباشی تماس گرفته، حالش را بپرسد، گفته چرا به خودش زنگ نزدی؟ جواب می‌دهد، همان‌طور روی تخت بیمارستان. باز جرات نكردم زنگ بزنم. فاطمه با او تماس گرفت. گوشی را برداشته و گفته بود: «خیلی درد كشیدم. سنگ كلیه دارم، هیچ‌وقت در زندگی این‌طور درد نكشیدم.» اینها را که تعریف می‌كرد، صورتش در هم می‌شد. من هم طاقت شنیدن نداشتم. گفت: یك زنگ به آقای دهباشی بزن، خیلی سلام رساند و گفت: دلم تنگ شده، چرا نمی‌آیید به دیدن من؟! شرمنده شدم. چه كار باید می‌كردم. بالاخره بر خجالت و شرمندگی‌ام غلبه كردم و شماره‌اش را گرفتم. بعد از یكی، دو تا بوق برداشت. خودش بود، با صدای رنجور و گرفته. گفت: آزموده كجایی؟ چرا نمیای ببینمت؟ گفتم: خدا بد نده آقای دهباشی، چطورید؟ همان حرف‌های فاطمه را تكرار كرد. لحن صدایش دردناك بود. گفت: تا دیر نشده بیا. گفتم: زنده باشید آقای دهباشی. برایش آرزوی سلامتی كردم. گفتم: «شما رو به خدا استراحت كنید.»

می‌دانم گوش نمی‌كند و این نگران‌كننده است. #علی_دهباشی در شصت و هفت سالگی، یك‌تنه به اندازه یك اداره یا نهاد فرهنگی با بیش از شصت و هفت كارمند و كاركن كار می‌كند. شب‌های پر و پیمان با انبوه مخاطبان برگزار می‌كند. مجله چاپ می‌كند. اسباب ارتباط و دیدار اهل فرهنگ و هنر و ادبیات و سینما و موسیقی و ... می‌شود. به ایران خدمت می‌كند. بدون اغراق هیچ ایرانی‌ای به اندازه او در برگزاری یادبود و نكوداشت دوستداران ایران، خواه آنها كه فرمان یافته‌اند و به دیار باقی شتافته‌اند و خواه آنها كه در قید حیات هستند، تلاش نكرده. دهباشی برای وجوه گوناگون و متكثر و متنوع فرهنگ و سیاست و جامعه و طبیعت و جغرافیا و تاریخ ایران شب برگزار كرده و در هر مورد از برجسته‌ترین چهره‌ها دعوت كرده تا دقیق‌ترین و جامع‌ترین چیزها را بگویند. او باید باشد. باید سالم و تندرست باشد. به همین خاطر باید استراحت كند. كمی هم به خودش برسد. چشم خیلی‌ها به شماست آقای دهباشی. مواظب خودتان باشید. با امید.

نقل از: روزنامۀ اعتماد، شمارۀ ۶۰۱۵، پنج‌شنبه ۲۱ فروردين ۱۴۰۴

🔹Bukharamag | ‏#مجله_بخارا

بازنشر: 🔹#واژه‌پرداز|‎🆔 @VajehPardaz

‌
✳️ داستان ایفا

انجـمن حمایت از توسـعهٔ مناطـق محـروم ایفا، یک ســازمان مردم‌نـهاد و غیرانتفاعی است. ایفا یک بستر (پلتفرم) تأمین منابع مالی خُرد موردنیاز برای ایجاد شغل و توسعهٔ کسب‌وکار در روستاها و مناطق کم‌برخوردار ایران است. ما پس از طی فرایندها و کارشناسی دقیق، طرح‌های کسب‌وکار مورد تأیید را در بستر ایفا منتشر می کنیم تا مردم با قرض دادن مبالغ موردنظرشان به این طرح‌ها، ایجاد و توسعهٔ فرصت‌های شغلی را ممکن کنند؛ به این ترتیب با توانمندسازی و ایجاد فرصت اشتغال با فقر، حاشیه‌نشینی و نابرابری‌های منطقه‌ای مبارزه می‌کنیم.

⬅️ مصاحبهٔ خانم سارا شاهرخی بنیان‌گذار پلتفرم ایفا

🌿 اگر قصد دارید برای کسب‌وکارتان از «ایفا» قرض بگیرید، حتماً ویدئوی بالا را تماشا کنید

📌پلتفرم ایفا:
https://www.ifacrowd.fund/fa/

#کار_خیر #تأمین_مالی #اشتغال_پایدار #فقرزدایی #ایفا

🔹#واژه‌پرداز|‎🆔 @VajehPardaz

املا چه فرقی با رسم‌الخط دارد؟

املا یعنی حروفِ تشکیل‌دهندۀ واژه و ترتیبِ خاصِ آن‌ها. املا ممکن است درست یا غلط باشد.

املای درست: اصطلاح، تثبیت، منتشر.
املای غلط: اسطلاح، تسبیت، متنشر.

رسم‌الخط یعنی جدانویسی یا پیوسته‌نویسی.
همۀ رسم‌الخط‌ها درست‌اند و توجیه دارند، فقط روش‌ها فرق می‌کنند.

جدانویسی: آرام‌بخش، خوش‌بخت، می‌شود.
پیوسته‌نویسی: آرامبخش، خوشبخت، میشود.

#املا
#رسم‌الخط

امروز سر کلاس ادبیات کودک داشتم اصول داستان حماسی برای کودکان را توضیح می‌دادم و می‌گفتم: «حواستان باشد بچه‌ها به هیچ‌وجه نباید در جریان خشم و خشونت جنگ قرار بگیرند.» ناگهان یاد کودکان غزه افتادم و دلم لرزید و بعد، ناخودآگاه، شعر عاشورایی کودکانه‌ی قیصر امین‌پور بر زبانم جاری شد و یکی از دانشجوها که مادر است زد زیر گریه.

راستی آیا
کودکان کربلا
تکلیفشان تنها
دائماً تکرار مشق آب، آب
مشق بابا آب بود؟

تصویر: کودکان غزه

@mahboubeman

✍️
📌گام‌های اول ویرایش و نشر

کارگاه یک روزه (حضور برای همۀ علاقه‌مندان آزاد و رایگان است.)
۲ جلسۀ ۱ ساعته

مدرسان: جواد رسولی، هومن عباسپور

📅 زمان: پنج‌شنبه ۲۸ فروردین ۱۴۰۴ (مجازی در بستر وبینارپلاس)

⏰ساعت کارگاه: ۱۶ تا ۱۸

📲برای اطلاع از جزئیات در تلگرام یا واتسپ پیام بدهید.
۰۹۳۹۶۵۴۴۷۹۸
https://t.me/Anjomanamuzesh




@anjomanvirastaran

Post your images here
Get permanent links for Facebook, Twitter, message boards and blogs

✳️ تصاویر و پیوندهای خود را اینجا بفرستید و پیوندهای مستقیم و دائمی برای telegra.ph ، فیس‌بوک، توییتر، تابلوهای پیام و وبلاگ‌ها دریافت کنید.

🌐 postimages.org


#آپلود_رایگان #لینک_تصویر #تلگراف ‎#postimages

🆔 @VajehPardaz ‎|#واژه‌پرداز🔹

‌
✍ نامِ درست ماه‌های میلادی را چگونه بنویسیم؟

🔶️ سپاس فراوان از استاد بزرگوارمان، دکتر نازنين خلیلی‌پور

🟠 ویرآموزگار

شما را نمی‌دانم اما من به برکت، خیلی اعتقاد دارم. بعضی پول‌ها مثل چرک کف دست تمام می‌شوند اما بعضی پول‌ها هم به خودت و هم به دیگران خیر می‌رسانند.
به همین‌خاطر، معمولاً مراقبم که کارم را تمام و کمال انجام دهم تا پولش حلال باشد و نمی‌فهمم که چه‌طور بعضی پول‌ها از گلوی بعضی آدم‌ها پایین می‌رود؟
مثلاً یک ناشر گمنام پیدا شده که هرازگاهی، فراخوان می‌دهد و داستان نویسنده‌های مبتدی را جمع می‌کند و در قالب یک کتاب به اسم خود ناشر می‌چاپد و فقط یک نسخه به هر نویسنده می‌دهد و پول نسبتاً چشمگیری هم از هر نویسنده می‌گیرد. دقت کنید که نویسنده‌ها هیچ سهمی در شناسنامه و ثبت کتاب ندارند و فقط یک جلد از کتابی را دریافت می‌کنند که توی بازار موجود نیست و فقط با دیدن اسم و عکس و کلماتشان در کتاب کذا ذوق می‌کنند!
هیچ قرارداد و چیزی هم بین نویسنده‌ها و ناشر وجود ندارد.

شاید بگویید نویسنده‌ها راضی، ناشر راضی، گور بابای منتقد ناراضی؛ که خب بگویید. گفتم که از نظر من، شاید این پول حرام نباشد اما خوردن هم ندارد. چون دیده‌ام که برخی از نویسنده‌های مذکور با چه سختی‌ای این چند میلیون را تهیه می‌کنند به هوای این‌که کتاب خودشان به دستشان می‌رسد!

@mahboubeman