آنتی الیگارشی

⭕️ سخنان #عباس_عبدی و دفاع از ماجرای اشغال سفارت آمریکا در سال ۵۸ 🔻 دو نکته درباره #عباس_عبدی و اشغال سفارت آمریکا : ▪️از #عباس_عبدی" تئوریسین و مغز متفکر #اصلاح_طلبان " پرسیدند: چرا از دیوار سفارت رفتی بالا؟ گفت' اگر نمی‌رفتیم بالا حالا مملکت گل و بلبل…

#دیدگاه

⭕️ شاهد عینی

✍ #مسعود_شفیعی_کیا

🔻هر واقعه تاریخی را در شرایط اجتماعی و جو حاکم روزگار خودش باید بررسی کرد.

یادم هست روز ۱۳ آبان ۵۸ به همراه پدر در دانشگاه تهران پای سخنرانی مرحوم شهید رجایی که به عنوان وزیر آموزش و پرورش دولت موقت در مراسم سالروز کشتار دانش آموزان توسط پهلوی سخن می گفت، بودیم.

در اثنای سخنرانی ایشان بین جماعت که بیشتر دانش آموزان بودند، پچ پچ افتاده بود و کاغذهایی پخش می شد که روی آن به عنوان دانشجویان خط امام نوشته شده بود : « وعده ما مقابل سفارت آمریکا ». روح مرحوم رجایی هم مانند خیلی از مسئولان از اتفاقی که داشت می افتاد خبر نداشت، فقط از جمعیت مستمعینش کاسته می شد.

به اتفاق پدر به خیابان طالقانی و مجاورت سفارت رفتیم، هیاهو و هیجان زیاد بود، غبار و مه گاز اشک آور و صدای تیر اندازی و جماعت بالا رونده از در سفارت فرصتی برای ماندن ما نگذاشت.

به منزل آمدیم در اخبار از اشغال سفارت تصاویری پخش کردند، و همین نیز منجر به حضور مستمر ما کنار هزاران خانواده ایرانی در اطراف سفارت از صبح ۱۴ آبان شد.

ایرانیان که با هدف مطرح شده گروگانگیران موافق بودند، روزهای زیادی که به ماه محرم و صفر هم منتهی شده بود، با ایجاد دیوار گوشتی اطراف سفارت با محافظت از دانشجویان، خواستار بازگشت شاه و اموالش به ازای آزادی گروگان ها بودند و همین همراهی انبوه مردم را هم شاید بتوان دلیل تأیید این حرکت توسط امام دانست، اگرچه امروز مصاحبه هایی از امثال خانم ابتکار منتشر شده که همان زمان برای کشتار گروگان ها اعلام آمادگی می کردند که با ورود امام و حضور مستقیم مرحوم سید احمد آقا و آزادی سریع گروگان های زن و رنگین پوست میتوان به مدیریت ایشان پی برد که برای جلوگیری از خشونت چپ های دیروز و زیست کریمانه گروگان ها تلاش می کردند.

نخستین واکنش آمریکایی ها تحریم ایران بود، ولی برای ما مردم که از شورولت و جنرال موتورز و جنرال الکتریک و ده ها کارخانه ی آمریکایی سهمی نداشتیم و حتی توانایی خرید پیکانی هم نبود، تهدید به تحریم به جوک بیشتر شبیه بود تا واقعیت.

ولی رفته رفته شعارهای مردم تجمع کننده مقابل سفارت از «شاه باید برگردد، محاکمه باید گردد». به « دانشجوی خط امام! افشاکن، افشاکن ». تغییر جهت یافت، بازار بازیابی اسناد رشته رشته شده داغ بود که علاوه بر افشای راهبرد آمریکا، متأسفانه فضایی احساسی توسط چپ های آن روز که امروز خود را اصلاحطلب و اعتدالی مینامند شکل گرفت تا نامطلوبان خود را حذف کنند، و در همین فضا کسی بررسی نمیکرد مدیران این فضای هیجانی در اتهاماتی به افرادی مانند مرحوم امیرانتظام و اعضای دولت موقت و ... آیا صداقت دارند؟! و آیا صرف ملاقات رسمی مقامات دولتی با مقامات و کارمندان دولت آمریکا که هنور مراوداتی داشتند دلیل بر جاسوسی است یا خیر ؟!

به هر ترتیب فضای هیجانی آن زمان که مردم به ذوق بازگرداندن شاه و اموال به یغما رفته شان با آن همراه شده بودند با توافق الجزایر که یا از زبان ناشناسی امثال جناب بهزادنبوی و یا چیز دیگری نشأت گرفته بود و با مرگ زودرس شاه به پایان رسید.

و حال نیز در چهلمین سالگرد آن شور مردمی وقتی حاکمیت به جای بررسی منطقی آن اتفاق و مثلا بررسی خواست راکفلر در تسخیر سفارت برای بلوکه کردن دارایی های ایران و امثال آن، و به دور از فضای هیجانی آن زمان به تنهایی و فارغ از حضور مردم می خواهد بر آن فضا اصرار کند، مقداری تصنعی به نظر می رسد، نه اینکه مردم امروز ما دنبال حقوق پایمال خویش توسط شاه و اذنابش یا دیگران نباشند، بلکه دیگر به این مردم فرصتی داده نشد تا با اتفاقات زمان خود تعامل کنند، و اگرنه مردمی که شاه را یغماگر اموال شان دانستند همواره از یغماگران اگر فرصتی دست دهد مطالبه گرند، پس ۱۳ آبان ۵۸ را باید در همان ظرف زمانی خود تحلیل و نقد کرد و پافشاری حکومتی بر آن از بُعد مردمی آن میکاهد و نظام را همواره متهم به اشغال سفارت میکند و فرصت مظلوم نمایی به آمریکا می دهد، و از طرفی فرصت رشد مردم برای جلوگیری از مدیریت چپ ها و دیگر نفوذی ها را از بین می برد!

و اینکه برخی گمان کنند انقلابیگری اصرار برهمان فضای هیجانی است، معقول نیست چون هر زمانی شرایط خاص خود را دارد که اگر این لحاظ نشود روزی با تسخیر سفارت فلسطین توسط تحکیمی ها مواجه می شویم و روزگاری با اشغال سفارت انگلیس به خواست انگلیس و یا با اشغال سفارت عربستان مواجه میشویم چون برخی اصرار بر حفظ همان فضای هیجانی و نامعقول برای مدیریت اوضاع را دارند!

@antioligarchie

1.9K viewsedited 09:27