🖌مقاله‌،ویدیو آموزشی
557 subscribers
1.72K photos
1.08K videos
204 files
2.95K links
مجموعه‌ای متنوع از پژوهشها، ویدیو و خبرهای مهم آموزشی و فرهنگی . جهت ارسال مقاله و مطلب با ما تماس بگیرید. مسؤولیت مطالب به عهده نویسنده است .آدرس سایت ما : www.eduarticle.me

تماس با ما :
@mh1342
Download Telegram
‌‌‏ برگی ازتاریخ آموزش وپرورش ایران ۲

...گل سرسبد اصلاحات قاجاری #دارالفنون بود. این مرکز در سال
۱۲۳۰ / ۱۸۵۲ با هدف «آموزش فرزندان پسر اعیان» برای خدمات عمومی تأسیس شد. دارالفنون تا سال ۱۲۸۰ / ۱۹۰۰ یک پلی تکنیک کاملانهادینه شده با بیش از ۳۵۰ دانش آموز بود. دانش آموختگان برتر این مرکز برای ادامه تحصیل در اروپا - عمدتا فرانسه و بلژیک، با هدف محدود کردن نفوذ روس و انگلیس - بورسیه دریافت می کردند. دولت در سالهای واپسین سده، چهار مدرسه دیگر در تهران، اصفهان و تبریز و پنج کالج وابسته به دارالفنون، دو کالج نظامی و مدارس کشاورزی، علوم سیاسی و زبانهای خارجی را افتتاح کرد. مدرسه زبانهای خارجی با همکاری اداره دولتی چاپ و انتشار بیش از ۱۶۰ کتاب منتشر کرد: ۱۶۰ عنوان پیرامون موضوعات پزشکی نظامی و کتابهای درسی و زبان؛ ۱۰ سفرنامه - از جمله سفرنامه ناصرالدین شاه به اروپا؛ ۱۰ مورد ترجمه های خلاصه شده از رمان های کلاسیک غربی مانند رابینسون کروزو دفو، سه تفنگدار دوما، دور دنیا در هشتاد روز ژول ورن، گفتارهای دکارت، اصول نیوتون، و منشأ انواع داروین، ۲۰ زندگی نامه از چهره های سرشناس جهانی - از جمله لویی چهاردهم، ناپلئون ، پتر کبیر، نیکولای اول، فردریک کبير، و ويلهلم اول؛ و از همه مهم تر ده عنوان تاریخ ایران نظیر تاریخ ایران پیش از اسلام که عمدتا به قلم اروپاییان نوشته شده بود. در نتیجه، ایرانیان نگاه به گذشته خود و همچنین تاریخ جهان را عمدتا از منظر غربیان آغاز کردند. مشیرالدوله پدر، مؤسس مدرسه علوم سیاسی نمونه ای از دارندگان این نگرش جدید است. وی پس از بازگشت از خدمت طولانی سفارت در کشورهای خارجی، نوشتن درباره موضوعاتی مانند ملت، ملیت، حاکمیت دولت و لزوم تبدیل رعیت به شهروندان کامل را آغاز کرد.
منبع : تاریخ مدرن ایران ، یروان آبرامیان

#دانستنیها برای آنها که بیشترمی‌خواهند بدانند
______________
کانال مقاله ها 🌹 @eduarticle
✔️ #دارالفنون روایت ویرانی نشانه‌های فرهنگی تهران
-----------
بیش از 120سال قبل بود که امیرکبیر برای پیشرفت ایران ایده راه‌اندازی یک مرکز آموزش رسمی را به ناصرالدین شاه ارائه داد تا آن زمان در ایران آموزش به شکل مکتبخانه‌ای بود. بدین‌ترتیب دارالفنون به‌عنوان نخستین مدرسه نوین ایران در حوزه علوم و فنون و زمین ارگ سلطنتی که قبل از آن سربازخانه بود، راه‌اندازی شد. نقشه دارالفنون را میرزا ‌رضای مهندس از تحصیلکردگان فرنگ رفته طراحی کرد.
محمدتقی‌خان معمارباشی نیز بنای آن را ساخت و شاهزاده بهرام میرزا به‌کار بنایی آن رسیدگی ‌کرد تا اینکه دارالفنون سال ۱۲۶۹ هجری قمری، 13روز پیش از قتل امیرکبیر و با حضور ناصرالدین‌شاه، آقاخان نوری صدراعظم جدید و گروهی از دانشمندان و معلمان ایرانی، ایتالیایی، فرانسوی و آلمانی، با ۳۰ نفر شاگرد که اغلب از خانواده‌های مهم و با نفوذ درباری بودند، گشایش یافت.
حدود ۸۰ سال بعد از تأسیس دارالفنون، سال ۱۳۰۸، به دستور میرزا یحیی‌خان اعتمادالدوله وزیر وقت معارف، ساختمان مدرسه تخریب و با نظارت معمار روسی نیکولاس مارکوف به شکل امروزی درآمد و تا دهه 60 به‌عنوان دبیرستان دارالفنون به‌کار خود ادامه داد.
بعد از دهه 60 دارالفنون به مرکز آموزش ضمن خدمت آموزش‌ و پرورش تغییر کاربری داد. سال ۱۳۶۸ به‌عنوان میراث ملی ثبت شد و از سال 1375درهایش را بستند.
این روزها بازدید از دارالفنون در ایام غیرتعطیل برای عموم آزاد است. چهار طرف حوض ساختمانی با نمای آجری در 2 طبقه و در و پنجره‌های چوبی به سبک معماری دوره صفویه و قاجار ساخته شده است.
زنگی فلزی در بخش غربی حیاط از معدود میراث‌های به جا مانده دارالفنون سال 1269(ه.ق) است.
🔸ادامه مطلب درسایت بانک مقاله ها 👈 https://eduarticle.me/?p=4888
------------
کانال مقاله ها 🌺 @eduarticle
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
#ویدیو_آموزشی 💻

🎥 تاریخچه مدرسه #دارالفنون
مدرسه دارالفنون ۱۶۸ سال پیش، یعنی ۱۲ روز پیش از قتل امیرکبیر گشایش یافت / اسکان‌نیوز

_____
کانال مقاله ها 🌺 @eduarticle
‌‌‏ برگی ازتاریخ آموزش وپرورش ایران ۲

...گل سرسبد اصلاحات قاجاری #دارالفنون بود. این مرکز در سال
۱۲۳۰ / ۱۸۵۲ با هدف «آموزش فرزندان پسر اعیان» برای خدمات عمومی تأسیس شد. دارالفنون تا سال ۱۲۸۰ / ۱۹۰۰ یک پلی تکنیک کاملانهادینه شده با بیش از ۳۵۰ دانش آموز بود. دانش آموختگان برتر این مرکز برای ادامه تحصیل در اروپا - عمدتا فرانسه و بلژیک، با هدف محدود کردن نفوذ روس و انگلیس - بورسیه دریافت می کردند. دولت در سالهای واپسین سده، چهار مدرسه دیگر در تهران، اصفهان و تبریز و پنج کالج وابسته به دارالفنون، دو کالج نظامی و مدارس کشاورزی، علوم سیاسی و زبانهای خارجی را افتتاح کرد. مدرسه زبانهای خارجی با همکاری اداره دولتی چاپ و انتشار بیش از ۱۶۰ کتاب منتشر کرد: ۱۶۰ عنوان پیرامون موضوعات پزشکی نظامی و کتابهای درسی و زبان؛ ۱۰ سفرنامه - از جمله سفرنامه ناصرالدین شاه به اروپا؛ ۱۰ مورد ترجمه های خلاصه شده از رمان های کلاسیک غربی مانند رابینسون کروزو دفو، سه تفنگدار دوما، دور دنیا در هشتاد روز ژول ورن، گفتارهای دکارت، اصول نیوتون، و منشأ انواع داروین، ۲۰ زندگی نامه از چهره های سرشناس جهانی - از جمله لویی چهاردهم، ناپلئون ، پتر کبیر، نیکولای اول، فردریک کبير، و ويلهلم اول؛ و از همه مهم تر ده عنوان تاریخ ایران نظیر تاریخ ایران پیش از اسلام که عمدتا به قلم اروپاییان نوشته شده بود. در نتیجه، ایرانیان نگاه به گذشته خود و همچنین تاریخ جهان را عمدتا از منظر غربیان آغاز کردند. مشیرالدوله پدر، مؤسس مدرسه علوم سیاسی نمونه ای از دارندگان این نگرش جدید است. وی پس از بازگشت از خدمت طولانی سفارت در کشورهای خارجی، نوشتن درباره موضوعاتی مانند ملت، ملیت، حاکمیت دولت و لزوم تبدیل رعیت به شهروندان کامل را آغاز کرد.
منبع : تاریخ مدرن ایران ، یروان آبرامیان

#دانستنیها برای آنها که بیشترمی‌خواهند بدانند
______________
کانال مقاله ها 🌹 @eduarticle
🔻تعلیم و تربیت در عصر ناصری

...رشد تعلیم و تربیت مدنی در گرو تأیید علمای دین و انحصار آنان بر چگونگی و میزان دست یابی به معرفت بود در بیشتر عصر ناصری دارالفنون یگانه مؤسسه غیر مذهبی دانشهای جدید بود از این استثنا که بگذریم در سراسر این دوره هیچ مدرسه ابتدایی متوسطه یا عالی جدید پیش از دهه آخر قرن‌نوزدهم میلادی در ایران به وجود نیامد. ناصرالدین، برخلاف اصلاح طلبان مصر وعثمانی، حتی برای آوردن جزء ناچیزی از آموزش غربی به کشورش بی اشتیاق و همچنان دو دل باقی ماند. به دارالفنون که زاده فکر صدر اعظم مقتولش امیر کبیر بود مباهات میکرد، و گاهی به کلاسهای آنجا می رفت و پیشرفت شاگردان را زیر نظر می‌گرفت ، ولی در باطن با آن سر عناد داشت و هرگز حاضر نشد که خود تأسیسات مشابهی بسازد یا دیگران را به این امر تشویق کند شاه در حقیقت هیچ وقت کاملاً به اهمیت تعلیم و تربیت جدید همچون ابزاری برای پیشرفت مادی مملکت نبرد و نگرانی اش از مخاطرات ناشی از دانش مغرب زمین تا حد زیادی با نظریات محافظه کارانه علمای همزمانش میخواند آموزش و پرورش عمومی به شیوه غربی به نظرش دعوتی برای نوآوری و در نهایت زمینه دگر اندیشی و انقلاب سیاسی بود. قدغن ساختن مسافرت خارج مگر برای مأموریت سیاسی و دولتی رویه ای که کم و بیش در اواخر سلطنتش پیش گرفت، موجب شد که تعداد تحصیل کردگان فرنگ در دوایر دولتی در سطح بسیار پایین بماند و آن معدودی نیز که در فرنگ تحصیل کرده بودند غالباً به اشتغالاتی بی ارتباط به تخصص شان گمارده شدند. فارغ التحصیلان #دارالفنون هم آن قدرنبودند که بتوانند زمام امور دولتی را از قبضهٔ دیوانیان قدیمی در بیاورند. لذا مفهوم تعلیم و تربیت برای اکثریت اهالی مملکت از مکتب و #مدرسه سنتی فراتر نمی رفت در چهار دیواری مدرسه نیز علما تمامی عناصر دگراندیشی را که امکان بالقوه اصلاح نظام تحصیلاتی مَدرَسی قدیم را داشتند به عقب می‌راندند اصحاب حکمت و پیروان مكاتب صوفیه و شیخیه منزوی و یا به حوزه های درسی دور دست پراکنده شدند.
سلطه اصولیه در اشاعه علم اصول فقه در مدارس مطلق العنان باقی ماند. از مخالفت علمای شرع که بگذریم فقدان شگرف مؤسسات #آموزش_پرورش به سبک نوین را دشوار بتوان به چیز دیگری جز نظریات شخصی شاه و چشم انداز محدود او در مورد مسئولیتهای دولت در امور عامه نسبت داد پافشاری او در انفاذ نظریات خود بی‌شک تا اندازه ای ناشی از قلت امکانات مالی حکومت قاجار هم بود، ولیکن درباره این امر نباید بیش از اندازه غلو کرد با وجود کم پولی مزمن حکومتِ #قاجار، شاه قادر بود مخارج طرحهای مورد نظر خود از قبیل ارتباطات، قشون، عمران شهری و البته کاخ سازی را تأمین کند به علاوه مشاوران خواستار نوآوری در زمینه های آموزشی و قضایی نیز در پیرامون او کم نبودند. شاه به حرفهای اینان گوش میداد ولی نه آن چنان جداً که بخواهد به‌دان‌ها جامه عمل بپوشاند. درعوض جنبه هایی از علوم قدیمه را که اگر نه صد درصد به سلیقهٔ اصولیه ولی به ضرر آنها نیز نبود، تشویق میکرد حمایت او از حکما از جمله از ملاهادی سبزواری و میرزا ابوالحسن جلوه و طرف داری گه گاهی اش از حاجی میرزا کریم خان کرمانی، پیشوای شیخیه کرمان، دو نمونه از این خط مشی بود اشتیاق شاه به حفظ وضعیت موجود بیش از هر چیز علت این گونه ابراز تفقدهای موازنه ساز بود و در نتیجه نمی توانست موجد تحولی اساسی چون ایجاد مدارس جدید یا نظام قضایی باشد.

منبع :کتاب قبله عالم، عباس امانت، ص ۵۴۰ و ۵۴۱

کانال مقاله ها  🌺 @eduarticle