🖌مقاله‌،ویدیو آموزشی
591 subscribers
1.71K photos
1.07K videos
204 files
2.95K links
مجموعه‌ای متنوع از پژوهشها، ویدیو و خبرهای مهم آموزشی و فرهنگی . جهت ارسال مقاله و مطلب با ما تماس بگیرید. مسؤولیت مطالب به عهده نویسنده است .آدرس سایت ما : www.eduarticle.me

تماس با ما :
@mh1342
Download Telegram
#کرونا؛ دانش‌آموزان در ایران و اروپا در چه شرایطی به #مدرسه بر می‌گردند؟

#اسپانیا: توالت‌ها روزی سه بار تمیز می‌شوند

در اسپانیا از اواخر ماه مه عده‌ای از کودکان به شکل داوطلبانه به مدرسه رفتند اما قرار است در سپتامبر همه دانش‌آموزان به کلاس‌های درس بازگردند.
دولت اسپانیا دستورالعمل‌هایی منتشر کرده که هر یک از ۱۷ منطقه خودمختار این کشور با توجه به شرایط خود آن را به اجرا در خواهد آورد.
دانش‌آموزان باید فاصله دست کم یک و نیم متری از یکدیگر را رعایت کنند. البته کودکان کم سن و سال‌تر به جای آن در گروه‌های ۱۵ تا ۲۰ نفری قرار داده می‌شوند و مجبور به رعایت فاصله‌گذاری نخواهند بود.
از مدارس خواسته خواهد شد فعالیت در فضای باز را در اولویت قرار دهند و ساعات شروع، پایان و زنگ‌تفریح‌های متفاوت در نظر بگیرند.
استفاده از ماسک برای کودکان بالای ۶ سال در سرویس مدارس، همین‌طور دانش‌آموزان و معلمانی که نمی‌توانند فاصله ۱.۵ متری را رعایت کنند، اجباری است.
ساختمان و وسایل مدرسه حداقل روزی یک بار تمیز خواهند شد و توالت‌ها باید هر روز سه مرتبه شسته شوند. bbc

مقاله،‌ویدیو آموزشی 🌺 @eduarticle
#کرونا؛ دانش‌آموزان در ایران و اروپا در چه شرایطی به #مدرسه بر می‌گردند؟

#هلند: نظارت بر سیستم‌های تهویه هوا

در هلند، مدارس ابتدایی و مقطع متوسطه تعداد ساعات درسی معمول خود را به همه دانش‌آموزان ارائه خواهند داد.
اما دولت این کشور می‌گوید دانش‌آموزانی که خود یا یکی از اعضای خانواده‌شان جزو گروه‌های پرخطر - به عنوان مثال افراد دارای بیماری زمینه‌ای- هستند، ممکن است از رفتن به مدرسه معاف شوند.
هلند استفاده از ماسک را در مدارس اجباری نکرده، هر چند به گزارش شبکه تلویزیونی ان‌او‌اس هلند برخی مدارس از دانش‌آموزان می‌خواهند ماسک بزنند.
علاوه بر این از مدارس خواسته شده مطمئن شوند سیستم‌های تهویه هوای‌شان درست کار می‌کند تا با این کار به جلوگیری از انتشار بیشتر ویروس کمک کنند. bbc

مقاله،‌ویدیو آموزشی 🌺 @eduarticle
#کرونا؛ دانش‌آموزان در ایران و اروپا در چه شرایطی به #مدرسه بر می‌گردند؟

#دانمارک: پیشگام در تعیین ساعات متفاوت برای کلاس‌ها

دانمارک، در کنار نروژ اولین کشور اروپایی بود که بعد از قرنطینه به دانش‌آموزان ابتدایی اجازه داد به کلاس‌های درس بازگردند.
در این کشور کودکان دبستانی از اواسط آوریل به مدرسه بازگشتند. بعد از آن از ۱۸ ماه مه هم درهای مدارس به روی دانش‌آموزان ۱۲ تا ۱۶ سال باز شد.
سایر کشورها راهکارهای دانمارک را به دقت به کار بستند و بسیاری از تدابیری را به اجرا در آوردند که این کشور پیش از همه اتخاذ کرده بود. تعیین ساعات متفاوت برای ورود به مدرسه، توصیه به شستن مکرر دست‌ها و تمیز کردن مدرسه در طول روز، قرار دادن کودکان کم‌سن‌وسالتر در گروه‌های کوچک به منظور کاهش تماس آن‌ها با دیگران تا حد ممکن از جمله این اقدامات است.
سال تحصیلی جدید در حالی آغاز می‌شود که آمار ابتلا به ویروس کرونا در هفته‌های اخیر و به ویژه در میان جوان‌تر‌ها روندی صعودی داشته است. bbc

مقاله،‌ویدیو آموزشی 🌺 @eduarticle
📚 کتاب درسی و مدرسه: دنیایی در پرانتز

حذف تصویر دختران از روی جلد یک #کتاب_درسی باورنکردنی و منزجرکننده بود[۱]. اما بی‌توجه به تصاویر و محتوای کتاب‌های مدرسه و بی‌اعتنا به منازعاتِ نمادین در دنیای تصاویر و کلمات (و حتی سیاست)[۲]، دختران (حتی از طبقات نسبتا پایین اجتماعی و ساکن شهرستان‌های کوچک) از دهه ۱۳۸۰ به بعد بیش از ۵۰٪ ظرفیت دانشگاه‌های کشور را به اشغال خود درآوردند، و سپس، مقاطع تحصیلات تکمیلی را فتح کردند، و به رغم همۀ مقاومت‌های سیاسی و اجتماعی و جنسیتی، به‌سرعت با پافشاری و سختکوشی و اتکا به شایستگی‌های‌شان از فرصت‌های موجود استفاده می‌کنند و به پیش می‌روند.

واقعیت این است که عملا دنیای کتاب‌های درسی با سوگیری‌های آشکار و شعارزدگی‌هایش، برای دانش‌آموزان یک دنیای انتزاعی به موازات دنیای واقعی‌ای است که در آن زندگی می‌کنند، دنیایی که برای ساعات معدودی از روز و برای برگه‌های امتحانی و کنکور در پرانتز گذاشته‌اندش. مدرسه با قواعد ایدئولوژیکش هم که قرار است فرزندانی مطابق استانداردهای رسمی به جامعه عرضه کند، دنیایی در پرانتز است که محصور بین دیوارهای مدرسه است و درست دم در مدرسه تمام می‌شود (و البته گاه دانش‌آموزان در داخل مرزهای مدرسه هم آن قواعد را با زیرکی به سخره می‌گیرند!). خوشبختانه یا بدبختانه اغلب دانش‌آموزان و والدین محتوای کتاب‌های درسی (به‌خصوص در زمینه‌های اجتماعی و فرهنگی) را جدی نمی‌گیرند و گذراندن دروس و پایه‌ها را تنها رفع تکلیفی برای کسب مدرک می‌بینند. اولویت‌ها و روش‌ها و محتوای آموزش (به‌ویژه در حوزه‌های اجتماعی و فرهنگی)، و نحوه گزینش و آموزش و انگیزشِ بدنۀ آموزشی و پرورشی و مدیریتی نظام آموزشی هم چنان نیست که فعلا امیدی به آموزشِ بسیار اثربخش برود.

 ازآن‌چه در عرصه‌های مختلف اجتماعی و سیاسی و فرهنگی کشور می‌گذرد چنین بر می‌آید که نظام آموزشی رسمی در انتقال ارزش‌هایش نه در دهه‌های ۶۰ و ۷۰ کامیاب بود، و نه در دهه‌های ۸۰ و ۹۰ که دسترسی تقریبا بی‌حدوحصر و همگانی به رسانه‌های نوین و محصولات فرهنگی جهانی موجب شد جامعه‌پذیری نسل جدید به کلی متحول شود، و نظام آموزشی در انتقال ارزش‌های ایدئولوژیک و روایت رسمی و گزینشی خودش از جامعه و فرهنگ و اخلاق و دین و سیاست و تاریخ به حاشیه رانده شود. (مشخص نیست این حد از ناکامی و ناکارآمدی باید مایه تاسف باشد یا خوشوقتی!)

با کمال احترام به همه #معلمان و مدیران و مؤلفانِ دلسوز و خوشفکر و فعال کشور در آموزش‌وپرورش، به‌نظر می‌رسد در دهه‌های اخیر نقش آموزشی کتاب‌های درسی و #مدرسه در موضوعات اجتماعی و فرهنگی چندان پررنگ نبوده است. به رغم بعضی تلاش‌ها و نوآوری‌ها و به‌روزشدگی بعضی فرم‌ها و محتواها در آموزش مدرسه‌ای، به علل مختلف این سیستم و کارگزارانش نه در انتقال فراگیر ارزش‌های رسمی حکومت موفق بوده، نه کامیابی چندانی در انتقال ارزش‌ها و مهارت‌های رایج در جوامع مدرن و پیشرو داشته است. توفیق بعضی کوشش‌ها هم تاکنون وابستگی کاملی به پذیرش و استقبال اجتماعی داشته است (گاهی این استقبال تحت‌تاثیر ترفند‌های انگیزشی مثل جوایز و امتیازات، یا تحمیل‌ شدن توسط مقررات بوده). اما نتیجه آن بوده که اقدامات مذکور فقط به‌‌شکل صوری اجرا شده و به پرورش باورها و رفتارهای پایداری نینجامیده است.

این نکات باید سیاست‌گذاران و طراحان برنامه‌درسی و کارگزاران سطوح پایین‌تر آموزش‌وپرورش را به این نتیجه برساند که بدون درک ارزش‌ها و مطالبات جدید اجتماعی و سازگار شدن با آن، امیدی به موفقیت چشمگیر نظام آموزشی نیست. افزون‌براین، بسیار مهم است که توجه کنیم آموزش‌وپرورش سیستمی نیست که مستقل و در خلأ عمل کند، بلکه اُفت کلی مشروعیت و سرمایه اجتماعی حکومت موجب می‌شود اعتماد جامعه به آموزش‌وپرورش و کارگزارانش «هم» کاهش یابد، و حتی ایده‌ها و برنامه‌های ارزشمند و سازنده نه‌تنها با استقبال و همراهی والدین و دانش‌آموزان همراه نشود بلکه مقاومت برانگیزد، و تبعا در نهایت طرح و برنامه‌هایی اثربخش نباشد.

پی‌نوشت‌:
1.     دکتر محمد فاضلی طی دو یادداشت در کانال «دغدغه ایران» در واکنش به حذف تصویر دختران از کتاب ریاضی سوم ابتدایی، با طرح پرسش ها و مطالباتی، توجه مخاطبش را به لایه‌های سیاستی و مدیریتی مساله جلب کرده است. 

2.     مساله حذف زنان از بازنمایی‌ها منحصر به کتاب‌های درسی نیست. چندین سال پیش که دانشکده ما وبسایتش را راه‌اندازی کرده بود، در صفحه اول چندین عکس به چشم می‌خورد. با شمارش مشخص شد تعداد افراد حاضر در کل تصاویر نزدیک به ۴۰ نفر بود، در آن میان تنها دو یا سه خانم دیده می‌شد، آن‌هم در دانشکده‌ای که تعداد دانشجویان دختر آن بدون شک بیش از ۷۰٪ بود. حیات دانشگاهی زنان، جوانان و غیراستادان و صاحب‌منصبان دانشکده از بازنمایی تقریبا به‌طور کامل حذف شده بود.|ندا رضوی زاده

مقاله،‌ویدیو آموزشی 🌺 @eduarticle
سايه روشن هاي «مدرسه در خانه»

تعلیم و تربیت پهنایی به وسعت قلمرو بشریت دارد. همین گستردگی در کنار اهمیت آن سبب شده تا آموزش از روش های متنوعی برخوردار باشد. يكي از اين روش‌ها «مدرسه‌ در خانه» است. #مدرسه در #خانه یا Homeschoolingیک دوره کوتاه مدت یا بلندمدت است که در آن آموزش به وسیله پدر و مادر، بستگان، دوستان یا کارشناسان در قالب موضوعات مختلف محتوای درسی به جای مدرسه در خانه انجام می‌گیرد. در این روش، والدین به دور از ساختار رسمی مدارس سنتی به #کودکان خود خواندن، نوشتن و حساب‌کردن می‌آموزند و آموزش‌ها را به سمت منافع و علائق آن‌ها هدایت می‌کنند .

در کشور ما علاقه مندان به #آموزش فرزندان شان در خانه در گروه اقلیت قرار داشتند، اما با شیوع #کرونا، زمزمه های زیادی از سوی برخی از والدین که به نظر می رسد تعداد آنها رو به افزایش است، شنیده می شود که خواهان آموزش فرزندان خود در خانه هستند. بر آن شدیم تا با توجه به نزدیک شدن به آغاز سال تحصیلی، با استفاده از یک مقاله علمی، سابقه آموزش های در خانه و نقاط ضعف و قوت آن را مورد بررسی قرار دهیم.

در مجموع، به گفته پژوهشگران این تحقیق، دلایلی که رویکرد مدرسه‌ در خانه را نوعی فرصت آموزشی به شمار می‌آورد، نسبت به ابعاد تهدیدزای آن برتری دارند. در واقع چنانچه والدین ایرانی بتوانند امکان تحصیل دانش آموزان را، بر اساس نوع نگرش، باورها و تجربیات خود فراهم کنند، آسیب‌های مدرسه و نظام آموزشی برای خانواده‌ها، تبدیل به متغیرهایی قابل کنترل خواهند شد. البته، انتخاب این روش به معنای نفی مطلق آموزش مدرسه ای اعم از دولتی یا خصوصی نیست. بلکه اعتقاد بر این است که خانواده‌ها در هر شرایطی از زندگی و با هرگونه باور آموزشی یا ارزشی، بتوانند شرایط و امکانات کافی را در زمینه تحصیل فرزندانشان فراهم آورند تا در آینده هیچ کودکی با هیچ دلیلی، از حق مسلم خود در زمینه تحصیل محروم نماند .

محققان این مطالعه با توجه به نتایج به‌دست‌آمده، پیشنهادهایی را در زمینه رویکرد آموزشی «مدرسه‌درخانه» ارائه دادند:

- انجام پژوهش‌های کاربردی با موضوع مدرسه‌درخانه

-توجه به رویکردهای نوین آموزشی به ویژه مدرسه در خانه و تصویب قوانین مربوطه

- امکان‌سنجی راه‌اندازی مدارسی با رویکردهای نوین و متنوع آموزشی

- شکستن انحصار آموزش رسمی و بسط اختیارات خانواده‌ها در حوزه امور آموزش و پرورش کودکان، از مهم ترین این پیشنهادهاست.

🔸متن کامل مقاله در سایت بانک مقاله ها 👈اینجا

مقاله،‌ویدیو آموزشی 🌺 @eduarticle
⁠ ⁠ 🔻حس نسبت و توسعه


...حس نسبت (sense of proportion) یکی از توانایی‌‌های رشدی-شناختی است که در فرآیند زندگی و تربیت تکامل می‌یابد. زمان می‌برد تا #کودک «حس نسبت»‌اش پرورش و تکامل یابد. به همین سبب گاهی ممکن است کودک جرئت نکند از یک پله پنج سانتی‌متری پایین بیاید و گاهی هم ممکن است با احساس اعتماد از یک پله ۳۰ سانتی‌متری پایین بیاید و نقش بر زمین شود. به نقاشی‌هایی که #کودکان می‌کشند نگاه کنید، عکس پدر و مادرشان بزرگ‌تر از خانه آنهاست، یا کلاغ روی درخت، به بزرگی خود درخت است.
حس نسبت یعنی توانایی فهم یا ارزیابی یا قضاوت درست در مورد میزان جدی‌بودن و اهمیت نسبی امور و نیز درک اندازهٔ نسبی چیزها در موقعیتی که هستند. حس نسبت مانند سایر توانایی‌های رشدی و شناختی باید در کودکی و در فرآیند تربیت شکل بگیرد، سپس در مدرسه تکامل یابد و بخش‌های دیگر آن نیز در فرآیند زندگی طبیعی و اجتماعی کامل شود. مادری که دائماً به دختربچه‌اش می‌گوید این کار تو نیست بگذار پدرت یا برادرت آن را انجام بدهند،‌ در یک فرآیند شرطی‌شدن، حس نسبت دخترش را آسیب می‌زند و غیرطبیعی پرورش می‌دهد و باعث می‌شود او تا آخر عمر احساس کند مردها در بیشتر امور نسبت به زنان تواناترند. در عین حال همین احساس «بیش‌برآورد» توانایی، در پسران ایجاد می‌شود. یکی از موارد خیلی شاخص، ترس خانم‌ها از سوسک است، میزان ترس از سوسک در خانم‌ها، هیچ تناسبی با واقعیت سوسک ندارد. این همان حس نسبت معیوبی است که در کودکی، در یک فرآیند شرطی‌شدن، به دختر‌بچه‌ها القاء می‌شود. ... اما قاعدهٔ کلی در خانوادهٔ ایرانی، تربیت معیوب حس نسبت است.
 در تربیت اخلاقی نیز خیلی وقت‌ها حس نسبت معیوب تربیت می‌شود. مثلاً حساسیتی که خانواده‌های سنتی و مذهبی ایرانی نسبت به حجاب یا نسبت به جنس مخالف به فرزندانشان القاء می‌کنند چندین برابر حساسیتی است که نسبت به رذایل اخلاقی مثل دروغ یا ریا و نظایر آنها القاء‌ می‌کنند. آبروداری هم یکی از سنت‌هایی است که با آن حس نسبت کودکانمان را تخریب می‌کنیم. در آبروداری ما به کودکانمان القاء می‌کنیم که رضایت یا برداشت خوب دیگران از اوضاع ما اهمیت بسیار بیشتری نسبت به رضایت خود ما دارد.
بعد هم نظام آموزش این وضعیت معیوب را معیوب‌تر می‌کند. نظام ارزیابی نمره‌ای در #مدرسه کارش میعوب‌کردن حس نسبت است. وقتی در یک امتحان، دانش‌آموزی نمرهٔ ۱۰ می‌آورد و دانش‌آموز دیگری نمرهٔ ۲۰،‌ به این معنی نیست که دومی دو برابر اولی دانش دارد. اما این نظام القاء می‌کند که دومی دو برابر اولی دانش دارد. در‌حالی‌که فردی که ۲۰ آورده تنها در یک لحظه از زمان و در مورد یک مسئله خاص دانشش اندکی، و فقط اندکی، بیش از فرد اول بوده است. وقتی معلمی در کلاس، کسی را به‌عنوان شاگرد ‌اول انتخاب می‌کند و به او توجه ویژه می‌کند و به بقیه توجهی ندارد یک شکاف عمیق در بین بچه‌ها و یک انحراف شدید در حس نسبت آنها ایجاد می‌کند و به همه آسیب می‌زند. شاگرد ‌اول، دانش و توانایی خودش را «بیش‌برآورد» می‌کند و بقیه شاگردها دانش خودشان را «کم‌برآورد» می‌کنند و این احساس روز‌به‌روز تقویت می‌شود.
پیام امروز نظام #خانواده و نظام آموزشی به کودکان ما این است: کسب نمرهٔ بالاتر نشانه موفقیت تحصیلی است؛ موفقیت تحصیلی منجر به داشتن شغل بهتر در آینده می شود؛ و شغل بهتر هم شغلی است که پول‌سازتر است؛ و پزشکی هم پول‌سازترین شغل است. تکرار این پیام کم‌کم منجر به انحراف در حس نسبت، در ارزش‌گذاری بین مشاغل و رشته‌های مختلف تحصیلی شده است و چنین می‌شود که الان بیشتر #دانش‌آموزان تنها آرمانشان قبولی در رشته پزشکی است. بچه‌های ما دیگر ارزیابی درستی از اهمیت و ارزشمندی رشته‌ها و شغل‌ها ندارند. و نهایتاً آرامش و خرسندی درونی در این هیاهو از بین رفته است. و همین انحراف در حس نسبت است که باعث می‌شود بسیاری از دانش‌آموزان المپیادی ما دچار افسردگی شوند.
[برگزیده از متن مطلب "بحثی در باب بیماری حس نسبت ایرانیان از یزدگرد سوم تا احمدی‌نژاد اول" دکتر محسن رنانی]

🔸متن کامل مطلب را اینجا در وب سایت بانک مقاله‌ها مطالعه نمایید.


مقاله،‌ویدیو آموزشی 🌺 @eduarticle
🔻دانش آموز ژاپنی به خاطر اجبار به رنگ کردن موهایش غرامت گرفت

دادگاهی در ژاپن دستور داده است که به یک دختر #دانش‌آموز به خاطر اجبار #مدرسه به رنگ کردن موهایش غرامت پرداخت شود.
رنگ طبیعی موهای این دانش آموز قهوه ای است که در میان ژاپنی ها کمی غیرعادی است. معلمان مدرسه باور نداشتند که این رنگ طبیعی باشد و معتقد بودند که او موهایش را رنگ کرده است.
با توجه به ممنوعیت استفاده دانش آموزان از رنگ مو، به او دستور داده شد که موهایش را به رنگ سیاه درآورد تا به حالت طبیعی برگردد.
به گفته قاضی دادگاه، مقامات استان با وارد کردن فشار روانی بر این دختر به خاطر رنگ موهایش باعث آسیب روانی شده‌اند و باید غرامت پرداخت کنند. این دانش آموز سابق حالا ۲۱ سال سن دارد.
به گزارش رسانه های ژاپنی، طبق مقررات آموزش و پرورش، "صاف کردن، رنگ کردن، فر زدن موهای دانش آموزان ممنوع است."
در دادخواست این دانش آموز آمده است که مسئولان مدرسه به این دلیل که موهای این دختر "به اندازه کافی سیاه نشده" از پیوستن او به یک سفر آموزشی مدرسه جلوگیری کردند، صندلی او را از کلاس برداشتند و نامش را از فهرست حضور و غیاب حذف کردند.
قاضی دادگاه گفت که در اصل موضوع، از موضع مدرسه حمایت می کند زیرا قوانین مربوط به موی سر دختران دانش آموز با هدف تشویق آنان به تمرکز بر علم آموزی به جای صرف وقت در خودآرایی بی مورد اجرا می شود.
مدارس ژاپن ظاهر دانش آموزان را به شدت زیر نظر دارند. bbc

مقاله،‌ویدیو آموزشی 🌺 @eduarticle
🔻تجربه مدرسه از راه دوراز زبان بچه ها

سال گذشته در چنین روزهایی بچه‌ها در مقاطع مختلف تحصیلی یک زندگی نسبتا روتین را تجربه می‌کردند. تنها چیزی که این نظم ثابت را کمی هیجان می‌داد، تعطیلی #مدرسه به خاطر آلودگی هوا یا بارش برف و سرما بود، هیجانی دلچسب که حال و هوای‌شان را حسابی عوض می‌کرد.
اما همین نظم گاهی کسل‌کننده برای آنها حکم جریان اصلی زندگی را دارد و هم‌اینک جریان زندگی آن‌ها دچار تحول شده، تحولی که پیدا کردن مختصات آن ابتدا به نظرمان ساده می‌آمد، اما در پژوهشی که حدود دو ماه، میان ۳۰دانش‌آموز در مقاطع تحصیلی مختلف از اول ابتدایی تا دانش‌آموزان دوره متوسطه توسط پایگاه خبری دانشگاه علامه طباطبایی انجام شد، نشان داده شد که این طور نیست.
در این بررسی متوجه شدیم دنیای بچه‌ها برای ما که سال‌ها از آن عبور کردیم، کمی دور از دسترس شده و درک حال و روز واقعی آنها نیاز به همدلی بیشتر با آنان و تفکر عمیق‌تر در شرایط‎‌‌‌شان دارد.

🔸متن کامل پژوهش در سایت بانک مقاله ها 👈 اینجا

مقاله،‌ویدیو آموزشی 🌺 @eduarticle
🔹فضای مجازی معلم اصلی دانش آموزان شده است

در سراسر جهان آموزش به دو صورت رسمی و غیررسمی صورت می‌گیرد. آموزش رسمی از طریق نظام آموزش و پرورش کشورها در دوره‌های مختلف تحصیلی به افراد منتقل می‌شود و رسانه‌ها در این بین به آموزش غیررسمی می‌پردازند. در اوایل رسانه‌ها محدود به رسانه‌های مکتوب بودند ولی در ادامه رسانه‌هایی مثل رادیو و تلویزیون هم در آموزش غیررسمی نقش ایفا کردند. اما این روزها #فضای_مجازی و اینترنت بر دیگر اشکال رسانه غلبه یافته است و افراد از این طریق آموزش‌ها را دریافت می‌کنند. با گسترش استفاده از فضای مجازی، روزانه دانش‌آموزان زیادی از این فضا به صورت کنترل نشده آموزش دریافت می‌کنند و اغلب دانش‌آموزان، دیگر مانند قبل به آموزش‌های رسمی یا مدرسه‌ای اهمیت نمی‌دهند و آن را تنها رفع تکلیف می‌دانند؛ اما آموزش‌های دریافتی از فضاهای مجازی را یاد می‌گیرند و حتی بروز آن را می‌توان در رفتارهای آنان به وضوح دید. به عنوان یک واقعیت باید پذیرفت که عمق آموزش‌های غیررسمی نیز همانند گستره طیف و نوع آن‌ها، در اکثر موارد بسیار زیاد است، به طوری که اثرات مثبت و منفی آموزش‌هایی که به طریق غیررسمی انجام می‌گیرد، بسیار طولانی مدت بوده و برای سالیان دراز در اذهان و شخصیت افراد باقی می‌ماند.

[عنوانهای مطلب ]👇

>انواع آموزش‌ها

> تاثیر آموزش‏های غیررسمی بر پیشرفت تحصیلی

> عدم جذابیت محتوا و فضای آموزشی

> مدارس، پادگان نیستند!

>توجه به علاقه و خواسته دانش‌آموزان

> نسلی بدون چارچوب و احساس تعلق

> عوارض شخصیتی و تربیتی ضعف آموزش رسمی

... دریک تحقیق متوجه شده‌اند نه تنها حذف #مدرسه میزان اضطراب بچه‌ها را افزایش نداده است بلکه تا حد زیادی استفاده از فضای مجازی استرس آن‌ها را کاهش داده است. این نشان‌دهنده آن است که مدارس ما هنوز با سختگیری‌های زیاد، #استرس زیادی را در بچه‌ها ایجاد می‌کنند و بچه‌ها به نحوی از محیط مدرسه فراری هستند. علت اینکه بچه‌ها الان از طریق فضای مجازی آموزش رسمی را دور می‌زنند، این است که استرس سازنده و احساس مسئولیت در آن‌ها به وجود نیامده است و درس را به عنوان یک امر آزاردهنده برای خود می‌پندارند.»

🔸متن کامل مطلب در سایت بانک مقاله ها 👈اینجا
مقاله،‌ویدیو آموزشی 🌺 @eduarticle
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
🎥 #ویدیو_خبری

بازگشت به #مدرسه در موج چهارم #کرونا / ایسنا

مقاله،‌ویدیو آموزشی 🌺 @eduarticle
🔹تاثیر رفتار والدین بر آینده تحصیلی فرزندان

نتیجه یک مطالعه دانشگاهی در آلمان ثابت کرده است که پدر و مادرها چقدر می‌توانند با رفتار خود، فراتر از تصورات مرسوم مثل کمک به انجام تکالیف مدرسه در ایجاد انگیزه، آمادگی و اشتیاق برای یادگیری در فرزندان خود موثر باشند.
به گزارش ایسنا، تیمی متشکل از کارشناسان دانشگاه فنی مونیخ در ارزیابی نتایج ۱۸ تحقیق کلان و ۱۷۰۰ مطالعه منفرد دیگر به این نتیجه رسیده که رفتار و رویکرد والدین به مسائل آموزشی، تاثیری بسیار مهم بر عملکرد و انگیزه #فرزندان برای #یادگیری و تحصیل دارد.

وقتی پدرها و مادرها در خانه با بچه‌ها درباره انتظارات آنها از تحصیل، مدرک، شغل مورد علاقه یا اهمیت آموزش در زندگی شخصی یا اجتماعی صحبت می‌کنند، تاثیری شگرف بر ذهن فرزندان می‌گذارند که به مراتب از صحبت درباره #مدرسه یا کمک به انجام تکالیف آنها سازنده‌تر است.
به عبارت دیگر با این شیوه برخورد و رفتار از سوی والدین، بچه‌ها خودشان به معنا و مفهوم آموزش فکر می‌کنند و با انگیزه‌ یا شوقی درونی دست به انتخاب می‌زنند.
هولتزبرگر، مدیر پروژه تحقیقاتی دانشگاه فنی مونیخ می‌گوید: بیش از هر چیز باید مسئله توقع از آموزش برای فرزندان روشن شود.
وی تاکید کرد: محیط مناسب یادگیری، رفتن به کتابخانه و مطالعه همه و همه خوب هستند اما در مقایسه باید گفت که مکالمه و تبادل نظر با بچه‌ها درباره اهمیت یا هدف آموزش، موثرتر است.
توصیه او این است که #والدین و بچه‌ها باید با همدیگر درباره چشم‌اندازهای آموزش، استعدادها،علائق یا بی‌علاقگی فرزندان به این و آن درس صحبت کنند. مواردی از این دست که هدف از دروس چیست، چه گزینه‌هایی را دوست دارند، با چه مشکلاتی روبرو هستند یا چه امکاناتی برای انتظارات‌شان موجود است.
به گزارش دویچه وله، هولتزبرگر می‌گوید: باید مشوق مشارکت فعال بچه‌ها در این عرصه‌ها بود و پاداش یا جریمه در تحصیل، رضایت یا نارضایتی و تشویق یا تنبیه را تنها بر اساس نمره پیش نبرد.

کانال مقاله ها 🌺 @eduarticle
✔️عوامل مهم در سیستم آموزشی


زهرا علی‌اکبری کارشناس آموزش و پرورش با بیان اینکه کشورهای مختلف رویکرد منحصربه‌فرد خود را در مورد #سیستم_آموزشی دارند، اما یافتن سیستمی که بتوان آن را کامل و جامع نامید، تا حدودی ناممکن است گفت: بااین‌حال، سؤال کلیدی و موردبحث در جوامع مدرن این است که یک سیستم آموزشی موفق چیست و چگونه عمل می‌کند؟
علی اکبری ادامه داد: اول از همه، باید در نظر داشت که عوامل زیادی بر روند آموزش تأثیر می‌گذارند، بنابراین تعیین کلید منحصربه‌فرد که می‌تواند سیستم آموزشی را موفق کند، دشوار است.
وی در ادامه فهرستی از عوامل مهم در سیستم آموزشی که می‌تواند کلیدی برای موفقیت باشد را ارائه داد.

🔻مدرسه؛ محیطی دوستانه

این کارشناس آموزش و پرورش با بیان اینکه بر کسی پوشیده نیست که برای بسیاری از #دانش‌آموزان در سراسر جهان، #مدرسه جایی نیست که با لذت به آنجا بروند و بتوانند در آن احساس راحتی و شادی کنند عنوان کرد: عوامل متعددی وجود دارد که باعث می‌شود دانش‌آموزان در طول فرآیند یادگیری احساس ناراحتی کنند: فشار روانی از طرف همسالان، رقابت‌های بدون اثر، نابرابری‌های آموزشی، حجم زیادی از تکالیف، امتحانات استرس‌زا، کلاس‌های خسته‌کننده و... . اما اگر متولیان سیاستگذارآموزش و مدیریت مدرسه توجه خود را بر ایجاد فضای اعتماد و آسایش در مدرسه متمرکز کنند، همه این مشکلات را می‌توان تا حدودی حل کرد.
وی تاکید کرد: بسیار مهم است که دانش‌آموزان احساس کنند می‌توانند به معلمان خود اعتماد و در صورت نیاز از آنها کمک بخواهند. مدرسه نقش مهمی در فرایند اجتماعی شدن ایفا می‌کند و این ویژگی برای دانش‌آموزان نقش‌آفرین است که با کمک #معلمان خود به‌درستی هدایت شوند و در ادامه راه زندگی فردی و حرفه‌ای انتخاب‌های درست‌تری داشته باشند. مدرسه شاد با محیطی دوستانه و مهارت آموز از جمله مؤلفه‌هایی است که در نظام آموزشی ما گمشده است و تاکنون هیچ وزیری به شکل ویژه و اثرگذار به آن ورود پیدا نکرده است.
[عناوین دیگر مطلب]

🔻استفاده از فناوری‌های جدید در فرایند یادگیری

🔻دانش به روز، تکالیف کمتر، مهارت بیشتر

🔻محتوای آموزشی- کتاب‌های درسی

🔻معلمان حرفه‌ای

🔻برابری – عدالت آموزشی

🔸متن کامل مطلب در سایت بانک مقاله ها 👈اینجا


مقاله،‌ویدیو آموزشی 🌺 @eduarticle
والدین چطور بچه ها را برای آموزش آنلاین آماده کنند؟

بسیاری از کارشناسان تربیتی بر این باورند که #کودک با رفتن به #مدرسه، فرایند اجتماعی‌شدن را از طریق همسالان یاد می‌گیرد و حتی اگر #دانش‌آموز بدون رفتن به مدرسه به طور کامل و بدون هر نقصی آموزش را فرابگیرد، فرایند اجتماعی‌شدن او به مشکل برمی‌خورد و در آینده با مشکلاتی روبه‌رو خواهیم شد. یکی از مشکلاتی که والدین در سال گذشته با #آموزش_مجازی فرزندان خود داشتند، این بود که کودک سر کلاس حوصله‌اش سر می‌فت یا اصلا به حرف‌های معلم گوش نمی‌داد یا به راحتی حواسش پرت می‌شد. برخی از والدین هم می‌گفتند فرزندم از یک جایی به بعد دیگر به حرف‌های معلم گوش نمی‌داد و حالتی خواب‌آلود می‌گرفت. حالا سوال این‌جاست که والدین در این روزهای باقی مانده تا شروع سال تحصیلی باید چه کنند تا فرزندشان، سال تحصیلی موفق‌تری داشته باشد؟

والدین کلاس اولی‌ها سردرگم نباشند

آموزش مجازی شاید بیش از همه برای کلاس‌اولی‌ها و آموزگاران‌شان سخت باشد زیرا باید آموزش برای افرادی صورت گیرد که کاملا با درس و کلاس بیگانه‌اند چه برسد به آموزش مجازی. در واقع می‌توان گفت کرونا بیشترین تأثیر خود را بر بخش آموزش گذاشته است و در این میان کلاس اولی‌ها بیشتر از همه در فضای مجازی و آموزش سردرگم می‌شوند. کلاس اولی‌ها هنوز نمی‌دانند مدرسه چیست و باید آموزشی را در فضای مجازی تجربه کنند که هیچ گاه تجربه نکرده بودند. به طور کلی آماده‌سازی فرزندان برای رفتن به مدرسه یکی از وظایف اصلی والدین بوده که اکنون با تغییر سیستم آموزشی، این وظیفه والدین به نحوی تغییر کرده و حتی بیشتر هم شده است. علاوه بر آن، والدین باید از کودکان بعد از آموزش‌های آنلاین هم مراقبت کنند. در آموزش‌های آنلاین، والدین اغلب نقش معلم را به عهده می‌گیرند و حتی مشارکت والدین نسبت به دیگران در پیشرفت تحصیلی کودکان بیشتر و موثرتر شده است. به چنین پدر و مادرهایی توصیه می‌شود به جای سردرگمی با فرزندشان درباره شرایط جدید آموزشی در این روزهای باقی مانده صحبت و در صورت امکان شرایطی را فراهم کنند تا با دانش آموزانی که سال پیش کلاس اول بودند، صحبت کنند و ... تا کودک برای این مرحله از زندگی‌اش آماده شود.


4 توصیه به والدین برای مهیا کردن دانش‌آموزان🔻

۱-به زندگی‌شان نظم بدهید

۲- شرایط را برای تمرکز تحصیلی فراهم کنید

۳- اتاق مطالعه را آماده کنید

۴-در زمان شروع کلاس‌ها به او انگیزه بدهید

🔸متن کامل مطلب در سایت بانک مقاله ها 👈اینجا

کانال مقاله ها 🌺 @eduarticle
✔️طوبی آزموده ٰبنیانگذار مدارس دخترانهٔ کنونی

#ویدیو_آموزشی
#ویدیو_خبری

توبا در ۱۲۵۷ شمسی در خانواده‌ای از طبقه متوسط در تهران به دنیا آمد. پدر وی میرزا حسن خان سرتیپ فردی باسواد و ارتشی بود. وی در خانه نزد آموزگاران سرخانه به تحصیل پرداخت و بعد از ازدواج نیز نزد معلمان خصوصی به آموختن فارسی و فرانسه و عربی ادامه داد. در ۱۴ سالگی به ازدواج مردی نظامی درآمد اما زود جدا شدند. توبا پس از جدایی چند سال درس خواند و به آموختن علوم مختلف مشغول شد.
او دبستان ناموس را در ۱۲۸۶ شمسی در تهران با مشقات فراوان و مخالفت‌های بسیار تأسیس کرد. توبا این مدرسه را با پشتکار و مبارزه حفظ کرد و در سال ۱۳۰۷ نخستین دبیرستان دخترانه تهران را نیز تأسیس نمود.آزموده در سال ۱۳۱۵ در سن ۶۰ سالگی درگذشت.

فعالیتها
در سال‌های پس از انقلاب مشروطه باسواد شدن زنان و تحصیل علم دختران از مهم‌ترین خواسته‌های جنبش زنان ایران بود و اینچنین بود که تلاش‌ها برای تأسیس مدرسه دخترانه آغاز شد. بانو آزموده در تهران نخستین مدرسه دخترانه را به نام «پرورش» در سال 1321 قمری (1282 خورشیدی) افتتاح کرد. اما به دلیل ضدیت و فشار مخالفان فرهنگ، عمر این مدرسه پس از چهار روز فعالیت به سر آمد. ماموران دولت با تهدید و فحاشی مدرسه را بستند. توبا آزموده به تأسیس مدرسه و آموزش دختران همت گماشت و مدرسه جدیدی را تحت عنوان دبستان دخترانه ناموس در سال ۱۲۸۶ در خیابان شاهپور (حافظ فعلی) و نزدیک چهار راه حسن‌آباد تأسیس کرد و به این سبب، نام او ماندگار شد. او توانست در مدتی کوتاه تعداد #مدارس_دخترانه را به شش مدرسه برساند و در سال ۱۲۹۳، یعنی ۸ سال پس از تأسیس اولین #مدرسه، ۳۴۷۴ دختر #دانش‌آموز را جذب این مدارس کند. آزموده، این مدارس را به صورت یکی از مهم‌ترین و مجهزترین مدارس متوسطه کامل و کانون پرورش دختران متجدد درآورد. به عبارت دیگر اگر میرزا حسن رشدیه بنیانگذار مدارس کنونی پسرانه است، توبا آزموده را نیز باید بنیانگذار مدارس دخترانهٔ کنونی دانست.

🔸برای آگاهی بیشتربه سایت بانک مقاله ها 👈اینجا مراجعه نمایید.

منبع ویدیو: پژواک

مقاله‌، ویدیو آموزشی🌺 @eduartcle
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
#ویدیو_آموزشی

🔺️ #دهه‌هشتادی‌ها؛
قسمت دوم_ #مدرسه

🔹️چند نوجوان دهه هشتادی، تابستان ۱۴۰۱ مقابل دوربین شبکه شرق نشستند؛ بدون آنکه بدانند موضوع چیست.
#نوجوانان
#جوانان

مقاله،‌ویدیو آموزشی 🌺 @eduarticle
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
🎥#ویدیو_آموزشی
چگونه باید از #سلامت_روان دانش‌آموزان مراقبت کرد؟

Why students should have mental health days? | Hailey Hardcastle

#مدرسه می‌تواند پر از استرس، اضطراب، حملات عصبی و حتی خستگی مفرط باشد اما آیا هیچ راهکار مدونی برای #دانش‌آموزانی که باید سلامت خود را در اولویت قرار بدهند وجود دارد؟

در این ویدئو هیلی هاردکسل توضیح می‌دهد که چرا مدارس باید روزهایی را برای سلامت روان اختصاص دهند و به دانش آموزان فرصت دهند که سلامت عاطفی را بدون احساس شرم تمرین کنند.

صحبتهای هیلی را بشنوید تا ببینید که چگونه او و تیمی از نوجوانان توانسته‌اند ایده تمرین سلامت روان دانش‌آموزان را به قانون تبدیل کنند.

کانال مقاله ها 🌺 @eduarticle
🔻تعلیم و تربیت در عصر ناصری

...رشد تعلیم و تربیت مدنی در گرو تأیید علمای دین و انحصار آنان بر چگونگی و میزان دست یابی به معرفت بود در بیشتر عصر ناصری دارالفنون یگانه مؤسسه غیر مذهبی دانشهای جدید بود از این استثنا که بگذریم در سراسر این دوره هیچ مدرسه ابتدایی متوسطه یا عالی جدید پیش از دهه آخر قرن‌نوزدهم میلادی در ایران به وجود نیامد. ناصرالدین، برخلاف اصلاح طلبان مصر وعثمانی، حتی برای آوردن جزء ناچیزی از آموزش غربی به کشورش بی اشتیاق و همچنان دو دل باقی ماند. به دارالفنون که زاده فکر صدر اعظم مقتولش امیر کبیر بود مباهات میکرد، و گاهی به کلاسهای آنجا می رفت و پیشرفت شاگردان را زیر نظر می‌گرفت ، ولی در باطن با آن سر عناد داشت و هرگز حاضر نشد که خود تأسیسات مشابهی بسازد یا دیگران را به این امر تشویق کند شاه در حقیقت هیچ وقت کاملاً به اهمیت تعلیم و تربیت جدید همچون ابزاری برای پیشرفت مادی مملکت نبرد و نگرانی اش از مخاطرات ناشی از دانش مغرب زمین تا حد زیادی با نظریات محافظه کارانه علمای همزمانش میخواند آموزش و پرورش عمومی به شیوه غربی به نظرش دعوتی برای نوآوری و در نهایت زمینه دگر اندیشی و انقلاب سیاسی بود. قدغن ساختن مسافرت خارج مگر برای مأموریت سیاسی و دولتی رویه ای که کم و بیش در اواخر سلطنتش پیش گرفت، موجب شد که تعداد تحصیل کردگان فرنگ در دوایر دولتی در سطح بسیار پایین بماند و آن معدودی نیز که در فرنگ تحصیل کرده بودند غالباً به اشتغالاتی بی ارتباط به تخصص شان گمارده شدند. فارغ التحصیلان #دارالفنون هم آن قدرنبودند که بتوانند زمام امور دولتی را از قبضهٔ دیوانیان قدیمی در بیاورند. لذا مفهوم تعلیم و تربیت برای اکثریت اهالی مملکت از مکتب و #مدرسه سنتی فراتر نمی رفت در چهار دیواری مدرسه نیز علما تمامی عناصر دگراندیشی را که امکان بالقوه اصلاح نظام تحصیلاتی مَدرَسی قدیم را داشتند به عقب می‌راندند اصحاب حکمت و پیروان مكاتب صوفیه و شیخیه منزوی و یا به حوزه های درسی دور دست پراکنده شدند.
سلطه اصولیه در اشاعه علم اصول فقه در مدارس مطلق العنان باقی ماند. از مخالفت علمای شرع که بگذریم فقدان شگرف مؤسسات #آموزش_پرورش به سبک نوین را دشوار بتوان به چیز دیگری جز نظریات شخصی شاه و چشم انداز محدود او در مورد مسئولیتهای دولت در امور عامه نسبت داد پافشاری او در انفاذ نظریات خود بی‌شک تا اندازه ای ناشی از قلت امکانات مالی حکومت قاجار هم بود، ولیکن درباره این امر نباید بیش از اندازه غلو کرد با وجود کم پولی مزمن حکومتِ #قاجار، شاه قادر بود مخارج طرحهای مورد نظر خود از قبیل ارتباطات، قشون، عمران شهری و البته کاخ سازی را تأمین کند به علاوه مشاوران خواستار نوآوری در زمینه های آموزشی و قضایی نیز در پیرامون او کم نبودند. شاه به حرفهای اینان گوش میداد ولی نه آن چنان جداً که بخواهد به‌دان‌ها جامه عمل بپوشاند. درعوض جنبه هایی از علوم قدیمه را که اگر نه صد درصد به سلیقهٔ اصولیه ولی به ضرر آنها نیز نبود، تشویق میکرد حمایت او از حکما از جمله از ملاهادی سبزواری و میرزا ابوالحسن جلوه و طرف داری گه گاهی اش از حاجی میرزا کریم خان کرمانی، پیشوای شیخیه کرمان، دو نمونه از این خط مشی بود اشتیاق شاه به حفظ وضعیت موجود بیش از هر چیز علت این گونه ابراز تفقدهای موازنه ساز بود و در نتیجه نمی توانست موجد تحولی اساسی چون ایجاد مدارس جدید یا نظام قضایی باشد.

منبع :کتاب قبله عالم، عباس امانت، ص ۵۴۰ و ۵۴۱

کانال مقاله ها  🌺 @eduarticle