#جمعه ها در محضر متفکران 🤔🤔
_________
چند روز پیش نامه ای از محیی الدین ابن عربی خواندم که ناامید و سرگردانم کرد
دارم با حیرت به فاصله ی عمیقی که بین بعضی حرف های آدم های بزرگ با عملشان وجود دارد نگاه می کنم.
اندیشه های بزرگ در مصاف و آزمونِ واقعیتهای اجتماعی همیشه سربلند بیرون نمی آیند و چه بسا شعورهای عرفانی و اخلاقی که در مقام عمل به شعارهای بی مایه ای بدل شده اند!
دارم فکر می کنم که اگر بعضی از عارفان، پادشاه می شدند چه می کردند؟ آیا مثل ابن عربی، بنیانگذار و پدرِ عرفانِ نظری می شدند، او که در شعر و حرف، قلبش معبدِ هندو ها و کلیسایِ ترسایان و کنیسه ی یهودیان و چراگاهِ غزالان شده بود.
اما همین عارفِ بلند نظرِ مهرورز، در نامه ای به یکی از امیرانِ عرب به او موکدا سفارش می کند که در برخورد با مسیحیانِ ساکنِ دیارش، سختگیری کند و اهل کتاب را تحقیر و تخفیف نماید و آنان را بر سرجای خود بنشانَد!
به کرتیر موبد بزرگ ساسانی و احیاگر دین زرتشتی فکر می کنم که دعا می خوانَد، از شیره ی هوم می نوشد، به عالم خلسه می رود و گزارش معراجش به عوالم غیب کتیبه ها را پُر و گوش مومنان را کر کرده است، ولی همین موبد که پسکوجه های بهشت و جهنم را می شناسد، به نامِ خدا دست به کشتارِ وسیع مانویان، مسیحیان و بوداییان می زند!...
شاید هم ابن عربی و موبد کرتیر ناگزیر بودند و ما شرایطِ آنان را در "مقطع حساس کنونی" شان! متوجه نمی شویم!
دارم فکر می کنم که داشتن نگاه عارفانه به هستی، لزوما به رفتارهای انسانی و اخلاقی منجر نمی شود!
#عبدالحمید_ضیایی
___________
↩️ 🌟کانال مقاله ها و خبرهای آموزشی فرهنگی🌟
https://t.me/joinchat/AAAAAD5oqnmeI058AeE3WA
_________
چند روز پیش نامه ای از محیی الدین ابن عربی خواندم که ناامید و سرگردانم کرد
دارم با حیرت به فاصله ی عمیقی که بین بعضی حرف های آدم های بزرگ با عملشان وجود دارد نگاه می کنم.
اندیشه های بزرگ در مصاف و آزمونِ واقعیتهای اجتماعی همیشه سربلند بیرون نمی آیند و چه بسا شعورهای عرفانی و اخلاقی که در مقام عمل به شعارهای بی مایه ای بدل شده اند!
دارم فکر می کنم که اگر بعضی از عارفان، پادشاه می شدند چه می کردند؟ آیا مثل ابن عربی، بنیانگذار و پدرِ عرفانِ نظری می شدند، او که در شعر و حرف، قلبش معبدِ هندو ها و کلیسایِ ترسایان و کنیسه ی یهودیان و چراگاهِ غزالان شده بود.
اما همین عارفِ بلند نظرِ مهرورز، در نامه ای به یکی از امیرانِ عرب به او موکدا سفارش می کند که در برخورد با مسیحیانِ ساکنِ دیارش، سختگیری کند و اهل کتاب را تحقیر و تخفیف نماید و آنان را بر سرجای خود بنشانَد!
به کرتیر موبد بزرگ ساسانی و احیاگر دین زرتشتی فکر می کنم که دعا می خوانَد، از شیره ی هوم می نوشد، به عالم خلسه می رود و گزارش معراجش به عوالم غیب کتیبه ها را پُر و گوش مومنان را کر کرده است، ولی همین موبد که پسکوجه های بهشت و جهنم را می شناسد، به نامِ خدا دست به کشتارِ وسیع مانویان، مسیحیان و بوداییان می زند!...
شاید هم ابن عربی و موبد کرتیر ناگزیر بودند و ما شرایطِ آنان را در "مقطع حساس کنونی" شان! متوجه نمی شویم!
دارم فکر می کنم که داشتن نگاه عارفانه به هستی، لزوما به رفتارهای انسانی و اخلاقی منجر نمی شود!
#عبدالحمید_ضیایی
___________
↩️ 🌟کانال مقاله ها و خبرهای آموزشی فرهنگی🌟
https://t.me/joinchat/AAAAAD5oqnmeI058AeE3WA