🔸خانواده‌ها دربه‌در دنبال «مدرسه خوب»
________________
علی‌اصغر محمدی/ روزنامه همشهری
تنوع #مدارس و به تبع آن تنوع کیفیت آموزشی موجب سرگردانی خانواده‌ها شده است؛ خانواده‌هایی که فرزند در بدو ورود به دبستان یا پایه‌های بالاتر دارند به‌دنبال #مدرسه «خوب» هستند.
برخي مسئولان آموزش و پرورش اعلام كرده‌اند كه در كشور 13نوع #مدرسه وجود دارد اما گزارش مركز پژوهش‌هاي مجلس وجود 22نوع مدرسه در كشور را تأييد كرده است؛ مدارسي كه نوعي بي‌عدالتي آموزشي را دامن زده و باعث شده با پيش‌فرض «ضعيف بودن مدارس دولتي» والدين هميشه دنبال مدرسه‌هاي بهتري باشند.
🔸كاهش تنوع مدارس، رويكرد دولت
تنوع مدارس با #عدالت_آموزشي در تعارض است و شايد به همين علت است كه كاهش تنوع مدارس در كشور يكي از رويكردهاي دولت يازدهم بود؛ زيرا در سال‌هاي اخير تنوع مدارس قارچ‌گونه زياد شده كه به گفته كارشناسان براي نظام آموزشي يك آسيب جدي محسوب مي‌شود. علي‌اصغر فاني، وزير سابق آموزش و پرورش آبان 92به صراحت اعلام كرد: «هم‌اكنون ۱۳نوع مدرسه در آموزش و پرورش داريم كه اين تعداد كاهش پيدا خواهد كرد.»
وزير آموزش و پرورش نيز چندي پيش درباره تنوع مدارس گفت: «روند تفكيك دانش‌آموزان از طريق تحصيل در مدارس مختلف صحيح نيست و جداسازي آنها آسيب‌زا بوده است. شخصا اعتقاد دارم يك نوع مدرسه بايد داشته باشيم.»
كارشناسان آموزشي هم مي‌گويند: نخبه‌پروري و حضور دانش‌آموزان خاص در مدارس ويژه موجب خسارت‌هاي روحي زيادي در هر دو گروه دانش‌آموزان خاص و عادي مي‌شود.
علاوه بر اين وجود مدارس خاص يعني تمركز امكانات و فرصت‌هاي آموزشي در برخي مدارس و دوري از عدالت آموزشي. پرسش اين است كه با وجود اين اتفاق‌نظر در انتقاد از تنوع مدارس چرا همچنان اين مدارس فعاليت پررنگي دارند؟ مهدي نويدادهم، دبيركل شوراي‌عالي آموزش و پرورش نيز به همشهري مي‌گويد: «آموزش وپرورش با گسترش تنوع مدارس موافق نيست و اين مسئله را ترويج نمي‌كند. رويكرد آموزش وپرورش و شوراي‌عالي آموزش وپرورش كاهش اين تنوع است، ولي اين هدف، بلندمدت بوده و طي يك يا 2سال انجام نمي‌شود.»
🔸طبقاتي شدن آموزش
اسفند 95مركز پژوهش‌هاي مجلس در گزارش «گونه‌شناسي مدارس در نظام آموزش و پرورش ايران» اعلام كرد كه هم‌اكنون 22گونه مدرسه (غير از مدرسه نمونه مردمي) در كشور فعاليت مي‌كنند و دست‌كم 7مرجع در شكل‌گيري اين مدارس دخالت داشته‌اند. اين گزارش تصريح مي‌كند: «ايجاد مدارس جداگانه بر پايه پايگاه طبقاتي و درآمدي دانش‌آموزان به طبقاتي شدن آموزش دامن زده و آموزش را همچون كالايي وارد مبادلات اجتماعي و فرهنگي مي‌سازد. در اين صورت به فراگيران به‌عنوان مشتريان يك بنگاه اقتصادي نگريسته مي‌شود كه هر چه پول بيشتر دهند، خدمات آموزشي بهتري دريافت خواهند كرد.»
🔸تأكيد نمايندگان بر كاهش تنوع
اعضاي كميسيون آموزش مجلس معتقدند تنوع مدارس به طبقاتي شدن جامعه و شكاف طبقاتي آموزش در كشور دامن زده است. سيدحمايت ميرزاده، سخنگوي كميسيون آموزش مجلس به همشهري مي‌گويد: «منافع گروهي به ايجاد اين مدارس گره خورده است.»
🔸مدرسه؛ همه مدل، همه رقم!
مدارس دولتي، غيردولتي، تيزهوشان، نمونه‌دولتي، هيأت امنايي، تربيت‌بدني، معارف اسلامي، ايثارگران، دانش‌آموزان، بزرگسالان، سماء، شبانه‌روزي، از راه دور، هوشمند و شبانه تنها تعدادي از 22نوع مدرسه در ايران هستند. علاوه بر اين بايد مدارس وابسته به نهادهاي مختلف را هم به اين فهرست طولاني اضافه كرد.
________________
https://t.me/joinchat/AAAAAD5oqnmeI058AeE3WA
________________
علی‌اصغر محمدی/ روزنامه همشهری
تنوع #مدارس و به تبع آن تنوع کیفیت آموزشی موجب سرگردانی خانواده‌ها شده است؛ خانواده‌هایی که فرزند در بدو ورود به دبستان یا پایه‌های بالاتر دارند به‌دنبال #مدرسه «خوب» هستند.
برخي مسئولان آموزش و پرورش اعلام كرده‌اند كه در كشور 13نوع #مدرسه وجود دارد اما گزارش مركز پژوهش‌هاي مجلس وجود 22نوع مدرسه در كشور را تأييد كرده است؛ مدارسي كه نوعي بي‌عدالتي آموزشي را دامن زده و باعث شده با پيش‌فرض «ضعيف بودن مدارس دولتي» والدين هميشه دنبال مدرسه‌هاي بهتري باشند.
🔸كاهش تنوع مدارس، رويكرد دولت
تنوع مدارس با #عدالت_آموزشي در تعارض است و شايد به همين علت است كه كاهش تنوع مدارس در كشور يكي از رويكردهاي دولت يازدهم بود؛ زيرا در سال‌هاي اخير تنوع مدارس قارچ‌گونه زياد شده كه به گفته كارشناسان براي نظام آموزشي يك آسيب جدي محسوب مي‌شود. علي‌اصغر فاني، وزير سابق آموزش و پرورش آبان 92به صراحت اعلام كرد: «هم‌اكنون ۱۳نوع مدرسه در آموزش و پرورش داريم كه اين تعداد كاهش پيدا خواهد كرد.»
وزير آموزش و پرورش نيز چندي پيش درباره تنوع مدارس گفت: «روند تفكيك دانش‌آموزان از طريق تحصيل در مدارس مختلف صحيح نيست و جداسازي آنها آسيب‌زا بوده است. شخصا اعتقاد دارم يك نوع مدرسه بايد داشته باشيم.»
كارشناسان آموزشي هم مي‌گويند: نخبه‌پروري و حضور دانش‌آموزان خاص در مدارس ويژه موجب خسارت‌هاي روحي زيادي در هر دو گروه دانش‌آموزان خاص و عادي مي‌شود.
علاوه بر اين وجود مدارس خاص يعني تمركز امكانات و فرصت‌هاي آموزشي در برخي مدارس و دوري از عدالت آموزشي. پرسش اين است كه با وجود اين اتفاق‌نظر در انتقاد از تنوع مدارس چرا همچنان اين مدارس فعاليت پررنگي دارند؟ مهدي نويدادهم، دبيركل شوراي‌عالي آموزش و پرورش نيز به همشهري مي‌گويد: «آموزش وپرورش با گسترش تنوع مدارس موافق نيست و اين مسئله را ترويج نمي‌كند. رويكرد آموزش وپرورش و شوراي‌عالي آموزش وپرورش كاهش اين تنوع است، ولي اين هدف، بلندمدت بوده و طي يك يا 2سال انجام نمي‌شود.»
🔸طبقاتي شدن آموزش
اسفند 95مركز پژوهش‌هاي مجلس در گزارش «گونه‌شناسي مدارس در نظام آموزش و پرورش ايران» اعلام كرد كه هم‌اكنون 22گونه مدرسه (غير از مدرسه نمونه مردمي) در كشور فعاليت مي‌كنند و دست‌كم 7مرجع در شكل‌گيري اين مدارس دخالت داشته‌اند. اين گزارش تصريح مي‌كند: «ايجاد مدارس جداگانه بر پايه پايگاه طبقاتي و درآمدي دانش‌آموزان به طبقاتي شدن آموزش دامن زده و آموزش را همچون كالايي وارد مبادلات اجتماعي و فرهنگي مي‌سازد. در اين صورت به فراگيران به‌عنوان مشتريان يك بنگاه اقتصادي نگريسته مي‌شود كه هر چه پول بيشتر دهند، خدمات آموزشي بهتري دريافت خواهند كرد.»
🔸تأكيد نمايندگان بر كاهش تنوع
اعضاي كميسيون آموزش مجلس معتقدند تنوع مدارس به طبقاتي شدن جامعه و شكاف طبقاتي آموزش در كشور دامن زده است. سيدحمايت ميرزاده، سخنگوي كميسيون آموزش مجلس به همشهري مي‌گويد: «منافع گروهي به ايجاد اين مدارس گره خورده است.»
🔸مدرسه؛ همه مدل، همه رقم!
مدارس دولتي، غيردولتي، تيزهوشان، نمونه‌دولتي، هيأت امنايي، تربيت‌بدني، معارف اسلامي، ايثارگران، دانش‌آموزان، بزرگسالان، سماء، شبانه‌روزي، از راه دور، هوشمند و شبانه تنها تعدادي از 22نوع مدرسه در ايران هستند. علاوه بر اين بايد مدارس وابسته به نهادهاي مختلف را هم به اين فهرست طولاني اضافه كرد.
________________
https://t.me/joinchat/AAAAAD5oqnmeI058AeE3WA
Telegram
🖌مقاله،ویدیو آموزشی
مجموعه‌ای متنوع از پژوهشها، ویدیو و خبرهای مهم آموزشی و فرهنگی . جهت ارسال مقاله و مطلب با ما تماس بگیرید. مسؤولیت مطالب به عهده نویسنده است .آدرس سایت ما : www.eduarticle.me
تماس با ما :
@mh1342
تماس با ما :
@mh1342
🔸 #مدرسه_خوب
—------------------------------------—
🔹انتخاب مدرسه خوب، هنگام ثبت نام
دانش آموزان دغدغه والدين است و با آغاز سال تحصيلي جديد نوآموزان براي اولين بار خانه دوم خود يعني مدرسه را تجربه مي کنند.
همان طور که مي دانيد دلايل زيادي وجود دارد که بعضي از دانش آموزان از رفتن به مدرسه هراس دارند، يکي از علل اصلي و مهم ترين نارضايتي آنها عبارتند از: (مي خواهم در خانه بمانم!) بعضي از دانش آموزان در اين سن به زمان بيشتري براي سازگار کردن خود با قوانين و محيط هاي جديد نياز دارند .
راه هايي را براي تشويق #دانش_آموز به منظور رفتن به مدرسه بيازماييد. با نظري مساعد درباره مدرسه صحبت و روزهايي را که قرار است اتفاقات خاصي در مدرسه بيفتد برايش بازگو کنيد.
حال ببينيم مدرسه خوب چگونه مدرسه اي است و براي داشتن يک #مدرسه زيبا چه کارهايي بايد انجام داد.
انتخاب يک مدرسه خوب، اولين قدمي مي باشد که هر والديني براي موفقيت تحصيلي و پيشرفت درسي فرزندان خود به آن توجه مي کنند و با بررسي هاي زياد و با توجه به شخصيت فرزندشان، مدرسه را انتخاب مي کنند چون هر کودکي، شخصيتي متفاوت از ديگري دارد. گاهي ممکن است يک کودک در کلاس هاي کم جمعيت رشد بهتري داشته باشد و ديگري، در کلاسي پر جمعيت.
عصري که ما در آن زندگي مي کنيم، به کلي متفاوت از زمان هاي گذشته است. پديده هاي جديد متنوع و به هم پيچيده آنچنان فراوان هستند که دانايي ها و امکانات را اجتناب ناپذير مي کنند، به همين دليل در روند استفاده از امکانات در راه مقابله منطقي و فراگير مسايل دنياي جديد به خصوص نگرش هاي دانش آموزان بايد از اصول بهداشت رواني استفاده کرد، چرا که دانش آموزان ما نيازمند فضاي شاد براي شاداب زيستن هستند.
🔸مدرسه خوب
همان طور که اکثر منازل شهري تبديل به آپارتمان هاي کوچک و تاريک و به دور از فضاهاي بازي و حرکتي براي #کودکان شده است، حداقل کاري که مي توان براي تامين بهداشت جسمي و روحي آنان انجام داد، ايجاد فضاي مفرح و شادي بخش در مدارس است، چرا که دانش آموزان چندين ساعت از روز را در مدرسه مي گذرانند و اگر فضا سازي مناسبي در مدارس انجام شود، مسلماً به شاد زيستن دانش آموزان کمک بسيار مهمي خواهد شد .
زيباسازي مدرسه شان مي شود .
استفاده از رنگ هاي شاد و روشن در پوشش ظاهري دانش آموزان و پوشش ظاهري #معلمان، #مدير و معاونان با رعايت تمامي موازين شرعي در داشتن روحيه اي شاد تاثير گذار است.
با کمي تأمل به اين نتيجه مي رسيم که با انجام بسياري از پيشنهادات ساده اما کارآمد مي توانيم شادابي و طراوت را به دانش آموزان اين مرز و بوم هديه دهيم و در نهايت جامعه اي شاد داشته باشيم که اين خود باعث رشد استعدادها و خلاقيت ها در دانش آموزان ما خواهد شد. ادامه مطلب اینجا 👈 https://eduarticle.me/?p=2412
—----------------------------
↩️ کانال مقاله ها 👇
https://t.me/joinchat/AAAAAD5oqnmeI058AeE3WA
—------------------------------------—
🔹انتخاب مدرسه خوب، هنگام ثبت نام
دانش آموزان دغدغه والدين است و با آغاز سال تحصيلي جديد نوآموزان براي اولين بار خانه دوم خود يعني مدرسه را تجربه مي کنند.
همان طور که مي دانيد دلايل زيادي وجود دارد که بعضي از دانش آموزان از رفتن به مدرسه هراس دارند، يکي از علل اصلي و مهم ترين نارضايتي آنها عبارتند از: (مي خواهم در خانه بمانم!) بعضي از دانش آموزان در اين سن به زمان بيشتري براي سازگار کردن خود با قوانين و محيط هاي جديد نياز دارند .
راه هايي را براي تشويق #دانش_آموز به منظور رفتن به مدرسه بيازماييد. با نظري مساعد درباره مدرسه صحبت و روزهايي را که قرار است اتفاقات خاصي در مدرسه بيفتد برايش بازگو کنيد.
حال ببينيم مدرسه خوب چگونه مدرسه اي است و براي داشتن يک #مدرسه زيبا چه کارهايي بايد انجام داد.
انتخاب يک مدرسه خوب، اولين قدمي مي باشد که هر والديني براي موفقيت تحصيلي و پيشرفت درسي فرزندان خود به آن توجه مي کنند و با بررسي هاي زياد و با توجه به شخصيت فرزندشان، مدرسه را انتخاب مي کنند چون هر کودکي، شخصيتي متفاوت از ديگري دارد. گاهي ممکن است يک کودک در کلاس هاي کم جمعيت رشد بهتري داشته باشد و ديگري، در کلاسي پر جمعيت.
عصري که ما در آن زندگي مي کنيم، به کلي متفاوت از زمان هاي گذشته است. پديده هاي جديد متنوع و به هم پيچيده آنچنان فراوان هستند که دانايي ها و امکانات را اجتناب ناپذير مي کنند، به همين دليل در روند استفاده از امکانات در راه مقابله منطقي و فراگير مسايل دنياي جديد به خصوص نگرش هاي دانش آموزان بايد از اصول بهداشت رواني استفاده کرد، چرا که دانش آموزان ما نيازمند فضاي شاد براي شاداب زيستن هستند.
🔸مدرسه خوب
همان طور که اکثر منازل شهري تبديل به آپارتمان هاي کوچک و تاريک و به دور از فضاهاي بازي و حرکتي براي #کودکان شده است، حداقل کاري که مي توان براي تامين بهداشت جسمي و روحي آنان انجام داد، ايجاد فضاي مفرح و شادي بخش در مدارس است، چرا که دانش آموزان چندين ساعت از روز را در مدرسه مي گذرانند و اگر فضا سازي مناسبي در مدارس انجام شود، مسلماً به شاد زيستن دانش آموزان کمک بسيار مهمي خواهد شد .
زيباسازي مدرسه شان مي شود .
استفاده از رنگ هاي شاد و روشن در پوشش ظاهري دانش آموزان و پوشش ظاهري #معلمان، #مدير و معاونان با رعايت تمامي موازين شرعي در داشتن روحيه اي شاد تاثير گذار است.
با کمي تأمل به اين نتيجه مي رسيم که با انجام بسياري از پيشنهادات ساده اما کارآمد مي توانيم شادابي و طراوت را به دانش آموزان اين مرز و بوم هديه دهيم و در نهايت جامعه اي شاد داشته باشيم که اين خود باعث رشد استعدادها و خلاقيت ها در دانش آموزان ما خواهد شد. ادامه مطلب اینجا 👈 https://eduarticle.me/?p=2412
—----------------------------
↩️ کانال مقاله ها 👇
https://t.me/joinchat/AAAAAD5oqnmeI058AeE3WA
بانک مقاله های آموزشی و فرهنگی
انتخاب مدرسه خوب، هنگام ثبت نام
مدرسه خوب دانش آموزان دغدغه والدين است و با آغاز سال تحصيلي جديد نوآموزان براي اولين بار خانه دوم خود يعني مدرسه را تجربه مي کنند. همان طور که مي دانيد دلايل زيادي وجود دارد که بعضي از دانش آموزان از
«آموزشِ بدون مدرسه»
شاید بهترین راه آموزش باشد
_______
سِرکِن رابینسون در گفت و گو با تایم :
یک #مدرسه خوب، فارغ از اینکه دولتی، خصوصی، یا پیمانی باشد، باید برنامه آموزشی گسترده‌ای را ارائه دهد که زبان و ادبیات، ریاضیات، علوم، هنر، علوم انسانی، پرورش جسمانی و مهارت‌های زندگی از جمله بینش مالی و علوم تغذیه را دربر بگیرد.
او والدین را تشویق می‌کند که در صورت فقدان چنین گستره‌ای، به جای تحمیل یک نظامِ آموزشی ناکارآمد به بچه‌ها، با همکاری معلمان و مدیران موسسه آموزشی فرزندشان به رفع این نواقص در خارج از محیط مدرسه اهتمام ورزند، یا به کلی روش آموزشی نوینی را در پیش بگیرند
طبق آمار وزارت آموزش آمریکا، در سال ۲۰۱۲، حدود ۱.۸ میلیون کودک آمریکایی در خانه آموزش می‌دیدند، این تعداد در مقایسه با سال ۱۹۹۹، که اولین‌بار چنین گزارشی تهیه شد، بیش از دوبرابر شده است.
رابینسون پیش‌بینی می‌کند که محبوبیت این روش در کنار روش‌هایی مانند «آموزشِ بدون مدرسه»، همچنان افزایش خواهد یافت.
روش بدون مدرسه، نوعی روش آموزش بی‌ساختار است که علایق کودک را مبنا قرار می‌دهد.
به اعتقاد رابینسون، اگر کودک شما مدرسه را دوست ندارد، دیگر به خلاق‌بودن علاقه‌ای نشان نمی‌دهد، یا هیچ‌وقت خوشحال و هیجان‌زده از مدرسه برنمی‌گردد، همه این نشانه‌ها ممکن است حاکی از این باشد که روش‌های دیگر آموزشی احتمالاً برای او مناسب‌ترند
او به دختر خودش اجازه داد در ۱۶ سالگی دبیرستان را رها کرده و برنامه تحصیلی مخصوص خودش را در پیش بگیرد و به والدین دیگر هم توصیه می‌کند که آموزش غیرسنتی یا حتی ترک مدرسه را مدنظر قرار دهند،
چه‌بسا که شاید بهترین راه برای فرزندشان همین باشد. البته باید توجه داشت که از نظر رابینسون، که خودش از مدافعان آموزش عمومی است، چنین راه‌حلی، مناسب همه نیست.
دختر او، کیت، پس از رها کردن مدرسه، به دنبال علایق خود، در دوره‌های مختلفی از جمله جواهرسازی و خیاطی شرکت کرد، در کلاس‌های روان‌شناسی کودک در کالج عمومی شهر ثبت‌نام کرد، در دوره‌های تکمیلی دانشگاه یو‌سی‌ال‌ای به تحصیل در آهنگسازی پرداخت و در این صنعت مشغول به کار شد.
خودِ کیت در این‌باره می‌گوید:
زندگی‌ام تازه شروع شد. هرچه می‌توانستم جذب کردم. بسیار آموختم. گویی نور زندگی دوباره به من برگشت، و دوباره شادمان شدم. همه چیز از لحظه‌ای که مدرسه را رها کردم شروع شد.
به گفته رابینسون؛ لازم است مطمئن باشید که فرزندانتان اساساً در مدرسه خوشحال هستند. فرزندان ما پیوسته نشانه‌هایی بروز می‌دهند که بیانگر علایق و شخصیتشان است. مثلاً ممکن است همۀ بچه‌ها با لِگو بازی کنند، ولی آن بچه‌ای که یک سازۀ کامل و پیچیده می‌سازد، احتمالاً در آینده معمار موفقی می‌شود. همه بچه‌ها ممکن است نقاشی کنند، ولی آنکه قرار است در آینده کاریکاتوریست شود، احتمالاً تمام حاشیه دفترچه‌هایش پر از طراحی‌های پرنکته است.
من خودم در مقطع دکتری تحصیل کرده‌ام. کتاب می‌نویسم. استاد دانشگاه بوده‌ام. چنین نیست که خارج از این سیستم ایستاده باشم و به آن انتقاد کنم، ولی نظام آموزشی فعلی پاسخگوی نیاز‌های بسیاری از مردم نیست.
رابینسون که سخنرانی‌اش با عنوان «آیا مدرسه خلاقیت را نابود می‌کند؟» با ۵۲ میلیون بازدید همچنان پربازدیدترین ویدئو در تِد است، معتقد است:
تعداد بالای آزمون‌های استاندارد در مدارس، اولویت‌دهی به رشته‌های علوم، فناوری، مهندسی و ریاضیات در برابر رشته‌های علوم انسانی، حد بالای استرس و نگرانی در میان دانش‌آموزان، و رویه‌ای که به سمت تکالیف بیشتر و ساعات استراحت کمتر پیش می‌رود، بسیار مشکل آفرینند.
رابینسون والدین را تشویق می‌کند به آنچه تاکنون تحصیلات خوب می‌دانستند، از نو بیاندیشند و روش‌های متفاوت یادگیری را برای فرزندانشان به کار بگیرند. همچنین از آنها می‌خواهد در تغییر نظامِ آموزشیِ فعلی بکوشند، نظامی که به اعتقاد او نتوانسته خود را با نیاز‌های قرن بیست و یکم تطبیق دهد. این‌ها همه موضوعات اصلی کتاب جدید اوست که با عنوان
«شما، فرزندتان و مدرسه؛ بهترین مسیر آموزشی را بیابید»
منتشر شده است.
به گفته رابینسون؛
تمام حرف من این است که دیدن و شناختن هویت راستین فرزندانمان بسیار لذت‌بخش‌تر از تصور آنچه ما آرزو داریم، است و می‌دانم رسیدن به این نقطه همیشه آسان نیست، والدین طبعاً بهترین‌ها را برای فرزندشان می‌خواهند و اغلب تصور می‌کنند فرزندانشان با پیروی از نظام‌های جاری بهترین نتیجه‌ها را خواهند گرفت.
اما
دقت کنید و ببینید چه چیز‌هایی علاقه فرزندتان را برمی‌انگیزند، اگر دائماً مجبورید آنها را در مسیری که مشتاقش نیستند، هل بدهید، لازم است تجدید نظر کنید!
سایت صدای معلم
_____
کانال مقاله ها🌺 @eduarticle
شاید بهترین راه آموزش باشد
_______
سِرکِن رابینسون در گفت و گو با تایم :
یک #مدرسه خوب، فارغ از اینکه دولتی، خصوصی، یا پیمانی باشد، باید برنامه آموزشی گسترده‌ای را ارائه دهد که زبان و ادبیات، ریاضیات، علوم، هنر، علوم انسانی، پرورش جسمانی و مهارت‌های زندگی از جمله بینش مالی و علوم تغذیه را دربر بگیرد.
او والدین را تشویق می‌کند که در صورت فقدان چنین گستره‌ای، به جای تحمیل یک نظامِ آموزشی ناکارآمد به بچه‌ها، با همکاری معلمان و مدیران موسسه آموزشی فرزندشان به رفع این نواقص در خارج از محیط مدرسه اهتمام ورزند، یا به کلی روش آموزشی نوینی را در پیش بگیرند
طبق آمار وزارت آموزش آمریکا، در سال ۲۰۱۲، حدود ۱.۸ میلیون کودک آمریکایی در خانه آموزش می‌دیدند، این تعداد در مقایسه با سال ۱۹۹۹، که اولین‌بار چنین گزارشی تهیه شد، بیش از دوبرابر شده است.
رابینسون پیش‌بینی می‌کند که محبوبیت این روش در کنار روش‌هایی مانند «آموزشِ بدون مدرسه»، همچنان افزایش خواهد یافت.
روش بدون مدرسه، نوعی روش آموزش بی‌ساختار است که علایق کودک را مبنا قرار می‌دهد.
به اعتقاد رابینسون، اگر کودک شما مدرسه را دوست ندارد، دیگر به خلاق‌بودن علاقه‌ای نشان نمی‌دهد، یا هیچ‌وقت خوشحال و هیجان‌زده از مدرسه برنمی‌گردد، همه این نشانه‌ها ممکن است حاکی از این باشد که روش‌های دیگر آموزشی احتمالاً برای او مناسب‌ترند
او به دختر خودش اجازه داد در ۱۶ سالگی دبیرستان را رها کرده و برنامه تحصیلی مخصوص خودش را در پیش بگیرد و به والدین دیگر هم توصیه می‌کند که آموزش غیرسنتی یا حتی ترک مدرسه را مدنظر قرار دهند،
چه‌بسا که شاید بهترین راه برای فرزندشان همین باشد. البته باید توجه داشت که از نظر رابینسون، که خودش از مدافعان آموزش عمومی است، چنین راه‌حلی، مناسب همه نیست.
دختر او، کیت، پس از رها کردن مدرسه، به دنبال علایق خود، در دوره‌های مختلفی از جمله جواهرسازی و خیاطی شرکت کرد، در کلاس‌های روان‌شناسی کودک در کالج عمومی شهر ثبت‌نام کرد، در دوره‌های تکمیلی دانشگاه یو‌سی‌ال‌ای به تحصیل در آهنگسازی پرداخت و در این صنعت مشغول به کار شد.
خودِ کیت در این‌باره می‌گوید:
زندگی‌ام تازه شروع شد. هرچه می‌توانستم جذب کردم. بسیار آموختم. گویی نور زندگی دوباره به من برگشت، و دوباره شادمان شدم. همه چیز از لحظه‌ای که مدرسه را رها کردم شروع شد.
به گفته رابینسون؛ لازم است مطمئن باشید که فرزندانتان اساساً در مدرسه خوشحال هستند. فرزندان ما پیوسته نشانه‌هایی بروز می‌دهند که بیانگر علایق و شخصیتشان است. مثلاً ممکن است همۀ بچه‌ها با لِگو بازی کنند، ولی آن بچه‌ای که یک سازۀ کامل و پیچیده می‌سازد، احتمالاً در آینده معمار موفقی می‌شود. همه بچه‌ها ممکن است نقاشی کنند، ولی آنکه قرار است در آینده کاریکاتوریست شود، احتمالاً تمام حاشیه دفترچه‌هایش پر از طراحی‌های پرنکته است.
من خودم در مقطع دکتری تحصیل کرده‌ام. کتاب می‌نویسم. استاد دانشگاه بوده‌ام. چنین نیست که خارج از این سیستم ایستاده باشم و به آن انتقاد کنم، ولی نظام آموزشی فعلی پاسخگوی نیاز‌های بسیاری از مردم نیست.
رابینسون که سخنرانی‌اش با عنوان «آیا مدرسه خلاقیت را نابود می‌کند؟» با ۵۲ میلیون بازدید همچنان پربازدیدترین ویدئو در تِد است، معتقد است:
تعداد بالای آزمون‌های استاندارد در مدارس، اولویت‌دهی به رشته‌های علوم، فناوری، مهندسی و ریاضیات در برابر رشته‌های علوم انسانی، حد بالای استرس و نگرانی در میان دانش‌آموزان، و رویه‌ای که به سمت تکالیف بیشتر و ساعات استراحت کمتر پیش می‌رود، بسیار مشکل آفرینند.
رابینسون والدین را تشویق می‌کند به آنچه تاکنون تحصیلات خوب می‌دانستند، از نو بیاندیشند و روش‌های متفاوت یادگیری را برای فرزندانشان به کار بگیرند. همچنین از آنها می‌خواهد در تغییر نظامِ آموزشیِ فعلی بکوشند، نظامی که به اعتقاد او نتوانسته خود را با نیاز‌های قرن بیست و یکم تطبیق دهد. این‌ها همه موضوعات اصلی کتاب جدید اوست که با عنوان
«شما، فرزندتان و مدرسه؛ بهترین مسیر آموزشی را بیابید»
منتشر شده است.
به گفته رابینسون؛
تمام حرف من این است که دیدن و شناختن هویت راستین فرزندانمان بسیار لذت‌بخش‌تر از تصور آنچه ما آرزو داریم، است و می‌دانم رسیدن به این نقطه همیشه آسان نیست، والدین طبعاً بهترین‌ها را برای فرزندشان می‌خواهند و اغلب تصور می‌کنند فرزندانشان با پیروی از نظام‌های جاری بهترین نتیجه‌ها را خواهند گرفت.
اما
دقت کنید و ببینید چه چیز‌هایی علاقه فرزندتان را برمی‌انگیزند، اگر دائماً مجبورید آنها را در مسیری که مشتاقش نیستند، هل بدهید، لازم است تجدید نظر کنید!
سایت صدای معلم
_____
کانال مقاله ها🌺 @eduarticle