دوستان ما که از عملکرد نسبتا ضعیف جناب رئیسی در مناظره کمی شوکه شده اند، دائم می گویند او مرد #اخلاق و #گفتمان بود. او #تقوای سیاسی به خرج داد و قس علی هذا.
اما به نظر من اخلاق و تقوا، باید مبارزه و حمله به طاغوت به بار بیاورد.
گوشه نشینی و حرفای خوب زدن که کار نیست.
حمایت از #حق با هجوم به #باطل تکمیل می شود، وگرنه منزه طلبی ای بیش تفسیر نمی شود.
این مدل قبلا #شکست خورده است.
....
@khamenism
اما به نظر من اخلاق و تقوا، باید مبارزه و حمله به طاغوت به بار بیاورد.
گوشه نشینی و حرفای خوب زدن که کار نیست.
حمایت از #حق با هجوم به #باطل تکمیل می شود، وگرنه منزه طلبی ای بیش تفسیر نمی شود.
این مدل قبلا #شکست خورده است.
....
@khamenism
#معرفی_کتاب
🔴 رسیدن به بلوغِ «ما کیستیم؟»
📝 نویسنده: #محمد_قائم_خانی
.....
....
🔸انتشار دو کتاب «بی‌کتابی» و «وقت معلوم» توسط انتشارات شهرستان ادب را باید نقطه عطفی در جریان شناسی فکری ادبیات داستانی بعد از انقلاب دانست.
🔸جریانی که خود را متعلق به #گفتمان_انقلاب می‌داند، از همان ابتدا دغدغه ادبیات داستانی داشته است، ولی توقع نویسندگان این جریان از خویش، در موضع فهم «کیستی» خویش نبوده است. از دیدگاه‌های مختلف، ازجمله آنچه #هگل درباره نسبت تاریخ و روان توضیح می‌دهد، باید خودآگاهی عقل (که در اینجا همان عقلانیت انقلاب کننده در ایران است) را مرحله ویژه‌ای از بلوغ عقل در نظر گرفت. اینکه عقل به خود توجه کند و فهمی از خویش پیدا کند، مرحله‌ای بسیار مهم در فهم مراحل تکامل عقلانیت است.
🔸«#بی_کتابی» نوشته محمدرضا شرفی خبوشان، نگاهی است نقادانه به ماجرای مشروطه‌خواهی و حمله #لیاخوف روس به مجلس، از منظر عقلانیتی که #عدالت، #آزادی و دین را یکجا می‌خواهد، یعنی عقلانیتی که به پیروزی انقلاب سال ۵۷ منجر شد.
«#وقت_معلوم» نوشته مهدی کفاش هم از منظر همین عقلانیت، بر دهه پنجاه تمرکز کرده و قاجاریه، دول استعماری، حوزه علمیه و تشکیلات اتوپیامحور گوناگون شکل‌گرفته در آن دهه را مورد کنکاش قرار می‌دهد. نکته مهم این دو کتاب این است که موضوع شناخت را نه جریان‌های سیاسی- فکری ایران به‌مثابه «دیگری»، بلکه ایران به‌عنوان فاعل انقلاب ۵۷ قرار داده‌اند. این دو کتاب به دنبال نقاط ضعفی درگذشته می‌گردند که به ما نشان دهد چه چیزی درگذشته ما بوده که بحران‌های امروز را برای ما ایجاد کرده است.
در کنار این دو کتاب، حتماً باید از کتاب «آلوت» که توسط انتشارات نگاه منتشرشده هم اسم آورد. برخلاف دو کتاب گذشته، «آلوت» از بیرون به این تاریخ می‌نگرد و سعی در یافتن ریشه‌های ناکامی می‌کند. آلوت از این نظر کتاب مهمی است که بر سنت دینی دیگری استوار است. «آلوت» نوشته امیر خداوردی، منظری فقهی – کلامی به سیاست و فکر در جهان اسلام – ازجمله ایران- دارد. او از جایگاهی به تحولات سیاسی می‌نگرد که داعیه‌ای برای باز کردن راه نظری جدیدی پیرامون مسائل سیاسی دنیای جدید نداشته و در تمام دوران معاصر، در موقعیت تدافعی حفظ داشته‌های سلف قرار داشته است. در مورد این رمان هم نقطه اساسی، همان «خود»نگری تفصیلی است که تا پیش‌ازاین وجود نداشته. #آلوت هم چشم را به ریشه سنت فقهی خویش دوخته و سعی در فهم و جداسازی نقاط قوت و ضعف دارد؛ هرچند که در نهایت به‌صورت هجویه‌ای درباره ابعاد سیاست ورزی سنت فقهی – کلامی درآمده است. این کتاب هم نشانه بلوغ جزئی‌نگری عقلانیت فقهی – کلامی در اسلام است، و هم آینه‌ای است که امکان بازنگری در خویشتن را به عقلانیت انقلابی می‌دهد. «آلوت» از منظر ارتباط #سنت_اسلامی با دنیای مدرن، «دیگری» مهمی برای عقلانیت انقلابی است که امروزه بخش مهمی از حوزه‌های درس و بحث علوم دینی را به‌ویژه در قم در اختیار خویش دارد.
🔸این تکامل در دو سنت معرفی‌شده را باید با «خویشتن» شناسی #هدایت و #آل_احمد در دو جریان روشنفکری #سکولار و دینی مقایسه کرد. همان‌طور که خودشناسی هدایت، باعث تعمیق نگاه روشنفکری ادبیات داستانی ایران به مسائل کلان کشور شد، و همان‌طور که خودشناسی جلال آل احمد باعث به حاشیه رفتن جریان #روشنفکری ادبیات داستانی نسبت به قدرت و دور شدن آن جریان از فهم ایران به‌مثابه یک کل شد، سه کتاب معرفی‌شده هم می‌توانند به سرنوشتی مشابه دچار شوند. هم می‌توانند باعث رشد عقلانیت ایرانی و کنشگری درگیرانه با واقعیت شوند، و هم به سقوط و خزیدن به کنج انزوای ناشی از درون‌نگری محض بینجامند. هیچ‌کس هم نمی‌تواند تضمینی برای نحوه خاصی از شدن برای آینده ادبیات بدهد، اما این ابهام نباید ما را بترساند و به مراحل قبلی عقب براند. نویسندگان ایرانی، به هر جریان فکری و ادبی‌ای که تعلق دارند، باید چنین فهمی را ارج بنهند و خودشناسی را به‌عنوان پایه‌ای مهم برای صعود به مراحل آتی در نظر بگیرند. به امید روزی که #ادبیات_داستانی بتواند باکلیت #عقلانیت ایرانی پیوند بیاید و نقش اساسی خویش را در تکامل ایران اسلامی بر عهده بگیرد.
#ادبیات
🔻لینک مطلب :
🌐 yon.ir/wGZiz
✨ اندیشکده مهاجر :
🆔 @mohajer_ThinkTank
🌐 mohaajer.ir
....
...
@khamenism
🔴 رسیدن به بلوغِ «ما کیستیم؟»
📝 نویسنده: #محمد_قائم_خانی
.....
....
🔸انتشار دو کتاب «بی‌کتابی» و «وقت معلوم» توسط انتشارات شهرستان ادب را باید نقطه عطفی در جریان شناسی فکری ادبیات داستانی بعد از انقلاب دانست.
🔸جریانی که خود را متعلق به #گفتمان_انقلاب می‌داند، از همان ابتدا دغدغه ادبیات داستانی داشته است، ولی توقع نویسندگان این جریان از خویش، در موضع فهم «کیستی» خویش نبوده است. از دیدگاه‌های مختلف، ازجمله آنچه #هگل درباره نسبت تاریخ و روان توضیح می‌دهد، باید خودآگاهی عقل (که در اینجا همان عقلانیت انقلاب کننده در ایران است) را مرحله ویژه‌ای از بلوغ عقل در نظر گرفت. اینکه عقل به خود توجه کند و فهمی از خویش پیدا کند، مرحله‌ای بسیار مهم در فهم مراحل تکامل عقلانیت است.
🔸«#بی_کتابی» نوشته محمدرضا شرفی خبوشان، نگاهی است نقادانه به ماجرای مشروطه‌خواهی و حمله #لیاخوف روس به مجلس، از منظر عقلانیتی که #عدالت، #آزادی و دین را یکجا می‌خواهد، یعنی عقلانیتی که به پیروزی انقلاب سال ۵۷ منجر شد.
«#وقت_معلوم» نوشته مهدی کفاش هم از منظر همین عقلانیت، بر دهه پنجاه تمرکز کرده و قاجاریه، دول استعماری، حوزه علمیه و تشکیلات اتوپیامحور گوناگون شکل‌گرفته در آن دهه را مورد کنکاش قرار می‌دهد. نکته مهم این دو کتاب این است که موضوع شناخت را نه جریان‌های سیاسی- فکری ایران به‌مثابه «دیگری»، بلکه ایران به‌عنوان فاعل انقلاب ۵۷ قرار داده‌اند. این دو کتاب به دنبال نقاط ضعفی درگذشته می‌گردند که به ما نشان دهد چه چیزی درگذشته ما بوده که بحران‌های امروز را برای ما ایجاد کرده است.
در کنار این دو کتاب، حتماً باید از کتاب «آلوت» که توسط انتشارات نگاه منتشرشده هم اسم آورد. برخلاف دو کتاب گذشته، «آلوت» از بیرون به این تاریخ می‌نگرد و سعی در یافتن ریشه‌های ناکامی می‌کند. آلوت از این نظر کتاب مهمی است که بر سنت دینی دیگری استوار است. «آلوت» نوشته امیر خداوردی، منظری فقهی – کلامی به سیاست و فکر در جهان اسلام – ازجمله ایران- دارد. او از جایگاهی به تحولات سیاسی می‌نگرد که داعیه‌ای برای باز کردن راه نظری جدیدی پیرامون مسائل سیاسی دنیای جدید نداشته و در تمام دوران معاصر، در موقعیت تدافعی حفظ داشته‌های سلف قرار داشته است. در مورد این رمان هم نقطه اساسی، همان «خود»نگری تفصیلی است که تا پیش‌ازاین وجود نداشته. #آلوت هم چشم را به ریشه سنت فقهی خویش دوخته و سعی در فهم و جداسازی نقاط قوت و ضعف دارد؛ هرچند که در نهایت به‌صورت هجویه‌ای درباره ابعاد سیاست ورزی سنت فقهی – کلامی درآمده است. این کتاب هم نشانه بلوغ جزئی‌نگری عقلانیت فقهی – کلامی در اسلام است، و هم آینه‌ای است که امکان بازنگری در خویشتن را به عقلانیت انقلابی می‌دهد. «آلوت» از منظر ارتباط #سنت_اسلامی با دنیای مدرن، «دیگری» مهمی برای عقلانیت انقلابی است که امروزه بخش مهمی از حوزه‌های درس و بحث علوم دینی را به‌ویژه در قم در اختیار خویش دارد.
🔸این تکامل در دو سنت معرفی‌شده را باید با «خویشتن» شناسی #هدایت و #آل_احمد در دو جریان روشنفکری #سکولار و دینی مقایسه کرد. همان‌طور که خودشناسی هدایت، باعث تعمیق نگاه روشنفکری ادبیات داستانی ایران به مسائل کلان کشور شد، و همان‌طور که خودشناسی جلال آل احمد باعث به حاشیه رفتن جریان #روشنفکری ادبیات داستانی نسبت به قدرت و دور شدن آن جریان از فهم ایران به‌مثابه یک کل شد، سه کتاب معرفی‌شده هم می‌توانند به سرنوشتی مشابه دچار شوند. هم می‌توانند باعث رشد عقلانیت ایرانی و کنشگری درگیرانه با واقعیت شوند، و هم به سقوط و خزیدن به کنج انزوای ناشی از درون‌نگری محض بینجامند. هیچ‌کس هم نمی‌تواند تضمینی برای نحوه خاصی از شدن برای آینده ادبیات بدهد، اما این ابهام نباید ما را بترساند و به مراحل قبلی عقب براند. نویسندگان ایرانی، به هر جریان فکری و ادبی‌ای که تعلق دارند، باید چنین فهمی را ارج بنهند و خودشناسی را به‌عنوان پایه‌ای مهم برای صعود به مراحل آتی در نظر بگیرند. به امید روزی که #ادبیات_داستانی بتواند باکلیت #عقلانیت ایرانی پیوند بیاید و نقش اساسی خویش را در تکامل ایران اسلامی بر عهده بگیرد.
#ادبیات
🔻لینک مطلب :
🌐 yon.ir/wGZiz
✨ اندیشکده مهاجر :
🆔 @mohajer_ThinkTank
🌐 mohaajer.ir
....
...
@khamenism
Forwarded from گفتمان امام و رهبری
باسمه‌تعالی
شورای محترم سیاست‌گذاری ائمه جمعه کشور
سلام علیکم
با احترام، همان‌گونه که احتمالا مستحضرید در استان ایلام و توسط برخی ائمه جمعه شهرستان‌ها و خصوصا ائمه جمعه مرکز استان رویه‌‌ها و مسیری پیش گرفته شده بود که به هیچ وجه با ممشا و مسیر نورانی امام راحل(ره) و رهبر معظم مد¬ظله¬العالي انقلاب که فاخرترین تقریر و نگاه مکتبی از اسلام و تشیع است، سازگاری نداشته بلکه در مسیری کاملا خلاف آن طی طریق می‌شد. تجاهر به اشرافی‌گری، عدم ارتباط صمیمی با جوانان و اقشار مستضعف، لبخند به سلبریتی‌های ورزشی و هنری کشوری(!) و بی‌اعتنایی به مردم کوچه و بازار و بی‌حوصلگی برای ارتباط از نزدیک و معتنابه با ایشان از مصادیق روشن آن بود. به فضل الهی، زشتی این اقدامات -با لحاظ بی‌تأثیر بودن تمام نصایح پیشین دلسوزان از روحانی و غیرروحانی و بلکه متهم نمودن ایشان به حسادت(!) و شلوغ‌کاری(!)- توسط یک روحانی شجاع و پرسابقه و اهل ایمان و انقلابی استان فریاد کشیده شد. امری که چاره‌ای از آن نبود زیرا این رویه بدانجا می‌رفت که خشک و تر روحانیت و انقلاب را در آتش این تجاهرهای استکبارگونه بسوزاند و انگشت اتهام بی‌دینی و دنیاپرستی مردم آن دیار را به سوی همه مسئولان و روحانیون روانه سازد؛ همان‌گونه که طلیعه‌های آن بارها‌و‌بارها در مجالس خصوصی به کنایه و اشاره و استهزاء بیان می‌شد.
پس از شکسته‌شدن هیمنه باطل آن اشرافی‌گری و تکبر و کناره‌گیری از مردم، برخی از مخاطبان این انذار برای بازسازی آبروی خود دو تن از ائمه جمعه شهرستان را قربانی و احیانا در یک روند خاص و پس از "آب از آسیا افتادن" وقایع دوباره مسندی دیگر برای ایشان جستند و هم‌زمان با اعمال فشار، آن روحانی شجاع را به بهانه‌هایی به دادگاه کشانده‌اند، حرکتی که پیش از این ناکام مانده بود.
برای ما بسی تعجب و غیرقابل پذیرش است آنکس که بر اساس مبانی امام(ره) و رهبری به نقد این رفتارهای مغایر با سنت سلف صالح از علماء و زعمای شیعه می‌پردازد، بدین ترتیب و با این بازی‌های سیاسی متهم شود و متهم در جای امن و آسایش بنشیند. به صراحت به محضر آن اعزه اعلام می‌داریم که ما به نام امام راحل(ره) و به نام مقام معظم رهبری به هیچ‌وجه این تبدل جایگاه و عوض شدن جای شاکی و مجرم را تحمل نخواهیم کرد. از این‌رو از آن شورا توقع داریم که این‌بار به جد وارد میدان شوند و از این بی‌عدالتی بلکه ادامه حضور چنین متخلفانی در کسوت نمایندگی رهبری ممانعت به عمل آورند، خصوصا اینکه آن شورا در دور جدیدی از سیاست‌ها و اصلاحات و بازسازی‌ها قرار گرفته و امید می‌رود به فضل الهی و با مراقبت انقلابی، ائمه جمعه‌ای خداترس و دنیاگریز و انقلابی را در این منصب بگمارند و آن منبر و جایگاه مقدس را از وجود عناصر نالایق و غیرهماهنگ با منویات امام(ره) و رهبری پاک کنند.
بدیهی است در صورتی که این مکتوبه هم نتواند صدای ما را به گوش شما عزیزان برساند، ما به شکل حضوری از قم مقدسه به سمت ساختمان اداری آن شورا حرکت خواهیم کرد تا ان شاءالله این بار با مشاهده عیان موضوع، عمق فاجعه و نیاز به مداخله سریع و دقیق به سمع و نظر شریفتان برسد و الا چاره‌ای نخواهیم داشت که فریاد تظلم و دادخواهی خویش را از همان‌جا به سمت مولا و مقتدایمان حضرت آیت‌الله العظمي امام خامنه‌ای ارواحنا له الفداء بریم زیرا حضرت حق جل و علا فرمود لا یحب الله الجهر بالسوء الا من ظلم و چه ظلمی بالاتر از لکه‌دار کردن و متهم‌ساختن جایگاه منیف امامت جمعه و سوءاستفاده و عدم رعایت شئونات آن.
و الله ولیّ التوفیق
جمعي از طلاب ايلامي مقيم قم و ايلام
24/11/1396
-----------------
🔅کانال گفتمان امام و رهبری:
@gofteman_r
#گفتمان_انقلابی
شورای محترم سیاست‌گذاری ائمه جمعه کشور
سلام علیکم
با احترام، همان‌گونه که احتمالا مستحضرید در استان ایلام و توسط برخی ائمه جمعه شهرستان‌ها و خصوصا ائمه جمعه مرکز استان رویه‌‌ها و مسیری پیش گرفته شده بود که به هیچ وجه با ممشا و مسیر نورانی امام راحل(ره) و رهبر معظم مد¬ظله¬العالي انقلاب که فاخرترین تقریر و نگاه مکتبی از اسلام و تشیع است، سازگاری نداشته بلکه در مسیری کاملا خلاف آن طی طریق می‌شد. تجاهر به اشرافی‌گری، عدم ارتباط صمیمی با جوانان و اقشار مستضعف، لبخند به سلبریتی‌های ورزشی و هنری کشوری(!) و بی‌اعتنایی به مردم کوچه و بازار و بی‌حوصلگی برای ارتباط از نزدیک و معتنابه با ایشان از مصادیق روشن آن بود. به فضل الهی، زشتی این اقدامات -با لحاظ بی‌تأثیر بودن تمام نصایح پیشین دلسوزان از روحانی و غیرروحانی و بلکه متهم نمودن ایشان به حسادت(!) و شلوغ‌کاری(!)- توسط یک روحانی شجاع و پرسابقه و اهل ایمان و انقلابی استان فریاد کشیده شد. امری که چاره‌ای از آن نبود زیرا این رویه بدانجا می‌رفت که خشک و تر روحانیت و انقلاب را در آتش این تجاهرهای استکبارگونه بسوزاند و انگشت اتهام بی‌دینی و دنیاپرستی مردم آن دیار را به سوی همه مسئولان و روحانیون روانه سازد؛ همان‌گونه که طلیعه‌های آن بارها‌و‌بارها در مجالس خصوصی به کنایه و اشاره و استهزاء بیان می‌شد.
پس از شکسته‌شدن هیمنه باطل آن اشرافی‌گری و تکبر و کناره‌گیری از مردم، برخی از مخاطبان این انذار برای بازسازی آبروی خود دو تن از ائمه جمعه شهرستان را قربانی و احیانا در یک روند خاص و پس از "آب از آسیا افتادن" وقایع دوباره مسندی دیگر برای ایشان جستند و هم‌زمان با اعمال فشار، آن روحانی شجاع را به بهانه‌هایی به دادگاه کشانده‌اند، حرکتی که پیش از این ناکام مانده بود.
برای ما بسی تعجب و غیرقابل پذیرش است آنکس که بر اساس مبانی امام(ره) و رهبری به نقد این رفتارهای مغایر با سنت سلف صالح از علماء و زعمای شیعه می‌پردازد، بدین ترتیب و با این بازی‌های سیاسی متهم شود و متهم در جای امن و آسایش بنشیند. به صراحت به محضر آن اعزه اعلام می‌داریم که ما به نام امام راحل(ره) و به نام مقام معظم رهبری به هیچ‌وجه این تبدل جایگاه و عوض شدن جای شاکی و مجرم را تحمل نخواهیم کرد. از این‌رو از آن شورا توقع داریم که این‌بار به جد وارد میدان شوند و از این بی‌عدالتی بلکه ادامه حضور چنین متخلفانی در کسوت نمایندگی رهبری ممانعت به عمل آورند، خصوصا اینکه آن شورا در دور جدیدی از سیاست‌ها و اصلاحات و بازسازی‌ها قرار گرفته و امید می‌رود به فضل الهی و با مراقبت انقلابی، ائمه جمعه‌ای خداترس و دنیاگریز و انقلابی را در این منصب بگمارند و آن منبر و جایگاه مقدس را از وجود عناصر نالایق و غیرهماهنگ با منویات امام(ره) و رهبری پاک کنند.
بدیهی است در صورتی که این مکتوبه هم نتواند صدای ما را به گوش شما عزیزان برساند، ما به شکل حضوری از قم مقدسه به سمت ساختمان اداری آن شورا حرکت خواهیم کرد تا ان شاءالله این بار با مشاهده عیان موضوع، عمق فاجعه و نیاز به مداخله سریع و دقیق به سمع و نظر شریفتان برسد و الا چاره‌ای نخواهیم داشت که فریاد تظلم و دادخواهی خویش را از همان‌جا به سمت مولا و مقتدایمان حضرت آیت‌الله العظمي امام خامنه‌ای ارواحنا له الفداء بریم زیرا حضرت حق جل و علا فرمود لا یحب الله الجهر بالسوء الا من ظلم و چه ظلمی بالاتر از لکه‌دار کردن و متهم‌ساختن جایگاه منیف امامت جمعه و سوءاستفاده و عدم رعایت شئونات آن.
و الله ولیّ التوفیق
جمعي از طلاب ايلامي مقيم قم و ايلام
24/11/1396
-----------------
🔅کانال گفتمان امام و رهبری:
@gofteman_r
#گفتمان_انقلابی