#امروز_در_تاریخ / ۲۲ بهمن زادروز یکی از زبده ترین فرماندهان نظامی ایران است؛ #منوچهر_خسروداد خلبان بالگرد سی اچ ۴۷ شینوک و بل۲۱۴ و از همه مهمتر موسس #تیپ_نوهد #نیروی_زمینی_ارتش و آخرین فرمانده نیروی زمینی در دوران پهلوی بود.
وی پس از پیروزی انقلاب ۱۳۵۷ وقتی روز ۲۳ بهمن در روزنامه‌ها با خبر فرار خود به همراه هوشنگ دیده‌بان مواجه می‌شود مصمم می‌گردد که خود را معرفی نماید.
به همین منظور با تماس با سرهنگ توکلی جانشین ستاد کل هماهنگ می‌کند که صبح روز بعد در ستاد حضور یابد و می‌گوید که خلافی نکرده که بخواهد فرار کند.
او‌ ۲۴ بهمن ۱۳۵۷ به دفتر تیمسار قره‌نی می‌رود و می‌گوید آماده معرفی خودش به انقلابیون است ، قره‌نی با یکی از همافران نیروی هوایی (علیزاده طباطبایی) تماس می‌گیرد و در ساعت نزدیک به یازده صبح همان روز توسط نیروهای انقلابی دستگیر و به ستاد انقلاب واقع در مدرسه رفاه انتقال می‌یابد.
خسرو داد یکی از افسرانی است که حتی همان دادگاه نمایشی هم برای وی برگزار نمی‌شود، او روز ۲۴ بهمن بازداشت می‌شود و در ۲۶ بهمن ۱۳۵۷ در مدرسه رفاه با نظارت #صادق_خلخالی تیرباران شد.
از خسروداد به عنوان «خلبانِ رکوردشکن» و یکی از بهترین فرماندهان ارتش در زمینه نظام هوانوردی نام برده می‌شود.

ژنرال خسروداد فرمانده نیروهای مخصوص ارتش ایران بود که به جنگ ظفار فرستاده شده بودند، او‌در این نبرد توانست رکورد جهانی اوج‌گیری توسط بالگرد را که پیش از آن رکوردش دست یک افسر آمریکایی به نام کلم بیلی بود بشکند.

از منوچهر خسروداد همچنین به عنوان یکی از بهترین فرماندهان ارتش ایران و قهرمان پرش با اسب در مسابقات ارتش‌های جهان یاد می‌شود.
#تاریخ_ایران #جنایات_آخوندی #فتنه۵۷
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

۴۶ سال از مرگ مشکوک ‌افسران عالی‌رتبه #ارتش_شاهنشاهی در ۲۲ و ۲۳ بهمن ۱۳۵۷ توسط چند مستشار آمریکایی و‌ همدستی انقلابیونی همچون صیاد شیرازی و یوسف کلاهدوز می‌گذرد.
- سپهبد عبدالعلی بدره‌ای، فرمانده نیروی زمینی شاهنشاهی
- سرلشکر محمد امین بیگلری، جانشین فرمانده گاردجاویدان
- سپهبد بقراط جعفریان، فرمانده لشکر ۹۲ زرهی اهواز
- سرتیپ علی وفایی، معاون لشکر زرهی قزوین
آمریکایی‌هادر ۲۲ و‌۲۳ بهمن این چند فرمانده ارشد و‌ بسیار کلیدی و‌ ویژه را که وطن‌پرست و مخالف خیانت بودند ترور کردند و کشتار دیگران افسران ارتش را به انقلابیونی همچون #صادق_خلخالی در مدرسه رفاه سپردند.
اکنون ۴۶ سال از #مرگهای_مشکوک_نظامیان ارتش شاهنشاهی می‌گذرد و آمریکا هنوز هیچ توضیحی درباره آن نداده است.
#فتنه۵۷
‏
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

تصاویر کمتر دیده شده از #۴۶_سال_پیش : در اولین روز پیروزی انقلاب، انقلابیون سفارت اسرائیل در تهران را اشغال و تخریب کردند و‌ سفارت فلسطین را در آنجا توسط صادق خلخالی برقرار کردند، چند روز بعد یاسر عرفات نیز به تهران آمد و سفارت فلسطین را برقرار کرد.
خلخالی در همان ایام حکم اعدام بسیاری از چهره‌های سیاسی و غیر سیاسی را صادر کرد؛ احکامی که با استقبال بخش بزرگی از نیروهای انقلابی آن روز مواجه بود و او بدل به انقلابی‌ترین چهره و محبوب‌ترین فرد پس از خمینی شده بود.
محبوبیت #صادق_خلخالی حتی در میان گروه‌هایی همچون سازمان مجاهدین خلق و چریک‌های فدایی رواج داشت.
#فتنه۵۷

🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

#امروز_در_تاریخ / امیرعبّاس هویدا ۲۸ بهمن ۱۲۹۷ در تهران متولد شد.
او‌ بلند مدت ترین نخست وزیر تاریخ ایران و کابینه او پر وزیرترین کابینه و فعالترین کابینه در طول تاریخ ایران است.

هویدا فرزند حبیب‌الله عین‌الملک، سفیر ایران در لبنان بود و برای همین، کودکی و نوجوانیش در لبنان سپری شد. او پس از تحصیل در مدرسهٔ فرانسوی بیروت، برای ادامه تحصیل به اروپا رفت و از همین رو‌ عربی، انگلیسی و فرانسوی را به درستی می‌دانست.

او پس از گرفتن مدرک در رشتهٔ علوم سیاسی از دانشگاه آزاد بروکسل، به ایران بازگشت. چند ماه پس‌از بازگشت به ایران وارد دانشکده افسری شد و هشت ماه بعد، ۱۳۲۲، درخواستش برای کار در وزارت خارجه پذیرفته‌شد. هویدا مرداد ۱۳۲۴ به‌عنوان وابستهٔ سفارت راهی فرانسه و چندی بعد آلمان شد. سالِ ۱۳۲۹ به ایران بازگشت و، در دورهٔ وزارت عبدالله انتظام، منشی وزیر خارجه شد. او چند ماه بعد به خدمت کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد درآمد و پنج سال در این سازمان کار کرد.
او در سفارت ایران در ترکیه مشغول به کار شد و مدتی پس‌از انتصاب سرلشکر حسن ارفع به سفارت ایران در ترکیه، به تهران منتقل شد.
هویدا پس از انتقال به تهران، در شرکت ملی نفت مشغول به کار شد و مراتب ترقی را به‌سرعت طی کرد و ۱۳۳۷، عضو هیئت‌مدیره این شرکت شد. ۱۳۴۲، او وزیر دارایی شد و پس از آنکه نخست‌وزیر وقت، حسن‌علی منصور، از سوی فداییان اسلام ترور شد، هویدا از سوی شاه، مسئول تشکیل کابینه شد و به نخست‌وزیری رسید. او نزدیک به ۱۳ سال در این جایگاه ماند، تااین‌که مرداد ۱۳۵۶، برکنار و وزیر دربار شد. با بالا گرفتن تظاهرات علیه حکومت پهلوی، شاه در تلاش برای آرام‌کردن اوضاع، دستور به بازداشت هویدا داد.

به‌دنبال انقلاب ۱۳۵۷، هویدا خود را به انقلابیون تسلیم کرد و در دادگاه‌های اسلامی حاضر شد.
اتهامات او، «افساد فی الارض» و «محاربه با خدا» بود و از سوی صادق خلخالی به اعدام محکوم شد. اما در حین تنفس دادگاه، از سوی یک روحانی ( #صادق_خلخالی یا #هادی_غفاری ) به ضرب گلوله کشته شد.
جسد هویدا سه ماه در سردخانه نگهداری و سپس، گمنام در بهشت زهرای تهران به خاک سپرده‌شد.
تولیدات خودروی پیکان، ژیان و شورولت ایران و‌خرید امتیازات تولید سلاح‌های مدرن آن زمان همچون ژ۳ و بی‌سیم‌های کولی از جمله خدمات وی است که شخصا دنبال آن بوده است.
‏
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

مهدی رحیمی سپهبد نیروی زمینی شاهنشاهی ایران و آخرین رئیس شهربانی شاهنشاهی و فرماندار نظامی تهران بعد از ارتشبد غلامعلی اویسی بود.
وی از نخستین افرادی بود که پس از پیروزی انقلاب ۱۳۵۷ و در ۲۶ بهمن ۱۳۵۷ در مدرسه رفاه تیرباران شد.
#ابراهیم_یزدی ماجرای بازداشت وی را اینطور بیان می‌کند:«تیمسار رحیمی، به عنوان فرماندار نظامی تهران ارشدترین افسر ارتش بود که توسط مردم در صبح روز ۲۲ بهمن در خیابان شناخته و بازداشت شد. به موجب آنچه بعداً کسی که او را دستگیر و به مدرسه رفاه آورده بود برای من شرح داد، در حالی که وی با لباس سیویل در کنار خیابان سپه، حمله مردم به پادگان باغشاه را تماشا می‌کرده‌است، توسط یکی از افسران زیردستش، که با انقلابیون همکاری داشت و او هم با لباس غیرنظامی در میان مردم بود، مورد شناسایی قرار می‌گیرد و با کمک چند نفر وی را گرفتند و به مدرسه رفاه آوردند.
روزنامه اطلاعات نوشت:
سپهبد رحیمی در مورد بازداشتش می‌گوید: «امروز ظهر (۲۲ بهمن) در حالی که به تنهایی در میدان سپه راه می‌رفتم چند نفر روی سرم ریختند و مرا دستگیر کردند و به اینجا آوردند. کمی هم اذیتم کردند و کتکم زدند ولی مهم نیست جوان بودند.»
#مهدی_رحیمی توسط #صادق_خلخالی به عنوان مفسد فی الارض شناخته شد، رحیمی در دادگاه چند دقیقه‌ای‌اش به سوگند دفاع از قانون اساسی اشاره کرد و این که او در مقامی که بوده‌است وظیفه اش دفاع از قانون بوده‌است:«من سرباز بودم و سوگند خورده بودم و باید به سوگند وفادار می‌ماندم من ضمن ستایش شخصیت امام خمینی در مسیری حرکت می‌کردم که در آن مسیر خود را موظف می‌دانستم آنچه را که در خدمت ارتش است انجام دهم.»
رحیمی در نیمه شب پنج شنبه ۲۶ بهمن ۱۳۵۷ بر روی پشت بام مدرسه رفاه واقع در خیابان ایران در تهران به همراه نعمت الله نصیری و سید رضا ناجی و منوچهر خسروداد در حالی تیرباران شد که فریاد می‌زد «جاویدشاه» بعدها خمینی هم از وفاداری وی به شاه یادکرد.
سپهبد رحیمی در بهشت زهرا (قطعه:۸۲ ردیف:۲۸ شماره:۴۰) به خاک سپرده شده است.
#فتنه۵۷

🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

#امروز_در_تاریخ / چهل و شش سال پیش، در همین ساعات، چهار فرمانده ارتش شاهنشاهی ایران، سرتیپ منوچهر ملک، سرتیپ نعمت‌الله معتمدی، سرلشکر پرویز امین افشار و سرتیپ حسین همدانیان، بعد از یک جلسه نیم ساعته در مدرسه رفاه، با حکم #صادق_خلخالی حاکم شرع خمینی تیرباران شدند.
مجاهدین خلق، چریک‌ها و‌ افراد چپ این افسران را بازداشت می‌کردند و تحویل ملایان در #مدرسه_رفاه می‌دادند برای اعدام و تیرباران .
#فتنه۵۷
‏
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

صد و سه سال پیش در چنین روزی فرخ‌رو پارسا در قم زاده شد. پدر و مادرش از روزنامه‌نگاران و موسسان چند مجله نوگرا و هوادار حقوق زنان بودند و بر “برابری فرزندانشان در آموزش و پرورش” پافشاری می کردند.
فرخ‌رو پارسا اولین وزیرزن در ایران است، زمستان سال ۱۳۰۱، هنگامی‌ که مادرش در تبعید به سر می‌برد، در شهر قم به دنیا آمد. مادر او «فخرآفاق پارسا»، فعال حقوق زنان و مدیر نشریه «جهان زن» بود و برای نوشتن مقاله‌ای درباره برابری جنسیتی در آموزش تبعید شده بود؛ مقاله‌ای که اعتراض روحانیون وقت را به همراه داشت.
#فرخ_رو_پارسا در رشته پزشکی تحصیل کرد اما چند سال پس از پایان تحصیلاتش آن را کنار گذاشت و به کارهای فرهنگی روی آورد و در سال ۱۳۳۳ به همراه همکاران خود انجمن «بانوان فرهنگی» را به راه انداخت.
او چهل و یک ساله بود که با نخستین نمایندگان زن به مجلس شورای ملی راه یافت و در پارلمان، سرپرستی چند کمیسیون را پذیرفت.
او همچنین چهل و شش ساله بود که نخستین زن در تاریخ ایران شد که توانست به مقام وزارت برسد. فرخ رو پارسا در کابینه دوم و سوم #امیرعباس_هویدا، #وزارت_آموزش_و_پرورش را برعهده داشت،حدود ۷ سال آموزش و پرورش کشور را اداره کرد و در این مدت چندین تشکل ویژه زنان مانند “انجمن بانوان فرهنگی”، “شورای همکاری جمعیت‌های بانوان ایرانی”، “سازمان زنان ایرانی”، “خانه زن”، “شورای ورزشی بانوان” و “جمعیت زنان دانشگاهی ایران” را پدید آورد.
از آنجا که او زبان عربی را از درس‌های اجباری دبیرستان‌ها حذف کرد، به ارزیابی گواهی‌های طلاب حوزه‌ها در آموزش و پرورش پایان داد و چادر را در مدارس منسوخ کرد. این اقدامات در پرونده او در ساواک به علت مخالفتش با اسلام منظور شد.
این در حالی بود که پس از انقلاب ۵۷ این کارها را “حیف و میل اموال بیت المال”، “ایجاد فساد در آموزش و پرورش و کمک به نشو نمای فحشا در آموزش و پرورش”، “همکاری موثر با ساواک” و “اخراج فرهنگیان انقلابی از وزارت فرهنگ ایران” نامیدند.
فرخ‌رو پارسا پس از انقلاب ۵۷ از ایران خارج نشد. مدتی مخفیانه زندگی کرد و طبق خبر #روزنامه_کیهان، در ۲۸ بهمن ۱۳۵۸ بازداشت شد.
او معتقد بود بی‌گناهی‌ وی در دادگاهی «عادلانه» ثابت خواهد شد.
قاضی پرونده پارسا، #صادق_خلخالی بود که او را به جرم «حیف و میل و غارت بیت‌المال، اشاعه فساد و فحشا در فرهنگ مملکت با به کار گماردن افراد هرزه در سمت‌های مهم وزارتی و ترتیب دادن اردوگاه‌های اختلاطی و زیر پا گذاشتن اخلاق اسلامی»، از مصادیق روشن «مفسدین فی‌الارض» و «کافر» تشخیص داد و با استناد به احکام قرآن، او را محکوم به اعدام و استرداد کلیه اموال منقول و غیرمنقول کرد.
او در دادگاه در دفاع از خود گفت: «متاسفم از این که اتهاماتی به من وارد شده که دلیل و اساس محکمی ندارد و این عمل باعث تشتت افکار من شده است. در اتهامات وارد شده به من، حتی دین مرا مورد تردید قرار داده‌اند. راجع به غارت بیت‌المال که بزرگ‌ترین اتهام من است، باید بگویم که من این مساله را تکذیب می‌کنم. زیرا در تمام طول خدمت، من نه کار مالی و نه سر و کاری با حساب و دفتر داشتم. اینها که به من اتهامات دزدی چند میلیونی وارد کرده‌اند، باید بگویند این پول‌ها را من از چه طریقی و از کجا سرقت کرده‌ام؟»
سرانجام پس از ۹ نشست، حکم اعدام فرخرو پارسا صادر شد. او را به دار آویختند و چون طناب دار پاره شد، تیرباران کردند.
فرخ‌رو پارسا در ۵۷ سالگی در تهران اعدام شد.
بعدها مشخص شد او در لحظه اعدام طناب اعدامش سه بار پاره شده در صورتی که طبق احکام اسلام اگر یکبار طناب دار پاره شود او باید عفو شود!
در آخر #خلخالی_جنایتکار دستور می‌دهد او را با سیم بکسل اعدام کنند!
جمهوری اسلامی و #آخوندهای_حکومتی جز جرم و جنایت و تباهی هیچ چیز برای ایران نداشتند و ندارند!
#علیه_فراموشی
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing