🔖دختری ۲۳ ساله به نام بهار خورشیدی، معلم و مترجم زبان و هنرمند نقاش ساکن شهرستان رباط‌کریم، اوایل مهر ماه در جریان خیزش انقلابی علیه جمهوری اسلامی کشته شده است.
بهار خورشیدی، روز اول مهر همراه خواهر ۱۸ساله‌اش از محل سکونت خود در مجمتع مسکونی صدف در خیابان فرهنگیان شهرستان رباط کریم خارج شد.
بهار و خواهرش مشغول توزیع کاغذهایی شدند که روی آن‌ها هشتگ «مهسا امینی» و «زن، زندگی، آزادی» نوشته شده بود.
در همین حین آن‌ها از سوی ماموران لباس شخصی شناسایی و تعقیب شدند.
این دو به یک مغازه خیاطی رفته‌اند که مادرشان هم در آنجا بوده و به سفارش یکی از همسایگان، بهار را سریعا به خانه منتقل کرده‌اند.
بر اساس اطلاعات رسیده، بهار از بیماری قلبی رنج می‌برده است.
با یورش ماموران اما خواهر ۱۸ساله بهار (ریحانه) و مادرش بازداشت شده و به مقر سازمان اطلاعات سپاه در #رباط_کریم منتقل شدند.
ساعاتی بعد، ماموران که بهار را تعقیب کرده بودند، برای دستگیری او وارد واحد مسکونی آن‌ها می‌شوند و در حالی که خواهر ۱۱ساله و برادر هشت ساله بهار درون خانه بودند، برای بازداشت او تلاش می‌کنند که در پی آن، بهار از پنجره طبقه چهارم به بیرون پرتاب می‌شود.
باگذشت بیش از یک سال از بلایی که بر سر این دختر و خانواده اش آمده نه تنها بسیاری از آنها را هنوز نمی‌دانیم بلکه بخش‌های غیر قابل بیانی نیز در میان آنهاست.
ماموران به خانه #بهار_خورشیدی حمله ور می‌شوند بهار(رقیه) خورشیدی سابقه یک بازداشت کوتاه مدت دیگری هم داشته، آنها جلوی چشم پدرش از طبقه چهارم وی را به پایین پرت می‌کنند:
سال گذشته عموی بهار به ایران بریفینگ گفته بود: «از فریادها فهمیدیم برای بازداشتش آمده‌اند.حاضر نبود با مأموران برود،صدای مأموران با صدای فریادهای بهار توی مجتمع می‌پیچید، من دو اسپری رنگ بهار را از خانه برداشته بودم‌که ببرم بیرون بیندازم که یک‌باره صدای افتادن چیزی آمد و تا از راه پله پائین را نگاه کردم دیدم بهار از پنجره به پایین پرت شده، دقیقاً همان موقعی بود که پدر بهار جلوی ورودی آپارتمان بود که فریاد زد بهار بهار ، جلوی مجتمع. بهار افتاده بود همان‌جا»
#علیه_فراموشی
‏
🌐 irbr.news
✅️ @irbriefing

🔴به یاد دختر شجاع وطن حدیث نجفی بلاگری که وقت نیاز موهایش را بست و رفت کف خیابان و علیه جمهوری اسلتمی فریاد زد و جمهوری اسلامی ۶ گلوله به او شلیک کرد.
#حدیث_نجفی (۱۵ دی ۱۳۷۸ – ۳۰ شهریور ۱۴۰۱) #علیه_فراموشی
‏
🌐 irbr.news
✅️ @irbriefing

🔖حدیث نجفی، زن ۲۲ ساله اهل مهرشهر کرج بود که بر اساس شواهد و قرائن، روز ۳۰ شهریور ۱۴۰۱ در اعتراضات به کشته شدن مهسا امینی در بازداشت گشت ارشاد، هدف گلوله ماموران انتظامی - امنیتی قرار گرفت و جان باخت.
روایت‌هایی که از محل و زمان وقوع حادثه کشته شدن او ارائه شده، با گزارش‌هایی که از ناآرامی‌های مهرشهر مخابره شده همخوانی دارد.
خانواده #حدیث_نجفی تصویری از گواهی فوت، برگه دادگستری، مدرک پزشکی قانونی، او‌منتشر کرده‌اند که علت فوت وی را بر اثر اصابت گلوله ثابت می‌کند.
از حدیث‌ویدیوهای بسیاری در شبکه‌های اجتماعی منتشر شده که وی از خودش منتشر کرده ، او نوجوانی شاد و سرزنده بود که جز آزادی و زندگی بهتر در طلب چیز دیگری نبود.
او در بهشت سکینه کرج به خاک سپرده شده است.
#علیه_فراموشی
🌐 irbr.news
✅️ @irbriefing

🔖#امیرمهدی_حسنی، ۲۳ ساله، ۳۰ شهریور در جریان اعتراضات قوچان تصمیم به پرتاب کوکتل مولوتف به سمت خودروی یگان ویژه داشته که موفق نمی‌شود و در حال فرار در حالی که لباسش به بنزین آغشته می‌شود. جنایتکاران نیروی انتظامی با علم به این موضوع، او را دنبال و با شوکر به او حمله میکنند. امیرمهدی آتش میگیرد. نیروهای جمهوری‌اسلامی اجازه نمیدهند کسی به او کمک و آتش را خاموش کند.
او در همان حال و در خیابان جان می‌سپارد.
#علیه_فراموشی
‏
🌐 irbr.news
✅️ @irbriefing

🔖ابوالفضل امیرعطایی ، ۵ خرداد ماه ۱۴۰۲، در شهر ری جان باخت، نوجوان ۱۶ ساله‌ای که در جریان اعتراضات سراسری ۱۴۰۱ در میدان نماز شهر ری از ناحیه سر و از فاصله یک‌متری مورد شلیک گاز اشک‌آور نیروهای امنیتی قرار گرفت.بخشی از جمجمه ابوالفضل امیرعطایی بر اثر این شلیک، از بین رفته بود.
#ابوالفضل_امیر_عطایی دانش‌آموز دبیرستان شهید کریمی ورامین بود؛ و در رشته برق صنعتی تحصیل می‌کرد. او پس از چندین عمل جراحی و ۸ ماه بستری در حالت کما تنها یک روز پس از بهوش آمدن در روز جمعه ۵ خرداد ماه ۱۴۰۲، جان خود را از دست داد.
پس از آن نیروهای امنیتی خانواده‌ی ابوالفضل را تهدید کردند که نباید هیچ شکایتی کنند یا برای او مراسم بگیرند.
مأموران امنیتی در روز خاکسپاری ابوالفضل امیرعطایی، محله‌ی دولت‌آباد شهر ری را تحت کنترل قرار دادند؛ اما نتوانستند از انتشار این خبر جلوگیری کنند. مادر ابوالفضل امیرعطایی با انتشار تصویری از فرزندش در صفحه‌ی اینستاگرام خود نوشت: ماهم رفت؛ ماهت بمیرد آسمان!
در آخرین روزهای سال ۱۴۰۱ ایران بریفینگ به اظهارات دو‌ شاهد دست یافت که مشخص کرده علیرضا عظیمی فرمانده اطلاعات عملیات گردان امنیتی امام حسن مجتبی از یگان امنیتی امام رضا سپاه تهران در ۳۰ شهریور ۱۴۰۱ گلوله گاز اشک آور را به سمت ⁧ #ابوالفضل_امیرعطایی ⁩ نشانه رفته و شلیک کرده است.
#علیه_فراموشی
‏
🌐 irbr.news
✅️ @irbriefing

🔖محمدرسول مومن‌ی زاده که به همراه برادرش امیر در اعتراضات رشت بود، در ۳۰ شهریور با شلیک مستقیم نیروهای امنیتی‌ از فاصله یک متری کشته شد.
ماموران پس از شلیک با وجود خونریزی شدید محمد رسول با باتوم دو برادر را کتک زدند و آنها را زیر مشت و لگد گرفتند.
حکومت با فرستادن تعداد زیادی مامور لباس شخصی در مراسم ‌تدفین و فیلمبرداری، خانواده مومن‌زاده را تهدید و تحت فشار قرار داد. برخلاف فشارها اما مادرش گفت: «دادخواهم و نمی‌گذارم خون او پایمال شود.»
در این تصویر، چشمان بهت‌زده جوانی را می‌بینید که خیره به چشمان برادرش تلاش می‌کند تا چشم از دنیا نبندد.
دقیقا در این تصویر، #محمد_رسول_مومنی_زاده ۲۴ ساله در آغوش برادرش جان داد، وقتی از پشت به او تیر زدند، بیشتر از ۳۰ نفر موتور سوار با باتوم به او حمله می‌کنند، برادر می‌گوید: «خودم را به روی محمدرسول انداختم که پهلوی شکسته و تیرخورده‌اش که غرق خون بود، لگد نخورد.»
زهرا کریمی، مادر محمد رسول به یکی از رسانه‌ها گفته است : «وقتی به بیمارستان رفتم پر از لباس شخصی بود و وقتی‌که جنازه کسی را در آنجا دیدم گفتم خدا به پدرومادرش رحم کند. پسر دیگرم به من گفت که این محمدرسول است. من قبول نمی‌کردم. نیروهای امنیتی نگذاشتند پیکر بچه‌ام را ببینم و همینطوری در بیمارستان و حیاط و خیابان من را با زور و کشان کشان می‌بردند.»

او اضافه کرده: «زهرا کریمی گفت: «چرا بچه مرا از یک متری با اسلحه کشتید؟ مگر او چه کار کرده بود؟ من چه کنم که خون او پایمال نشود؟ من حتی اجازه نداشتم فرزند خودم را ببینم و ببوسم.»

برادر محمدرسول در حساب کاربری خود با اشاره به گزارش پزشکی قانونی تصریح کرد: در این گزارش نوشته‌شده محمد رسول از ناحیه کبد آسیب دیده است، در حالی که گلوله از زیر بغل به برادرش اصابت کرده و در سردخانه قسمت پایین دنده او پاره شده بود.
#علیه_فراموشی

🌐 irbr.news
✅️ @irbriefing

🔖در شهر الوند، استان قزوین، روز ۳۰ شهریور ۱۴۰۱، علی‌رضا فتحی، ۲۶ ساله آن‌چنان از فاصله نزدیک هدف گلوله ماموران قرار می‌گیرد که به گفته یک منبع آگاه، «وقتی به بیمارستان رسید، دل و روده او بیرون بوده است.»
‏به او از فاصله ۵ متری شلیک کرده‌اند، در شهرک صنعتی الوند قزوین کار می‌کرد. «۳۰ شهریور ساعت ۲۲:۳۰ خواهرش با او تماس گرفت و علیرضا که در اعتراضات بود با صدای بلند گفت جانم خواهر؟ شام چیه حسابی گشنمه‌ها. خواهرش گفت غذا حاضره، شهر شلوغه فقط زودتر بیا خونه.گفت چشم و قطع کرد. چند ساعت گذشت و گوشی علیرضا خاموش بود. فکر کردند از خستگی در مغازه‌اش خوابش برده. به آنجا رفتند اما نبود. صبح فردای آن روز، ظرف غذای خالی و لباس‌کارهای #علیرضا_فتحی را به خانواده‌اش دادند و گفتند پسرتان با گلوله کشته شده. «بچم خسته بود. بچم گشنه بود وقتی کشتنش.»
‏خانواده علی‌رضا برای طرح شکایت به دادستانی مراجعه می‌کنند، اما آن‌ها را به داخل ساختمان راه نمی‌دهند، فرماندار الوند نیز در همدستی با نیروهای امنیتی به خانه این جاوید‌نام می‌رود و عنوان می‌کند که علی‌رضا در نزاع دسته‌جمعی کشته شده و خانواده را تهدید کرده است.
صدای علی‌رضا فتحی باشیم که نام او بسیار کم شنیده شده است.
#علیه_فراموشی
‏
🌐 irbr.news
✅️ @irbriefing

🔖یاسین جمالزاده ⁩ اهل شاندرمن و پدر دو دختر در اعتراضات روز ۳۰ شهریور ۱۴۰۱ رضوان شهر با شلیک ماموران امنیتی کشته شد.
او گچ کار ساختمان بود و‌ بر اثر شلیک تک تیراندازان به سر به قتل رسیده است، پس از قتل #یاسین_جمال_زاده نیروهای امنیتی پیکر او را به خانواده تحویل ندادند و حتی یک بار هم نگذاشتن برای او مراسم عزاداری بگیرند، شبانه او را خودشان دفن کردند و‌ بعد اطلاع دادند به خانواده که او را دفن کرده‌ایم …
#علیه_فراموشی
‏
🌐 irbr.news
✅️ @irbriefing

🔖محمدجواد زاهدی یکی از صدها کودک و‌نوجوان‌قربانی جمهوری اسلامی است، محمدجواد همکار مادرش در مغازه بود.
عاشق کمک کردن به بچه‌های کار بود و برایشان غذا درست می‌کرد. اهل تفریح بود و همزمان با وجود سن کمش سخت کار می‌کرد. روز ۳۱ شهریور ۱۴۰۱ جمهوری اسلامی جانش را با چهار گلوله گرفت پیکرش را از بیمارستان دزدیدند و‌ به اطلاعات #ساری مرکز استان مازندران بردند ، خانواده را تحت فشار قرار دادند که بپذیرند او بسیجی بوده و توسط «منافقین» کشته شده تا او را «شهید» اعلام کنند.
«وقتی خانواده‌اش نپذیرفتند، در ازای تحویل دادن جنازه از آنها تعهد «سکوت» گرفتند.
#محمد_جواد_زاهدی ، متولد ششم شهریور ۱۳۸۱ بود. یک منبع مطلع، به بخش فارسی ایران بریفینگ گفت که او تنها چند روز پس از تولد ۲۰ سالگی‌اش، شامگاه ۳۰ شهریور سال جاری وقتی برای رفتن به آرایشگاه از خانه بیرون رفته بود، هدف شلیک نیروهای حکومتی قرار گرفت و جان باخت.
به گفته شاهدان عینی، محمدجواد زاهدی در خیابان انقلاب ساری روبه‌روی چهارراه برق، جایی که «اصلا محل برگزاری تجمع نبوده» مورد هدف قرار گرفته است.

شاهدان گفته‌اند: «مأموران به مردمی که توی کوچه خیابان بودند، حمله می‌کردند و محمدجواد سر همین کوچه ایستاده بود که دو مأمور از ون سفید یگان ویژه پیاده شدند و به سمت مردم شلیک کردند. محمد تیر خورد و بر زمین افتاد و همه فرار کردند. محمد نتوانست خودش را داخل کوچه بکشاند. یکی از دوستانش او را به زور داخل کوچه‌ای کشید که سرش یک پاساژ کوچک بود.»

بنا بر این گزارش، حاضران «به اورژانس زنگ زدند»، اما اورژانس «تیم نفرستاد»؛ «چند بار افراد مختلف که دور محمد جمع شده بودند، از داخل پاساژ زنگ زدند، اما آمبولانسی فرستاده نشد و گفتند اجازه نداریم. مأموران هم کوچه را بستند و کاملا سر بازار توسط نیروهای امنیتی بسته شد و مردم نتوانستند با ماشین خودشان هم محمد را ببرند.»

به گفته یک شاهد عینی، «بعد از نیم ساعت مأموران رفتند و محمد خیلی خون‌ریزی داشت. آقایی با ماشین شخصی خودش بعد رفتن مأموران محمد را توی ماشینش گذاشت و او را به بیمارستان برد، اما در بیمارستان متأسفانه اصلا رسیدگی نکردند، فقط بالای سرش ایستادند و گفتند تمام کرده» است.
#علیه_فراموشی
‏
🌐 irbr.news
✅️ @irbriefing