ایران بریفینگ

مهدی بازرگان قاتل نبود. ولی کاری که او و امثال او کردند، کم از جنایت نداشت. آنان جنایت را توجیه و خبر آنرا تلطیف کردند.
گوبلز هم قاتل نبود. وزیر تبلیغات هیتلر بود.
بازرگان جنایت نکرد، همچنان که گوبلز هم جنایت نکرده بود، بازرگان نخستین دانشیار دانشگاه تهران بود و مدتی بعد استاد و به مدت شش سال رئیس دانشکده فنی دانشگاه تهران شد، گوبلز هم دکترای ادبیات آلمان داشت، اما تشابه این دو، هر دوی آنها در کار تبلیغ، ترویج، تلطیف و توجیه جنایتها بود.
آیا در دوئالیسم بازجویی، بازجوی خوب گناه کمتری از بازجوی بد دارد؟
به اعتراف بازرگان تا اردیبهشت ۵۸ حدود ۶۰ نفر از مسئولان و سران حکومت شاه بدون دادگاه و دادرسی، اعدام شدند.
#مهدی_بازرگان ۱۸ مهر ۱۳۵۸ در گفتگو با خبرنگار خارجی از حمایت مطبوعات غربی از اعدام شدگان تعجب کرد و با سفسطه می‌پرسد چرا به اعدام‌ها و کشتارهای شاه اعتراض نمی‌کردید؟ (که دروغ است و رسانه‌های غربی به ویژه در سالهای آخر به شدت به شاه حمله می‌کردند).
بازرگان مثل مردم عوام کوچه و بازار به رقم خیالی ۱۰۰ هزار کشته شاه اشاره می‌کند(اکنون می‌دانیم که ۲ تا صفر این رقم اضافی است). و سپس مغلطه می‌کند که ۶۰ تا کشته در برابر آن عدد چیزی نیست!
بنابر گزارش عفو بین‌الملل، اعدام‌های بدون دادرسی در ایرانِ انقلابی فقط تا پایان اسفند ۱۳۵۷ به عدد ۴۳۸ تن رسید و با توجه به حجم بالای اعدام‌ها در ماه‌های نخست سال ۱۳۵۸ (هویدا و دیگر وزرا)، قطعا این رقم افزایش یافته است.
نتیجه این رفتار بازرگان این می‌شود که اعدامها ادامه می‌یابد و در سالهای ۶۰ و ۶۷ کم کم به عددی که بازرگان به شاه نسبت داده بود، نزدیک می‌شود.
از خود بپرسیم. آیا گناه بازرگان واقعا کمتر از خلخالی بود؟
آیا گناه گوبلز که مغز متفکر دستگاه تبلیغات هیتلر بود، کمتر از گناه آیشمن (قصابِ دولت هیتلر) است؟
اگر بازرگان را تطهیر کنیم، بازرگان‌ها در آینده ایران همچنان خواهند بود.
‏
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

🤬12👍6🔥2

1.13K views17:29