امروز زادروز مصطفی یافت آبادی است، بهانه‌ای است که از برادر وی نیز یادی شود: سرهنگ ابوالفتح یافت‌آبادی که در فاصله سالهای ۱۳۵۷ تا ۱۳۵۹ فرماندهی پدافند هوایی ارتش را نیز برعهده داشته است.
ابوالفتح یافت‌آبادی فرزند مرتضی خان زند و برادر کوچک مصطفی یافت‌آبادی (نخستین خلبان نظامی ایران) در سال ۱۳۰۹ در محله وصفنارد تهران زاده شد.
او در سال ۱۳۳۰ موفق به اخذ مدرک دیپلم شد و در سال ۱۳۳۳ از دانشکده افسری هوایی فارغ‌التحصیل شد.
وی همچنین از کشتی گیران ایرانی بود که موفق به اخذ مقام قهرمانی کشور شد. او موفق به دریافت مدال و لوح تقدیر از محمدرضا پهلوی، شاه وقت ایران گردید.
یافت‌آبادی در سال ۱۳۴۲ با طی دوره معلمی کنترل شکاری به ایستگاه رادار تبریز منتقل شد و در سال ۱۳۴۵ به عنوان معاون عملیات و فرمانده ایستگاه رادار مشهد انتخاب گردید و در سال ۱۳۴۸ به عنوان معاون و رئیس عملیات بابلسر مشغول به فعالیت شد. وی همچنین در سال ۱۳۵۰ سمت فرماندهی ایستگاه رادار شهر آباد را احراز کرد و سال بعد به عنوان فرمانده ایستگاه رادار تبریز منسوب شد.
یافت‌آبادی در سال ۱۳۵۴ به کشور سوئیس رفت و نماینده نیروی هوایی ایران در کارخانه توپ اورلیکن بود.
وی ۲ سال بعد به عنوان جانشین فرمانده منطقه دوم در همدان مشغول به فعالیت شد.
یافت آبادی اولین افسر نیروی هوایی است که ترتیب نصب ضدهوایی در نقاط مختلف ایران را می‌دهد ، او در تمامی مرزهای ایران برجک‌هایی ساخته بود تا دیده‌بانان با دوربین خبر ورود هواپیماهای متخاصم را بدهند ، از این رو از وی به عنوان «پدر پدافند ایران» یاد می‌شود، او یکی از اساتید منصور ستاری فرمانده پیشین #نیروی_هوایی_ارتش است که بعدها ستاری بسیاری از ایده‌های او را در پدافند ارتش پیاده کرد.
پس از انقلاب و در اولین سالهای پس از انقلاب به پیشنهاد افسران نیروی هوایی، یافت‌آبادی از گزینه‌های اصلی جهت فرماندهی نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران به شمار می‌آمد، که وی با عدم پذیرش این سمت، فرماندهی پدافند هوایی را پذیرفت و عنوان ششمین فرمانده تاریخ پدافند هوایی ارتش و نخستین فرمانده پدافند هوایی ارتش جمهوری اسلامی را به خود اختصاص داد.
#ابوالفتح_یافت_آبادی در سال ۱۳۵۹ بازنشسته و به درجه سرتیپی نایل آمد او نیز همچون برادرش در ۱۲ خرداد ۱۳۹۴ در سن ۸۴ سالگی در تهران بر اثر خطای پزشکی در مرگی مشکوک درگذشت.
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing
ابوالفتح یافت‌آبادی فرزند مرتضی خان زند و برادر کوچک مصطفی یافت‌آبادی (نخستین خلبان نظامی ایران) در سال ۱۳۰۹ در محله وصفنارد تهران زاده شد.
او در سال ۱۳۳۰ موفق به اخذ مدرک دیپلم شد و در سال ۱۳۳۳ از دانشکده افسری هوایی فارغ‌التحصیل شد.
وی همچنین از کشتی گیران ایرانی بود که موفق به اخذ مقام قهرمانی کشور شد. او موفق به دریافت مدال و لوح تقدیر از محمدرضا پهلوی، شاه وقت ایران گردید.
یافت‌آبادی در سال ۱۳۴۲ با طی دوره معلمی کنترل شکاری به ایستگاه رادار تبریز منتقل شد و در سال ۱۳۴۵ به عنوان معاون عملیات و فرمانده ایستگاه رادار مشهد انتخاب گردید و در سال ۱۳۴۸ به عنوان معاون و رئیس عملیات بابلسر مشغول به فعالیت شد. وی همچنین در سال ۱۳۵۰ سمت فرماندهی ایستگاه رادار شهر آباد را احراز کرد و سال بعد به عنوان فرمانده ایستگاه رادار تبریز منسوب شد.
یافت‌آبادی در سال ۱۳۵۴ به کشور سوئیس رفت و نماینده نیروی هوایی ایران در کارخانه توپ اورلیکن بود.
وی ۲ سال بعد به عنوان جانشین فرمانده منطقه دوم در همدان مشغول به فعالیت شد.
یافت آبادی اولین افسر نیروی هوایی است که ترتیب نصب ضدهوایی در نقاط مختلف ایران را می‌دهد ، او در تمامی مرزهای ایران برجک‌هایی ساخته بود تا دیده‌بانان با دوربین خبر ورود هواپیماهای متخاصم را بدهند ، از این رو از وی به عنوان «پدر پدافند ایران» یاد می‌شود، او یکی از اساتید منصور ستاری فرمانده پیشین #نیروی_هوایی_ارتش است که بعدها ستاری بسیاری از ایده‌های او را در پدافند ارتش پیاده کرد.
پس از انقلاب و در اولین سالهای پس از انقلاب به پیشنهاد افسران نیروی هوایی، یافت‌آبادی از گزینه‌های اصلی جهت فرماندهی نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران به شمار می‌آمد، که وی با عدم پذیرش این سمت، فرماندهی پدافند هوایی را پذیرفت و عنوان ششمین فرمانده تاریخ پدافند هوایی ارتش و نخستین فرمانده پدافند هوایی ارتش جمهوری اسلامی را به خود اختصاص داد.
#ابوالفتح_یافت_آبادی در سال ۱۳۵۹ بازنشسته و به درجه سرتیپی نایل آمد او نیز همچون برادرش در ۱۲ خرداد ۱۳۹۴ در سن ۸۴ سالگی در تهران بر اثر خطای پزشکی در مرگی مشکوک درگذشت.
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing