This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
#ایران_بریفینگ / #آمل ، اراذل و اوباش #لباس_شخصی آزادانه در مقابل چشم ماموران #نیروی_انتظامی بدون ترس سلاح میکشند و #پلیس فقط نظاره گر هست!
علت چیست؟
علت را باید در خدماتی که این #اوباش_خودی به حکومت میرسانند جست، چه کسی چماق به دست از ۱۸ تیر ۱۳۷۸ تا خرداد ۱۳۸۸ در خیابانها بر سر و روی مردم زد و خون #نداآقاسلطان و #سهراب_اعرابی و... در خیابانها ریخت؟
چه کسی در #دی۹۶ مردم را کشت و از حکومت حمایت کرد؟
چه کسی اسلحه به دست در #آبان۹۸ در کمتر از یک هفته ۱۵۰۰ نفر را کشت و کسی حتی حکومتیها جرئت نکردند حتی آمار کشته شدگان را اعلام کنند.
واقعیت اینجاست لباس شخصیها و اوباش حکومتی بی هیچ واسطهای به خامنهای متصل هستند، طبیعی است نه دولت ، نه #وزارت_اطلاعات و #وزارت_کشور و نه حتی #نیروی_انتظامی و #سپاه_پاسداران در مقابل اینها جرئتی ندارند.
@irbriefing
علت چیست؟
علت را باید در خدماتی که این #اوباش_خودی به حکومت میرسانند جست، چه کسی چماق به دست از ۱۸ تیر ۱۳۷۸ تا خرداد ۱۳۸۸ در خیابانها بر سر و روی مردم زد و خون #نداآقاسلطان و #سهراب_اعرابی و... در خیابانها ریخت؟
چه کسی در #دی۹۶ مردم را کشت و از حکومت حمایت کرد؟
چه کسی اسلحه به دست در #آبان۹۸ در کمتر از یک هفته ۱۵۰۰ نفر را کشت و کسی حتی حکومتیها جرئت نکردند حتی آمار کشته شدگان را اعلام کنند.
واقعیت اینجاست لباس شخصیها و اوباش حکومتی بی هیچ واسطهای به خامنهای متصل هستند، طبیعی است نه دولت ، نه #وزارت_اطلاعات و #وزارت_کشور و نه حتی #نیروی_انتظامی و #سپاه_پاسداران در مقابل اینها جرئتی ندارند.
@irbriefing
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
#ایران_بریفینگ / در #مشهد یک تصادف عادی میشود ، وقتی پلیس میآید و مشخص میشود بسیجی مقصر است ببینید #اوباش_حکومتی و مسلح #سپاه_پاسداران چه میکنند!
از مشروب خوردن و توهین به رهبر گرفته تا تروریست به او میچسبانند و وحشیانه به باد کتکش میگیرندو مردم معترض به این وحشیگری در نهایت با پاسداران درگیر می شوند و خنده دار تر از همه اینها که #پلیس و #نیروی_انتظامی هم ایستاده و نظارهگر است!
علت چیست؟
علت را باید در خدماتی که این #اوباش_خودی به حکومت میرسانند جست، چه کسی چماق به دست از ۱۸ تیر ۱۳۷۸ تا خرداد ۱۳۸۸ در خیابانها بر سر و روی مردم زد و خون #نداآقاسلطان و #سهراب_اعرابی و... در خیابانها ریخت؟
چه کسی در #دی۹۶ مردم را کشت و از حکومت حمایت کرد؟
چه کسی اسلحه به دست در #آبان۹۸ در کمتر از یک هفته ۱۵۰۰ نفر را کشت و کسی حتی حکومتیها جرئت نکردند حتی آمار کشته شدگان را اعلام کنند.
واقعیت اینجاست لباس شخصیها و اوباش حکومتی بی هیچ واسطهای به خامنهای متصل هستند، طبیعی است نه دولت ، نه #وزارت_اطلاعات و #وزارت_کشور و نه حتی #نیروی_انتظامی و #سپاه_پاسداران در مقابل اینها جرئتی ندارند.
@irbriefing
از مشروب خوردن و توهین به رهبر گرفته تا تروریست به او میچسبانند و وحشیانه به باد کتکش میگیرندو مردم معترض به این وحشیگری در نهایت با پاسداران درگیر می شوند و خنده دار تر از همه اینها که #پلیس و #نیروی_انتظامی هم ایستاده و نظارهگر است!
علت چیست؟
علت را باید در خدماتی که این #اوباش_خودی به حکومت میرسانند جست، چه کسی چماق به دست از ۱۸ تیر ۱۳۷۸ تا خرداد ۱۳۸۸ در خیابانها بر سر و روی مردم زد و خون #نداآقاسلطان و #سهراب_اعرابی و... در خیابانها ریخت؟
چه کسی در #دی۹۶ مردم را کشت و از حکومت حمایت کرد؟
چه کسی اسلحه به دست در #آبان۹۸ در کمتر از یک هفته ۱۵۰۰ نفر را کشت و کسی حتی حکومتیها جرئت نکردند حتی آمار کشته شدگان را اعلام کنند.
واقعیت اینجاست لباس شخصیها و اوباش حکومتی بی هیچ واسطهای به خامنهای متصل هستند، طبیعی است نه دولت ، نه #وزارت_اطلاعات و #وزارت_کشور و نه حتی #نیروی_انتظامی و #سپاه_پاسداران در مقابل اینها جرئتی ندارند.
@irbriefing
زادروز سهراب اعرابی است یکی از فعالان جنبش سبز که خود و مادرش در سازماندهی تظاهرات محلی نقش فراوانی داشت..
«۲۶ روز منو چرخوندن، گفتن در زندان اوین است، اما کشته بودن» این سخنان مادرش است.
سهراب اعرابی، فرزند پروین و محمد رضا و متولد ٤ اسفند ١٣٦٨ بود.
در روز ۲٥ خرداد ۱۳۸۸، راهپیمایی اعتراضی به نتیجه انتخابات ریاست جمهوری، در تهران برگزار شد.
یک منبع مطلع روایت دقیق مرگ سهراب را این طور تعریف کرده: ساعت پنج عصر است و جنب و جوش عجيبی تو پيادهروهای دو طرف خيابان وليعصر شكل گرفته. دخترها و پسرها، پير و جوان، دست يكديگر را میگيرند و رو به خيابان میایستند. هر یک نشانهای سبز به همراه آوردهاند، سهراب نیز. هم پیراهنش و هم سربندی که به پیشانی بسته سبز است.
#پروین_فهیمی مادر #سهراب_اعرابی و سهیل هم شال سبزی به سر دارد و دنبال پسرها آرام آرام راه میرود. خسته که میشود، رو به سهراب و سهیل میکند و به اشاره به آنها میگوید که برای خستگی در کردن میخواهد بنشیند.
سهراب از مادرش جدا شده اما در ازدحام مردمی که برای اعتراض به خیابان آمدهاند، گم میشود. مادر تا صبح چشم به راه سهراب است، اما خبری از سهراب نیست. سهراب از آن روز دیگر به خانه بازنگشت.
شانزدهم تیرماه ۸۸ است و به خانواده سهراب اعرابی خبر دادهاند که سهراب زندانی است. مادر سهراب راهی دادگاه انقلاب میشود و با گذاشتن کفالت در انتظار آزادی فرزندش مینشیند. هوا که تاریک شد خبر میرسد نام سهراب در لیست زندانیان نیست. مادر نا امید به خانه برمیگردد.
حالا مادر تمام ساختمانهای پزشکی قانونی را دنبال او میگردد. ناگهان از دور چشمش به سیامک، پسر بزرگش، میافتد. به سمتش میدود اما سیامک خودش را پشت دیواری پنهان میکند. مادر سهراب میگوید با آنکه دلم آن روز دگرگون بود و یک حسی به من میگفت اتفاقی برای سهراب افتاده، تا اینکه سیامک گفت: مادر سهراب را کشتهاند.
کسی جلودار فریادهای مادر سهراب نیست:
«سهراب، سهراب، الهی قربونت برم مادر، ای قربونت برم سهراب، مادر، مادر ، مادر، دیگه تو را نمیبینم مادر...»
سهراب روز ۲٥ خرداد ۱۳۸۸، در ابتدای بزرگراه محمد علی جناح و در ضلع شمالی میدان آزادی، نیروهای بسیجی پایگاه گردان ١١٧ عاشورا از پشتبام هدف گلوله قرار گرفت و کشته شد.
#علیه_فراموشی #جنبش_سبز
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing
«۲۶ روز منو چرخوندن، گفتن در زندان اوین است، اما کشته بودن» این سخنان مادرش است.
سهراب اعرابی، فرزند پروین و محمد رضا و متولد ٤ اسفند ١٣٦٨ بود.
در روز ۲٥ خرداد ۱۳۸۸، راهپیمایی اعتراضی به نتیجه انتخابات ریاست جمهوری، در تهران برگزار شد.
یک منبع مطلع روایت دقیق مرگ سهراب را این طور تعریف کرده: ساعت پنج عصر است و جنب و جوش عجيبی تو پيادهروهای دو طرف خيابان وليعصر شكل گرفته. دخترها و پسرها، پير و جوان، دست يكديگر را میگيرند و رو به خيابان میایستند. هر یک نشانهای سبز به همراه آوردهاند، سهراب نیز. هم پیراهنش و هم سربندی که به پیشانی بسته سبز است.
#پروین_فهیمی مادر #سهراب_اعرابی و سهیل هم شال سبزی به سر دارد و دنبال پسرها آرام آرام راه میرود. خسته که میشود، رو به سهراب و سهیل میکند و به اشاره به آنها میگوید که برای خستگی در کردن میخواهد بنشیند.
سهراب از مادرش جدا شده اما در ازدحام مردمی که برای اعتراض به خیابان آمدهاند، گم میشود. مادر تا صبح چشم به راه سهراب است، اما خبری از سهراب نیست. سهراب از آن روز دیگر به خانه بازنگشت.
شانزدهم تیرماه ۸۸ است و به خانواده سهراب اعرابی خبر دادهاند که سهراب زندانی است. مادر سهراب راهی دادگاه انقلاب میشود و با گذاشتن کفالت در انتظار آزادی فرزندش مینشیند. هوا که تاریک شد خبر میرسد نام سهراب در لیست زندانیان نیست. مادر نا امید به خانه برمیگردد.
حالا مادر تمام ساختمانهای پزشکی قانونی را دنبال او میگردد. ناگهان از دور چشمش به سیامک، پسر بزرگش، میافتد. به سمتش میدود اما سیامک خودش را پشت دیواری پنهان میکند. مادر سهراب میگوید با آنکه دلم آن روز دگرگون بود و یک حسی به من میگفت اتفاقی برای سهراب افتاده، تا اینکه سیامک گفت: مادر سهراب را کشتهاند.
کسی جلودار فریادهای مادر سهراب نیست:
«سهراب، سهراب، الهی قربونت برم مادر، ای قربونت برم سهراب، مادر، مادر ، مادر، دیگه تو را نمیبینم مادر...»
سهراب روز ۲٥ خرداد ۱۳۸۸، در ابتدای بزرگراه محمد علی جناح و در ضلع شمالی میدان آزادی، نیروهای بسیجی پایگاه گردان ١١٧ عاشورا از پشتبام هدف گلوله قرار گرفت و کشته شد.
#علیه_فراموشی #جنبش_سبز
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing